Jak oduczyć psa szczekania? Niektóre psy komentują każde wydarzenie głośnym szczekaniem. Oczywiście, szczekanie jest częścią natury psa i jego sposobem komunikacji. Ale jeśli nasz czworonóg szczeka w sposób niekontrolowany, należy temu przeciwdziałać. Jak oduczyć psa szczekania? Podpowiadamy, jak sprawić, by pies przestał szczekać.
© alexei_tm / stock.adobe.com
Szczekanie to naturalna forma komunikacji psa. Jednak jeśli nie można zapanować nad szczekaniem u psa, trzeba działać.
Podobnie jak w przypadku ludzi, istnieją psy, które są bardziej „gadatliwe” i takie, które są bardziej milczące. Chihuahua, szpice, mopsy, apenzellery czy owczarki niemieckie są ogólnie uważane za bardziej komunikatywne rasy niż, na przykład dogi, bernardyny, eurasiery czy wilczarze irlandzkie.
U wszystkich ras psów jest tak, że jeśli szczekanie jest w dopuszczalnych granicach i psy przestają szczekać na polecenie swojego opiekuna, wszystko jest w porządku. Jeśli jednak pies szczeka na każdego spacerowicza, każdego gościa i z trudem się uspokaja, to jest to uciążliwe i niezdrowe, i często są ku temu konkretne przyczyny.
Faktem jest, że psy nie szczekają bez powodu, ale po to, by wyrazić siebie. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć przyczyny, zanim spróbujemy oduczyć psa szczekania.
Na przykład, psy odczuwają radość, ponieważ w końcu znowu nas widzą i dlatego szczekają. Jeśli jednak robią nieproporcjonalnie dużo hałasu i to w sytuacjach, w których nie jest on pożądany, wyrażają negatywne uczucia.
Typowym przykładem szczekania w niepożądanych sytuacjach jest szczekanie psa na każdego, kto przechodzi obok nas na spacerze lub obok naszej posesji.
Brak poczucia bezpieczeństwa, strach, frustracja lub nuda to jedne z najczęstszych przyczyn nadmiernego szczekania. Wszystko, co zwiększa podekscytowanie psa, może również nasilić szczekanie, na przykład:
Stróżowanie jest we krwi wielu psów. Szczekaniem sygnalizują intruza na naszym wspólnym terytorium, niezależnie od tego, czy jest to listonosz, czy sąsiad parkujący swój samochód na podjeździe.
Niektóre psy myśliwskie sygnalizowały zauważoną zwierzynę poprzez szczekanie. Nic więc dziwnego, że określone rasy lubią się tym sposobem komunikować bardziej niż inne. W przypadku tych psów nie chodzi o to, aby całkowicie stłumić szczekanie – a tym samym ich naturę. Celem jest wykorzystanie edukacji do przekształcenia szczekania w krótkie „hau”.
Jeśli nasz pies szczeka na przykład na inne psy lub spacerowiczów, powodem jest zazwyczaj brak poczucia bezpieczeństwa lub strach. Dzieje się tak często w przypadku młodych psów. Na przykład, postrzegają dziwnie ubranego spacerowicza jako osobę zagrażającą jemu i opiekunowi. Zwykle to właśnie nowe sytuacje przerażają psy.
Często brak pewności siebie opiekuna wzmacnia to zachowanie: Zbliża się kolejny pies czy „dziwny” przechodzień, napinamy smycz, a pies zauważa: „Mój człowiek jest niepewny – lepiej zacznę szczekać!”. Kluczem do sukcesu jest tu przywództwo nad psem.
Inną przyczyną ciągłego szczekania może być frustracja. Psy, które nie są dostatecznie zmęczone fizycznie, lubią traktować drobne rzeczy jako okazję do wielkiego szczekania. W końcu nic innego się nie dzieje, a nadmiar energii w ciele psa znajduje tak swoją drogę ujścia.
Głowę każdego psa też należy stymulować – na przykład nauką sztuczek lub drobnymi zadaniami podczas spaceru. Szkolenie antyszczekowe ma sens tylko w przypadku psa, który działa na pełnych obrotach.
W rzadkich przypadkach za szczekaniem stoi przewlekły ból lub inne dolegliwości związane z chorobą. Nierzadko niedoczynność tarczycy jest przyczyną zwiększonego niepokoju i podatności na stres.
Zanim podejmiemy się szkolenia, mającego na celu oduczenie psa szczekania, zalecana jest wizyta u lekarza weterynarii. Tylko wtedy można bez wątpienia wykluczyć, że przyczyna częstego szczekania jest natury fizycznej.
© Photoboyko / stock.adobe.com
Jeśli chcemy powstrzymać naszego psa od szczekania, musimy najpierw poznać przyczynę niepożądanego zachowania. Obserwujmy i analizujmy dokładnie, w jakich sytuacjach pies szczeka. Przyczyny można zwykle wywnioskować z tych sytuacji.
Na przykład, jeśli nasz pies szczeka na innych ludzi, gdy się do nas zbliżają, oznacza to zazwyczaj, że chce nas ochraniać i bronić. Jeśli wychodzimy z domu i odjeżdżamy bez niego, szczekanie oznacza albo: „Nudzę się!”, albo „Jestem sam i bez mojej paczki – boję się!”.
Czy nasz pies ujada zawzięcie, ponieważ często się nudzi? Ważne jest, aby zapewnić mu odpowiednią ilość ćwiczeń. Nawet psy towarzyszące chcą mieć bowiem stawiane wymagania fizyczne i psychiczne: Długie spacery, zabawy w aportowanie, tropienie smakołyków i wspólna nauka małych sztuczek urozmaicają codzienne życie psa.
Jeśli nasz pies jest z natury psem pracującym i ma dużo wytrwałości i energii, psie sporty z powodzeniem zapewnią mu niezbędną równowagę. Czy to agility, obedience, dogdancing czy mantrailing – każdy aktywny pies znajdzie coś dla siebie.
Ponadto, wspólne działanie wzmacnia więź między psem a opiekunem. Psy, które są fizycznie i psychicznie zaspokojone, cechuje więcej wewnętrznego spokoju – są bardziej zrównoważone i przestają nadmiernie szczekać.
Jeśli nasz pies szczeka z niepewności i strachu, powinnyśmy dać mu do zrozumienia, że mamy wszystko pod kontrolą. Zbudowanie nowej relacji opartej na wzajemnym zaufaniu może jednak wymagać cierpliwości.
Przekonajmy naszego czworonoga, że mamy wystarczająco dużo pewności siebie i suwerenności, aby zarządzać własnymi sprawami. Nie zawsze jest to łatwe i nie sprawdza się w każdej chwili.
Poniższe przykłady mają jednak na celu przedstawienie pierwszych praktycznych zachowań, które pokażą psu: „Szczekanie nie jest konieczne – człowiek ma wszystko pod kontrolą!”.
Jeśli nasz pies ma silny lęk separacyjny, ważne jest, aby zacząć od krótkich sesji treningowych. Najpierw poćwiczmy wychodzenie na krótki czas: Na przykład, wyjdźmy z mieszkania na 15 sekund bez żadnych zapowiedzi (nie szukajmy klucza, nie zmieniajmy butów). Wejdźmy z powrotem, jakby to była najnormalniejsza rzecz na świecie. Załóżmy kurtkę i buty, zagrzechoczmy kluczami – i rozsiądźmy się wygodnie na kanapie.
Powoli zwiększajmy ilość czasu spędzanego na zewnątrz. Ważne jest również, aby pamiętać, że zanim nasz czworonożny przyjaciel będzie musiał zostać sam, należy go do tego przyzwyczajać. W ten sposób można stopniowo przełamać nawyk szczekania u psa.
Jeśli nasz pies cierpi na szczególnie silny lęk separacyjny, warto również zastosować feromony dla psów. Feromony mogą wywołać u psa poczucie bezpieczeństwa i pewności. Samice psów również wydzielają do środowiska endogenne substancje, które uspokajają ich szczenięta.
Feromony dla psów, które nie są wyczuwalne dla ludzi i innych zwierząt, są dostępne w różnych wersjach, np. w obroży lub jako spray.
Kiedy dzwoni dzwonek do drzwi wejściowych i pies zaczyna głośno szczekać, wielu opiekunów psów próbuje nakłonić szczekacza do uciszenia się głośnymi okrzykami typu „Przestań! Cicho bądź!”.
To, co rozumie wtedy pies, to „Mój człowiek też się denerwuje, gdy dzwoni dzwonek, więc wszystko robię dobrze”. Nawet niby spokojne słowa kierowane do psa sygnalizują mu: „Dobra robota!”. Zanim więc otworzymy drzwi, z miłością, ale stanowczo skierujmy psa na stałe miejsce, gdzieś w oddali. W końcu to my wydajemy polecenia!
Nagradzanie spokojnego zachowania, lekceważenie szczekania. Nasz gość powinien również zignorować szczekającego psa. Dopiero kiedy pies przestanie szczekać – nawet jeśli jest to tylko chwila na złapanie oddechu – pochwalmy go.
Chwaląc to, co pozytywne i ignorując to, co niepożądane, możemy wpłynąć na zachowanie psa.
Aby dać psu poczucie bezpieczeństwa podczas wspólnego spaceru, należy zapiąć go na smycz w celu treningu antyszczekowego. Nie ma to być kara, ale przedłużenie „ochronnej ręki”. Nie pozwólmy, aby pies nas prowadził, ale nadawajmy mu tempo i kierunek.
Kiedy kogoś spotkamy, kontynuujmy spokojny spacer, nie napinając smyczy ani nie zmieniając tempa. To da naszemu psu poczucie bezpieczeństwa i pokaże mu, że jego szczekanie nie jest konieczne. Zignorujmy go, jeśli zacznie szczekać. Zamiast tego nagradzajmy go przysmakami, jeśli będzie zachowywać się spokojnie.
Jeśli nasz podopieczny jest bardzo lękliwy czy niepewny, można rozważyć zastosowanie obroży, która uwalnia feromony. Uspokajające zapachy mogą pomóc złagodzić jego napięcie.
Wskazówka: Nauka chodzenia na smyczy może również pomóc w opanowaniu szczekania, ponieważ to my decydujemy, dokąd chcemy iść.
Ogólnie rzecz biorąc, prawie wszystkie psy tęsknią za bezpieczeństwem i hierarchią w stadzie. Potrzebują pewnego siebie opiekuna, na którym mogą polegać. To my decydujemy o przebiegu dnia – nie nasz pies.
Na przykład, zacznijmy każdego ranka podczas spaceru od małego treningu posłuszeństwa. Nauczmy go najważniejszych komend i chwalmy go, gdy wykona je poprawnie za pierwszym razem. Wprowadźmy stałe pory posiłków, spacerów czy wspólnych zabaw i pokażmy mu, że to my dowodzimy.
Nie zapomnijmy o najważniejszej kwestii podczas szkolenia psa: Ignorujmy niepożądane zachowania psa i nagradzajmy pozytywne jedzeniem lub zabawą.
Nie należy całkowicie zabraniać szczekania psom stróżującym. Taki pies wykonuje zadanie, które jest w nim zakorzenione. Zamiast zakazywać mu szczekania, należy skierować je na właściwe tory.
Pokażmy naszemu psu, że jesteśmy zespołem: On wskazuje niebezpieczeństwo – my zabezpieczamy terytorium. Jak to zrobić?
Jeśli nasz pies stróżujący szczeka, poprowadźmy go trochę do tyłu i połóż go tam. Teraz wyobraźmy sobie „niebezpieczeństwo”. Podchodzimy do okna, bramy ogrodowej itp., przyglądamy się uważnie, a następnie spokojnie wracamy do psa. W ten sposób doceniamy jego uwagę, ale zachowujemy kontrolę.
Podczas prób powstrzymywania psa od szczekania, wiele osób popełnia typowe błędy, które mogą ten proces utrudnić. Jeśli chcemy zapewnić postępy w treningu, unikajmy poniższych zachowań:
Skutecznym podejściem jest stosowanie pozytywnego wzmocnienia w celu nagradzania spokojnego zachowania oraz identyfikowanie i minimalizowanie czynników wyzwalających szczekanie.
Możemy złamać nawyk szczekania u szczeniaka poprzez konsekwentne szkolenie przy stosunkowo niewielkim wysiłku. Im starsze są psy, tym więcej cierpliwości i czasu będziemy potrzebować.
Nie wahajmy się szukać pomocy u ekspertów, którzy oferują indywidualną pomoc dla nas i naszego psa. Wizyta w szkole dla psów, u lekarza weterynarii lub psiego terapeuty okazuje się dla wielu bardzo pomocna na drodze do spokojniejszej koegzystencji z pupilem.
Porady specjalisty mają również sens, kiedy nie jest się pewnym, dlaczego pies szczeka. Szczególnie w przypadku spotkań na smyczy często nie jest jasne, czy pies szczeka z ekscytacji, strachu czy agresji? Pomocne mogą być kontrolowane kontakty społeczne z innymi psami pod okiem doświadczonego trenera.
Jeśli chcemy powstrzymać psa od szczekania, obroże antyszczekowe wydają się na pierwszy rzut oka praktyczne: Kiedy pies szczeka, natychmiast otrzymuje bodziec karcący w postaci sprayu lub sygnału dźwiękowego. To ma go przestraszyć.
Ta metoda faktycznie wykazuje krótkotrwały sukces u niektórych psów. Jednak takie pomoce szkoleniowe nie nadają się do przełamania nawyku szczekania u psa.
Dlaczego obroża antyszczekowa nie jest dobrym pomysłem? Problem polega na tym, że za jej sprawą zajmujemy się tylko objawem, a nie przyczyną.
Jeśli pies szczeka z niepewności, spray sprawi, że będzie jeszcze bardziej przestraszony w i tak już trudnej dla niego sytuacji. Może już nie szczeka, ale jest wewnętrznie spanikowany. Jeśli z kolei pies szczeka, bo jest niewyżyty fizycznie i tak będzie szukał innego ujścia energii.
Obroża antyszczekowa nie jest więc zgodna z zasadami szkolenia przyjaznego psom – dlatego nie znajdziemy jej w sklepie zooplus.
Nie istnieje „magiczna formuła”, która pozwalałaby na uspokojenie szczekającego czworonoga. Jako opiekunowie powinnyśmy raczej zbadać przyczynę niechcianego szczekania. Dopiero wówczas możemy podjąć odpowiednie środki, aby oduczyć go szczekania.
Wysiłek się opłaca: Wspólne życie z naszym pupilem będzie bardziej harmonijne, a sąsiedzi będą nam wdzięczni. W pewnych okolicznościach nadmierne szczekanie może być bowiem uznane za zakłócanie spokoju.
