Uszkodzenia nerwów mogą mieć niekorzystne konsekwencje dla zdrowia zwierzęcia. Są między innymi odpowiedzialne za zespół Hornera u kotów. Dowiedz się wszystkiego, co należy wiedzieć o przyczynach tej dolegliwości, możliwościach jej leczenia i rokowaniach.
© Todorean Gabriel / stock.adobe.com
Spojrzenie w oczy kota może dostarczyć wskazówek na temat zespołu Hornera.
Zespół Hornera u kotów to choroba charakteryzująca się szeregiem różnych objawów w obrębie oczu. Powstaje w wyniku uszkodzenia części nerwów tak zwanego układu współczulnego. Sam zespół nie jest niebezpieczny, ale choroby leżące u jego podstaw mogą stanowić zagrożenie dla życia kota.
Aby móc zrozumieć zespół Hornera, warto przyjrzeć się przebiegowi nerwów współczulnych:
Zasadniczo na zespół Hornera może zachorować każdy mruczek, niezależnie od rasy czy wieku, co jest spowodowane mnogością możliwych przyczyn.
Schorzenie to łączy w sobie kilka dolegliwości, które mogą występować w obrębie jednego lub obu oczu. Oprócz zmian w zachowaniu, problemów z koordynacją lub osłabienia odruchów, w jego przebiegu pojawiają się następujące objawy:
| Objaw | Opis |
| Enoftalmia: Zapadnięcie się gałki ocznej w oczodole | O enoftalmii mówimy, gdy gałka oczna zwierzęcia zapada się w głąb oczodołu. Jest to spowodowane zaburzeniami nerwowymi mięśni gładkich, które zazwyczaj utrzymują gałkę oczną w prawidłowej pozycji. Enoftalmii często towarzyszy wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki, co wynika z uszkodzenia lub niedoczynności układu współczulnego. Ponadto może dojść wówczas również do zwiększonego ukrwienia oka, skutkującego jego zaczerwienieniem. |
| Mioza: Zwężenie źrenicy oka | Pod pojęciem miozy rozumiemy jedno- lub obustronne zwężenie źrenicy oka. Miozę jednostronną można najłatwiej rozpoznać w ciemniejszych warunkach oświetleniowych, ponieważ źrenice zazwyczaj rozszerzają się w ciemności. |
| Ptoza: Opadniecie górnej powieki | Ptoza to termin używany przez lekarzy weterynarii do określenia całkowitego lub częściowego opadania górnej powieki. Schorzenie to także może wystąpić po jednej lub obu stronach – w zależności od tego, które nerwy współczulne są uszkodzone. |
Objawy tego zespołu nie powodują dolegliwości bólowych. Niemniej, jeśli u zwierzęcia występuje bolesna, leżąca u jego podstawy choroba podstawowa, może ona powodować u niego cierpienie. Dlatego bardzo ważne jest, aby w odpowiednim momencie zgłosić się z kotem do lekarza weterynarii.
Dowiedz się, jak rozpoznać ból u kota z lektury artykułu w magazynie zooplus.
Jeśli kot wykazuje objawy zespołu Hornera, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem weterynarii. Jest to bardzo ważne, ponieważ mogą za nim kryć się poważne choroby, wymagające natychmiastowego leczenia.
© H_Ko / stock.adobe.com
Lekarze weterynarii specjalizujący się w okulistyce są w stanie rozpoznać zespół Hornera już na pierwszy rzut oka. Zanim jednak specjalista przyjrzy się bliżej zwierzęciu, najpierw przeprowadzi dokładny wywiad z jego opiekunem i ogólne badanie kliniczne.
Do wykrycia zespołu Hornera stosuje się różne metody.
Zespół Hornera mogą wywoływać różne czynniki. Sposób leczenia zależy więc od rodzaju choroby podstawowej.
W przypadku nowotworu pomocna może być na przykład operacja lub radioterapia. Z kolei w przypadku niedoczynności tarczycy konieczne jest stosowanie specjalnych leków zawierających określone hormony tarczycy.
Aby zwiększyć skuteczność terapii, lekarz weterynarii może zastosować środki wspomagające, takie jak leki przeciwzapalne lub specjalne krople do oczu rozszerzające źrenice. W niektórych przypadkach zasadne mogą być także witaminy.
Istnieje kilka czynników, które mogą prowadzić do wystąpienia zespołu Hornera u kotów. Zaliczamy do nich:
Jeśli przyczyny dolegliwości nie są znane, zazwyczaj mamy do czynienia z idiopatyczną postacią choroby Występuje ona u kotów bardzo rzadko i została już powiązana z zakażeniem wirusem białaczki kotów. U większości zwierząt dochodzi jednak do spontanicznego ustąpienia dolegliwości.
Rokowania w przypadku idiopatycznej postaci zespołu Hornera u kotów są korzystne, ponieważ zazwyczaj ustępuje ona samoistnie w krótkim czasie.
Jeśli dolegliwość ta ma swoje źródło w chorobach podstawowych, rokowania są kwestią indywidualną. Należy pamiętać, że są ogólnie gorsze w przypadku zespołu ośrodkowego.
Ze względu na wiele możliwych przyczyny, wywołujących tę dolegliwość, trudno jest jej całkowicie zapobiec.
Niemniej dla zdrowia kota i jego dobrej kondycji bardzo istotne są odpowiednie warunki utrzymania oraz żywienie. Poza tym należy regularnie udawać się z kotem do lekarza weterynarii na badania kontrolne, aby w porę wykryć ewentualne choroby.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
Czy istnieje piękniejszy odgłos niż mruczenie kota? Dla jego oddanego opiekuna zapewne nie. Koty mruczą, kiedy czują się dobrze – i to uczucie przenoszą również na swojego człowieka. Jednak koty mruczą także z innych powodów, na przykład, kiedy coś je boli lub odczuwają stres. Dlaczego koty mruczą i w jaki sposób produkują ten ciągły, motoryczny dźwięk?
