Giardia u kotów 

Twój kot cierpi na nawracające biegunki? Przyczyną może być giardia. Te jednokomórkowe pasożyty mogą być szczególnie niebezpieczne dla młodych i osłabionych zwierząt. Co jeszcze należy wiedzieć o giardii u kotów, dowiesz się z lektury poniższego artykułu.

Czy giardia jest niebezpieczna dla kotów?

Giardii u kotów nie należy lekceważyć. Nawracająca biegunka powoduje przede wszystkim u młodych kotów znaczną utratę płynów, która może zagrażać ich życiu. Poza tym, giardie są niebezpieczne również dla człowieka.

Objawy: Jakie są najczęstsze objawy choroby?

Nie każde zakażenie giardią (giardioza) powoduje u kotów ciężkie stany zapalne jelit. Natężenie objawów zawsze zależy od sprawności układu odpornościowego, wieku zwierzęcia i ilości giardii, które dostały się do jego organizmu.

Do najczęstszych z nich, zwłaszcza u młodych kotów, należą:

• biegunki wodniste do krwawych
• utrata apetytu, wychudzenie oraz wymioty
• apatia
• zmierzwiona, matowa sierść
• odwodnienie

Giardioza może przebiegać bezobjawowo, szczególnie u starszych kotów. Ponieważ jednak tak czy inaczej wydalają one patogeny, mogą zarażać inne zwierzęta, a nawet swoich opiekunów.

Diagnoza: Jak wykrywamy giardię u kotów?

Co do zasady, zawsze, gdy Twój kot ma nawracającą biegunkę lub trwającą dłużej niż dwa do trzech dni należy zabrać go do lekarza weterynarii. Również inne niespecyficzne objawy, takie jak utrata wagi czy zmniejszony apetyt powinno się skonsultować ze specjalistą.

Aby uzyskać szybką diagnozę, najlepiej na wizytę zabrać ze sobą próbkę kału, zbieraną przez trzy kolejne dni. Kot nie wydala bowiem giardii podczas każdego wypróżnienia.

W gabinetach weterynaryjnych dostępne są także szybkie testy do wykrywania tych pasożytów – wynik można odczytać już w ciągu dziesięciu do piętnastu minut.

Leczenie: Jakie metody leczenia są dostępne?

Jeśli badanie wykaże, że kot jest zarażony giardią, lekarz weterynarii przepisze odpowiednie leki – najczęściej jest to fenbendazol lub metronidazol. Należy je podawać zwierzęciu doustnie przez kilka dni.

Ponieważ giardia jest dość oporna na leczenie, leki należy podawać w dwóch cyklach z przerwą trwającą od trzech do pięciu dni. Po tym czasie przeprowadza się kolejne badanie kału. Jeśli wykaże ono, że pasożyty udało się wyeliminować, leczenie można uznać za zakończone.

Gruntowne czyszczenie otoczenia

W leczeniu giardiozy bardzo ważną rolę odgrywa higiena. Dlatego całe otoczenie kota i wszystkie przedmioty, z którymi miał styczność należy dokładnie wyczyścić. Dostępne na rynku środki dezynfekujące niestety nie zawsze są skuteczne w walce z cystami giardii. Giną one jedynie w wyniku wysuszenia lub kontaktu z temperaturą powyżej 60 stopni Celsjusza.

Rokowania: Jakie są szanse powodzenia leczenia giardiozy u kota?

Dzięki odpowiedniemu leczeniu zwierzęcia i dezynfekcji jego otoczenia, można pozbyć się pasożytów. Należy pamiętać o tym, że wszystkie zwierzęta żyjące w gospodarstwie domowym należy profilaktycznie leczyć, aby nie zarażały się nawzajem.

Przyczyny: Jak dochodzi do zachorowania?

Giardia intestinalis jest pasożytem jelitowym szeroko rozpowszechnionym na całym świecie, w tym występującym u kotów. Te jednokomórkowe organizmy kolonizują jelito cienkie kota, wywołując tym samym typowe objawy.

W wyniku podziału tak zwanych trofozoitów w jelicie cienkim kota rozwijają się cysty giardii, które wydala wraz z kałem, stając się źródłem zarażenia dla innych zwierząt. Cysty mają wysokie zdolności do przetrwania również poza organizmem kota, dlatego mogą przenosić się za pośrednictwem skażonych powierzchni i przedmiotów.

Zapobieganie: Jak zapobiegać giardiozie u kotów?

Aby uniknąć nawrotów giardiozy, warto zastosować poniższe środki:

• usuwać odchody i czyścić otoczenie kota mocno podgrzaną wodą (o temperaturze powyżej 60 stopni Celsjusza)
• regularnie dezynfekować kuwetę, miejsca karmienia i powierzchnie, z którymi ma styczność
• do pielęgnacji sierści używać specjalnych szamponów (zakaźne cysty mogą osiadać na sierści, prowadząc do nowych infekcji)