Chow Chow

Złotobrązowa sierść z potężną grzywą, kompaktowa budowa – Chow Chow zachwyca samym swoim majestatycznym wyglądem. Jednak ta pierwotna rasa psów, która jest jedną z najstarszych na świecie, zachwyca nie tylko wizualnie, ale także wyróżnia się bardzo szczególnym charakterem: Niektórzy twierdzą, że Chow Chow ma więcej temperamentu kota niż psa z uwagi na to, że jest dość uparty. Jednak każdy, kto zaprzyjaźnił się z przedstawicielem tej rasy wie, że te psy mają nie tylko wygląd, ale i serce lwa.

Historia

Prastara rasa o wielu zastosowaniach

Rasa ta pochodzi z Chin, ale ma pochodzenie syberyjskie. Sam typ psa ma ponad tysiąc lat: Chow Chow to jedna z najstarszych ras, która genetycznie bardzo różni się od większości współczesnych ras psów. Uważa się, że te zwierzęta miały również wpływ na to, jak przedstawiano „psy Fu”, które stoją jako strażnicy przed wieloma reprezentacyjnymi chińskimi budowlami – podobnymi do bardziej popularnych w Europie posągów lwów. W czasach starożytnych Chow Chow był rzeczywiście używany jako strażnik świątyni w Chinach, Mongolii i Tybecie, ale później, w ramach wzrostu popularności, stawał się coraz częściej też psem myśliwskim albo strażnikiem prywatnych posesji. Mimo to, niektóre egzemplarze tej rzucającej się w oczy rasy przez długi czas służyły na dworze cesarskim jako symbole statusu. Jednak wiele psów rasy Chow Chow prawdopodobnie lądowało również na talerzu swoich właścicieli, którzy ponadto używali ich sierści jako futra.

Rasa Chow Chow dotarła do Europy w XIX wieku. W Wielkiej Brytanii pierwsze Chow Chowy nie trafiły na kanapę opiekuna, ale do zoo, gdzie wzbudziły ogromne zainteresowanie zwiedzających. W 1865 roku królowa Wiktoria otrzymała jednego z tych chińskich psów, które mocno przyciągały wzrok, i tym samym wzbudziła trend posiadania „lwiego psa” jako zwierzęcia domowego. W 1895 roku pierwsi miłośnicy rasy założyli związek Chow Chow, a ponad 10 lat później powstał również „Chow Chow Club” w USA. Jednak przez dłuższy czas te puszyste psy pozostały niedostępne dla większości miłośników zwierząt i dość długo były uważane za symbol statusu w zachodnim świecie. W Białym Domu mieszkało już dwóch przedstawicieli rasy: Prezydent USA (1923–1929) Calvin Coolidge był opiekunem Tiny Tima i Blackberry’ego. Obecnie niewielu przedstawicieli rasy Chow Chow żyje w Chinach i częściej można je spotkać w Europie i Ameryce Północnej, gdzie rasa ta była nawet jedną z najpopularniejszych w latach 80. XX wieku.

Pochodzenie niezwykłej nazwy Chow Chow nie zostało jednoznacznie ustalone – istnieje na ten temat kilka teorii. Jedna z nich mówi, że nazwa ta jest po prostu zapożyczona od chińskiego słowa „Gou” oznaczającego „psa”. Innym wyjaśnieniem byłoby pochodzenie tego słowa z wariantu pidgin angielskiego: W związku z tym „chow-chow” musiałoby być tłumaczone jako „przysmaki” – zresztą nawet dziś w USA „chow” oznacza „jedzenie” w potocznym języku. Zgodnie z tą teorią nazwa tej rasy psów miałaby więc przypominać o czasach, w których Chow Chow również dostarczał mięsa (i które na szczęście już minęły).

Wygląd

W Chinach rasa ta znana jest również jako „puszysty lwi pies”, „niedźwiedzi pies” lub „niebieski język” – same te nazwy już wskazują na to, że pies przyciąga wzrok. Chow Chow należy do grupy szpiców azjatyckich. Ma zwartą budowę ciała. Są psy zarówno krótkowłose, jak i długowłose, chociaż przedstawiciele krótkowłosych mają również bardzo pluszowe, miękkie futro. Jednakże, krótkowłose „Smooth Chows“ są znacznie mniej powszechne niż długowłose odmiany. Mają one gęsty podszerstek i bujną „grzywę” – lwi wygląd jest typowy dla tej rasy psów. Imponujące futro jest zawsze monochromatyczne, przez co bok brzucha i wewnętrzna strona ud mogą być jaśniejsze. Dozwolone są kolory: czarny, czerwony, niebieski, płowy, kremowy i biały. Duże małe uszy są proste, a ogon znajduje się nad grzbietem.

Chow Chow – wielkość

Samce rasy Chow Chow osiągają wysokość w kłębie od 48 do 56 centymetrów, natomiast samice tej rasy – od 46 do 51 centymetrów. Waga dla suk wynosi od 20 do 27 kilogramów, dla samców od 25 do 32 kilogramów.

Dlaczego Chow Chow ma niebieski język?

Szczególna cecha tej rasy ujawnia się przy otwartym pysku: Język, podniebienie i wargi Chow Chowów są niebieskie. U innych ras byłoby to powodem do niepokoju, gdyż niebieski język i błony śluzowe jamy ustnej mogą świadczyć o braku tlenu. Natomiast u przedstawicieli tej rasy cecha ta jest częścią standardu i nie oznacza problemów zdrowotnych. Przy okazji, nie ma jednoznacznego naukowego wyjaśnienia dla tego koloru, ale istnieją legendy o niebieskim języku, na przykład ta: Podczas tworzenia wszechświata i mocowania gwiazd do firmamentu niebieskie kawałki spadały z nieba na ziemię. Psom Chow Chow pozwalano je zlizywać. Mniej mityczne wyjaśnienia zakładają związek z krążeniem krwi lub regulacją temperatury.

Chow Chow – charakter

Często mówi się, że Chow Chow pod względem natury bardziej przypomina kota niż psa: „Kto go trzyma, nie od razu jest jego właścicielem”. Co to oznacza? Ci czworonożni przyjaciele nie mają wyraźnej „chęci przypodobania się”, raczej nie są ulegli, wykazują zamiast tego (dużą) dozę uporu. Chow chowy zwykle są raczej powściągliwe w stosunku do obcych ludzi oraz innych psów, chyba że te znajdują się na ich terytorium – wtedy przedstawiciele tej rasy mogą stać się nieprzyjemni. Ogólna nieufność do obcych i zachowania terytorialne sprawiają, że Chow Chow jest dobrym strażnikiem. Jeśli jednak pełni tę rolę (lub gdy spotyka inne psy), może być podatny na agresję trudną do kontrolowania, jeśli jego wychowanie nie było odpowiednie.  Szczególnie psy tej samej płci mogą być tutaj problematyczne – zwłaszcza jeśli są przedstawicielami różnych ras. Należy również zachować ostrożność przy spotkaniach z mniejszymi psami, gdyż mogą one wzbudzić w zwierzęciu instynkt łowiecki. Tak więc wczesna socjalizacja jest w przypadku tej rasy niezbędna. „Lwi pies” jest raczej przytulnym czworonogiem, który poza tym emanuje wielkim spokojem i opanowaniem. Z powodu ogromnego instynktu łowieckiego niekoniecznie jednak powinien biegać bez smyczy, tym bardziej, że nie daje się on od razu łatwo przywołać.

Chow Chow – żywienie i zdrowie

Zbilansowana dieta przyczynia się do długiego, szczęśliwego życia psa. Każdy pies ma swoje indywidualne wymagania żywieniowe, których nie da się określić w sposób uniwersalny dla wszystkich psów. Wiele czynników, takich jak zdrowie, waga i wiek, odgrywa tutaj rolę. Jeśli nie wiesz dokładnie, jakie są wymagania żywieniowe Twojego czworonożnego przyjaciela, weterynarz chętnie Ci pomoże. Karma dla psów powinna w dużej mierze składać się z wysokiej jakości mięsa. Oprócz karmy suchej i mokrej można stosować metodę BARF (biologicznie odpowiednie dla danego gatunku surowe karmienie). Czworonożni przyjaciele są wówczas karmieni głównie surowym mięsem. Dodatkowo karmi się ich podrobami, owocami, warzywami oraz suplementami z witaminami i minerałami.  Zawsze dbaj o to, by Twój pies miał dostateczną ilość wody.

Psy rasy Chow Chow mają zwiększoną częstotliwość występowania stanów zapalnych skóry, które mogą być wywołane między innymi przez nieprawidłową dietę. Jak tylko zauważysz pierwsze oznaki takiego problemu, bez zwłoki udaj się do weterynarza.

U rasy Chow Chow występuje też skłonność do wyprysków skórnych, inwolucji powiek oraz dysplazji bioder i łokci. Regularne badania kontrolne i odpowiednie leczenie mogą często spowolnić przebieg choroby do tego stopnia, że operacja nie będzie konieczna. Ze względu na predyspozycje genetyczne, przy zakupie szczeniaka szczególnie wskazane jest zwrócenie uwagi na to, czy zwierzęta rodzicielskie zostały przebadane pod kątem ww. chorób. Poważni hodowcy używają do rozmnażania tylko zdrowych osobników. Smutną sławę zyskał Todd, dawny Chow Chow znanego na całym świecie piosenkarza Justina Biebera, który podarował tego futrzatego szczeniaka po pewnym czasie jednemu ze swoich tancerzy. Ten z kolei zebrał następnie ok. 8000 dolarów w datkach na operację bioder tego zaledwie 7-miesięcznego zwierzątka. Przedstawiciele tej rasy żyją średnio od 12 do 14 lat.

Opieka i pielęgnacja

„Grzywa lwa” musi być zadbana: Opiekunowie długowłosych Chow Chow’ów powinni sięgnąć po szczotkę co najmniej dwa do trzech razy w tygodniu, a jeszcze lepiej codziennie. Zalecane jest dokładne cotygodniowe czesanie i dodatkowe – mniej intensywne – szczotkowanie raz dziennie. Szczególnie za uszami i na grzbiecie sierść ma tendencję do formowania kołtunów. Należy unikać kąpieli, chyba że Twój czworonożny przyjaciel jest tak brudny, że nie można go już wyczesać. Niektórzy jednak zalecają kąpiel co miesiąc. Jeśli musisz wykąpać zwierzę, poszukaj naturalnych substancji i łagodnego szamponu dla psów, na przykład z rumiankiem. Zmniejsza to ryzyko reakcji alergicznych. Latem należy zwracać uwagę na punkty styku ogona ze skórą podczas upałów, ponieważ w tych miejscach mogą szybko powstawać podrażnienia skóry. Wariant z krótkimi włosami jest znacznie mniej wymagający w pielęgnacji.

Wychowanie

Ze względu na swoją upartą naturę, Chow Chow jest uważany za trudnego w wychowaniu. Potrzebuje jasnych i spójnych rozkazów – za każdym razem gdy ustępujesz, patrząc w oczy tego „pluszowego misia”, ryzykujesz, że w przyszłości będzie chciał on przejąć dowodzenie i dyktować warunki. Z konsekwencją, miłością i empatią można wychowywać psa rasy Chow Chow, ale nigdy nie będzie wtedy towarzyszem, który zawsze reaguje ochoczo na komendę, lecz zachowa swój upór. Idealnie byłoby poszukać – przed wprowadzeniem się nowego członka rodziny – szkoły dla psów która ma już doświadczenie z tą rasą. W tym miejscu szczeniak będzie mógł poznawać inne psy podczas zabawy, gdyż dobra socjalizacja jest bardzo ważna w przypadku tej rasy. Ze względu na swój uparty charakter Chow Chow najlepiej sprawdza się w rękach doświadczonych opiekunów – wykorzystuje on typowe błędy początkujących, które mogą prowadzić do braku kontroli w trudnych sytuacjach. Jeśli masz małe doświadczenie z psami, zdecydowanie musisz poczytać więcej na temat ich szkolenia, a także uzyskać wskazówki od doświadczonych opiekunów lub hodowcy.

Warunki utrzymania

Chow Chow nie jest klasycznym psem rodzinnym, choć jak to często bywa, wyjątki potwierdzają regułę. Jeśli chcesz się zdecydować na tego misia w lwim futrze, upewnij się koniecznie, czy przedstawiciel tej rasy jest odpowiedni dla Ciebie i osób w Twoim otoczeniu. Czworonóg ten jest dobrym psem dla singli, ponieważ ma tendencję do tworzenia bliskiej więzi z jedną osobą. Przed zakupem psa należy pamiętać o niekiedy czasochłonnej pielęgnacji sierści, zwłaszcza w przypadku długowłosych „psich lwów”. W zasadzie rasa ta nadaje się także do trzymania w domu, ale Chow Chow ucieszy się również z dobrze ogrodzonego ogrodu, ponieważ psy te lubią przebywać na świeżym powietrzu.

Zanim przygarniesz swojego „psiego lwa“, weź pod uwagę, że będziesz za niego odpowiedzialny przez ponad 10 lat – nawet w czasie urlopu czy choroby. Przy okazji zastanów się nad możliwością zakwaterowania dla psa podczas urlopu – należy wziąć pod uwagę również pielęgnację futra, która tu potrafi być dość uciążliwa. Alternatywnie możesz zaplanować wyjazd z psem, ale pamiętaj, że miejsca zbyt ciepłe nie są odpowiednie dla przedstawicieli tej rasy. Należy wziąć również pod uwagę następujące aspekty związane z finansami: Oprócz niezbędnego podstawowego wyposażenia w postaci legowiska dla psa, smyczy, szczotek i grzebieni, misek i akcesoriów do transportu w samochodzie, a także regularnych wydatków na karmę i weterynarza, mogą czekać Cię większe koszty, jeśli Twój czworonożny przyjaciel zachoruje. Przebadaj siebie i pozostałych członków rodziny mieszkających w domu pod kątem alergii na psa. Jeśli masz już kota i chciałbyś socjalizować Chow Chowa jako nowego członka rodziny, zdecydowanie powinieneś wybrać osobnika, który jest już przyzwyczajony do kotów – u niektórych hodowców taka socjalizacja odbywa się już w pierwszych tygodniach życia. Starszego psa ciężko przyzwyczaić do tego, że jego współlokatorem jest potencjalna „ofiara”. Chow Chow może dobrze żyć ze starszymi dziećmi, jeśli wcześniej wspólnie z dziećmi ustalisz zasady, aby zachowywały się one konsekwentnie i z szacunkiem wobec czworonożnego przyjaciela. Wtedy nic nie stanie na przeszkodzie takiej przyjaźni.

Agility, dog dancing, jogging? To raczej nie są zajęcia dla tych zwierząt, które wolą komfort. Gęsta sierść oraz dość wysokie nogi tylne również utrudniają dłuższe ćwiczenia wytrzymałościowe. Ten czworonożny przyjaciel szczególnie ceni sobie długie spacery z wieloma okazjami do węszenia, ale nie stawia zbyt wysokich wymagań opiekunom, jeśli chodzi o zamiłowanie do sportu. Długie wędrówki to też nie najbardziej ulubiona forma spędzania czasu dla tego kompaktowego psa. Latem, gdy temperatura jest wysoka, należy zadbać o dużą ilość wody dla psa oraz zacienione miejsce schronienia, ponieważ długowłosy Chow Chow nie radzi sobie dobrze z upałem.

Jak znaleźć swojego wymarzonego Chow Chowa

Chow Chow nie jest zbyt powszechną rasą, ale w każdym kraju znajdą się renomowani hodowcy, którzy dołączyli do jakiegoś związku i hodują psy z wiedzą, pasją i prowadzą należytą dokumentację. Należy przywiązywać do tego dużą wagę, ponieważ wybierając pewne pochodzenie swojego nowego czworonożnego przyjaciela, wykluczasz tych „hodowców”, którym nie zależy na dobrostanie zwierząt, a przede wszystkim na pogrubieniu własnego portfela. Możesz odwiedzić dobrego hodowcę w jego domu i poznać nie tylko szczenięta, ale także ich rodziców. Hodowca chętnie poinformuje Cię o jego opiece nad zdrowiem psów i chętnie pomoże Ci w razie jakichkolwiek pytań dotyczących Twojego wymarzonego czworonożnego przyjaciela. W momencie przekazania szczeniaka, posiada on nie tylko metrykę rodowodową i świadectwo szczepień, ale zazwyczaj również chip i świadectwo zdrowia. Ciesz się, jeśli hodowca zada Ci również kilka pytań dotyczących Twojej sytuacji życiowej i Twoich doświadczeń z psami, bo to pokazuje, że zależy mu na dobru swoich podopiecznych. Uważaj na pseudohodowców i nie kupuj zwierząt „z litości” – każdy osobnik, który zostaje sprzedany, zwalnia miejsce dla kolejnego, który będzie tak samo mało zsocjalizowany i sprawdzony pod względem zdrowotnym jak jego poprzednik. Co więcej, często cierpią nie tylko szczenięta od takich podejrzanych sprzedawców, ale także ich rodzice, którzy często muszą żyć w nieprzyjaznych, ubogich w bodźce warunkach, a jedyną ich wartość stanowi to, że rodzą kolejne potomstwo.

Jeśli rozważasz również przygarnięcie starszego zwierzaka, poszukaj w Internecie informacji o związkach, które zajęły się pośrednictwem w pozyskiwaniu osobników rasy Chow Chow w potrzebie. U nich (lub czasami w schroniskach dla zwierząt) często można znaleźć rasy mieszane, które wyglądają podobnie do Chow Chow’ów i wykazują typowy charakter tej rasy.