Bernardyn

Artykuł napisany przez Kerstin S.
pies bernardyn na trawie

Bernardyn to olbrzym o łagodnym charakterze.

Ze sławnym Barrym, któremu przypisuje się uratowanie ponad 40 osób spod lawin, dzisiejszy Bernardyn nie ma już wiele wspólnego. Jest zbyt ciężki i zbyt masywny, by nadawać się na psa lawinowego. U legendarnego olbrzyma zachowała się jednak do dziś wrodzona gotowość niesienia pomocy, przyjazne usposobienie i miłość do dzieci. Co jeszcze wyróżnia psy tej rasy, dowiesz się w poniższym artykule.

Charakterystyka bernardyna

W skrócie: Bernardyn, inaczej zwany psem św. Bernarda należy do największych i najcięższych ras psów na świecie. Dziś te łagodne olbrzymy są przede wszystkim popularnymi psami rodzinnymi.
Wielkość: 65–90 cm
Waga: 60–80 kg
Średnia długość życia: 8–10 lat
Cena: od 3000 zł
Usposobienie: spokojny, zrównoważony, wrażliwy, czujny, przyjazny
Sierść: krótka lub długa
Kolor sierści: biały z rudobrązowymi łatami lub rudobrązowy z białymi łatami w różnych odcieniach; dozwolone są białe znaczenia
Trudność w wychowaniu: średnia
Pielęgnacja: mała wymagający
Potrzeba ruchu: średnia
Pochodzenie: Szwajcaria

Wygląd: Majestatyczny olbrzym

Nawet osoby, które nie są miłośnikami psów, rozpoznają bernardyna na pierwszy rzut oka. Nic dziwnego: Masywna głowa z oklapniętymi uszami, mocna szyja i silny tułów nadają przedstawicielom tej rasy imponujący wygląd.

Ile wzrostu ma bernardyn?

Przy wysokości w kłębie do 90 centymetrów w przypadku psów i wadze do 80 kilogramów, psy te są jednymi z największych i najcięższych ras na świecie. Suczki są nieco mniejsze – dorastają bowiem do 80 centymetrów.

Dwa warianty umaszczenia

Dziś spotkać można bernardyna zarówno w długo- jak i krótkowłosej odsłonie, która jest wersją pierwotną. Wariant długowłosy cechuje gęsta, gładko przylegająca sierść. W standardzie rasy zezwala się na lekkie falowanie sierści. Psy długowłose są dziś bardziej rozpowszechnione niż ich pierwotna wersja.

3 fakty dotyczące koloru sierści bernardynów

  • Sierść jest biała z mniejszymi lub większymi rudymi łatami w różnych odcieniach lub odwrotnie – ruda z bielą.
  • Biała sierść występuje na klatce piersiowej, łapach, nosie, szyi i końcówce ogona.
  • Bardzo pożądane są biały kołnierz i ciemna maska.
bernardyn w ogrodzie © Bianca / stock.adobe.com
Bernardyny potrzebują dużo przestrzeni, a najlepiej dużego ogrodu.

Charakter: Przyjazny, ale czujny

Miłośnicy rasy mawiają, że bernardyn ma serce tak wielkie, jak cała jego postura. Jest z natury spokojne i niełatwo pozwala się wyprowadzić z równowagi.

Jest jednocześnie wrażliwy i bardzo potrzebuje bliskiego kontaktu ze swoją ludzką rodziną. Szuka nieustannie bliskości przede wszystkim swojego opiekuna, u którego boku wiernie stoi, ochraniając go.

Czy bernardyn jest niebezpieczny?

Bernardyn bywa bardzo terytorialny i uważny. Niezawodność, czujność i (umiarkowany) zmysł obronny czynią z niego godnego zaufania psa stróżującego.

W stosunku do obcych psów jest zazwyczaj zdystansowany, a czasami zdarza się, że ich nie toleruje, ale nie jest niebezpieczny.

Uważany jest za łagodnego i przyjaznego – również w stosunku do innych czworonogów, pod warunkiem odpowiedniej socjalizacji.

Jego siły nie można jednak bagatelizować. By skierować ją na dobre tory, konieczny jest konsekwentny trening i odpowiednie wychowanie, które obejmuje również chodzenie na smyczy.

W przeciwnym razie może zdarzyć się, że znany ze swojej upartości bernardyn na spacer wyprowadzi na smyczy swojego opiekuna, a nie odwrotnie. Gdy odkryje coś interesującego i będzie chciał przyjrzeć się temu bliżej, znajdujący się na drugim końcu smyczy człowiek będzie miał nikłe szanse, by go powstrzymać.

Czy bernardyn jest trudny do ułożenia?

Bernardyny znane są ze swojej upartości. Jeśli jednak w rodzinie poza nieodzownym wychowaniem, nie zabraknie również miłości i uwagi, wówczas okazują się być posłusznymi i wiernymi kompanami.

Przeczytaj także: Szkolenie szczeniąt.

Utrzymanie: Czy bernardyn do mnie pasuje?

Na co należy zwrócić uwagę, będąc opiekunem psa w rozmiarze XXL? Poniżej znajdziesz najważniejsze informacje na ten temat.

Czy bernardyn jest psem rodzinnym?

Bernardyny, które przeszły odpowiednią socjalizację odnajdą się także w domach z małymi dziećmi, w stosunku do których wykazują dużą cierpliwość. Najlepszym rozwiązaniem jest przygarnięcie szczenięcia do domu, w którym już jest małe dziecko, ale dorośli przedstawiciele tej rasy również szybko akceptują najmłodszych członków rodziny.

Na marginesie: Bernardyny z reguły bardzo dobrze rozumieją się z kotami.

Może się zdarzyć, że niektóre z nich rozwiną bardzo silny instynkt obronny. Takie osobniki trzeba kontrolować już na wczesnym etapie, aby zapobiec niebezpiecznym sytuacjom, na przykład podczas odwiedzin gości.

Uwaga: Bernardyn jest chętny do zabawy i skory do pieszczot, ale może z łatwością przewrócić małe dziecko, chcąc je do nich zmotywować.

Czy bernardyn jest psem dla początkujących?

Psy te są co prawda bardzo przyjazne, ale ze względu na swoją wielkość i wrodzony upór, nie są klasycznymi czworonogami dla osób, które mają niewiele doświadczenia w układaniu psów.

W takim wypadku warto odwiedzić szkołę dla psów lub skonsultować się z trenerem psów.

Czy bernardyn będzie lepiej czuł się w mieszkaniu czy w domu?

Wydaje się rzeczą oczywistą, że pies wielkości bernardyna powinien trzymany być wyłącznie w domu, oferującym duży ogród z możliwością swobodnego poruszania się. Bernardyn zdecydowanie nie jest materiałem na mieszkańca bloku. Ten przyjacielski olbrzym potrzebuje bliskości swojej ludzkiej rodziny, nie powinien być trzymany w klatce czy na łańcuchu.

Bernardynom nie sprzyja częste wchodzenie po schodach oraz śliskie powierzchnie, na których pies może się poślizgnąć – w trosce o stawy i mięśnie pupila należy takich przestrzeni unikać.

Ślinienie się

Należy wziąć pod uwagę fakt, że bernardyny produkują dużą ilość śliny – plamy na spodniach, fotelach czy dywanie po prostu należą do codziennego życia z psem tej rasy.

Sport i aktywności: Jakiej dawki ruchu potrzebuje bernardyn?

Dużej potrzeby biegania i szaleństw bernardyny raczej nie wykazują. Także sport dla psów ą dla tych ciężkich psów z reguły nieodpowiednie. Jednak bernardyny mimo wszystko wykazują potrzebę przebywania i ruchu na łonie natury – dłuższe spacery z opiekunem należą więc do zadań koniecznych.

Tradycyjne aktywności

Inspiracja dla wszystkich opiekunów bernardynów – Szwajcarska Fondation Barry du Grand St. Bernard, przywiązuje dużą wagę do tradycyjnego wykorzystania bernardynów. Pochodzące z tej hodowli zwierzęta spełniają się w roli klasycznych psów pociągowych oraz w pracy z ludźmi.

Odpowiednio wyszkolone bernardyny odwiedzają starsze osoby w domach opieki i biorą udział w dogoterapii.

Zdrowie i pielęgnacja: Czy bernardyn jest odporny na choroby?

Dzięki sprawnej współpracy licznych klubów rasy, należących do FCI, udało się wykształcić z bernardynów zdrowe i wytrzymałe psy. Wprawdzie zdarza się występowanie chorób genetycznych, jednak nie tak często, jak niegdyś.

Typowe dolegliwości bernardynów

Podobnie jak wszystkie psy dużych ras, słabym punktem bernardynów są ich stawy. Do najczęstszych chorób psów tej rasy należą:

By uniknąć tych problemów zdrowotnych, należy kupować szczenięta zawsze od profesjonalnego hodowcy, który jest w stanie udokumentować stan zdrowia wszystkich zwierząt dopuszczanych do hodowli.

Ważne: W lecie bernardynom trzeba zapewnić schronienie przed słońcem – źle znoszą wysokie temperatury.

Jak długo żyją bernardyny?

Podobnie jak w przypadku większości dużych psów, długość życia przedstawicieli tej rasy wynosi zwykle poniżej dziesięciu lat.

Jednak im większą miłością otoczymy naszego pupila i im większą uwagę będziemy przykładać do jego zdrowia i prawidłowych warunków utrzymania, tym większe szanse, że nasze wspólne życie odpowiednio się wydłuży.

Czy bernardyny są trudne w pielęgnacji?

Psy długowłose należy szczotkować co dwa–trzy dni, aby uniknąć powstawania kołtunów. Bernardyny o krótkiej sierści wymagają co prawda mniej nakładów pielęgnacyjnych, ale lubią poddawać się rytuałom pielęgnacyjnym.

Ponadto należy zwracać szczególną uwagę na pielęgnację oczu. Ze względu na opadającą dolną powiekę, mają tendencję do obfitszego łzawienia.

Żywienie: Ważne wskazówki

Prawidłowe żywienie szczenięcia bernardyna

Opiekunowie szczeniąt i młodych psów dużych ras muszą zadbać o to, by ich podopieczni nie rośli szybciej niż ich kości. Jeśli bowiem będący w fazie wzrostu pies otrzymuje zbyt dużo kalorii i białka, może to doprowadzić do problemów z układem kostnym.

O pomoc w doborze prawidłowej diety dla szczenięcia oraz o krzywą wzrostu psów dużych ras, która stanowi ważny punkt odniesienia w kwestii żywienia, warto poprosić lekarza weterynarii.

Specjalnie opracowana karma dla szczeniąt i młodych psów dużych ras zawiera składniki w proporcjach zapewniających zdrowych wzrost naszego pupila.

Nadwaga: Duże zagrożenie dla zdrowia bernardynów

Zbyt duża ilość jedzenia jest również szkodliwa w przypadku dorosłych psów. Nadprogramowe kilogramy są bowiem trucizną dla stawów. Upewnijmy się więc, że waga naszego podopiecznego jest prawidłowa, ważąc go od czasu do czasu w gabinecie weterynaryjnym.

Z uwagi na pojawiające się u bernardynów skręty żołądka, pilnuj także, by pupil zażywał po posiłku chwili odpoczynku.

Historia rasy: Od psa lawinowego do rodzinnego

Bernardyn zawdzięcza swoją nazwę założonemu około 1050 roku schronisku położonemu w Wielkiej Przełęczy św. Bernarda. Od połowy XVII wieku żyjących tam mnichów wspierały podczas ich śnieżnych przepraw psy.

Barry, pierwszy bernardyn

Popularność zyskał przede wszystkim urodzony w 1800 roku lawinowy pies Barry, który miał uratować życie kilkudziesięciu osób, ale dopiero po jego śmierci w 1814 roku rozpoczęła się regularna hodowli psów tej rasy, a w 1884 roku Szwajcaria ogłosiła bernardyna swoim psem narodowym.

Barry’ego można dziś podziwiać jako wypchany eksponat w Muzeum Historii Naturalnej w Bernie. Przynajmniej częściowo, ponieważ w 1923 roku muzeum sprawiło mu większą głowę i dłuższe nogi, by wyglądem bardziej przypominał dzisiejsze bernardyny.

Do zwiększenia masy psów tej rasy przyczyniło się między innymi krzyżowanie ich w nowofundlandami, mające miejsce w XIX wieku. Dzisiejsze bernardyny są więc prawie dwa razy cięższe niż Barry.

Dziś jako psy ratownicze wykorzystywane są zwinniejsze psy, jednak na pamiątkę Barry’ego skonstruowano detektor lawinowy (LVS), który nazwano „Barryvox”.

Które rasy wykazują podobieństwo do bernardyna?

Masz słabość do psów przypominających wyglądem bernardyna? Ten szwajcarski pies narodowy jest spokrewniony między innymi z nowofundlandem. Podobni do niego są również mastif pirenejskilandseer i leonberger.

Równie popularne co bernardyny są szwajcarskie psy pasterskie, z których największy jest duży szwajcarski pies pasterski.

Bernardyn zimą © Grigorita Ko / stock.adobe.com
Pierwotnie bernardyn najlepiej czuł się na śniegu. Dziś lepiej czuje się w ogrodzie wśród członków swojej rodziny.

Zakup: Gdzie kupię bernardyna?

Szukasz bernardyna? Jeśli lubisz tradycję i klasykę, możesz postarać się o szczeniaka w samej Fondation Barry du Grand St. Bernard. W tej najstarszej hodowli bernardynów na świat przychodzi rocznie około 20 szczeniąt.

Znalezienie profesjonalnego hodowcy

Nawet w swojej szwajcarskiej ojczyźnie nie jest łatwo znaleźć tego czworonoga w rozmiarze XXL. W wielu krajach liczba bernardynów ma tendencję spadkową. W Niemczech na przykład w 2020 roku zarejestrowano jedynie 280 szczeniąt tej rasy.

Przy odrobinie cierpliwości można jednak znaleźć godnego zaufania hodowcę za pośrednictwem klubów rasy. Pamiętajmy, aby podczas rozmowy wstępnej z hodowcą poruszyć z nim kwestię opieki zdrowotnej.

Czasami można także znaleźć bernardyna w schronisku dla zwierząt.

Ile kosztuje szczeniak bernardyna?

Szczeniak z Fondation Barry kosztuje 2600 franków szwajcarskich, czyli około 12000 złotych. Jest to raczej standardowa cena psa rodowodowego w Szwajcarii.

W Polsce ceny psów tej rasy wahają się od 2500 do 5000 złotych.

Czy bernardyn jest psem bojowym?

Trzymanie psów bojowych i psów ras uznanych za niebezpieczne jest w wielu regionach możliwe tylko w ograniczonym zakresie lub nawet całkowicie zabronione. Ze względu na wielkość bernardynów, wiele osób zadaje sobie pytanie, czy należą one do psów, których trzymanie wymaga zgłoszenia. Oczywiście nie! Ten były ratownik górski nie jest jednym z takich czworonogów.

szczenię rasy bernardyn © Евгения Шихалеева / stock.adobe.com
Szczenięta bernardyna są urocze, ale rzadko spotykane.

Podsumowanie: Miłość w rozmiarze XXL

Dla miłośników psów, którzy dysponują dużą przestrzenią i mają nieco doświadczenia w szkoleniu psów, bernardyn będzie wiernym i przyjaznym towarzyszem.

Niemniej, decydując się na bycie jego opiekunem, należy wziąć pod uwagę jego wielkość i wagę i związane z nimi potrzeby psa. Warto wspomnieć też o aktualnych wysiłkach hodowców, zmierzających do zmniejszenia wagi bernardynów i wzmocnienia ich zdrowia.

Przeczytaj także: Mały czy duży pies – wszystkie za i przeciw.

Poznaj inne rasy z grupy II FCI, sekcji 2 (molosowate):


Kerstin S.
puppy

Forum zooplus było dla niej wstępem do pisania: Tam zainteresowani miłośnicy kotów spotkali się w 2011 r., aby stworzyć własne czasopismo drukowane o nazwie "Pfotenhieb". W kontekście swojej nauki niemieckiego mogła napisać kilka artykułów do "Pfotenhieb". Dzisiaj, jako szczęśliwa posiadaczka psa, poświęca się głównie tematom związanym ze zwierzętami i ich zdrowiem.


Najczęściej polecane