Cavalier king charles spaniel

Rasa cavalier pokrywa się również charakterologicznie z jej nazwą: Małe cavaliery są żywiołowe, łagodne i przyjazne. Świetnie dogadują się z dziećmi i innymi zwierzętami, są czułe, jeśli chodzi o „swoich” ludzi.

Wprawdzie od czasu do czasu daje o sobie znać dziedzictwo psa myśliwskiego i cavalier king charles spaniel zapoluje nieraz na mysz, jednak zazwyczaj przybiega na wołanie.

Czy cavalier king charles spaniel dużo szczeka?

Wyjątki oczywiście się zdarzają, ale zasadniczo psy tej rasy nie mają skłonności do nadmiernego szczekania i nie sprawdzą się w roli psów stróżujących.

Szkolenie

Rasa ta jest łatwa do wyszkolenia, inteligentna i nigdy nie nerwowa. Jej towarzyska natura sprawia, że wychowanie szczeniąt nie jest trudne, jeśli wykażemy się niezbędną konsekwencją i odrobiną cierpliwości.

Pielęgnacja sierści jest nieodłączną częścią codziennego życia z cavalier king charles spanielem. Dlatego już szczeniaka warto przyzwyczaić do tego, aby pozwolił się dotykać w każdym miejscu.

Czy ten niewielkich rozmiarów pies do mnie pasuje? W poniższej części znajdziesz informacje, które pomogą Ci znaleźć odpowiedź na to pytanie.

Czy cavalier king charles spaniel sprawdzi się w rękach początkujących miłośników psów?

Cavalier będzie odpowiednim towarzyszem zarówno dla amatorów, jak i doskonałym psem rodzinnym. Ten wesoły futrzak jest świetnym kompanem do zabaw dla dzieci, pod warunkiem, że zostaną one nauczone pełnego szacunku obchodzenia się ze zwierzętami. Odnajdzie się również u boku starszych osób, które szukają pogodnego współlokatora i są gotowe spędzać z nim dużo czasu.

Dobrze zsocjalizowany cavalier jest też otwarty na inne psy i koty. Jego przyjazny charakter sprawia, że z powodzeniem można zabierać go ze sobą do biura lub w podróż.

Czy cavalier może być trzymany w domu?

Cavalier nie potrzebuje ani ogromnej posesji, ani wielogodzinnych spacerów po lesie czy łąkach, aby być szczęśliwym. Może z powodzeniem zamieszkać w mieszkaniu w mieście. W takiej sytuacji warto wybierać się z nim na spacery do parku i zapewnić mu możliwości zabawy.

Czy cavalier king charles spaniel może zostawać sam w domu?

Ten maluch uwielbia towarzystwo i dlatego niechętnie zostaje sam. W magazynie zooplus dowiesz się, dlaczego niektóre psy mają lęk separacyjny i co możesz zrobić, będąc ich opiekunem.

Pielęgnacja sierści: Czy cavalier king charles spaniel gubi dużo sierści?

Wypadanie sierści u przedstawicieli tej rasy jest umiarkowane, ale najlepiej przyzwyczaić naszego podopiecznego do codziennych zabiegów pielęgnacyjnych, aby zapobiec powstawaniu kołtunów. Szczególnie zagrożone są obszary za uszami i pod zgięciami łap. Co kilka dni należy również przeczesać sierść grzebieniem.

Dalsze wskazówki dotyczące pielęgnacji naszego małego cavaliera:

• Opiekunowie cavalierów nie muszą umawiać się na wizyty u groomera, gdyż rasa ta nie wymaga strzyżenia.
• Jeśli pies, który nie stroni od błotnistych kałuż, ubrudzi się tak bardzo, że samo szczotkowanie go nie wyczyści, można go wykąpać i sierść umyć łagodnym szamponem dla psów.
• Regularnie sprawdzajmy i czyśćmy uszy naszego podopiecznego. Ze względu na wiszące uszy, u przedstawicieli tej rasy szybciej mogą rozwijać się zapalenia uszu, gdyż sprzyja im panujący w nich ciepły, wilgotny klimat.
• W razie potrzeby oczyśćmy oczy pupila specjalnym roztworem czyszczącym i szmatką.
• Jeśli sierść między opuszkami łap staje się zbyt długa, można ją lekko przyciąć – jest to zalecane zwłaszcza zimą.

Ten uroczy Brytyjczyk nie ma duszy sportowca, ale uwielbia spędzać czas ze swoimi ludźmi na łonie natury. Mogą to być długie spacery lub zabawy w parku. Nie jest to pies dla typowych kanapowców.

Lubi również aportowanie, zabawy węchowe i agility dla małych psów, a ponieważ jest bardzo pojętny, nie sprawia mu trudności nauka rozmaitych sztuczek.

Jak dużo ruchu potrzebuje cavalier king charles spaniel?

Mały cavalier ma co prawda umiarkowaną potrzebę ruchu, ale jest zapalonym spacerowiczem i powinien przebywać na zewnątrz co najmniej 1,5 godziny dziennie.

W kontekście rasy pojawia się coraz więcej głosów uważających rasę za potencjalnie skazaną na cierpienie. Rzeczywiście prawdą jest, że ze względu na długą historię hodowlaną, te sympatyczne psiaki noszą w sobie większą liczbę mutacji genetycznych powodujących choroby niż wiele innych ras.

Jednym z powodów, dla których czworonogi te cierpią na różne problemy zdrowotne jest krótkoczaszkowość, zwana również brachycefalią. Jest ona wynikiem selektywnej hodowli psów o krótkich czaszkach w celu nadania rasie uroczego wyglądu. W rezultacie wiele psów cierpi między innymi na problemy z oddychaniem, a także z oczami i uszami, oraz nierzadko ma wady zgryzu.

Profesjonalni hodowcy dbają więc o to, aby ich podopieczni nie tylko odpowiadali wzorcowi rasy, ale przede byli zdrowi.

Typowe choroby

Szczególną uwagę należy zwracać na poniższe dolegliwości:

• Niewydolność serca: U cavalier king charles spaniela często występują problemy z sercem, do których zaliczamy chorobę zastawki mitralnej (ang. Mitral Valve Disease – MVD). W przypadku tej rasy, na tę przypadłość mogą zachorować już psy w wieku od półtora do dwóch lat. Odpowiedzialni hodowcy regularnie badają więc swoich podopiecznych i dbają o to, aby suczki były poddawane badaniu USG serca nie później niż sześć tygodni przed każdym kryciem.
• Zespół epizodycznego upadania (ang. Episodic Falling – EF): Choroba ta występuje wyłącznie u cavalier king charles spanieli. W tym przypadku czworonóg cierpi na skurcze mięśni po wysiłku lub stresie, co może prowadzić do niemożności poruszania się i przewracania się. Skurcze zazwyczaj nie są bolesne i można je leczyć – jednak często są mylone z padaczką. W celu jej wykrycia lub wykluczenia można przeprowadzić badanie genetyczne.
• Syndrom suchego oka i kręconej sierści (ang. Dry Eye and Curly Coat Syndrome – CCS): U cavalier king charles spanieli występuje ona częściej niż u innych ras i objawia się przewlekłą suchością oka, która wymaga stałego leczenia, aby zapobiec zapaleniu rogówki. Sporadycznie towarzyszący temu zespół kręconej sierści objawia się wkrótce po urodzeniu w postaci silnie kręconej sierści, a następnie bolesnego zapalenia skóry. Niestety dotknięte tym schorzeniem zwierzęta muszą często zostać uśpione. Również w tym przypadku dostępne są badania genetyczne.
• Syringomyelia: Jest to ciężka choroba neurologiczna, która rozwija się w kręgosłupie psa. Płyn mózgowo-rdzeniowy gromadzi się i tworzy jamę w tkance rdzenia kręgowego z powodu zbyt małej kości potylicznej i wynikającego z tego upośledzenia krążenia płynu. Częstym objawem jest pozorowane drapanie, kiedy pies wydaje się drapać, ale nie dotyka swojej sierści. Jednakże, psy dotknięte chorobą mogą nie wykazywać żadnych objawów, natomiast paraliż lub dysfunkcja ruchowa mogą wystąpić w późniejszym okresie choroby. W obszarze głowy i szyi zwierzęta są zazwyczaj wrażliwe na ból. Syringomyelia jest diagnozowana za pomocą rezonansu magnetycznego.

Pozostałe choroby king charles spaniela

Podobnie jak wiele małych psów, rasa ta ma tendencję do stanów zapalnych gruczołów okołoodbytowych oraz zwichnięcia rzepki i miewa problemy z oczami. Dlatego badania łokci i oczu są standardem w hodowli cavalier king charles spaniela.

Jak długo żyje king charles spaniel?

Przedstawiciele tej rasy są podatni na wiele chorób genetycznych. Profesjonalni hodowcy potrafią je jednak wykluczyć ze swoich hodowli i wówczas cavalier king charles spaniel okazuje się być wytrzymałym, małym psem o średniej długości życia wynoszącej nawet 14 lat.

Żywienie cavaliera

Dieta cavaliera powinna być lekkostrawna. Jeśli zdecydujemy się na suchą karmę, wybierzmy taką o niewielkich rozmiarach, aby ułatwić psu jej przeżuwanie. W sklepach zoologicznych dostępne są również specjalne karmy dla cavalier king charles spanieli.

Dowiedz się więcej na temat żywienia psów z lektury naszych artykułów:

• Dieta wegetariańska dla psa
• Najważniejsze składniki odżywcze dla psa
• Wybór idealnej karmy dla psa
• Sucha czy mokra karma dla psa
• Dieta BARF dla psów

Spaniele karłowate od wieków były popularnymi psami do towarzystwa europejskiej szlachty, wyhodowanymi ze spanieli myśliwskich.

Można rzec, że swoistymi patronami cavalier king charles spanieli byli dwaj brytyjscy królowie Karol I (1600–1649) i jego syn Karol II (1630–1685), za którymi krok w krok podążały ich ukochane spaniele. Tych czworonożnych pupili można podziwiać na niezliczonych współczesnych obrazach.

Uznanie w Wielkiej Brytanii

Kiedy w 1892 roku dokonano pierwszego wpisu rasy „king charles spanieli” do księgi hodowlanej Brytyjskiego Związku Kynologicznego, psy te straciły na długości nosa w porównaniu z przodkami, ponieważ większość hodowców krzyżowała rasy o krótszych nosach, takie jak mopsy ze względu na ówczesne trendy w modzie.

Rok 1926 uważa się za ponowne narodziny spaniela długonosego, ponieważ w tym roku Amerykanin Roswell Eldridge wyruszył na poszukiwanie spanieli w starym typie. Przy okazji wystawy psów zaoferował wysoką nagrodę pieniężną za spaniela z długim nosem.

Najbardziej znanym zwycięzcą tego konkursu, który odtąd odbywał się corocznie, był „Syn Anny”, który zajmował pierwsze miejsce w latach 1928–1930. Rasę uznano oficjalnie w 1945 roku. Dziś cavalier jest dużo bardziej popularny niż jego krótkonosy przodek king charles spaniel.

W niektórych krajach istnieją różne poziomy hodowlane dla danej rasy. W Niemczech na przykład wyróżniane są trzy poziomy:

• „Hodowla standardowa”,
• „Hodowla licencjonowana” oraz
• „Hodowla licencjonowana premium”.

Oprócz wymagań minimalnych, psy wykorzystywane w hodowli w ramach wyższych poziomów muszą spełnić bardziej rygorystyczne warunki. Należą do nich konieczność posiadania wyniku rezonansu magnetycznego wykonanego wieku co najmniej 30 miesięcy w celu wykluczenia syringomyelii oraz potwierdzone podczas wystaw oceny „doskonałe”