Bichon frisé

Francusko-belgijski Bichon frisé to nieskomplikowany amancik, który swoim przyjacielskim usposobieniem w ułamku sekundy oczarowuje każdego napotkanego na swojej drodze miłośnika psów. Dowiedz się więcej na temat tej uroczej rasy.

Spis treści

Biała kupa loków
Pies pokojowy przez stulecia
Everybody’s Darling
Żelazne zdrowie
Odpowiednie pożywienie dla Bichon frisé
Pielęgnacja loków pożądana
Pilny i chętny uczeń
Zajęcia dla Bichon frisé: Najchętniej wszędzie obecny
Czy Bichon frisé do mnie pasuje?
Jak znaleźć wymarzonego pieska rasy Bichon frisé?

Biała kupa loków

Bichon Frisé (czy też biszon kędzierzawy) na pierwszy rzut oka przypomina puchatą kupkę waty na czterech łapkach. Psy tej rasy ważą maksymalnie 6 kg przy wysokości w kłębie około 30 cm. Sierść, wyłącznie biało umaszczona, może osiągnąć długość nawet 10 cm i według standardu rasy powinna wykazywać podobieństwo do wełny kozy mongolskiej. Jest cienka i jedwabista, w dotyku wyjątkowo miękka, przy czym podszerstek jest nieco twardszy. Drobne loczki, które formują się z włosia okrywowego, przyczyniły się do nazwania rasy właśnie Bichon frisé, co tłumaczy się mniej więcej jako „pies pokojowy o kręconych włosach”. Bichon frisé spogląda z ciekawością na świat swoimi ciemnymi oczami i nasłuchuje nowych odgłosów wiszącymi uszami, również pokrytymi lokowaną sierścią. Ogon zagięty jest na plecy, nie powinien być jednak zakręcony.

Pies pokojowy przez stulecia

Już w starożytności istniały niewielkie, podobne do pudli pieski, które kilka stuleci później szczególnie popularne były wśród hiszpańskiej i francuskiej szlachty. Od początku te małe kanapowe pieski miały przede wszystkim jedno zadanie: służyły pieszczotom, miały być urocze i cieszyć oko. Już poprzez samą swoją obecność cieszyły zwłaszcza bogatych ludzi, nie służąc żadnemu konkretnemu celowi. Prawdopodobnie rasa Bichon frisé pochodzi z Wysp Kanaryjskich, przez co psy te nazywano również psami Teneryfy (Tenerife Dog). Jakie rasy odgrywały jakąkolwiek rolę w procesie kształtowania rasy Bichon frisé, nie da się jednoznacznie stwierdzić — opinie ekspertów rozbiegają się od spanieli dowodnych po pudle miniaturowe. Z Teneryfy te ozdobne pieski dostały się w każdym razie na kontynent europejski w XIV wieku. Ich przodkowie w wieku XVI trafili na dwory francuskiej szlachty, gdzie byli ozdabiani i perfumowani przez nadobne damy — jednym słowem awansowali na salony. Od lat 30’ XX wieku rasa znacząco się spopularyzowała, zwłaszcza w Belgii i Francji. W 1933 roku rasa Bichon frisé uzyskała standard oraz swoją oficjalną nazwę. Pierwszy przedstawiciel rasy do Stanów Zjednoczonych przetransportowany został w roku 1956. Stamtąd dopiero Bichon frisé trafiły do Wielkiej Brytanii, gdzie w 1974 roku przyszły na świat pierwsze szczenięta tej francusko-belgijskiej rasy. Rasa jest wciąż popularna, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych.

Everybody’s Darling

Bichon frisé doskonale wie, jak urzekać: To wesoły, otwarty pies, który będzie Ci wszędzie chętnie towarzyszył. Jego usposobienie roznieca dobry humor i zaraża optymizmem otoczenie. Dzięki temu niejednego miłośnika psów Bichon frisé owija sobie z łatwością wokół palca. Piesek tej rasy chętnie oddaje się pieszczotom — z radością usiądzie na kolanach właściciela i utnie sobie tam drzemkę. To nieskomplikowany podopieczny, który z innymi zwierzętami domowymi dogada się dobrze, a wobec obcych zachowa się z reguły ufnie i przyjaźnie. Bichon frisé jest jednocześnie psem temperamentnym i bardzo czujnym, dlatego niewykluczone, że obszczeka kuriera czy akwizytora, ale nigdy z agresją. Nie jest także typowym „ujadaczem”, szczeka tylko wtedy, kiedy ma ku temu powód. Wielu opiekunów w takiej sytuacji często pociesza i głaska psa, co wprawia jednak tylko pupila w zaniepokojenie. Niańczenie psa podczas spotkania z nową osobą, przy hałasie sprzętów domowych czy w poczekalni u weterynarza uczy go, że są to nietypowe sytuacje, które mogą być niebezpieczne. Jeśli Ty zachowasz się normalnie i spokojnie, spokój udzieli się także pupilowi.

Żelazne zdrowie

Te białe pocieszne pieski praktycznie nie posiadają tendencji do określonych, typowych dla ich rasy chorób. Dochodzi u nich jednak stosunkowo często to łzawienia oczu, co powoduje powstawanie brązowych śladów łez na śnieżnobiałej sierści. U psów tej rasy należy bardzo uważać na to, by okolice oczu nie były narażone na ocieranie przez długą sierść, gdyż tak może dojść do podrażnień siatkówki. Bichon frisé ma wprawdzie lekkie skłonności do zapaleń dróg oddechowych, lecz rasa ta uchodzi generalnie za zdrową i długowieczną: Odpowiednio pielęgnowany i odżywiany Bichon frisé może osiągnąć wiek do 15 lat, niektóre osobniki dożywają nawet 17 lat.

Odpowiednie pożywienie dla Bichon frisé

Odkryj naszą szeroką ofertę specjalnych karm dla psów Bichon frisé

Jak każdy pies, Bichon frisé potrzebuje odpowiednio dostosowanej do swoich potrzeb diety. Większość tych uroczych piesków nie jest zbyt wybredna — wyjątki potwierdzają regułę —, dlatego możesz wybierać spośród naprawdę licznych wariantów karm. Zwracaj przy tym uwagę przede wszystkim na wysoką zawartość mięsa w karmie, zarówno suchej, jak i mokrej. Na liście składników mięso powinno znajdować się na samym jej szczycie. Dzienna racja pokarmu powinna w około 30% składać się z białek, w przypadku mało aktywnych psów, które niecodziennie pokonują dłuższe dystanse, może wynosić 25%. W dobrej karmie dla psa cukier nie powinien się znaleźć — w składzie czasami występuje on pod mylącymi nazwami, na przykład melasa buraczana. Zrezygnuj również najlepiej z produktów zawierających roślinne produkty uboczne, na przykład niskiej jakości zboża. Jeśli swojemu Bichon frisé chcesz podawać wyłącznie pokarm suchy, musisz koniecznie uważać na to, by pupil wystarczająco dużo pił. Dla ważących niespełna 6 kg Bichon frisé doskonale sprawdzi się również specjalna karma dla małych psów, której krokieciki są wielkości optymalnie dostosowanej do niewielkich szczęk i zębów mini-czworonogów. Ponadto na rynku zoologicznym znajdziesz również zabawki do pielęgnacji zębów oraz przekąski dentystyczne działające przeciwko kamieniowi nazębnemu i służące profilaktycznie. Regularne podawanie pupilowi kawałków wołowiny również wspomoże jego uzębienie, gdyż intensywne żucie dobrze czyści zęby. Pamiętaj, żeby każdą przekąskę doliczyć od dziennego zapotrzebowania energetycznego!

Pielęgnacja loków pożądana

Włos okrywowy razem z podszerstkiem są właściwie dość niewymagające w pielęgnacji. Optymalnie chronią Bichon frisé przed wilgocią i zimnem w zimie, a latem osłaniają przed upałem. Sporą zaletą tej rasy, dla opiekuna i wyposażenia wnętrz w jego mieszkaniu, jest fakt, że psy te nie linieją. U szczenięcia sierść powinna być szczotkowana co dwa tygodnie, by pozbyć się kołtunów i zabrudzeń. Dorosły Bichon frisé wymaga porządnej pielęgnacji sierści raz w tygodniu. Przy karmieniu zwłaszcza karmą mokrą broda psa wymaga regularnej, częstej pielęgnacji. Ponadto kręcona sierść psa rasy Bichon frisé powinna być regularnie strzyżona. Może być ona w przypadku psów rodzinnych nieco krócej wyfryzowana, niż bujne loki egzemplarzy wystawowych, zgodne ze standardem rasy, co znacznie ułatwia jej pielęgnację. Przede wszystkim wokół oczu sierść nie może być zbyt długa, by nie przeszkadzała w widzeniu i nie podrażniała oczu.

Pilny i chętny uczeń

Kiedy nie ulega się ciągle czarom i urokowi Bichon frisé, jego wychowanie nie powinno stanowić problemu: To pies bardzo chętny do nauki, inteligentny i posłuszny, dlatego nadaje się również doskonale dla początkujących właścicieli, o ile naturalnie zapoznali się z podstawowymi zasadami wychowania psa. Bądź delikatny, ale konsekwentny — tak szybko osiągniesz cel. Poleca się również naturalnie wizyty w szkole tresury dla psów, gdzie Bichon frisé już najlepiej w wieku szczenięcym będzie mógł mieć kontakt z innymi pupilami. Ten żywotny mały piesek chętnie nauczy się także niejednej sztuczki!

Zajęcia dla Bichon frisé: Najchętniej wszędzie obecny

Dla psów rasy Bichon frisé liczy się przede wszystkim kontakt ze swoim „stadem”, przy czym nie wymagają w żadnym wypadku atencji przez cały dzień. Niemniej jednak doceniają długie spacery i chętnie towarzyszą w wędrówkach. Jeździsz na rowerze? Weź pupila ze sobą! Najlepiej posadź go w specjalnym koszu rowerowym dla psa. W trakcie wycieczki możesz pozwolić przebiec mu kawałek obok roweru w bardzo umiarkowanym tempie, by także mógł skorzystać z ruchu. Ponieważ Bichon frisé nie mają skłonności do pogoni czy ucieczek i — przy odpowiednim wychowaniu — reagują na imię, można z reguły pozwalać im na samodzielnie przebieżki bez smyczy, oczywiście w bezpiecznych miejscach. Ponadto psom tej rasy śmiało można zaproponować sporty dla psów, na przykład Agility. Nie zapomnij, że po aktywności fizycznej Bichon frisé będzie domagał się chwili pieszczot.

Czy Bichon frisé do mnie pasuje?

Bichon frisé pasuje do każdego otoczenia, także do miasta. Kocha dzieci i, o ile są one nauczone traktowania zwierząt z szacunkiem, stanowi dla nich pierwszorzędnego kompana do zabaw. Zwłaszcza w przypadku szczeniąt zwracaj uwagę, jak dzieci obchodzą się ze zwierzęciem, ponieważ małe Bichon frisé są naprawdę malutkie i kruche. Rasa dogaduje się z innymi zwierzętami domowymi, zarówno psami, jak i kotami — w przypadku mniejszych zwierząt nadzoruj pupila, gdyż może się zdarzyć, że kochający harce czworonóg potraktuje mniejsze zwierzątko jak „żywą zabawkę”. Jeśli jednak przyzwyczajasz do siebie zwierzęta od małego, zapewne uda Ci się nauczyć ich zgodnej i bezpiecznej koegzystencji. Bichon frisé nie powinien być zostawiany na długi czas sam — jeśli ten warunek jest wypełniany, bez problemu dopasowuje się do rytmu życia i przebiegu dnia rodziny. Podsumowując: Bichon frisé doskonale nadaje się do życia w rodzinie, jak i z singlem, odnajdzie się u osób starszych oraz wśród dzieci, nie będzie dla niego uciążliwe życie w mieście i chętnie również skorzysta z uroków wsi.

Zanim Bichon frisé wprowadzi się jednak do Twojego domostwa, bardzo dokładnie przemyśl decyzję o jego przygarnięciu, gdyż jest do decyzja i poważny obowiązek dla całej rodziny na wiele przyszłych lat. Jeśli wynajmujesz mieszkanie, dowiedz się koniecznie, czy jego właściciel zgadza się na obecność czworonoga. Nawet jeśli Bichon frisé nie linieje, upewnij się zawczasu, że żaden domownik nie ma alergii na „sierść”, czyli białka naskórka i niektórych wydzielin ustrojowych psa. Zawczasu również zorganizuj sobie ewentualnych opiekunów zastępczych w razie Twojego wyjazdu czy choroby. Weź pod uwagę, że przez kilkanaście kolejnych lat pies będzie wymagał codziennie zajmowania się nim: zabawy, pielęgnacji oraz… wydatków — jednorazowych, przede wszystkim na podstawowe wyposażenie, oraz regularnych (pożywienie, kontrole weterynaryjne, podatek itd.). Ciężkie zachorowanie psa może również powodować ponoszenie wysokich kosztów.

Jak znaleźć wymarzonego pieska rasy Bichon frisé?

Jeśli masz już pewność, że razem z pieskiem rasy Bichon frisé stworzycie zgrany team, rozpocznij poszukiwania profesjonalnej hodowli. Zwróć uwagę, by hodowca był zrzeszony w związku hodowców, najlepiej podlegającym międzynarodowej organizacji dachowej. Piesek powinien być zaopatrzony w dokumenty rodowodowe i książeczkę zdrowia oraz zachipowany. Daj sobie czas, by znaleźć hodowcę, który wyda Ci się naprawdę godny zaufania, a także, by poznać jego i sposób w jaki traktuje swoje zwierzęta. Hodowca powinien cierpliwie i wyczerpująco odpowiadać na wszelkie Twoje pytania związane z hodowlą, charakterem i utrzymaniem pieska oraz sam powinien zadawać sporo pytań, by wybadać, czy będziesz dobrym opiekunem dla jego szczenięcia i jakie możesz zaoferować mu warunki do życia. Odwiedzając hodowlę, możesz nie tylko poznać swojego przyszłego pupila, ale i jego rodziców oraz ich charakter. Wielu hodowców także po oddaniu szczenięcia będzie wciąż pozostawać do Twojej dyspozycji, jeśli będziesz mieć jakiekolwiek pytania dotyczące jego utrzymania i potrzeb.

Nigdy nie kupuj piesków od pseudohodowców, którzy oferują zwierzęta bez rodowodu i nie należą do organizacji zrzeszającej, gdyż nastawieni są oni zwykle jedynie na zysk, nie zważając na zdrowie, charakter, socjalizację i dobro zwierząt. Oferta może wydawać się kusząca, ale zazwyczaj i tak kończy się na ponoszeniu wysokich kosztów związanych z leczeniem chorych piesków.

Jeśli nie masz nic przeciwko adopcji starszego psa, udaj się na poszukiwania do okolicznych schronisk lub organizacji zajmujących się pośredniczeniem w adopcjach rasy Bichon frisé. Zaletą adopcji starszego psa jest fakt, że zwykle jest on już wychowany i zsocjalizowany. Naturalnie istnieją też takie egzemplarze, które zostały przez opiekunów oddane z tego właśnie powodu, że nie radzili sobie oni z ich wychowaniem. Zwykle załoga schroniska czy organizacji, do której się zwracasz, jest w stanie dokładnie przybliżyć Ci charakter i potrzeby danego psa. Zawsze postaraj się psa tak czy inaczej poznać osobiście i sprawdź, czy jest między Wami pozytywna „chemia”. Wówczas przygarnięcie starszego Bichon frisé może okazać się przepięknym, wzbogacającym doświadczeniem.