Dom tymczasowy dla psów zapewnia zwierzętom w potrzebie opiekę w czasie poszukiwania stałych opiekunów. Dla czworonogów, które z różnych powodów nie mogą zostać w schronisku, jest to często ostatnia deska ratunku. W większości przypadków domy tymczasowe oferowane są przez osoby prywatne, które blisko współpracują z lokalnymi organizacjami, zajmującymi się ochroną zwierząt. Poniżej wyjaśniamy, jak zostać domem tymczasowym dla psów.
© Seventyfour / stock.adobe.com
Towarzystwa opieki nad zwierzętami nieustannie poszukują miłośników zwierząt, którzy zapewnią psom tymczasowy dom.
Domy tymczasowe są niezbędnym ogniwem, łączącym organizacje ratujące zwierzęta i ludzi, którzy chcą je adoptować. W takim miejscu pies może tymczasowo mieszkać i otrzymuje wszystko, czego potrzebuje: Legowisko, jedzenie, zajęcia, zabawę i mnóstwo miłości od swoich opiekunów. Dom tymczasowy nie jest oficjalną instytucją, ale osobą, parą lub rodziną, którzy na pewien czas dzielą swój dom z czworonogiem w potrzebie. Często towarzystwa opieki nad zwierzętami umieszczają psy w domach tymczasowych, gdy starają się znaleźć im nowe domy.
Czas pobytu psa w domu tymczasowym może być bardzo różny. Czasami jest to tylko kilka dni, a czasami tygodnie lub nawet miesiące.
Dla osób kochających zwierzęta jest to niewyobrażalna sytuacja, ale niestety bardzo często się zdarza – zbliżają się wielkie rodzinne wakacje, na które nie można zabrać ze sobą psa. Bez wahania zostaje on więc porzucony. Szacuje się, że każdego roku dom traci od kilkudziesięciu do nawet ok. 100.000 psów, przy czym liczba przyjęć w schroniskach wzrasta gwałtownie właśnie w okresie wakacyjnym.
Można sobie wyobrazić, ile pracy i wydatków wymaga opieka nad tyloma psami i znalezienie im nowego domu. Nie ma niestety wystarczających środków, aby zapewnić odpowiednią pomoc wszystkim potrzebującym zwierzakom. Czasami nie można trzymać psa w schronisku razem z innymi czworonogami, ponieważ jest zbyt straumatyzowany lub chory, dlatego tymczasowi opiekunowie są nieustannie poszukiwani.
Bycie domem tymczasowym dla czworonoga to forma wolontariatu. Niektóre organizacje wydające zwierzęta pokrywają koszty opieki weterynaryjnej i żywienia, ale nie możemy oczekiwać od nich dodatkowego wynagrodzenia. Nie jest to jednak tak naprawdę konieczne, ponieważ od naszych podopiecznych otrzymujemy znacznie więcej niż sami dajemy.
Do obowiązków domu tymczasowego dla psów należy:
Bycie domem tymczasowym dla psa to duża odpowiedzialność. Przez krótki czas staniemy się jego głównym opiekunem i będziemy towarzyszyć mu w drodze do szczęśliwej przyszłości. Oczywiście, w tej „pracy” najważniejsze jest wielkie serce dla psów, ale istnieje również kilka innych kwestii, które warto rozważyć, jeśli chcemy zostać domem tymczasowym:
Opieka nad psem może być wyzwaniem. Dlatego organizacja wydająca nam zwierzaka będzie chciała nas lepiej poznać, aby ocenić nasze predyspozycje do bycia opiekunem. Przed złożeniem wniosku, powinnyśmy poddać się krytycznej ocenie i sprawdzić, czy posiadamy następujące cechy:
Psy potrzebują przestrzeni – niektóre więcej, inne mniej. Metraż mieszkania musi zatem odpowiadać potrzebom danego czworonoga. Najlepszym rozwiązaniem byłoby oczywiście posiadanie ogrodu, w którym pies mógłby bezpiecznie przebywać.
Pies może wywrócić życie do góry nogami. Musi wychodzić na zewnątrz kilka razy dziennie i domaga się atencji. Codzienne spacery i zabawy oraz wychowanie i szkolenie mogą być czasochłonne. To, jak dużo czasu będzie potrzebował dany pies zależy od rasy i indywidualnych uwarunkowań – psy myśliwskie czy pasterskie potrzebują na przykład kilku godzin ruchu na świeżym powietrzu każdego dnia. Musimy więc przygotować się na wygospodarowanie dla nich co najmniej dwóch godzin dziennie.
Poza tym należy zadać sobie pytanie, czy uda nam się pogodzić pełnienie funkcji domu tymczasowego z pracą zawodową. Zostawianie psa samego na cały dzień nie wchodzi w rachubę, zwłaszcza w przypadku zwierzaka, którego dobrze nie znamy. Czworonogi z trudną przeszłością potrzebują stałego punktu w swoim życiu, nawet bardziej niż te, które mają za sobą wyłącznie dobre doświadczenia. Będąc domem tymczasowym, to my stanowić będziemy ten stały punkt odniesienia, którego zadaniem jest zagwarantowanie zwierzęciu spokoju i poczucia bezpieczeństwa. Dlatego najlepiej byłoby, gdybyśmy pracowali w domu. W przeciwnym razie powinnyśmy wcześniej ustalić, czy możemy zabierać psa ze sobą do biura.
Często osoby, które chcą być domem tymczasowym dla psa, mają już jakieś zwierzę. To samo w sobie nie stanowi problemu. Zwierzęcy towarzysz może nawet okazać się wsparciem dla naszego nowego lokatora. Jednak, jak to często bywa, o tym, czy tak będzie, decyduje chemia między zwierzakami. Dlatego podejdźmy do tej kwestii z wyczuciem i dajmy im czas na poznanie się we własnym tempie. Na początku warto umieścić je w oddzielnych pokojach i zapewnić im własne miejsce do odpoczynku. W przeciwnym razie sytuacja może być przytłaczająca dla obu stron i doprowadzić do sprzeczek. Bądźmy zawsze obecni podczas ich spotkań, aby trzymać rękę na pulsie.
Informacje na temat organizacji, które aktualnie poszukują domów tymczasowych możemy zazwyczaj znaleźć na ich stronach internetowych i większość z nich będzie nam wdzięczna za naszą inicjatywę.
Najlepiej znaleźć odpowiednią organizację w naszej okolicy – im bliżej, tym lepiej. Dzięki temu nic nie będzie stało na przeszkodzie bezpośredniej wymianie informacji. Po wyjaśnieniu wstępnych kwestii przez telefon lub e-mail, warto umówić się na spotkanie ze wszystkimi zainteresowanymi stronami. W ten sposób lepiej poznamy samą organizację, a organizacja nas i będziemy mogli ocenić, czy mówimy tym samym językiem. Zaufanie jest niezwykle ważne po obu stronach, jeśli chodzi o opieką nad żywymi stworzeniami. Towarzystwa opieki nad zwierzętami i ich wolontariusze są zazwyczaj bardzo oddani swojej pracy i chcą mieć pewność, że podzielamy ich oddanie. Jeśli doszliśmy do porozumienia, organizacja zaproponuje nam psa, który będzie odpowiedni dla nas i naszych warunków mieszkaniowych. Niewykluczone, że będziemy mieć kilka opcji do wyboru, choć rzadko zdarza się, aby przyszły dom tymczasowy miał pełną swobodę w kwestii wyboru.
Jeśli zdecydowaliśmy się na przyjęcie psa pod nasz dach, powinnyśmy sporządzić odpowiednią umowę z towarzystwem opieki nad zwierzętami. Jej przedmiotem jest oczywiście pies, dla którego będziemy domem tymczasowym oraz zakres naszych obowiązków z tym związanych. W takich umowach zazwyczaj zawarte są następujące informacje:
Uwaga: Dokładnie przestudiujmy umowę i nie wahajmy się zadawać pytań w przypadku wątpliwości. Nie podpisujmy niczego, czego nie rozumiemy lub nie chcemy podpisać. Po pierwsze, organizacja może w każdej chwili odebrać nam zwierzę, jeśli pojawią się wątpliwości co do naszych kompetencji. Po drugie, możemy również ponieść odpowiedzialność za nasze ewentualne zaniedbanie.
Po podpisaniu umowy czasami mija kilka dni, zanim „nasz” pies się do nas wprowadzi. Zdarza się, że psy są przywożone do domu tymczasowego, ale najczęściej sami je odbieramy. Szczególnie początkowy okres to czas adaptacji zarówno dla nas, jak i naszego pupila, dlatego nie oczekujmy zbyt wiele. Najlepiej weźmy urlop na kilka dni i spędźmy go z naszym nowym czworonożnym przyjacielem. Nie organizujmy przyjęcia powitalnego ani wieczorku zapoznawczego, ponieważ tłum może zwierzaka przestraszyć.
Jeśli wzięliśmy na siebie odpowiedzialność za psa i po krótkim czasie nie wyobrażamy sobie, że moglibyśmy go oddać, możemy porozmawiać o tym otwarcie z towarzystwem, które wydało nam czworonoga. W większości przypadków nie będzie problemów z zatrzymaniem go. Nie miejmy jednak pretensji, gdy entuzjazm wolontariuszy będzie ograniczony. Dla towarzystw opieki nad zwierzętami domy tymczasowe są bardzo ważne i stanowią nieocenione wsparcie ich działalności. Ich nadrzędnym celem jest zapewnienie zwierzęciu bezpiecznego domu i dbanie o jego dobrostan, i ten cel zostanie osiągnięty, gdy pies zamieszka z nami na stałe. W „najgorszym” wypadku, organizacja straci dom tymczasowy, ale pies będący pod jej opieką zyska dom stały. Dlatego z całą pewnością nikt nie będzie chciał stanąć między nami i szczęściem naszego podopiecznego.
Już jako dziecko wolała przytulać się do swojego kota perskiego niż pluszowego misia. Jak nieco podrosła, tak długo prosiła rodziców o własnego konia, aż jej ulegli i pozwolili kupić swojego wierzchowca. Dzięki zwierzętom przeżyła wiele wspaniałych chwil i pomimo tego, że życie ze zwierzętami nie zawsze jest łatwe, nie wyobraża sobie nie mieć ich u swojego boku – jak twierdzi, dotykają takich obszarów jej duszy, do których nikt inny nie ma dostępu. Ten ich wspaniały czar odczuwa także, gdy o nich pisze i ma nadzieję, że choć trochę tej magii odczuwa się podczas czytania przygotowanych przez nią artykułów.
