Biegunka u kota 

Biegunka (rozwolnienie) jest z pewnością jednym z najczęstszych objawów chorobowych, z jakimi stykają się opiekunowie kotów u swoich pupili. Co może powodować biegunkę u kotów i kiedy należy zacząć się martwić? W tym artykule podsumowaliśmy najważniejsze informacje.

Jak niebezpieczna jest biegunka u kotów?

Biegunka nie jest rzadkim zjawiskiem u kotów i w większości przypadków nie jest dla nich niebezpieczna. Istnieją jednak poważniejsze przyczyny biegunki u kotów, dlatego nie należy traktować tego objawu lekceważąco. Co więcej, biegunka może stanowić zagrożenie dla życia, zwłaszcza u młodych kotów i kocich seniorów, ale także w innych grupach wiekowych, ze względu na utratę płynów i zaburzenia elektrolitowe.

Przyczyny: Co powoduje biegunkę u kotów?

Jeśli biegunka ma swoje źródło w przewodzie pokarmowym, dzieli się ją na biegunkę z jelita cienkiego i grubego. Jedna również choroby innych narządów lub różne bodźce środowiskowe mogą prowadzić do biegunki u kotów.

Jednak najczęstsze przyczyny biegunki u kotów są następujące:

Biegunka dietozależna

Biegunka u kotów jest bardzo często wynikiem błędów w żywieniu oraz nietolerancji i alergii pokarmowych. W większości przypadków powodem jest jednak zepsuta żywność lub bardzo szybkie zmiany w misce.

Przyczyny zakaźne

Czynniki zakaźne, takie jak bakterie, wirusy lub pasożyty, często odgrywają istotną rolę w rozwoju biegunki u kotów. Do najczęstszych przyczyn zakażeń należą:

• Wirusy: epidemiczna biegunka kotów (parwowirus), koronawirus kotów (FCoV), wirus białaczki kotów (FeLV), wirus niedoboru odporności kotów (FIV).
• Bakterie: Campylobacter, Salmonella.
• Pasożyty (zwłaszcza robaki): glisty i tasiemce, pierwotniaki (giardia, kokcydia).

Biegunka u kotów spowodowana zatruciem

Trucizny i przyjmowanie niektórych leków (np. antybiotyków) mogą również powodować biegunkę u kotów. Aby uniknąć poważnych skutków ubocznych, leki powinny być podawane wyłącznie po konsultacji z lekarzem weterynarii lub inną kompetentną osobą.

Przyczyny metaboliczne i nowotworowe

Niektóre choroby podstawowe, takie jak zapalenie trzustki lub zaburzenia tarczycy, często prowadzą do ciężkiej biegunki u kotów. Nowotwory jelit lub innych narządów (zespół paranowotworowy) również często powodują biegunkę.

Zmiany strukturalne jelita grubego

W niektórych przypadkach poważne zatory, na przykład spowodowane ciałami obcymi lub zmianami w ułożeniu jelit (zagięcia lub zwężenia), prowadzą do biegunki u kotów. W takim przypadku u kotów dotkniętych chorobą zwykle występują dalsze objawy kliniczne. Należą do nich szybko pogarszający się stan ogólny lub wymioty.

Choroby zapalne jelit (IBD)

Podobnie jak ludzie i psy, również koty mogą cierpieć na nieswoiste zapalenia jelit (IBD). Jest to choroba autoimmunologiczna, której często towarzyszy wiele innych objawów, takich jak zmęczenie i matowa, skołtuniona sierść.

Symptomy: Inne objawy choroby

Biegunka u kotów występuje nagle (ostra) lub przez długi okres czasu (przewlekła). Istnieją również znaczne różnice w objawach towarzyszących.

Podczas gdy łagodna nietolerancja pokarmowa zwykle przebiega bez dodatkowych objawów, ciężka biegunka zakaźna zwykle objawia się dodatkowymi symptomami chorobowymi. Mogą one poważnie wpłynąć na ogólny stan kota.

Szczególnie często występują następujące objawy:

• Zmiana konsystencji kału: wodnisty, rzadki do mazistego.
• Problemy/ ból podczas wypróżniania.
• Objawy ogólne, takie jak osłabienie, zmęczenie i gorączka.
• Krew lub śluz w kale.
• Masywna utrata wody (odwodnienie): słaby puls, szybkie bicie serca, aż do zaburzeń rytmu serca.
• Inne dolegliwości żołądkowo-jelitowe: utrata apetytu i wycieńczenie, nudności i wymioty, bóle brzucha.
• Osłabienie mięśni z powodu utraty elektrolitów.

Biegunka może być przyczyną wielu innych problemów u kotów. Dlatego należy zawsze poważnie traktować przedłużającą się lub ciężką biegunkę.

Diagnoza: Kiedy należy zgłosić się do weterynarza?

Nie należy lekceważyć biegunki u kotów. Jeśli objawy utrzymują się dłużej niż 24 godziny lub jeśli wystąpią inne oznaki choroby, należy skontaktować się z lekarzem weterynarii. Ogromna utrata płynów i elektrolitów może szybko zagrażać życiu kota.

W przypadku terapii celowanej ogromne znaczenie ma szczegółowy wywiad z opiekunem kota przeprowadzony przez lekarza weterynarii (anamneza). Ważne informacje, takie jak szybka zmiana pożywienia, prawdopodobne spożycie substancji toksycznych czy dotychczasowy czas trwania biegunki, pomagają w postawieniu prawidłowej diagnozy.

Po przeprowadzeniu wywiadu ważna jest ocena stanu ogólnego chorego kota. Na przykład, zanim lekarz weterynarii podejmie dalsze działania diagnostyczne, należy przywrócić niestabilne krążenie.

Specjalne badania w przypadku biegunki u kotów

Jeśli krążenie u kota jest stabilne, lekarz może przystąpić do badania specjalistycznego. Badanie krwi – oparte na stężeniu różnych komórek odpornościowych – ujawnia wiele informacji na temat możliwej przyczyny. Na przykład wzrost liczby granulocytów eozynofilowych (eozynofilia) jest oznaką inwazji pasożytów lub reakcji alergicznej.

Badanie parazytologiczne, bakteriologiczne i wirusologiczne można rozpocząć od badania kału.

Można również zastosować procedury obrazowania, takie jak prześwietlenia rentgenowskie lub ultradźwięki. W ten sposób widoczne stają się na przykład połknięte ciała obce lub zmiany w innych narządach. Jeśli wykluczono przyczyny zakaźne i zatrucia, przewlekłą biegunkę związaną z dietą można zdiagnozować, stosując dietę eliminacyjną.

Terapia: Co należy zrobić, kiedy kot ma biegunkę?

Jeśli u kota wystąpiła ostra biegunka, należy najpierw podać mu dietę lekkostrawną. Taka dieta może składać się na przykład z kurczaka gotowanego na parze i ryżu bez przypraw. Podziel porcję karmy na kilka małych porcji, które możesz podawać kotu w ciągu dnia. Wraz z lekkostrawną, delikatną karmą przyniesie to ulgę układowi pokarmowemu kota.

Inne „domowe sposoby” powinny być stosowane wyłącznie po konsultacji ze specjalistą. Jeśli biegunka nie ustąpi w ciągu 24 godzin, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Dalsze postępowanie w przypadku biegunki u kotów można podzielić na leczenie objawowe i specjalne:

Leczenie objawowe:

• Terapia płynami (wlewy) z dodatkiem cukru i potasu (ten ostatni tylko w ciężkich przypadkach, po wykonaniu badania krwi).
• Leki przeciwbólowe.
• Leki przeciw nudnościom (leki przeciwwymiotne).
• Sztuczne karmienie przez rurkę lub miękką dietę.
• Leki chroniące żołądek.

Specjalna terapia (w zależności od przyczyny):

• Czynniki wyzwalające związane z żywnością: podawanie łatwostrawnych karm.
• Infekcje: w razie potrzeby antybiotyki lub środki odrobaczające.
• Zatrucie: w razie potrzeby podanie leków w celu wywołania wymiotów.
• Zmiany położenia: zabiegi chirurgiczne.

Odkryj nasz wybór karm dla kotów cierpiących na choroby jelit i biegunkę!

Rokowania: Jakie są szanse na wyleczenie biegunki?

Rokowania w przypadku biegunki u kotów zależą w dużej mierze od jej przyczyny, jak również od sposobu leczenia. Biegunka dietozależna zwykle przebiega bez dodatkowych objawów klinicznych i zwykle można ją szybko wyleczyć. Z drugiej strony, ostre zatrucia lub niekorzystne zmiany w położeniu jelit mogą być śmiertelne, jeśli leczenie zostanie rozpoczęte zbyt późno.

Zapobieganie: Jak można zapobiegać biegunce u kotów?

Niestety, nie można zapobiec wszystkim przyczynom biegunki u kotów. Aby jednak zminimalizować ryzyko, zaleca się stosowanie następujących środków profilaktycznych:

• Regularne odrobaczanie lub badanie kału pod kątem inwazji robaków.
• Zmiany pożywienia tak rzadko i powoli, jak to możliwe.
• Przechowywanie niebezpiecznej dla kota żywności w miejscu dla niego niedostępnym.
• Regularne kontrole u lekarza weterynarii i zalecane szczepienia.