Shih Tzu

Pomimo swoich niewielkich rozmiarów Shih Tzu jest niezwykłym psem, który przyciąga uwagę. Pod tą długą grzywą skrywa się wesoły i żywotny czworonóg, który potrafi zaskoczyć samodzielnością i z całą pewnością będzie wiernym i oddanym towarzyszem.

Ozdobny pies, ozdobna szata

W oczy u psa rasy Shih Tzu rzuca się przede wszystkim jego ozdobna szata: wysokiego na około 27 cm w kłębie i ważącego do 7,5 kg psa cechuje bardzo bujna, długa sierść. Do tego posiada on także niezwykle bogaty podszerstek. Shih Tzu występują niemal we wszystkich możliwych wariantach barwnych. Grzywę najczęściej ścina się na krótko lub podwiązuje, by nie przeszkadzała w widzeniu. Ich wiszące uszy często nie są widoczne za sprawą bujnego futra. Ogon Shih Tzu nosi zawinięty na grzbiecie.

Z klasztorów na sofy

Mnichowie w tybetańskich klasztorach uważali, że przodkowie Shih Tzu to „lwie pieski” Buddy. Legenda mówi, że Budda otaczał się małymi pieskami, które w razie niebezpieczeństwa potrafiły zamieniać się w lwy. Tybetańscy mnisi hodowali te małe pieski jako psy klasztorne, których zadaniem było pilnowanie i ochrona świętych przybytków. Sprzyjał im w tym z pewnością ich ponadprzeciętnie dobry słuch. Od tych klasztornych piesków pochodzą poza Shih Tzu także teriery tybetańskie, Lhasa apso czy pekińczyki. Shih Tzu i Lhasa apso właśnie temu pochodzeniu zawdzięczają swoje dźwięcznie brzmiące nazwy: Obie oznaczają „lwie pieski”, z tym że „Shih Tzu” pochodzi z języka chińskiego, a „Lhasa apso” z tybetańskiego. Przypuszczalnie w XVII wieku pieski klasztorne dostały się na chiński dwór cesarski jako forma daniny i tam hodowane były dalej jako luksusowe psy ozdobne. Dopiero w początkach XX wieku Chiny zezwoliły na eksport psów tej rasy i pierwsze egzemplarze dotarły do Europy i Ameryki. W 1929 Wielka Brytania uznała rasę za własną. Kiedy w 1949 roku w Chinach zapanował komunizm, wiele Shih Tzu spotkał tragiczny los: Były one postrzegane za bezużyteczne i mordowane – oznaczało to jednocześnie koniec chińskich hodowli tej rasy.

Charakter: wesoły i niezależny

Małe „lwie pieski” cechuje niebywała żywotność i temperament, jednocześnie absolutnie nie są przy tym nerwowe. Shih Tzu jest otwarty i przyjacielski wobec ludzi i innych zwierząt, także innych psów. Pomimo całej swojej towarzyskości i chęci do zabawy często sprawia jednak wrażenie bardzo niezależnego. Objawia się w tej cesze nieco owego „lwa”, ponieważ wówczas Shih Tzu wydaje się być podobny z charakteru bardziej do kota niż do psa, bywa przekorny. Jego zamiłowanie do zabaw przeważa nad innymi cechami – Shih Tzu roznieca dobry humor, jego wychowanie przy odrobinie wiedzy nie powinno sprawiać problemów.

Zdrowie: Kompetentna hodowla najlepszą profilaktyką

Do najczęściej występujących u Shih Tzu problemów zdrowotnych zaliczają się wynikające z budowy ich nosków problemy z oddychaniem oraz problemy z oczami. Powodem tych problemów jest powstała na skutek hodowli selektywnej brachycefalia (deformacja czaszki): Czaszka jest zbyt krótka i za szeroka. Shih Tzu cierpią w związku z tym często z powodu zwężenia górnych dróg oddechowych, bardziej podatne są także ich kanaliki łzowe. Po stronie kupującego leży odpowiedzialność, by znaleźć hodowcę, dla którego istotne jest zdrowe prowadzenie hodowli według standardów rasy. Shih Tzu nie jest, ze względu na ilość sierści, wielkim fanem upałów – latem popołudniowy spacer skróć więc najlepiej do minimum, na dłuższy wybierz się późnym wieczorem, gdy jest zdecydowanie chłodniej. Odnotowuje się, że psy rasy Shih Tzu mogą dożyć 16 lat.

Odpowiednie pożywienie dla Shih Tzu

Optymalne pożywienie dla psa rasy Shih Tzu powinno bazować przede wszystkim na mięsie i nie zawierać zbóż. Jeśli żywisz swojego Shih Tzu karmą suchą, powinieneś uważać, by przyjmował on dużą ilość świeżej wody i innych płynów. Istnieje wiele karm przeznaczonych specjalnie dla psów małych ras lub też dopasowanych do potrzeb psów rasy Shih Tzu – te cechuje przede wszystkim specjalnie opracowany kształt krokiecików. Zwracaj zawsze uwagę na to, że na pierwszym miejscu w składzie ilościowym karmy powinno znajdować się mięso. Ponieważ ściśle przylegające do siebie zęby małych psów wykazują tendencję do kamienia, powinieneś także regularnie podawać Shih Tzu przysmaki dentystyczne. Od szczenięcia przyzwyczajaj go do szczotkowania zębów specjalną pastą dla psów. Do czyszczenia zębów nadadzą się także małe kawałki mięsa wołowego.

Pielęgnacja sierści

Tak, z bujną grzywą Shih Tzu wiąże się wiele pracy. Prywatni właściciele, którzy nie myślą o startowaniu ze swoimi Shih Tzu na wystawach psów, mogą ułatwić sobie pielęgnację ich sierści, obcinając ją regularnie na krótko – ułatwi to także psu zabawę na powietrzu, która zawsze dla psów wystawowych jest problematyczna, gdyż wiąże się z uciążliwym ciągnięciem za sobą długiej sierści. Tak czy inaczej sierść trzeba skracać regularnie, by nie włóczyła się po ziemi. Zwracaj zawsze uwagę, żeby grzywa nie zakrywała oczu „lwiego pieska” i nie zasłaniała mu widoczności – poza tym wpadanie sierści do oczu może wywoływać zapalenia. Raz na tydzień powinieneś porządnie wyczesać sierść, by się nie kudłaciła. Najbardziej podatne na kołtunienie jest sierść na wewnętrznych częściach ud i za uszami. Pielęgnację sierści zacznij już od szczenięcia, wówczas łatwiej będzie psu wysiedzieć w czasie żmudnego wyczesywania każdego pasma. Codziennie sprawdzaj, czy w futro nie zaplątały się gałązki lub inne zanieczyszczenia. Nie możesz zapomnieć także o częstej kontroli pod kątem obecności pasożytów, nietrudno przeoczyć kleszcza pod tak gęstą sierścią! Do kąpieli używaj wyłącznie specjalnych szamponów dla psów. Zaletą futra Shih Tzu jest fakt, iż prawie w ogóle nie linieje.

Wychowanie

Shih Tzu jest nie tylko skory do zabaw, ale także chętny do nauki, co zdecydowanie ułatwia jego wychowanie. Jednak jego upartość może czasami stanowić wyzwanie dla właściciela. Łagodna konsekwencja w wychowaniu to podstawa sukcesu. Jeśli raz ustąpisz w egzekwowaniu pożądanego zachowania, sprytny Shih Tzu wykorzysta to w przyszłości. Wielu przedstawicieli rasy Shih Tzu wie też doskonale, jak wykorzystać swój urok i próbuje swoje cele osiągnąć poprzez skomlenie, zaczepianie i błagalne spojrzenia – najlepiej już od szczenięcia uświadom mu, że te sposoby na Ciebie nie działają, ignorując takie jego starania. Optymalnie zsocjalizować Shih Tzu możesz poprzez regularne odwiedzanie szkoły dla psów, gdzie nauczy się, jak obchodzić się z czworonogami każdej wielkości – zwłaszcza samce Shih Tzu bez odpowiedniego przystosowania za szczeniaka mogą później mieć tendencję do dążenia do dominacji nad innymi psami.

Czym zająć Shih Tzu

Shih Tzu kochają długie spacery i zabawy – często nawet mimo zaawansowanego wieku. Poza tym większość małych „lwich piesków” szczególnie lubi wodę, przy czym już niewielkie kałuże potrafią sprowokować je do rozochoconego czołgania się. Pomimo swojej wielkości Shih Tzu to bynajmniej nie typowe pieski kanapowe. Na zewnątrz ci mali odkrywcy są zawsze bardzo aktywni. Wytresowane odpowiednio osobniki tej rasy towarzyszą także często podczas konnych wycieczek. Jeśli często wyjeżdżasz służbowo i chciałbyś zabierać ze sobą swojego pupila, nie ma problemu: Ten sympatyczny piesek wręcz może Ci pomóc – Shih Tzu nadają się doskonale na psy terapeutyczne. Ich spokojny i towarzyski charakter w połączeniu z uroczym wyglądem sprawiają, że Shih Tzu wykorzystuje się często do terapeutycznych wizyt w szpitalach, domach spokojnej starości i domach dziecka – naturalnie wymaga to uprzedniego przeprowadzenia odpowiednich szkoleń i testów osobowościowych dla psów.

Czy Shih Tzu to pies dla mnie?

Shih Tzu pasuje zarówno do rodziny, w której dużo się dzieje, jak i do singla, który chce w swoje częste i długie podróże zabierać pupila. Przy tym nadaje się doskonale także dla początkujących właścicieli, o ile dobrze doinformują się w temacie pielęgnacji futra i są gotowi poświęcać jej czas. Shih Tzu poczuje się dobrze i w obszarze miejskim i w domu z ogrodem.

Czasami słyszy się opinię, że Shih Tzu to doskonały pies dla alergika, ponieważ prawie nie linieje – nie jest to jednak zgodne z prawdą, gdyż alergicy nie reagują na włosy psa, lecz na jego ślinę oraz złuszczony naskórek. Przed przygarnięciem psa, upewnij się, że żaden z domowników nie cierpi na alergie.

Pielęgnację sierści Shih Tzu powinieneś rozplanować długoterminowo: codziennie, przez zakładając 16 lat, będzie wymagała pielęgnacji. Ustal, co zrobisz z psem w razie urlopu czy ewentualnej choroby. Jeśli planujesz zabierać go ze sobą na wakacje, weź pod uwagę, że nie wszystkie hotele przyjmują zwierzęta oraz, że Shih Tzu źle znosi upały. Poza podstawowym wyposażeniem w postaci misek, smyczy, pasów samochodowych, koców i legowiska, będziesz potrzebował także szczotek i grzebieni, maszynki do strzyżenia czy zabawek. Do tego dochodzą regularne koszty karm, kontrolnych wizyt weterynaryjnych oraz ewentualnych podatków i wizyt kosmetycznych. Także w razie choroby mogą pojawić się niemałe koszty leczenia.

Gdzie znaleźć wymarzonego Shih Tzu?

Shih Tzu to rasa zaliczana do grona ulubionych, dlatego też stosunkowo łatwo znaleźć szczenięta tejże rasy. Wystrzegaj się jednak niezrzeszonych hodowców, którzy rozprowadzają szczenięta bez rodowodów w „korzystnej cenie”. Takim hodowcom nie zależy na zdrowiu i dobrze ich zwierząt, a chodzi im jedynie o szybki zysk. Profesjonalny hodowca musi być członkiem związku hodowców i powinien bez problemu w każdej chwili móc pokazać Ci testy zdrowotne rodziców szczenięcia. Musi on zadbać o to, by zredukować do minimum ryzyko wystąpienia chorób genetycznych. Hodowca, któremu zależy na swoich pieskach, chętnie posłuży radą i udzieli odpowiedzi na wszelkie nurtujące Cię pytania. Jeśli także on zadaje Ci pytania i poucza odnośnie hodowli psa, to dobra oznaka – z pewnością zależy mu na tym, by jego szczenię trafiło w dobre ręce.

Jeśli chciałbyś podarować dom starszemu psu, rozejrzyj się w Internecie – niejeden Shih Tzu szuka właściciela. Shih Tzu bez rodowodu to także Shih Tzu! Chwycić za serce może Cię także psiak ze schroniska. W rozmowie z załogą schroniska czy wcześniejszym właścicielem Shih Tzu postaraj się upewnić, że piesek będzie do Ciebie pasował charakterologicznie. Dorosły pies z reguły został już w najważniejszych kwestiach wychowany, co będzie pomocne zwłaszcza dla początkujących właścicieli. Jeśli to możliwe, najlepiej poznaj nieco bliżej swojego potencjalnego nowego domownika i przede wszystkim dowiedz się, jak z nim postępować.

Życzymy wspaniałych przygód z wesołym Shih Tzu!