Dog argentyński łączy w sobie cechy psa myśliwskiego, stróżującego i rodzinnego. Ze względu na swoją siłę i upór powinien być trzymywany wyłącznie przez doświadczonych opiekunów. W niektórych regionach rasa ta znajduje się na liście psów, których hodowla podlega określonym ograniczeniom.
© Dogs / stock.adobe.com
Dog argentyński jest potężnym psem i zdecydowanie nie powinien trafić do osób bez doświadczenia.
Dorosły samiec doga argentyńskiego może dorastać do wysokości 68 centymetrów i ważyć do 45 kilogramów.
Tak więc już przez sam swój rozmiar dog argentyński imponuje wyglądem. Podkreśla to zwarta, muskularna sylwetka, po której nawet laik może poznać, że ten czworonożny przyjaciel należy do rodziny dogów.
Jego trójkątne uszy są na wpół wyprostowane i osadzone z boku. Krótka sierść jest zawsze czysto biała zgodnie ze wzorcem, dopuszczalna jest ciemna plama w okolicy głowy. Ponadto sierść na głowie może mieć maksymalnie 10% ciemnej pigmentacji.
© KsPhoto / stock.adobe.com
Choć jego pierwotne przeznaczenie, polowanie na dziki, ma „krwiste” podłoże, odważny dog argentyński jest psem pogodnym i przyjaznym, który umie wykorzystać swoją siłę w wyważony sposób, co sprawia, że świetnie sprawdza się w roli psa rodzinnego.
O ile w stadzie i wobec opiekunów jest czuły, to wobec obcych zachowuje się z dystansem – trzeba uważać, żeby tego bardzo terytorialnego czworonoga w żaden sposób nie zachęcać do agresji.
Rasa ta wykazuje silne zachowanie łowieckie, które muszą być zawsze pod kontrolą – ogród należy koniecznie zabezpieczyć przed możliwością ucieczki.
Mimo swoich dobrych cech stróża, ten czworonóg nie ma jednak skłonności do ujadania. W kontakcie z innymi psami, zwłaszcza gdy samiec spotyka się z innymi samcami, może dochodzić do konfliktów.
Ogólnie dog argentyński jest, mimo całej swojej przyjacielskości, psem bardzo upartym, który natychmiast chce przejąć stery, jeśli jego opiekun nie prowadzi konsekwentnie stada, co jest problematyczne już z powodu samych rozmiarów jego ciała.
Dog argentyński nie nadaje się dla początkujących, bo wykorzystałby najmniejszy błąd na swoją korzyść.
Dodatkowo dosłownie wyczuwa niepewność, co również może szybko doprowadzić do eskalacji pozornie niegroźnych błędów osób zaczynających swoją przygodę ze szkoleniem psów.
Oprócz konsekwentnego i pewnego przywództwa, które oczywiście powinno charakteryzować się naturalną dominacją, a nie przesadną surowością czy wręcz brutalnością, rasa ta wymaga również intensywnej socjalizacji w okresie szczenięcym.
Rozpoczyna się ona od odpowiedzialnego hodowcy, który wcześnie szkoli szczeniaka w kontaktach z ludźmi i innymi psami, i następnie rolę tę przekazuje nowemu opiekunowi. W tym kontekście można polecić uczęszczanie na specjalne zajęcia dla szczeniąt, a następnie do szkoły dla psów.
Optymalnie jest, jeśli dog argentyński nie dorasta sam, ale jako drugi pies razem z innymi psami – w ten sposób pozytywnie wpływa się na jego zachowanie społeczne. Niemniej, w przypadku osobników przejawiających bardzo dużą skłonność do dominacji, lepiej z takiego rozwiązania zrezygnować.
© Eudyptula / stock.adobe.com
Masz już doświadczenie z psami oraz dużo przestrzeni – bo dog argentyński w żadnym wypadku nie nadaje się do miejskiego mieszkania – i marzysz o tej rasie? Świetnie! Jednak najpierw musisz się dowiedzieć, czy w Twoim regionie obowiązują ograniczenia dotyczące jego hodowli.
Rasa ta powstała ze skrzyżowania z psami bojowymi, dlatego w niektórych krajach, w tym w Polsce, jest uznawana za agresywną. Przed zakupem szczenięcia konieczne jest więc udanie się do najbliższego Urzędu miasta lub gminy po wniosek o wydanie zezwolenia na trzymanie jej przedstawiciela.
Musisz o tym pamiętać również planując wakacje ze swoim podopiecznym. W niektórych krajach bowiem, na przykład w Danii, Wielkiej Brytanii i Norwegii, trzymanie i wwóz doga argentyńskiego podlegają surowym ograniczeniom.
Możesz zaoferować Twojemu dogowi argentyńskiemu bardzo dobry dom, jeśli lubisz sport i będziesz z nim spędzać wiele czasu na świeżym powietrzu. Jeśli masz doświadczenie z psami i wykazujesz konsekwencję w szkoleniu, pies chętnie zostawi Ci przywództwo w stadzie.
Oczywiście rasa ta nie dogaduje się dobrze z kotami, ale współżycie z konkretnym kotem może być udane, jeśli już za szczeniaka jest do niego przyzwyczajony.
Dla bezpieczeństwa oszacuj również regularne koszty wysokiej jakości karmy dla tego dużego psa, przewidywane koszty weterynaryjne, w tym zabezpieczenie finansowe na wypadek ciężkich chorób, a także wydatki na ubezpieczenie psa od odpowiedzialności cywilnej i podatek.
Dog argentyński uwielbia intensywną aktywność na łonie natury. Jest wspaniałym kompanem długich spacerów lub, jeśli jest już w pełni rozwinięty i powoli szkolony, idealnym towarzyszem joggingu, jazdy konnej lub wycieczek rowerowych.
Oczywiście jest on również świetnym psim sportowcem – po prostu spróbujcie sami, jakie psie sporty odpowiadają Tobie i Twojemu czworonogowi. Każda forma pracy węchowej może być również interesująca dla doga argentyńskiego. Nudne ćwiczenia powtórzeniowe raczej nie przypadną do gustu temu niezależnemu łowcy.
Czy masz w pobliżu duży staw lub jezioro, w którym Twój pies może pluskać się, nie przeszkadzając innym? Świetnie! Większość przedstawicieli tej rasy to bowiem amatorzy pływania.
Ważne: Należy pamiętać, że ten pies myśliwski wymaga solidnego szkolenia, aby można go było niezawodnie przywołać. Tylko wtedy można pozwolić mu na swobodne bieganie.
Ponadto należy mieć świadomość, że w niektórych regionach rasa ta podlega urzędowemu obowiązkowi wyprowadzania na smyczy. Obowiązek ten może zostać zniesiony po przejściu testu behawioralnego.
Krótka sierść doga argentyńskiego nie wymaga wiele pielęgnacji – szczotkujemy ją kilka razy w tygodniu; dobrze nadaje się do tego specjalna rękawica lub miękka szczotka.
Podczas zmiany sierści możesz codziennie pozbywać się luźnych włosów, aby zmniejszyć ilość futra w domu.
Jeśli przyzwyczaisz swojego czworonoga do rutynowej pielęgnacji już za szczeniaka, będzie się nią cieszył również jako dorosły pies.
Uszy doga argentyńskiego najlepiej jest czyścić co dwa tygodnie specjalnym preparatem do czyszczenia uszu. Z reguły nie musisz kąpać swojego czworonożnego przyjaciela. W przypadku silnych zabrudzeń można w razie potrzeby umyć psa delikatnym szamponem dla psów. W większości przypadków wystarczy jednak wyszczotkować zaschnięty brud z sierści.
Latem dobrze jest mieć w pobliżu miejsce do kąpieli dla doga argentyńskiego, ponieważ większość przedstawicieli rasy docenia kąpiel w chłodnej wodzie. Pozytywnym efektem ubocznym jest to, że pies wykąpie się przy zabawie w wodzie w naturalny sposób.
Zwracaj uwagę na pazury swojego czworonożnego przyjaciela i w razie potrzeby skracaj je specjalnymi cążkami, aby Twój pies się o nie zaczepiał, co może być bardzo bolesne.
Szczenię doga argentyńskiego powinno być poddane badaniu audiometrycznemu słuchu od szóstego tygodnia życia, gdyż niektóre z tych psów są niestety jednostronnie lub obustronnie głuche. Jest oczywiste, że hodowca nie powinien kontynuować hodowli z wykorzystaniem psa dotkniętego głuchotą.
W przypadku głuchoty jednostronnej zwierzak może nadal prowadzić całkowicie normalne psie życie; a w przypadku głuchoty obustronnej ważne jest, aby szczegółowo zapoznać się ze specjalnymi wymaganiami dla głuchych psów. Najlepiej, gdy mieszkają razem z innymi psami, aby mogły się orientować na podstawie ich zachowania.
Ponadto przodkowie Twojego potencjalnego doga argentyńskiego powinni mieć negatywne wyniki badań na dysplazję stawów biodrowych, ponieważ rasa ta, jak wiele dużych ras, ma skłonności do tej wady rozwojowej.
Stan bioder można ustalić za pomocą badania rentgenowskiego, po czym chore psy należy wyłączyć z udziału w hodowli.
Nawet w przypadku idealnych bioder, rosnące psy nie powinny wchodzić po schodach ani uprawiać intensywnych sportów, ponieważ może to spowodować trwałe uszkodzenie układu mięśniowo-szkieletowego.
Należy oczywiście kontynuować profilaktykę szczepień rozpoczętą w okresie szczenięcym. Skorzystaj z okazji, aby omówić z lekarzem weterynarii rozsądne odstępy między szczepieniami oraz stosowanie regularnych zabiegów odrobaczania.
Zdrowi przedstawiciele tej rasy żyją średnio od 10 do 15 lat.
Przedstawiciele tej rasy mogą być podatni na nadwrażliwości pokarmowe, które objawiają się w postaci problemów skórnych. Już od okresu szczenięcego należy stosować pełnowartościową karmę z dużą zawartością białka.
Od czasu do czasu daj dogowi argentyńskiemu coś dla samej przyjemności żucia – dobrze sprawdzają się suche gryzaki, takie jak uszy wołowe.
Szukaj również pełnowartościowych składów w przysmakach – na przykład poprzez nagrody w postaci kąsków z suszonego mięsa, które wiele psów lubi i które są jednocześnie zdrowe.
Jeśli chcesz lub musisz zmienić karmę, postępuj powoli i z dnia na dzień dodawaj coraz więcej nowego pokarmu do już znanego, aby uniknąć wystąpienia nadwrażliwości u psa.
Należy zawsze zwracać uwagę na szczupłą sylwetkę swojego towarzysza, ponieważ nadwaga może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, na przykład ze stawami.
Daj dogowi argentyńskiemu odpocząć po posiłku. W każdym przypadku należy unikać wysiłku po jedzeniu, aby nie dopuścić do skrętu żołądka, co często ma miejsce szczególnie w przypadku dużych psów.
Oczywiście, Twój zwierzęcy towarzysz powinien mieć zawsze dostęp do świeżej wody.
Pochodzenie doga argentyńskiego jest dobrze udokumentowane, ponieważ jest to wciąż młoda rasa. W 1928 roku dr Antonio Nores Martinez, założyciel rasy, opracował pierwszy jej wzorzec.
Martinez celowo skrzyżował psy bojowe z psami podobnymi do dogów, które przybyły na kontynent wraz z Hiszpanami podczas ich podboju Ameryki Południowej.
Jego cel był konkretny: Otrzymać wszechstronnego psa. Chciał wyhodować wybitnego psa myśliwskiego, który jednocześnie dobrze sprawdziłby się jako pies rodzinny i stróżujący.
Od samego początku dog argentyński służył przede wszystkim do polowania na dziki i drapieżne koty. W polowaniu na dziki specjalnie wyszkolone psy, do których zalicza się doga argentyńskiego, polują w stadzie, a następnie starają się powalić ofiarę.
Dog argentyński był predestynowany do tego niebezpiecznego zadania ze względu na swoją imponującą wielkość i odwagę.
Te niezwykłe czworonogi sprawdzają się również jako psy stróżujące. Potrafią obronić powierzone im stada przed licznymi niebezpieczeństwami.
Przy okazji można wspomnieć, że kolor sierści psa świadczy o jego pierwotnym przeznaczeniu. Jaskrawo biała sierść ma chronić doga argentyńskiego przed pomyleniem go z ofiarą i postrzeleniem podczas polowania.
Dziś dog argentyński jest popularny w swojej ojczyźnie i żyje w wielu rodzinach – tak jak chciał dr Martinez.
Klamka zapadła: Dog argentyński wprowadza się do Ciebie! Aby skrócić sobie czas oczekiwania, można zacząć przygotowania wcześniej. Jako przyszły opiekun doga argentyńskiego masz już doświadczenie z psami, więc możesz już posiadać parę rzeczy z klasycznego podstawowego wyposażenia psa.
Niezbędne są oczywiście miski – dla dużych psów bardzo praktyczne są modele o regulowanej wysokości, które umożliwiają wygodne jedzenie od szczeniaka do seniora. Pomyśl o rozmiarach swojego przyszłego czworonożnego przyjaciela, gdy będziesz kupować kosze, koce oraz transportery do samochodu.
Na początku zaopatrz się w zabawki i szelki lub obrożę dla szczeniaka, a w modele dla dorosłego psa później. Zastanów się, czy do celów szkoleniowych oprócz zwykłej smyczy nie potrzebujesz smyczy linkowej. Obroża odblaskowa jest natomiast przydatnym dodatkiem w porach roku, kiedy szybciej zapada zmrok.
Podstawowe wyposażenie obejmuje również przybory do pielęgnacji, takie jak szczotka lub rękawica do pielęgnacji sierści, łagodny szampon dla psów o wrażliwej skórze, nożyczki do pazurów i szczypce do kleszczy.
W Europie jest bardzo niewiele hodowli dogów argentyńskich, dlatego też liczba miotów jest bardzo ograniczona.
W większości krajów jest maksymalnie garstka hodowców. To z kolei oznacza, że być może będzie trzeba długo czekać i dodatkowo pokonać wiele kilometrów, aby znaleźć swojego wymarzonego psa.
Dzięki bezkresowi Internetu, poszukiwania są jednak zazwyczaj zwieńczone sukcesem – niemniej, będziesz mieć zbyt dużego wyboru szczeniąt i hodowców. Nie pozwól, aby to Cię zniechęciło i kup szczeniaka tylko wtedy, gdy masz pewność, że dostajesz prawdziwego doga argentyńskiego z rodowodem.
Kontrole stanu zdrowia, w tym badania audiometryczne, powinny być dla hodowcy oczywistością. Podczas wizyty u hodowcy rodzice powinni sprawiać zrównoważonych i nie wykazywać żadnych oznak agresji. Socjalizacja i imprinting szczeniąt są również wysoko na liście priorytetów.
Profesjonalny hodowca chętnie poinformuje Cię o swoich celach hodowlanych i będzie zadawał pytania, gdyż jest zainteresowany miejscem pobytu swoich podopiecznych. Twój szczeniak może się wprowadzić najwcześniej po ukończeniu 8 tygodnia życia – będzie wtedy już zaczipowany, kilkakrotnie odrobaczony i zaszczepiony.
Należy pamiętać o terminach szczepień uzupełniających, aby zakończyć podstawową immunizację.
Ci, którzy woleliby dać dom dorosłemu dogowi argentyńskiemu, będą mieli trudności ze znalezieniem psa czystej krwi w Europie – jest ich po prostu zbyt mało. Jednak wiele psów w typie doga o podobnych cechach czeka w schronisku na nowy dom.
Organizacje zajmujące się pośrednictwem w adopcjach dogów z pewnością chętnie udzielą Ci informacji o tych psich osobowościach i w rozmowie z Tobą stwierdzą, czy macie potencjał na stworzenie dream team’u.
Z uwagi na to, że duże psy i tak mają zwykle trudniej w schroniskach dla zwierząt i często muszą bardzo długo czekać na nowy dom, adoptując takiego psa, nie tylko zdobędziesz wspaniałego towarzysza, ale także sprawisz mu niewyobrażalną radość.
Poniżej znajdziesz odpowiedzi na najczęściej zadawanie pytania na temat tego białego olbrzyma z Ameryki Południowej:
Nie jest zabroniona, ale jest on uznawany za rasę agresywną i jego hodowla wymaga uzyskania specjalnego zezwolenia od wójta. burmistrza lub prezydenta miasta.
Chcesz kupić doga argentyńskiego? W takim razie musisz liczyć się z wydatkiem rzędu 3000–8000 złotych.
Duży, silny pies, taki jak dog argentyński, ma spory apetyt. Dorosły dog argentyński będący w dobrej formie zjada dziennie porcję jedzenia stanowiącą około 2–3% swojej masy ciała. W przypadku psa ważącego 40 kg odpowiada to dziennej porcji od 800 do 1200 g karmy. Należy pamiętać, że wiek, stan zdrowia i poziom aktywności wpływają na ilość potrzebnej karmy.
Dog argentyński ma bardzo silną szczękę, o sile nacisku osiągającej imponują wartość 600 funtów na cal kwadratowy (PSI).
W rękach doświadczonych, pewnych siebie opiekunów, dobrze socjalizowany dog argentyński ma potencjał prawdziwego psa marzeń. W domu pokazuje swoją łagodną, przyjazną stronę, podczas gdy na zewnątrz daje z siebie wszystko jako samodzielny pies tropiący i myśliwski. Nie należy jednak w żadnym wypadku wzmacniać instynktu terytorialnego tej rasy i jej potencjalnej agresji wobec innych psów.
| Cechy szczególne: | Dog argentyński to niezależna, ale wierna rasa psów dla doświadczonych opiekunów. |
| Charakter: | wesoły, przyjazny, rozwinięty instynkt łowiecki |
| Wysokość w kłębie: | do 68 cm |
| Waga: | do 45 kg |
| Sierść: | krótka, czysto biała, dozwolone ciemne plamki na głowie |
| Pielęgnacja sierści: | niewymagająca |
| Aktywność: | intensywne i urozmaicone zajęcia |
| Pies dla początkujących: | nie |
| Szczekanie: | znikome |
| Długość życia: | ok. 10–15 lat |
| Typowe choroby: | jedno- lub obustronna głuchota, problemy ze stawami biodrowymi |
| Cena: | od 3000 zł |
| Grupa FCI: | 2: Pinczery, sznaucery, molosy, psy górskie i szwajcarskie psy do bydła |
| Pochodzenie: | Argentyna |
