Kromfohrländer jest średniej wielkości, przyjaznym psem o żywym usposobieniu, silnie przywiązującym się do opiekuna. Jako pies towarzyszący jest odpowiedni przede wszystkim dla singli, a jego biała sierść z brązowymi odmianami nadaje mu charakterystycznego wyglądu.
© Jan / stock.adobe.com
Kromfohrländer to nieśmiały pies, który potrzebuje pewnego siebie przewodnika.
| W skrócie: | Kromfohrländer to nieduży pies do towarzystwa. Ze względu na swoją wrażliwość i terytorialność powinien trafić do doświadczonego opiekuna. |
| Wysokość w kłębie: | 38–46 cm |
| Waga: | psy: 11–16 kg suki: 9–14 kg |
| Średnia długość życia: | ok. 12 lat |
| Cena: | ok. 5000 zł |
| Charakter: | czuły, przywiązany do człowieka, chętny do nauki, wrażliwy, inteligentny, uparty |
| Sierść: | szorstko- lub gładkowłosy |
| Kolor sierści: | biała maść podstawowa z brązowymi plamami |
| Trudność w wychowaniu: | duża |
| Pielęgnacja: | mało wymagająca |
| Potrzeba ruchu: | średnia |
| Pochodzenie: | Niemcy |
Kromfohrländer zwraca na siebie uwagę nie tylko jako szczenię, lecz również jako dorosły pies. Jego wierne, śliczne oczy i klapnięte uszka sprawiają, że ludzie rozpływają się w obecności tego białego psa w brązowe łaty.
Rozróżnia się dwie odmiany rasy:
Kolorem podstawowym obu odmian jest kolor biały. Ten rasowy pies zawdzięcza swój charakterystyczny wygląd przede wszystkim jasno-, rudo- do ciemnobrązowym łatom na powierzchni całej sierści. Jego uroczą głowę również zdobią symetryczne łaty.
Kromfohrländer mierzy od 38 do 46 centymetrów w kłębie i tym samym zaliczany jest do psów średniej wielkości, a jego waga wynosi od 10 do 12 kilogramów.
© DoraZett / stock.adobe.com
Kromfohrländery to wrażliwe zwierzęta, które bardzo silnie przywiązują się do „swojego” człowieka. Pozostali członkowie rodziny są zazwyczaj jedynie tolerowani, wobec czego nie są to typowe psy rodzinne.
Kromfohrländer z reguły dobrze rozumie się z najmłodszymi członkami rodziny, jednak z odwiedzinami obcych dzieci mogą być problemy. Czworonogi te bowiem przejawiają silne zachowania terytorialne, które ich opiekunowie muszą trzymać w ryzach od samego początku.
Zasadniczo, wrodzona niepewność tych psów może szybko przerodzić się w agresję. Kromfohrländer jest podejrzliwy w stosunku do obcych, a zdarzająca się w jego przypadku agresja smyczowa może również stać się źródłem trudności wychowawczych. Potrzebuje więc pełnego miłości, ale konsekwentnego prowadzenia.
W stosunku do „swoich” ludzi kromfohrländer jest niezwykle lojalny – uwielbia uczestniczyć we wszystkich ich aktywnościach i wszędzie im towarzyszyć. Potrafi odgadywać zamiary swojego opiekuna, zanim ten zdąży je wyartykułować.
© Katja / stock.adobe.com
Jako rasa dla początkujących nie jest zalecany. Jest bowiem bardzo wrażliwy, niepewny siebie i wszelkie błędy wychowawcze mogą mieć poważne konsekwencje. Do szczęśliwego życia i harmonijnego współistnienia, kromfohrländer potrzebuje więc dużo spokoju i stanowczego opiekuna, który będzie jego przewodnikiem.
Podczas gdy szczenięta w szkole dla psów są zazwyczaj pilnymi uczniami, to już młode i dorosłe psy są bardzo wymagające w utrzymaniu. Nie obędzie się w ich przypadku bez fachowej wiedzy i doświadczenia.
Bardzo ważne jest, aby zwłaszcza jego ulubiony dwunożny przyjaciel miał jasne wyobrażenie o wychowaniu i postępował wobec niego konsekwentnie, ale delikatnie. Wszelką niepewność czy niekonsekwencję pies ten natychmiast wyczuwa i niestety również wykorzystuje, co z kolei bardzo szybko odbija się negatywnie na wzajemnym zaufaniu.
Im bliższa natomiast jest relacja między psem i jego opiekunem i im większym zaufaniem darzy go zwierzę, tym szybciej pojawią się sukcesy wychowawcze. Jeśli kromfohrländer zaufa w stu procentach i odda mu prowadzenie, wówczas okazuje się łagodnym psem, towarzyszącym swojemu człowiekowi krok w krok.
W przypadku braku zaufania, typowa dla rasy niepewność może szybko przekształcić się w strach i agresję. Jej dużą zaletą jest natomiast prawie całkowity brak instynktu łowieckiego, dzięki czemu spacery na łonie natury przebiegają spokojnie.
Kromfohrländer uwielbia spacery na łonie natury. Podczas wędrówek czy wycieczek może się pochwalić swoim sportowym usposobieniem i dobrą formą. doskonale spisuje się również w psich sportach, np. w agility, przy czym czasami tak pochłonie go zabawa, że zapomina o wszystkim innym dookoła.
Ze względu jednak na swoją wrażliwość bardzo łatwo się rozprasza i ma trudności z radzeniem sobie ze stresem związanym z rywalizacją sportową, a zatem podczas ewentualnych turniejów może się nie sprawdzić. Optymalnym otoczeniem dla kromfohrländera jest aktywna, chętnie przebywająca na zewnątrz rodzina, która zwraca uwagę na zapewnienie wystarczającej ilości ruchu swojemu pupilowi.
Własny ogród z odpowiednią ilością miejsca do zabawy jest jak najbardziej mile widziany, jednakże odpowiednie zajęcie i rodzinna atmosfera sprawią, że kromfohrländer będzie się równie dobrze czuć również w mieście.
W przypadku mieszkania w mieście należy wziąć pod uwagę upodobanie psa do mniej lub bardziej głośnego szczekania. Najważniejszą rzeczą jest ułożenie psa przez opiekuna od samego początku.
Pielęgnacja kromfohrländera nie nastręcza większych problemów – wystarczy regularne szczotkowanie (zależnie od rodzaju sierści – dwa do trzech razy w tygodniu) oraz kontrola łap, uszu i pazurów. Odmiana szorstkowłosa wymaga przycinania sierści kilkukrotnie w ciągu roku.
Dieta przedstawicieli tej rasy powinna w 75% składać się z produktów pochodzenia zwierzęcego, a w 25% z produktów pochodzenia roślinnego.
W kwestii wyboru sposobu żywienia wielu opiekunów jest zachwyconych barfowaniem, inni z kolei preferują suchą i mokrą karmę. Niezależnie od obecnych trendów każdy powinien wybrać dla swojego pupila taką karmę, która jest dla niego najlepsza.
Niezmiernie istotną kwestią jest wysoka jakość produktu. W szczególności zwróć uwagę na pochodzenie mięsa oraz skład karmy. Należy trzymać się z dala od produktów, w przypadku których pochodzenie mięsa nie jest do końca jasne, bądź też takich, których lista składników zawiera wzmacniacze smaku, cukier lub zbyt wysoką zawartość zbóż.
Właściwa ilość pokarmu jest inna dla każdego psa. Obliczając prawidłową dzienną rację pokarmu należy wziąć pod uwagę aspekty takie jak wiek, waga oraz poziom aktywności. Przyjmuje się, że dzienna ilość podawanej karmy w przypadku dorosłego kromfohrländera powinna odpowiadać od 2 do 4% wagi psa.
W przypadku tej rasy duży problem stanowi chów wsobny. W wyniku bardzo ograniczonej puli genów, u kromfohrländera często występują różne, genetycznie uwarunkowanie schorzenia, takie jak choroby autoimmunologiczne, padaczka, choroba zwyrodnieniowa stawów, cystynuria, choroba von Willebranda typu I, zwichnięcie rzepki, zaćma oraz choroby serca.
Aby odświeżyć pulę genów, kynolodzy od dawna zalecają krzyżowanie kromfohrländera z innymi rasami, co jest realizowane przez niektóre organizacje hodowlane, np. w Finlandii w ramach FCI.
Średnia długość życia przedstawicieli tej rasy wynosi około dwanaście lat.
Pionierami rasy były psy Peter i Fiffi. Krótko po zakończeniu II wojny światowej Ilse Schleifenbaum znalazła w położonej niedaleko miasteczka Siegen dolinie Krom Fohr kompletnie wychudzonego psa, którego to następnie zabrała ze sobą do domu, nadając mu imię „Peter”.
Według przekazów, w przypadku Petera chodziło najprawdopodobniej o gończego bretońskiego, jednakże teza ta nie zdobyła uznania wśród niektórych kynologów, ze względu na wygląd jego potomstwa. Bardzo możliwe, że Peter był po prostu mieszańcem.
Pod opieką Ilse Schleifenbaum Peter szybko wrócił do sił i zyskał sobie miano wiernego i niezastąpionego towarzysza. Po jakimś czasie Peter poznał suczkę z sąsiedztwa – Fiffi. Fiffi nie posiadała rodowodu, była jednak opisywana jako foksterier.
W ten sposób doszło do pokrycia, a Ilse Schleifenbaum stała się właścicielką biało-brązowych, zdrowych szczeniąt. Puszyste szczenięta szybko znalazły nowych opiekunów. W końcu był to czas świeżo po wojnie, w której wielu opiekunów utraciło swoich czworonogich towarzyszy.
Ponieważ wojenna zawierucha boleśnie dotknęła również hodowlę psów, Schleifenbaum podjęła decyzję o zapoczątkowaniu przez Petera i Fiffi nowej rasy. W tym celu doprowadziła do kilkukrotnych pokryć obu zwierząt.
Znaczącą pomoc w realizacji zamierzenia Ilse Schleifenbaum znalazła w osobie jej przyjaciela, Otto Bornera z Dortmundu, który przewodził wówczas Niemieckiemu Stowarzyszeniu na rzecz Psów (VDH).
Pomimo faktu istnienia wyłącznie jednej linii hodowlanej, pochodzącej od Petera i Fiffi oraz wielokrotnego chowu wsobnego, nowa rasa „kromfohrländer” – na pamiątkę doliny o tej samej nazwie w pobliżu Siegen – została oficjalnie uznana przez VDH w 1955 roku. Wkrótce rasę uznała również FCI (Fédération Cynologique Internationale).
Obecnie uznanie rasy na takich warunkach byłoby niemożliwe, jednak kromfohrländer jako rasa przetrwał do dziś. To między innymi zasługa jego uroczego wyglądu oraz przyjaznej i zorientowanej na człowieka natury.
Kromfohrländer należy do rzadkich ras. W Niemczech na przykład co roku na świat przychodzi zaledwie 200 szczeniąt zarejestrowanych w VDH. Stowarzyszenia hodowlane w całej Europie podejmują starania, mające na celu zwalczanie chowu wsobnego. Istnieją różne projekty i koncepcje hodowlane, w ramach których kromfohrländery krzyżowane są z przedstawicielami innych ras czy rasami mieszanymi.
Jeżeli zamierzasz kupić w pełni rasowe szczenię kromfohrländera, pamiętaj, by zrobić to u licencjonowanego hodowcy. W VDH lub krajowym spisie hodowców otrzymasz listę z hodowcami tej rasy. Skontaktuj się z kilkoma z nich i zasięgnij wstępnych informacji dotyczących bazy hodowlanej i samych psów.
Jeżeli hodowca wyda Ci się sympatyczny i chętnie udzieli żądanych informacji, warto umówić się z nim na spotkanie. Profesjonalni hodowcy zaproszą Cię do siebie do domu, przedstawią szczenięta, ich matkę oraz otoczenie.
Celem tego pierwszego spotkania nie jest natychmiastowy zakup psa, lecz wzajemne poznanie się.
Hodowca również zada Ci kilka pytań, na które powinien otrzymać szczerą i wyczerpującą odpowiedź. Profesjonalny, traktujący hodowaną przez siebie rasę z miłością i oddaniem hodowca również chce wiedzieć, do kogo trafi jego szczenię.
© Conny Hagen / stock.adobe.com
Nie wahaj się zadawać pytań dotyczących rasy, żywienia oraz linii hodowlanej. Zapytaj o stan zdrowia rodziców malucha. Im więcej wiesz, tym bardziej świadoma będzie decyzja dotycząca wyboru hodowcy.
Poza szczenięciem, jego rodzicami oraz wrażeniu, jakie zrobił na Tobie hodowca, ważne są również formalności. Zawsze należy zażądać okazania rodowodu, potwierdzenia szczepienia oraz zaświadczenia lekarskiego, potwierdzającego nienaganny stan zdrowia szczenięcia i jego rodziców.
Cena rasowego kromfohrländera ze wszystkimi dokumentami wynosi około 5000 zł.
Kromfohrländer nie jest psem dla każdego. Potrzebuje doświadczonego opiekuna, który jest w stanie poświęcić mu dużo czasu i uszanować jego wrażliwość. Niemniej, jeśli okaże mu się empatię i poświęci czas, można zyskać psi ideał u boku.
Należy jednak pamiętać, że nie lubi długo przebywać sam i najlepiej czuje się u boku swojego ludzkiego przewodnika – za nim wskoczyłby w ogień.
