© Tanya / stock.adobe.com
Rat terier powstał w wyniku skrzyżowania foksteriera gładkowłosego z manchester terierem.
Pierwotnego przeznaczenia rat teriera można domyślić się po jego nazwie – wyhodowany został do polowania na szczury. Dziś ten inteligentny, energiczny pies jest wciąż bardzo popularny na amerykańskich farmach, gdzie pełni funkcje stróżujące i myśliwskie, ale coraz częściej trzymany jest również jako pies rodzinny.
Rat terier należy do grupy małych, względnie średnich psów. Hodowany jest w dwóch odmianach:
Jego sierść jest krótka, gładka i lśniąca. Typowym umaszczeniem jest białe z łatami, które mogą być czarne i/lub brązowe, piaskowe, niebieskie lub czerwone.
Z wyglądu rat terier przypomina jack russell teriera, parson russell teriera czy hiszpańskiego ratonero bodeguero andaluz.
Rat terier ma zwartą i atletyczną budowę. Jego głowa jest klinowata, a brązowe owalne oczy szeroko rozstawione. Zgodnie z amerykańskim wzorcem rasy dozwolone są zarówno trójkątne stojące uszy, jak i oklapnięte.
Typowa jest mocna kufa oraz głowa ozdobiona czerwono-brązowymi znaczeniami. Niektóre szczenięta przychodzą na świat z krótkim ogonem, natomiast ogon o regularnej długości jest zakrzywiony nad grzbietem.
© George / stock.adobe.com
Rat teriera wyhodowano do polowania na szczury i jego pierwotne przeznaczenie do dziś wpływa na jego charakter. Przedstawiciele tej rasy uważani są za temperamentnych, odważnych i jak na teriera przystało, również nieco upartych.
W stosunku do swojej rodziny ten mały wulkan energii jest przyjazny i oddany. Do nieznajomych podchodzi natomiast z rezerwą, co czyni go dobrym psem stróżującym. Niemniej, nie jest agresywny, pod warunkiem oczywiście, że przejdzie odpowiednią socjalizację.
W przeciwieństwie do wielu innych terierów, rat terier lubi sprawiać przyjemność swojemu opiekunowi, co znacznie ułatwia jego szkolenie. Dzięki temu również osoby bez większego doświadczenia w układaniu psów mogą sobie z nim poradzić.
Ponadto, jeśli będzie miał zapewnione odpowiednie wyzwania fizyczne i umysłowe, sprawdzi się doskonale w roli psa rodzinnego. Dobrze rozumie się także z innymi czworonogami.
Lepiej natomiast, żeby nie dzielił gospodarstwa domowego z kotami lub małymi zwierzętami, ponieważ mogłyby one obudzić jego instynkt myśliwski.
Rat terier jest zwierzęciem stadnym i towarzyskim, i nie lubi długo zostawać sam. Z tego względu niekoniecznie nadaje się dla osób pracujących poza domem.
Można go jednak bez problemu zabierać ze sobą do biura. Niemniej, aby „współpraca” z ludzkim stadem przebiegała pomyślnie, w przerwach od pracy musi mieć zapewnione odpowiednie zajęcie.
Wprowadzone w USA chemiczne środki zwalczania szczurów częściowo pozbawiły pracy rat teriery, ale zwierzaki te wciąż trzymane są przez farmerów jako psy pracujące i cieszą się coraz większą popularnością jako towarzysze rodzin.
Myśliwi lubią tych ciekawskich czworonogów uczyć polowania na wiewiórki, szopy i dziki.
Jeśli rat terier nie jest trzymany w celach myśliwskich, powinien przejść specjalne szkolenie, mające na celu oduczenie go polowania, aby uniknąć niepożądanych incydentów z udziałem dzikich zwierząt czy kotów.
Z kolei, aby pozbyć się nadmiaru energii, można uprawiać z nim różne psie sporty takie jak agility, obedience, dog dance czy flyball. Chętnie i szybko uczy się również wszelkich sztuczek. Ponadto, bardzo dobrze poddaje się szkoleniu na psa poszukiwawczego lub policyjnego.
Ze względu na dużą potrzebę ruchu, w jego przypadku zaleca się trzymanie w domu lub mieszkaniu z ogrodem, który swoją drogą należy odpowiednio zabezpieczyć, ponieważ ten sprytny psiak uwielbia kopać i potrafi wysoko skakać – sforsowanie ogrodzenia może więc nie stanowić dla niego dużego problemu.
W mieście będzie czuł się komfortowo jedynie wówczas, gdy będzie mógł regularnie wychodzić na spacer do parku, lasu lub na łąkę.
Krótka sierść rat teriera nie wymaga specjalnej pielęgnacji. W zupełności wystarczy cotygodniowe szczotkowanie za pomocą rękawicy. Jedynie w okresie linienia należy nieco częściej sięgać po szczotkę, aby wyczesać luźne włosy.
Jeśli chodzi o odżywianie terier ten także nie jest wymagający. Równie chętnie je mokrą co suchą karmę – najlepiej taką, która została opracowana z myślą o małych rasach.
Warto wiedzieć: Ponieważ psy te mają skłonności do kamienia nazębnego i zapaleń dziąseł, w ich diecie nie może zabraknąć przysmaków dentystycznych. Należy również przyzwyczaić je do mycia zębów już w wieku szczenięcym.
Rat terier uważany jest za zdrową rasę, pod warunkiem, że ma zapewnioną odpowiednią ilość ruchu i właściwą dietę. Dla jego dobrego samopoczucia bardzo ważny jest także bliski związek z ludzką rodziną.
Niemniej, zdarzają się w jego przypadku określone choroby dziedziczne takie jak postępujący zanik siatkówki oraz wady soczewki, które prowadzą do utraty wzroku.
Inne choroby obserwowane u przedstawicieli tej rasy to niedomykalność zastawki mitralnej – wrodzona wada serca, epilepsja, wrodzona głuchota oraz choroba Legga-Calvégo-Perthesa (LCP) – martwica głowy kości udowej, występująca u młodych psów.
Mimo tego, średnia długość życia rat teriera wynosi od 15 do 18 lat.
Rat terier powstał w wyniku skrzyżowania foksteriera krótkowłosego z manchester terierem. Jego hodowla rozpoczęła się w 1820 roku w Wielkiej Brytanii i jej celem było stworzenie psa, który zabijałby jak najwięcej szczurów w określonym czasie.
Pod koniec XIX wieku rat terier trafił do USA, gdzie bardzo szybko stał się popularnym psem gospodarskim, który z chęcią i powodzeniem wykorzystywany był do tępienia szkodników.
Swoją nazwę zawdzięcza Teddy’emu Rooseveltowi, 26. prezydentowi Stanów Zjednoczonych.
Z biegiem czasu do hodowli wykorzystywano coraz więcej foksterierów krótkowłosych, zmieniając pierwotne umaszczenie – czarne podpalane, na rzecz większego udziału bieli. W hodowlę zaangażowane były również psy rasy beagle i whippet.
Warto wiedzieć, że rat terier jest przodkiem amerykańskiego teriera bezwłosego. W 1972 roku przez zupełny przypadek urodziło się szczenię, które było nosicielem genu bezwłosowości. W ten sposób powstała nowa naga rasa, która we wszystkich innych aspektach przypominała rat teriera.
Z innymi bezwłosymi rasami takimi jak nagi pies peruwiański, amerykański terier bezwłosy nie jest blisko spokrewniony.
© Mark Herreid / stock.adobe.com
Jak dotąd rat terier nie został oficjalnie uznany za niezależną rasę przez FCI, stąd też w Europie praktycznie nie znajdziemy jego hodowców. Jeśli więc rat terier Cię zainteresował, najprawdopodobniej jedynym rozwiązaniem będzie import szczenięcia z USA.
Niemniej, American Kennel Club uznał rasę. Ceny szczeniąt sprzedawanych przez amerykańskich hodowców zaczynają się od około 650 dolarów. Do tego dochodzą jeszcze oczywiście koszty transportu pieska do kraju.
Poza USA rat terier praktycznie nie występuje. Jednak amatorzy rasy, których serce skradł ten pracowity szczurołap mogą rozważyć alternatywne rasy takie jak jack russell terier czy foksterier.
Dodatkowa wskazówka: W schroniskach dla zwierząt na nowy dom czeka wiele mieszańców, w których żyłach płynie krew terierów. Warto więc wybrać się do miejscowej organizacji i zapoznać się z jej podopiecznymi.
Niewielkie rozmiary rat teriera i jego ogromna chęć przypodobania się swojemu opiekunowi sprawiają, że niejeden miłośnik psów chciałby mieć go w swoim domu, zwłaszcza, że sprawdza się również w rękach osób bez doświadczenia.
Niestety w Europie w zasadzie nie występuje. Dlatego każdą ofertę sprzedaży należy dokładnie weryfikować – często bowiem inne, podobnie wyglądające rasy oraz mieszańce oferowane są jako rasowe rat teriery.
| Cechy szczególne: | Kompaktowy, mały, względnie średni pies, pierwotnie hodowany do polowania na szczury. |
| Charakter: | energiczny, uparty, przyjazny, inteligentny |
| Wysokość w kłębie: | standardowy: 33–46 cm, miniaturowy: 25–33 cm |
| Waga: | standardowy: ok. 4,5–11,3 kg, miniaturowy: do 4,5 kg |
| Sierść: | krótka, gładka, lśniąca biała nakrapiana lub w łaty (czarne, brązowe, czerwone, niebieskie i/lub morelowe) |
| Pielęgnacja sierści: | niewymagająca |
| Aktywności: | potrzebuje dużo zajęć |
| Pies dla początkujących: | tak |
| Szczekanie: | gdy się nudzi |
| Długość życia: | 15–18 lat |
| Typowe choroby: | dziedziczna głuchota, choroby oczu, niedomykalność zastawki, epilepsja |
| Cena: | od ok. 615 euro |
| Grupa FCI: | nieuznany |
| Potrzeba ruchu: | duża |
| Pochodzenie: | USA |
„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.
