Jedyną, pierwotną rasę z Islandii można dziś spotkać na całym świecie. Nie jest co prawda popularna, ale tu i ówdzie czujny miłośnik psów zauważy przedstawiciela tej rasy. Poniżej zamieszczamy najważniejsze informacje na temat przyjaznego psa islandzkiego.
© Daniila di Sein / stock.adobe.com
Pies islandzki jest wiernym towarzyszem dla aktywnych.
Typowy wygląd psa w typie szpica nordyckiego charakteryzuje również psa islandzkiego. Ma proste, średniej wielkości uszy, bujny, noszony nad grzbietem ogon oraz atletyczną, zwartą budowę ciała.
Psy dorastają do około 46 centymetrów w kłębie, a suki do 42 centymetrów. Ich waga waha się natomiast od 9 do 18 kilogramów.
Gęsta sierść występuje w wielu umaszczeniach. Zgodnie ze wzorcem rasy ważne jest, aby dominowała jedna maść. Dozwolone są także białe znaczenia.
Sierść psa islandzkiego może być krótka lub długa. Obie odmiany charakteryzują się natomiast szorstką strukturą okrywy włosowej oraz grubym i miękkim podszerstkiem. Ich szczególną cechą jest podwójny pazur na tylnych kończynach.
Warto wiedzieć: Pies islandzki znany jest również pod nazwami szpic islandzki lub owczarek islandzki.
© Daniila di Sein / stock.adobe.com
Pies islandzki to bardzo wesoły i sympatyczny zwierzak. Co prawda obecność obcych sygnalizuje głośnym szczekaniem, ale nie rzuca się do ataku. W stosunku do innych ludzi i psów jest otwarty.
Zgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem jako pies pasterski, jest bardzo aktywny i żywiołowy. Ma pogodną i ciekawską naturę – interesuje go wszystko, co go otacza.
Dobrze rozumie się z dziećmi i buduje z nimi przyjacielskie relacje. Jest również bardzo blisko związany ze swoim opiekunem i najchętniej nie odstępowałby go na krok.
Pies islandzki zachował w sobie nieco instynktu łowieckiego, który jednak za sprawą konsekwentnego szkolenia można bez problemu utrzymać w ryzach.
Uwielbia przebywać na świeżym powietrzu, ale ceni sobie również spokojne chwile na kanapie w towarzystwie członków swojego ludzkiego stada. Warto więc wspierać te jego predyspozycje od samego początku, aby pies dorastał w równowadze.
Pies islandzki jest inteligentny, pojętny i chętnie się uczy. Dlatego jego szkolenie zazwyczaj przebiega bezproblemowo, pod warunkiem, że opiekunowie dysponują niezbędną wiedzą i konsekwencją. Zdecydowaną zaletą jest wcześniejsze doświadczenie w tym zakresie.
Ważne jest skierowanie tendencji do nadmiernego szczekania tego Islandczyka na odpowiednie tory już w wieku szczenięcym, aby nie stał się klasycznym szczekaczem. Należy również kłaść duży nacisk na naukę przywoływania. Niektóre psy islandzkie lubią rzucić się w pogoń na przykład za uciekającym królikiem.
Jednak zarówno szczekanie, jak i instynkt łowiecki występujący jedynie u niektórych przedstawicieli rasy można łatwo kontrolować. W razie wątpliwości warto odwiedzić z naszym podopiecznym szkołę dla psów, która przeprowadzi nas przez ten proces.
W każdym przypadku szkoła dla psów, w tym również psie przedszkole, jest dobrą okazją do rozwijania kompetencji społecznych zwierząt, a także zawierania nowych znajomości. Kluczem do sukcesu wychowawczego w przypadku psów islandzkich jest pełna uczucia i wyczucia konsekwencja.
Kanapowcy i mieszkańcy miast nie powinni brać pod uwagę zakupu psa islandzkiego. Jak już wspomnieliśmy, uwielbia on bowiem ruch na świeżym powietrzu, podobnie zresztą jak przebywanie w towarzystwie swojego ludzkiego stada, i nie lubi być sam.
Są świetnymi towarzyszami dla wysportowanych miłośników przyrody. Nie wystarczą im krótkie spacery dwa razy dziennie. Potrzebują odpowiednio dużo wyzwań fizycznych i umysłowych.
Zwolennicy świeżego powietrza nie odnajdą się w mieście. Zdecydowanie bardziej odpowiednim miejscem zamieszkania dla nich będzie dom na wsi z ogrodem, po którym będą mogli do woli hasać. Poza tym należy wziąć pod uwagę ich skłonność do szczekania, która może być kością niezgody między nami i naszymi sąsiadami, nawet pomimo odpowiedniego szkolenia.
Pies islandzki dobrze odnajdzie się wśród rodzin z dziećmi, z którymi buduje bliskie relacje. Od samego początku należy jednak nauczyć je odpowiedniego postępowania ze zwierzętami, a psu zapewnić możliwość wycofania się, gdy poczuje się przytłoczony.
Ważne: Przed podjęciem decyzji o zakupie psa, należy wykluczyć ewentualne alergie w rodzinie.
Pies islandzki na ogół dobrze rozumie się z kotami, ale jeśli chcemy zyskać pewność, że tak będzie w przypadku naszego pupila, wybierzmy szczeniaka, który ma już doświadczenie z mruczkami.
Jako pies pasterski, pies islandzki charakteryzuje się zwinnością, pewnym krokiem i szybką percepcją, a więc cechami, które powinien posiadać idealny sportowiec.
Pasterstwo, agility czy obedience – sprawdzi się w wielu dyscyplinach. Wybierzmy więc sport, który lubi zarówno nasz podopieczny, jak i my, a od czasu do czasu spróbujmy czegoś nowego – może dog dancing, frisbee lub flyball? Możliwości jest wiele.
W każdym przypadku ważne jest, aby wymagający trening rozpocząć dopiero wtedy, gdy pies jest w pełni rozwinięty. Czworonogi te są, poza tym, doskonałymi towarzyszami joggingu czy jazdy konnej.
Pamiętajmy także, żeby zagwarantować im możliwość odpoczynku i wprowadźmy sesje relaksacyjne już w wieku szczenięcym, aby nie stały się nadpobudliwe.
Odporna na warunki atmosferyczne sierść psa islandzkiego wymaga częstego sięgania po szczotkę zwłaszcza w okresie linienia. Najlepiej wówczas szczotkować go codziennie.
W ten sposób przyspieszymy cały proces, a w mieszkaniu będzie gromadziło się znacznie mniej sierści. Poza tym okresem, aby zapobiec plątaniu się okrywy włosowej, w zupełności wystarczy cotygodniowe szczotkowanie.
Przeczytaj także: Pielęgnacja sierści psa
Jeśli nasz podopieczny jest brudny, zazwyczaj wystarczy wyszczotkować zaschnięty brud, a w przypadku uporczywych zabrudzeń możemy go wykąpać z wykorzystaniem łagodnego szamponu dla psów.
Uwaga: Do rytuałów pielęgnacyjnych warto przyzwyczajać psa jak najwcześniej, podobnie jak do kąpieli. Przyczyniają się one bowiem również do wzmocnienia łączącej nas więzi.
Poza tym należy również regularnie sprawdzać uszy i oczy psa i w razie potrzeby czyścić je specjalnymi środkami do czyszczenia uszu i oczu.
Aby z kolei zapobiec bolesnemu wrastaniu pazurów, należy je przycinać za pomocą obcinacza. Jest to jednak zwykle konieczne tylko w przypadku starszych czworonogów lub tych, które większość czasu spędzają na miękkim podłożu. Jeśli nie mamy pewności, jak to zrobić, poprośmy lekarza weterynarii, aby udzielił nam niezbędnych wskazówek.
Odkryj nasz asortyment produktów do pielęgnacji psa w sklepie internetowym zooplus
Zawierająca dużą ilość mięsa, dostosowana do potrzeb psa dieta jest podstawą jego długiego i zdrowego życia. Dla naszego pupila wybierajmy więc taką karmę, na szczycie składu której znajduje się mięso.
Decydujmy się także na wysokiej jakości przysmaki. Suszone gryzaki takie jak uszy wołowe zaspokajają na przykład potrzebę żucia psów.
Przodkowie tych psów przybyli na Islandię na statkach Wikingów. Pierwsze źródła potwierdzają ich obecność na wyspie już w 880 roku.
W piśmiennictwie pochodzącym z XVII wieku można znaleźć informacje o doskonałych zdolnościach pasterskich psów islandzkich, które były bardzo pożądane przez brytyjskich pasterzy. W 1898 roku rasa doczekała się oficjalnego opisu w postaci wzorca, ale nie został on uznany.
Dzisiejsza hodowla psów islandzkich opiera się na wzorcu z 1972 roku. Psy te są wszechstronnymi pomocnikami człowieka od wieków. Wypasają konie i owce – głównie zaganiając je, rzadziej broniąc ich przed drapieżnikami. Pilnują również domów i gospodarstw.
Rasa ta rozwijała się przez bardzo długi czas, a na początku jej rozwoju musiała zmagać się z zakazem importu psów na Islandię. Populacja psów islandzkich była wielokrotnie dziesiątkowana w wyniku epidemii – w XIX wieku trzy czwarte z nich padło ofiarą epidemii nosówki.
Jednak dzięki wysiłkom kilku miłośników rasy, udało się ją uratować. Dzisiaj natomiast na Islandii coraz częściej spotyka się border collie i inne psy pasterskie, które zastępują psa islandzkiego.
Niemniej, jego populacja jest stabilna za sprawą starań hodowców na całym świecie. Na samej Islandii żyje ich również kilkaset.
Warto wiedzieć, że Pies islandzki jest blisko spokrewniony z buhundem norweskim i wykazuje wiele podobieństw do innych psów nordyckich w typie szpica.
Psy islandzkie nigdy na szczęście nie były modnymi psami i nie znajdziemy ich w każdym mieście, chociaż ich hodowcy rozsiani są po całej Europie.
Jeśli więc zdecydowaliśmy się na zakup przedstawiciela tej rasy, hodowcy najlepiej oczywiście poszukać w Internecie. Warto również skontaktować się z klubami psów ras nordyckich, które mogą podać nam informacje na temat hodowców, którzy aktualnie spodziewają się szczeniąt.
Nasz przyszły podopieczny opuści hodowlę najwcześniej w wieku ośmiu tygodni. Do tego czasu zostanie kilkukrotnie zaszczepiony i odrobaczony, i będzie posiadał paszport. My musimy natomiast pamiętać o szczepieniach przypominających. Jeśli w celu zakupienia pieska konieczna będzie podróż do innego kraju, dowiedzmy się wcześniej, jakie warunki musimy spełnić, aby sprowadzić psa z zagranicy.
Ponadto, zanim podejmiemy ostateczną decyzję o zakupie psa, powinnyśmy uwzględnić koszty, które się z tym wiążą. Mówimy tutaj nie tylko o wydatku związanym z samym zakupem, na który musimy przeznaczyć co najmniej 5000 złotych, ale również kosztach podstawowego wyposażenia, karmy, która powinna być wysokiej jakości, podatku od psa i ubezpieczeniu oraz regularnych konsultacjach z lekarzem weterynarii.
Pomyślmy również o tym, co zrobimy z naszym pupilem podczas urlopu.
Uwaga: W dzisiejszych czasach wiele hoteli stoi otworem również dla czworonogów, dlatego warto rozważyć wspólne wczasy, na przykład połączone z wędrówkami, za którymi psy islandzkie przepadają.
Unikajmy szczeniąt od niezrzeszonych „hodowców”. Są oni bowiem z reguły zainteresowani wyłącznie szybkim zyskiem i nie mają wystarczającej wiedzy, niezbędnej do wyhodowania zgodnych ze wzorcem rasy psów.
Tylko renomowany hodowca jest gwarancją otrzymania zdrowych szczeniąt o silnym charakterze.
Alternatywnie, zawsze można odwiedzić miejscowe schroniska dla zwierząt, do których często trafiają również rasowe psy. Nie zaszkodzi więc poszukać naszego nowego członka rodziny także tam.
Życzymy Ci wielu wspaniałych chwil spędzonych z Twoim islandzkim podopiecznym!
| Cechy szczególne: | Pies islandzki to wesoły z natury zwierzak, który jest idealnym towarzyszem dla osób aktywnych. |
| Charakter: | żywiołowy, przyjacielski, oddany człowiekowi |
| Wysokość w kłębie: | psy: ok. 46 cm suki: ok. 42 cm |
| Waga: | ok. 9–18 kg |
| Sierść: | gęsta, szorstka sierść, średniej długości lub długa, wiele odmian umaszczenia, dozwolone znaczenia |
| Pielęgnacja sierści: | wymagane regularne szczotkowanie, zwłaszcza w okresie linienia |
| Potrzeba ruchu: | lubi sport i chętnie próbuje wszelkich nowych aktywności |
| Pies dla początkujących: | raczej dla osób z doświadczeniem |
| Szczekanie: | okazjonalne |
| Długość życia: | ok. 12–15 lat |
| Typowe choroby: | wytrzymała rasa |
| Cena: | od ok. 5000 zł |
| Grupa FCI: | 5. Szpice i psy ras pierwotnych |
| Pochodzenie: | Islandia |
„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.
