© Kzenon / stock.adobe.com
Stawy i strumyki chętnie wykorzystywane są letnią porą przez nasze czworonogi do ochładzania się. Psy nie powinny jednak moczyć uszu, a podczas zabawy w wodzie nierzadko przecież to się zdarza. U niektórych psów taka przyjemność kończy się nawracającym zapaleniem uszu.
Taki stan rzeczy może mieć różne powody. Jeśli woda, w której kąpie się pies, skażona jest bakteriami lub innymi zarazkami, te rozmnażają się w ciepłym, wilgotnym uchu psa w zastraszająco szybkim tempie. Zwłaszcza rasy z oklapniętymi uszami, takie jak Cocker Spaniel czy Basset, mogą wykazywać w tej kwestii większe problemy. Także psy ze stojącymi uszami, którym po kąpieli nie pozwala się porządnie wytrząść wody z sierści, mogą rozwijać zapalenia uszu. Istnieją także zwierzęta, które generalnie wykazują chroniczne problemy skórne, także i one mogą być bardziej podatne na zapalenia uszu.
Jeśli nie ma zranienia, ciężko jest rozpoznać początki zapalenia ucha. Częste potrząsanie głową, położone uszy lub jedno ucho, przechylanie głowy na jedną stronę, swędzenie w okolicach podstawy ucha (drapanie lub pocieranie o meble czy podłogę) – te objawy daje się zaobserwować wówczas, gdy zapalenie już się rozwinęło. W dalece rozwiniętym stadium zapalenia z ucha wydostaje się na zewnątrz wydzielina.
Przede wszystkim nigdy nie używaj patyczków kosmetycznych! Nie próbuj też czyścić uszu psa, kiedy symptomy zapalenia są już widoczne. Uszy w stanie zapalnym są bardzo wrażliwe, dlatego właściciel mógłby zadawać swojemu psu dodatkowy ból. Na ostry ból reakcją bezwarunkową u psów niejednokrotnie jest agresja, więc sam właściciel mógłby narazić się przy okazji na atak ze strony pupila.
Przed zastosowaniem jakiekolwiek leczenia musi zostać naturalnie postawiona diagnoza. Jeśli Twój pies dostał zapalenia po raz pierwszy, najprawdopodobniej zastosuje się u niego klasyczne leczenie antybiotykiem. W chronicznych przypadkach lub przy szczególnej podatności na zapalenia uszu stosuje się coraz częściej metody homeopatyczne lub naturalne. W zależności od rodzaju zapalenia oraz wydzieliny stosuje się Acidum nitricum (na wydzielinę krwawą), Aethiops antimonalis (wydzielina ropna, obecne owrzodzenia), Graphites (wydzielina podobna do miodu), Hepar sulfuris (ropna, bardzo bolesne zapalenie), Mercuris solubilis (ropna, bardziej wodnista, o zapachu zgnilizny), Silicea (ropna, rzadsza, pachnąca kwaskowato) lub Tellurium (zapach wydzieliny rybny). Innymi naturalnymi preparatami, które radzą sobie z zapaleniami uszu, są te zwierające kit pszczeli oraz mieszanki ekstraktów roślinnych z rumianku, szałwii, nagietka, arniki górskiej i oczaru, czy też oleje z tymianku, dziurawca zwyczajnego lub tran z dorsza.
