Mops

Pielęgnacja i warunki utrzymania: Czy mops jest łatwy w pielęgnacji?

Pomimo tego, że ma krótką sierść, silnie linieje i dlatego powinien być często szczotkowany. Ważne są również regularne kontrole oczu i uszu raz ich czyszczenie specjalnie do tego przeznaczonymi środkami. Fałdki na pyszczku powinny być zawsze czyste i suche.

Odpowiednie utrzymanie mopsa nie stawia poza tym wysokich wymagań. Ten mały piesek nie potrzebuje szerokich przestrzeni ani specjalnie dużo wybiegu. Śpi chętnie i długo, nie posiada instynktu łowieckiego i daje się bezproblemowo swojemu ukochanemu człowiekowi wychować.

Jak utrzymać mopsa w dobrej kondycji?

Jednak o wspólnej zabawie z mopsem nie należy zapominać! Trzeba go zachęcać i prowokować do ruchu. Odpowiednio zmotywowany mops okazuje się być bardzo żywotnym i zabawowym zwierzakiem. Zapewniając mu odpowiednią dawkę ruchu zapobiegniesz popadnięciu mopsa w letarg i potencjalnym problemom z nadwagą.

Do kogo pasuje mops?

Mops jest idealnym psem dla rodzin, par, seniorów i początkujących. Równie dobrze czuje się w mieszkaniu w mieście, jak i w przestronnym domu z ogrodem na wsi. W stosunku do ludzi i innych zwierząt mops jest zawsze przyjazny i otwarty.

Zdrowie: Choroby powszechne u mopsów

Hodowcy poświęcają obecnie bardzo dużo energii i czasu na to, by wyhodować zdrowe i odporne na choroby psy. Jednak pomimo ich starań u mopsów niestety nie udało się wyeliminować zupełnie schorzeń, które są dla nich typowe.

Wiele z nich powiązanych jest z błędami hodowlanymi popełnianymi w przeszłości, na przykład dążeniem do wyeksponowania mopsikowych zmarszczek i uzyskania jeszcze bardziej płaskiego nosa.

• Konsekwencją tych niegdysiejszych prób uzyskania ideału mopsowego piękna jest występowanie dziś u wielu przedstawicieli tej rasy problemów z oddychaniem.
• Charakterystyczne dla mopsów charczenie związane jest z wykształceniem się u nich zbyt długiego podniebienia miękkiego.
• Także oczy, które jeszcze nie tak dawano temu bywały często wytrzeszczone, są do dziś podatne na zapalenia i owrzodzenia rogówki.
• Dzisiejsze starania hodowlane oraz zmiany wprowadzone we wzorcu rasy w 2010 roku pozwalają mieć nadzieję na to, że w najbliższych latach liczba przypadków tych dolegliwości będzie się zmniejszać.

Interesujące fakty dotyczące hodowli mopsa znajdziesz w naszym artykule opisującym retro-mopsa.

Pochodzenie i historia: Skąd pochodzi mops?

Według FCI mopsy są rasą angielską, jednak historia tej rasy zaczyna się nie na brytyjskich wyspach, a na kontynencie azjatyckim, konkretnie w Chinach. Tam psy podobne do mopsów znane były już przed ponad dwoma tysiącami lat. Stąd też ich klasyfikacja do sekcji molosów pośród psów do towarzystwa.

W Chinach cesarskich posiadanie psa w typie mopsa było nie lada przywilejem. Ówczesne mopsiki uchodziły za „królewskie pieski” i trzymane były w pałacu przez samego cesarza. Mopsiki wiodły w tamtym okresie iście luksusowe życie. Nierzadko posiadały one nawet własnych ochroniarzy! W ręce prostej ludności mopsy dostawały się wyłącznie wtedy, gdy z jakichś względów nie nadawały się do dalszej hodowli. Niemniej, nawet wówczas kupcy musieli zapłacić ze osobniki tej rasy pokaźne sumy.

Triumf w Europie

Około 1500 roku pieski trafiły drogą handlową do Niderlandów. Stamtąd dostały się do wielu europejskich krajów, gdzie trafiły na salony i podbiły serca bogatych dam. W czasie industrializacji i upadku szlachty mopsy popadały coraz bardziej w zapomnienie.

To brytyjskim hodowcom zawdzięczamy, że mopsy zupełnie nie wymarły. Około 1900 roku psy rasy mops miały w Wielkiej Brytanii swój wielki „comeback” i znów stały się popularne na całym kontynencie, a potem i na świecie.

Charakter: Cały mops

Można spotkać się z opinią, że mopsy to tacy klauni świata psów. Nie chodzi tu o ich zabawnie wyglądające mordki z głębokimi zmarszczkami i dużymi czarnymi oczami, ale przede wszystkim o ich figlarne usposobienie i zabawne zachowania. Codziennie mopsiki wymyślają przeróżne głupotki i rozbawiają nimi swoich opiekunów.

Jednak jednocześnie są to psy, które chętnie rozkoszują się spokojem i słodkim lenistwem. Mopsy z reguły dużo śpią – na legowisku, kanapie czy kolanach swojego opiekuna. Nie są to jednak typowi kanapowcy!

W jednej chwili mogą wydawać się spokojni, nawet letargiczni, a w następnej stają się żywotni i temperamentni, kiedy tylko coś przykuje ich uwagę. Machają wówczas energicznie ogonem i skaczą po mieszkaniu, powarkując, ciesząc się ze zbliżającej się przygody.

Czy mopsy to spokojne psy?

Chociaż mopsy lubią się wygłupiać, w gruncie rzeczy naturę mają spokojną. Szczekanie czy agresywne obnażanie kłów jest psom tej rasy zupełnie obce.

Może się, wobec tego zdarzyć, że nie rozpoznają agresji skierowanej w ich stronę i nie docenią niebezpieczeństwa, które im grozi, dlatego mopsów należy pilnować przy spotkaniach z innymi zwierzętami.

Przestraszony czy onieśmielony odważny mopsik bywa naprawdę rzadko – może wie, że według FCI zalicza się do sekcji małych molosowatych i jest spokrewniony z olbrzymimi dogami? Gdzieś w głębi duszy pewnie czuje się równie rosły i silny jak one.

Czego nie lubią mopsy?

Te małe psy o wielkich sercach kochają swoich opiekunów ponad wszystko i towarzyszą im najchętniej na każdym kroku. Wierność jest bez wątpienia ich mocną stroną, jednak, jeśli coś im się nie podoba, na przykład opiekun poświęca im za mało uwagi, mogą stać się uparte i złośliwe. W takiej sytuacji najlepiej zachować spokój i pozytywne nastawienie, wówczas ten mały uparciuch szybko znowu się rozluźni.