Wirus FIV u kotów 

Twój kot uzyskał pozytywny wynik testu na obecność wirusa FIV? W takim razie przede wszystkim postaraj się zachować spokój. W poniższym tekście wyjaśniamy, dlaczego obecność wirusa nabytego niedoboru immunologicznego kotów wykryta podczas badania nie zawsze oznacza infekcję i na co należy zwrócić uwagę, gdy Twój podopieczny już zachoruje.

Czy wirus FIV jest niebezpieczny dla kota?

Zakażenie wirusem nabytego niedoboru immunologicznego kotów (Feline Immunodeficiency Virus) prowadzi do upośledzenia działania ich układu odpornościowego, bardzo podobnie jak w przypadku infekcji wirusem HIV u ludzi, stąd też choroba, którą wywołuje u kotowatych często zwana jest kocim AIDS. Koty zainfekowane tym wirusem są bardziej narażone na rozwój nowotworów i innych chorób zakaźnych, w związku z czym większość z nich umiera w ciągu kilku lat.

Objawy: Jak objawia się zakażenie wirusem FIV?

Od czasu wniknięcia wirusa FIV do organizmu do momentu wystąpienia pierwszych objawów może minąć nawet kilka lat, a ich nasilenie zależy od konkretnego szczepu wirusa. Ponieważ w przebiegu kociego AIDS wyróżniamy pięć stadiów (faz), obraz kliniczny choroby może być bardzo różny.

Pięć stadiów kociego AIDS

Kiedy konieczna jest wizyta u lekarza weterynarii?

Jeśli zauważysz u swojego kota którykolwiek z wyżej wspomnianych objawów, jak najszybciej udaj się z nim do lekarza weterynarii, który wdroży odpowiednie leczenie.

Diagnoza: Jak rozpoznaje się koci AIDS?

Im wcześniej choroba zostanie zdiagnozowana, tym większe będą szanse na powodzenie leczenia. Dlatego nie zwlekaj z wizytą u lekarza weterynarii, gdy Twój podopieczny wykazuje jakiekolwiek objawy, mogące świadczyć o infekcji FIV.

W celu potwierdzenia lub wykluczenia zakażenia, przeprowadza się następujące badania:

1. Badanie krwi

Pobraną od kota krew lekarz weterynarii może zbadać na miejscu lub w specjalistycznym laboratorium.

Zazwyczaj koci AIDS prowadzi do zmniejszenia liczby czerwonych krwinek (erytrocytów), białych krwinek (leukocytów) oraz płytek krwi (trombocytów), przy jednoczesnym wzroście globulin.

2. Metoda pośrednia

W jej ramach oznacza się ilość przeciwciał we krwi. W tym celu wykorzystuje się test ELISA lub Western Blot. Mają one jednak tę wadę, że pozytywny wynik nie zawsze oznacza, że kot jest zakażony wirusem FIV. Dlatego każdy dodatni wynik należy uzupełnić kolejnym testem lub inną metodą diagnostyczną.

3. Metoda bezpośrednia

Wirus FIV można wykryć w specjalistycznych laboratoriach w badaniu próbek krwi lub tkanek przy użyciu metody PCR. Lekarze weterynarii często decydują się właśnie na nią, chcąc potwierdzić pozytywny wynik uzyskany przy zastosowaniu metody pośredniej.

Leczenie: Czy FAIDS jest uleczalne?

Aktualnie nie istnieje żaden lek, który zwalczałby infekcję wirusem nabytego niedoboru immunologicznego kotów. Naukowcy prowadzą jednak badania nad środkami, które hamują aktywność enzymu zwanego odwrotną transkryptazą.

Leczenie objawowe

Aby złagodzić objawy chorobowe, lekarze weterynarii stosują środki wspomagające – antybiotyki, w celu zwalczenia wtórnych infekcji bakteryjnych, oraz leki immunomodulacyjne, które stymulują układ odpornościowy do pracy. Jednak to, czy mają one pozytywny wpływ na jego działanie, czy dzieje się wręcz odwrotnie jest nadal kwestią dyskusyjną.

Ważne jest, aby koty, u których wykryto obecność wirusa nie wychodziły na zewnątrz i nie zarażały innych zwierząt.

Jak wysokie mogą być koszty leczenia?

Koszt leczenia zawsze zależy od przeprowadzanych badań i zastosowanych leków, które w większości przypadków koty muszą otrzymywać przez długi czas. Całkowite koszty mogą więc wynieść kilkaset złotych.

Rokowania: Jakie są szanse powodzenia leczenia kociego AIDS?

Udowodniono, że koty zarażone wirusem FIV są bardziej narażone na zachorowanie na nowotwory i inne choroby zakaźne. Dlatego ich opiekunowie muszą liczyć się z tym, że mogą one umrzeć w ich wyniku.

Niemniej, dzięki odpowiedniej i konsekwentnej opiece, mogą one dożyć słusznego wieku i cieszyć się wysokim komfortem życia.

Przyczyny: Czym właściwie jest koci AIDS?

FAIDS jest wirusową chorobą zakaźną kotów i wywoływana jest przez wirus nabytego niedoboru immunologicznego kotów (FIV), prowadzący do upośledzenia układu odpornościowego kota.

Ponieważ zainfekowane nim zwierzęta wykazują podobne objawy, co ludzie zakażeni wirusem HIV (Human Immunodeficiency Virus), chorobę przez niego wywoływaną określa się również kocim AIDS. Wirus FIV nie jest jednak groźny dla człowieka.

Jak koty zarażają się wirusem FIV?

Wszystkie kotowate, a więc także lwy czy rysie, mogą zarazić się wirusem FIV – jego obecność stwierdza się na całym świecie.

Jeśli zarażony kot ugryzie innego kota, wirus dostaje się do organizmu wraz z jego śliną. Szczególnie często zatem zarażają się samce, ponieważ częściej angażują się w potyczki o podległe im terytoria.

Kotki z kolei najczęściej zarażają się podczas kopulacji, w trakcie której koty gryzą je w kark, co jest częścią naturalnego krycia.

Warto wiedzieć:
Poza organizmem wirus FIV może przetrwać jedynie przez krótki czas. Po kilku godzinach jest inaktywowany przez środowisko, dzięki czemu traci swój potencjał zakaźny.

Które komórki atakuje wirus?

Wirus FIV atakuje komórki układu odpornościowego – tak zwane limfocyty T. Osłabia je, w wyniku czego koty są bardziej podatne na infekcje bakteryjne lub wirusowe (np. białaczkę – FeLV).

Profilaktyka: Jak można uchronić królika przed zachorowaniem na koci AIDS?

Jeśli kot zaraził się wirusem FIV, nie powinien opuszczać domu, aby nie narażać innych kotów wychodzących na zachorowanie. Ponadto, zwierzęta należy regularnie badać u lekarza weterynarii, aby móc podjąć ewentualne leczenie jak najwcześniej.

Czy istnieje szczepionka przeciwko FIV?

W 2002 roku amerykańscy naukowcy opracowali szczepionkę przeciwko szczepom wirusa dominującym w USA, ale jej skuteczność jest dyskusyjna.