Podobnie jak u ludzi, gorączka u kotów pełni przede wszystkim funkcję ochronną. Jak rozpoznać, że nasz podopieczny ma podwyższoną temperaturę i kiedy staje się ona niebezpieczna dla kota?
© Anton / stock.adobe.com
Jeśli kot sprawia wrażenie zmęczonego i drży, warto zmierzyć mu temperaturę.
Jeśli temperatura ciała kota przekracza 39 stopni Celsjusza, może to oznaczać przegrzanie (hipertermię) lub gorączkę (pireksję).
Hipertermia charakteryzuje się podwyższoną produkcją lub dostarczaniem ciepła przy jednoczesnym niewystarczającym jego oddawaniu. Gorączka polega na kontrolowanym przez mózg wzroście temperatury wewnętrznej ciała, spowodowanym na przykład chorobami zakaźnymi.
Chociaż gorączka wydaje się nam, opiekunom zwierząt, przede wszystkim niezdrowa, jej działanie wzmacnia odporność i przyczynia się do zwalczania czynników zakaźnych.
Aby zrozumieć mechanizm powstawania gorączki, warto przyjrzeć się bliżej anatomii kota:
Koty regulują temperaturę swojego ciała za pomocą ośrodka termoregulacji, który znajduje się w części mózgu zwanej podwzgórzem.
Rozmieszczone na skórze receptory temperatury odbierają sygnały dotyczące odczuwanej niskiej lub wysokiej temperatury z otoczenia i przekazują je do podwzgórza za pośrednictwem wstępujących dróg czuciowych. Z kolei za sprawą zstępujących dróg nerwowych mózg przekazuje sygnały do mięśni i gruczołów potowych.
Normalna temperatura ciała u kotów wynosi od 38 do 39 stopni Celsjusza. Gdy wzrośnie powyżej tych wartości, mówimy o gorączce. Często opiekunowie uważają ten objaw za szkodliwy, jednak podwyższona temperatura pełni przede wszystkim funkcję ochronną.
Podwyższenie temperatury wewnętrznej ciała w mózgu usprawnia aktywność układu odpornościowego. Wynika to z faktu, że komórki odpornościowe (np. komórki żerne lub granulocyty) u kotów lepiej funkcjonują w temperaturze powyżej 39 stopni Celsjusza.
Jednak po osiągnięciu określonego poziomu, ta pozytywna reakcja immunologiczna zostaje zahamowana.
Gorączka jest zawsze reakcją na negatywne bodźce, które są szkodliwe dla organizmu. W przypadku kotów mogą to być w szczególności następujące dolegliwości:
Podczas gdy gorączka jest ważną reakcją immunologiczną, hipertermia jest wywoływana głównie przez stres lub podwyższoną temperaturę otoczenia).
U kotów gorączkę definiuje się jako wzrost temperatury ciała powyżej 39 stopni Celsjusza. Jednak jeszcze przed zmierzeniem temperatury możemy rozpoznać, czy kot ma gorączkę, na podstawie poniższych objawów:
W zależności od przyczyny mogą oczywiście wystąpić dodatkowe objawy, w szczególności ze strony przewodu pokarmowego (np. wymioty, biegunka).
Jeśli kot jest dużo spokojniejszy niż zazwyczaj i wykazuje inne wymienione powyżej objawy, zaleca się zmierzyć mu temperaturę.
Istnieją dwie możliwości:
Po pierwsze: Za pomocą cyfrowego termometru możemy zmierzyć temperaturę w odbycie. Przed użyciem należy go dokładnie wyczyścić i zdezynfekować.
Aby pomiar był dla kota bardziej komfortowy, możemy użyć medycznego lubrykantu, wazeliny lub bezzapachowego kremu do skóry wrażliwej. Ponieważ jednak wprowadzenie termometru do odbytu może być bardzo nieprzyjemne, należy przytrzymać kota, aby zapewnić bezpieczeństwo dla wszystkich uczestników zabiegu.
Po drugie: Alternatywnie można użyć termometru na podczerwień, który mierzy temperaturę w uchu kota. Jest on zazwyczaj łatwiejszy w obsłudze, jednak wyniki pomiaru nie zawsze są dokładne.
Jeśli gorączka nie ustąpi w ciągu jednego dnia lub kot wykazuje dodatkowe objawy, wskazana jest konsultacja z lekarzem weterynarii, który na podstawie wywiadu z opiekunem zwierzęcia i ogólnego badania klinicznego zdecyduje o dalszej diagnostyce (np. badanie krwi, badanie kału lub badania obrazowe).
Gorączkę można leczyć objawowo, podając tak zwane leki przeciwgorączkowe. Ponieważ jednak nie jest ona sama w sobie chorobą, a jedynie objawem, konieczne jest leczenie dolegliwości, która ją wywołała.
Rokowania dotyczące gorączki zależą od choroby podstawowej i trudno jest udzielić jednoznaczną odpowiedź na to pytanie.
Aby chronić koty przed gorączką, a dokładniej przed chorobami, które ją wywołują, warto skorzystać z poniższych wskazówek:
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
Czy istnieje piękniejszy odgłos niż mruczenie kota? Dla jego oddanego opiekuna zapewne nie. Koty mruczą, kiedy czują się dobrze – i to uczucie przenoszą również na swojego człowieka. Jednak koty mruczą także z innych powodów, na przykład, kiedy coś je boli lub odczuwają stres. Dlaczego koty mruczą i w jaki sposób produkują ten ciągły, motoryczny dźwięk?
