Doberman

Aktywności: Jakiej dawki ruchu potrzebuje Doberman?

Doberman potrzebuje dużo zajęć fizycznych i umysłowych. Świetnie sprawdzi się w roli psa służbowego w policji, służbie celnej lub wojsku, a także jako pies ratownik.

Rodzinny Doberman na pewno także ucieszy się z jakiegoś praktycznego zadania, dzięki któremu będzie mógł udowodnić swoją przydatność.

Dobermany nie są więc psami, którym wystarczą dwa krótkie spacery dziennie – muszą mieć zagwarantowaną dostateczną ilości ruchu i treningu. W przeciwnym razie mogą rozwinąć zaburzenia behawioralne.

Dobra wiadomość jednak to taka, że istnieje wiele sposobów spożytkowania drzemiącej w nich energii, takich jak choćby długie spacery na łonie natury. Poza tym bardzo dobrze nadają się do tego psie sporty, takie jak agility, tropienie użytkowe, czyli mantrailing, oraz obedience.

Wiele szkół dla psów i klubów ma dziś w swojej ofercie takie zajęcia. Z pewnością więc znajdziesz dla Waszej dwójki aktywność, która będzie sprawiała przyjemność zarówno Tobie jak i Twojemu podopiecznemu.

Przeczytaj także: Psy pracujące

Zdrowie: Na jakie choroby najczęściej zapada Doberman?

Tak jak każda rasa psów, również Doberman jest genetycznie podatny za niektóre choroby.

Kardiomiopatia

Jednym z największych problemów zdrowotnych tej rasy psów jest choroba serca – kardiomiopatia rozstrzeniowa, czyli niewydolność serca. Prawie 90 procent dotkniętych nią zwierząt umiera w pierwszym roku po postawieniu diagnozy, a wiele z nich w wyniku nagłej śmierci sercowej. Kardiomiopatia dziedziczona jest w sposób autosomalny dominujący i może wystąpić w każdym wieku.

Diagnozuje się ją u prawie co drugiego Dobermana przed ósmym rokiem życia. Dlatego specjaliści zalecają regularne wykonywanie badania ultrasonograficznego serca – także i przede wszystkim u psów hodowlanych.

Pozostałe, często występujące choroby

Ponadto, psy tej rasy mają predyspozycje do zapadania na wrodzony zespół przedsionkowy. W wyniku dziedzicznych zaburzeń w obrębie ucha środkowego dochodzi do zaburzeń równowagi.

Innymi, dość powszechnymi u Dobermana chorobami są zespół Wobblera i dysplazja stawów biodrowych, a także zaburzenia krzepnięcia krwi – choroba von Willebranda, którą na szczęście można wykluczyć, wykonując badania genetyczne.

Do rzadkości należy natomiast Dancing Doberman Disease – choroba neurologiczna, która występuje wyłącznie u Dobermanów i pozostałych pinczerów.

Długość życia: Jak długo żyje Doberman?

Średnia długość życia pochodzącego ze zdrowej linii hodowlanej, odpowiednio żywionego Dobermana wynosi od 10 do 13 lat.

Ponieważ jednak wielu przedstawicieli tej rasy dotkniętych jest chorobami dziedzicznymi – przede wszystkim kardiomiopatią – długość ich życia jest w rzeczywistości znacznie krótsza. Właśnie w wyniku tej choroby wiele Dobermanów umiera średnio w wieku siedmiu lat.

Żywienie Dobermana

Odpowiednia i dostosowana do potrzeb danego zwierzęcia dieta jest bardzo ważna dla jego zdrowia.

Właściwe żywienie szczeniąt

Jeśli szczenięta będą otrzymywały zbyt kaloryczne posiłki, może się zdarzyć, że osiągną swoją docelową wagę wcześniej niż powinny, pomimo tego, że ich układ mięśniowo-szkieletowy nie jest na to przygotowany, co może prowadzić do nieprawidłowej budowy kończyn.

Z tego powodu szczenięta należy zawsze karmić z uwzględnieniem ich zapotrzebowania energetycznego, ale także zrównoważonych proporcji minerałów, przede wszystkim wapnia i fosforu.

Jako że szczenięta Dobermana należą do dużych ras psów, wybierając dla nich karmę dla szczeniąt, należy szukać takiej z oznaczeniem „Junior Large“ czy „Junior Maxi“. Wielu producentów ma w swojej ofercie specjalną karma dla szczeniąt dużych ras.

Ilość karmy, którą należy podawać szczenięciu zależy od aktualnej wagi psa i jego docelowej wagi jako dorosłego psa, którą możemy założyć, patrząc na jego rodzica tej samej płci. Ilość pożywienia zależy ponadto od stopnia aktywności szczenięcia.

Dzienną rację żywieniową najlepiej podzielić na kilka mniejszych porcji. Poza tym, pies musi mieć zapewniony stały dostęp do świeżej wody.

Właściwe żywienie dorosłych psów

W zależności od stopnia aktywności i użytkowania Dobermana, będzie on miał różne wymagania w zakresie pożywienia. W przypadku psów stróżujących czy obronnych, zapotrzebowanie na energię i ilość pokarmu będą stosunkowo wysokie, ale Doberman będący psem rodzinnym również potrzebuje dużo ruchu i zajęcia, a co za tym idzie, odpowiednio kalorycznych posiłków.

Podsumowując, oznacza to, że każdy pies ma indywidualne wymagania żywieniowe, które różnią się w zależności od poziomu aktywności, a także wielkości, wagi, stanu zdrowia i wieku.

Po osiągnięciu przez Dobermana dorosłości należy powoli zmieniać jego dietę, przestawiając go na karmę dla dużych, dorosłych psów. Z reguły można zacząć od piętnastego miesiąca życia.

Karma dla psów aktywnych może zwierać więcej węglowodanów, aby dostarczyć im odpowiednią liczbę kalorii. Z kolei w przypadku mniej aktywnych czworonogów należy unikać nadmiernej podaży kalorii, aby zapobiec nadwadze.

Decydujące znaczenie ma również odpowiednia dzienna racja pokarmowa, w której koniecznie należy uwzględnić podawane w ciągu dnia smakołyki.

Decyzja dotycząca wyboru odpowiedniej mokrej czy suchej karmy, czy też może diety BARF, należy do Ciebie. Pamiętajmy, że wszystkie sposoby żywienia mają swoje zalety i wady.

Sprawność psa seniora

Podobnie jak ludzie, psy również się starzeją. Wraz ze zmianami fizycznymi pojawiają się także nowe wymagania dotyczące żywienia psa seniora.

Mniejsza aktywność na przykład sprawia, że zapotrzebowanie energetyczne starszych psów również jest mniejsze, a ewentualne choroby i problemy ze stawami mogą wymagać podawania im karmy specjalnego przeznaczenia. Zmiany te należy wziąć pod uwagę, wybierając karmę dla psa seniora.

Pochodzenie: Kiedy po raz pierwszy wyhodowano Dobermana?

Historia hodowli dzisiejszych Dobermanów została zapoczątkowana przez Niemca Friedricha Louisa Dobermanna (1834 – 1894), pochodzącego z małego miasteczka Apolda w Turyngii. Pracował on jako miejski hycel, co dawało mu prawo do łapania i zabijania wałęsających się po ulicach psów, jeśli nie znalazł się szybko ich właściciel. Pan Dobermann wybierał najbardziej czujne i waleczne psy i suki i parował je.

Swoją ulubioną suczkę o imieniu Gwiazdka, szarego mieszańca z okolicznych psich zasobów, skrzyżował z samcem psa rzeźnickiego w typie rottweilera. Do dzisiejszego wyglądu Dobermana przyczyniły się również krzyżówki z pinczerami, owczarkiem niemieckim oraz chartami.

Po śmierci Friedricha Dobermanna hodowlę przejął, również mieszkający w Apoldzie, Otto Göller i dalej krzyżował osobniki z hodowli z innymi rasami i mieszańcami. W 1899 Göller założył pierwszy Klub Dobermana.

Do najbardziej znanych przodków rasy należy samiec o imieniu „Hrabia Belling”, który ucieleśniał idealne cechy fizyczne i charakterologiczne Dobermana. Szybko przekonano się do nowej rasy i zaczęto Dobermany wykorzystywać jako psy służbowe, pracujące w policji, które zyskały sobie miano „psa żandarmeryjnego”.

Doberman w XX i XXI wieku

Doceniony jako pies policyjny i militarny Doberman został w czasie obu Wojen Światowych.

W czasie I Wojny Światowej był osadzany w europejskich jednostkach militarnych jako pies służbowy, tropiący i sanitarny. Ten nieustraszony i godny zaufania pies zwrócił uwagę także amerykańskich wojskowych, podczas II Wojny Światowej służył w wojsku na obu kontynentach. Zyskał wówczas także niechlubną sławę jako pies służbowy w obozach koncentracyjnych.