Ten bezproblemowy, piękny pies z RPA znajduje coraz więcej zwolenników w Europie. Nic dziwnego, bo ten krzepki towarzysz polowań fascynuje swoją dumną, odważną naturą w połączeniu z przyjazną łagodnością w stosunku do osób mu bliskich. Aby móc hodować psa rasy Rhodesian Ridgeback, nazywanego często przez miłośników “Ridgie”, w sposób odpowiedni dla gatunku, trzeba mieć nie tylko dużo miejsca, ale i dużo doświadczenia w obcowaniu z psami.
Naturalne piękno z pręgą grzbietową
Rasa zawdzięcza swoją nazwę ridgeback („krawędź grzbietu”) uderzającej właściwości wizualnej: Po grzbiecie Ridgie biegnie podwyższona pręga z sierścią rosnącą pod włos. Pręga grzbietowa, która zaczyna się bezpośrednio za łopatkami, powinna być wyraźnie zaznaczona i zwężać się w kierunku kości biodrowych, gdzie finalnie się kończy. Pozostałe cechy wyglądu rasy są nie całkiem jednolite, jednak pierwotne cechy wyglądu są wspólne dla wszystkich Ridgies. W początkach hodowli selektywnej, przy wyborze odpowiednich psów, kierowano się przede wszystkim funkcjonalnością, co widać po budowie ciała: Chodzi o zwinność i silną muskulaturę, która jednak nie powoduje, że pies jest masywny. Samce mogą mieć wysokość w kłębie do 70 cm przy wadze około 34 kg, suki osiągają do 65 cm w kłębie. Sierść w kolorze pszenicznym do jasnoczerwonego jest krótka i gładka. Zgodnie ze standardem, biała lub czarna sierść jest pożądana tylko w niewielkich ilościach w określonych miejscach, takich jak klatka piersiowa lub łapy.
Afrykański pies myśliwski
„Rhodesian”, czyli rodezyjski, w nazwie mówi nam jasno o pochodzeniu tego dumnego psa: Ta wciąż dość młoda rasa pochodzi z dawnego państwa Rodezja – dzisiejszego Zimbabwe – położonego w południowo-wschodniej Afryce. Tutaj entuzjaści zdefiniowali pierwszy standard w 1922 roku. Jednak przodkowie Rhodesian ridgebacka pochodzą z Afryki Południowej, gdzie od wieków trzymano je jako psy stróżujące i myśliwskie, dlatego RPA jest oficjalnie uznawana za jego kraj pochodzenia. Rhodesian ridgeback jest jedyną rasą pochodzącą z RPA, która została uznana przez FCI. Przydomek „Lion Dog”, czyli lwi pies, został nadany tym psom myśliwskim dzięki ich wykorzystywaniu w polowaniu na lwy. Wyglądało to tak, że kilka psów wspólnie wytropiło lwa i szczekało na niego aż do przybycia myśliwego. Dzięki wpływowi imigrantów, którzy skrzyżowali przodków tej rasy z innymi rasami, takimi jak dogi, teriery i charty, Rhodesian ridgeback uzyskał swój obecny wygląd.
Wielowymiarowy charakter
Temperamentny i lojalny, mądry i uparty – charakter Rhodesian ridgebacka wzbudza zainteresowanie wielu miłośników psów tą niezwykłą rasą. Ale tylko dzięki fachowemu szkoleniu i dużej ilości ćwiczeń, można odpowiednio ukierunkować wyraźny terytorializm i wysoki poziom gotowości do obrony tego silnego i szybkiego psa. Ten, komu się to udało, znalazł w Rhodesian ridgebacku przyjaciela na całe życie. W stosunku do obcych psów i ludzi Ridgie pozostaje zazwyczaj dość powściągliwy, nie jest jednak agresywny ani nieśmiały.
Równowaga przede wszystkim: Wychowanie dla odważnych wrażliwców
Nawet eksperci od psów mają problem z pewnym siebie i upartym Rhodesian ridgebackiem, jeśli chodzi o szkolenie. Potrzebuje on dużo konsekwencji i pozytywnej motywacji, ponieważ jako sprytny czworonóg szybko ją traci, jeśli jest narażony na zbyt dużą presję. Opiekunowie powinni dążyć do równowagi między przyjazną konsekwencją i cierpliwością w szkoleniu psa. Pozytywne wzmocnienie jest w przypadku tej rasy optymalną drogą do dobrze wychowanego pupila. Należy również wziąć pod uwagę, że przedstawiciele tej rasy są fizycznie i psychicznie dorośli dopiero w wieku około dwóch lat, dlatego wymagająca faza szczenięca i młodzieńcza trwa odpowiednio dłużej.
Solidne zdrowie
Rasa ta uważana jest za wytrzymałą i poza niewielką skłonnością do dysplazji stawów biodrowych oraz dysplazji stawów łokciowych, nie wykazuje genetycznych predyspozycji do określonych chorób. Jeśli kupisz swojego Rhodesian ridgebacka od odpowiedzialnego hodowcy, będziesz stosował dietę opartą na mięsie, odpowiednią dla tego gatunku, zapewnisz mu odpowiednią ilość ruchu i będziesz chodził do weterynarza na regularne kontrole, może być z Tobą nawet przez 12 lat. Ze względu na swoje afrykańskie korzenie Rhodesian ridgeback ma dość cienką warstwę sierści, zwłaszcza w okolicach brzucha. Może to spowodować, że w zimie szybko będzie marzł – w każdym razie należy zadbać o to, aby w zimnych porach roku miał w domu przytulne, ciepłe miejsce i aby nie musiał długo przebywać w jednym miejscu na zewnątrz, ale mógł się rozgrzać, biegając. Ubranie dla psa to też dobra opcja.
Prawidłowe żywienie jest jednym z podstawowych elementów składowych zdrowego i życia psa. Zęby Twojego Rhodesian ridgebacka zdradzają, że jest on przystosowany do jedzenia pokarmu z dużą zawartością mięsa. Dlatego też, niezależnie od tego, czy podajesz karmę mokrą czy karmę suchą, wybieraj karmę o wysokiej zawartości mięsa: Mięso powinno znajdować się na pierwszym miejscu listy składników. Sucha karma może i jest bardzo wygodna, ale mokra karma smakuje wielu psom lepiej i jednocześnie dostarcza im płynów. Jest to szczególnie korzystne, ponieważ niektóre Rhodesian ridgebacki mają tendencję do picia niewystarczających ilości wody. Dlatego też wielu miłośników rasy zaleca podawanie wyłącznie mokrej karmy. Po posiłku w spokojnym miejscu. Twój czworonożny przyjaciel powinien mieć możliwość odpoczynku . Dlatego najlepiej karmić psa po uprawianiu sportu lub spacerze.
Podczas gdy szczenię potrzebuje od trzech do czterech posiłków dziennie, dorosłemu psu wystarczą dwie porcje. Jeśli chcesz zmienić karmę, nigdy nie rób tego z dnia na dzień, ale daj żołądkowi Twojego Rhodesian ridgebacka czas na przyzwyczajenie się do nowej karmy, powoli zwiększając jej proporcje poprzez mieszanie jej z tą znaną. W przypadku każdego czworonoga należy pamiętać o pilnowaniu smukłej sylwetki. Podstawą do wyliczenia dziennej ilości podawanej karmy mogą być zalecenia żywieniowe producentów. Jeśli Twój zwierzęcy współlokator waży za dużo, dostosuj odpowiednio ilości karmy, ponieważ w przypadku ras atletycznych dzienne zapotrzebowanie jest w dużym stopniu uzależnione od poziomu aktywności fizycznej. Należy również wziąć pod uwagę udział smakołyków dla psów w dziennej porcji pokarmów. Aby wspomóc zdrowie zębów, możesz regularnie podawać swojemu czworonożnemu przyjacielowi gryzaki, takie jak suszone uszy wołowe lub specjalne przekąski do pielęgnacji zębów.
Nieskomplikowana pielęgnacja
W przeciwieństwie do jego wychowania, pielęgnacja Rhodesian ridgebacka nie stanowi dużego wyzwania: Krótka sierść nie ma podszerstka i poza okresem linienia Ridgie zrzuca jej stosunkowo niewiele. Oczywiście, Twój czworonożny przyjaciel będzie nadal zadowolony z regularnego masażu szczotką. Daj mu więc tę przyjemność, która jest również dobra dla jego zdrowia: Masaż szczotką rozluźnia martwe komórki naskórka i pobudza krążenie krwi. Codziennie sprawdzaj oczy i uszy psa i usuwaj zabrudzenia wilgotną szmatką. Rhodesian ridgeback zazwyczaj sam utrzymuje swoje pazury w dobrej kondycji, chodząc po twardych powierzchniach, takich jak asfalt. Przy starszym zwierzęciu trzeba będzie prawdopodobnie trochę w pielęgnacji pazurów pomóc – najlepiej niech lekarz weterynarii pokaże Ci, jak można skrócić pazury za pomocą nożyczek lub cążek do pazurów.
Zajęcia z dużą ilością ruchu
Pierwotnie ci wysportowani czworonożni przyjaciele spełniali wiele wymagających zadań: Pilnowali gospodarstwa wraz z bydłem, polowali i stojąc u boku opiekuna spełniali funkcje obronne. Do dziś liczne egzemplarze Rhodesian ridgebacków są wykorzystywane jako psy stróżujące, ochronne, myśliwskie lub tropiące. Dzięki dobremu nosowi mają również idealne predyspozycje do przeszkolenia jako psy ratownicze lub poszukujące ludzi. W każdym razie upewnij się, że Twój Rhodesian ridgeback ma co robić, bo ten pies po prostu chce pracować! Możliwości jest wiele. Oczywiście, szybkie, zwinne psy południowoafrykańskie najchętniej uprawiają psie sporty, takie jak agility czy obedience. Jednak ze względu na swoją wielkość, nie należy tych sportowców prosić o zbyt częste skoki, aby uniknąć problemów ze stawami.
Aport, sztuczki, zabawki na inteligencję – wypróbuj i sprawdź, co Twój pies lubi najbardziej, bo gusta są tu naprawdę różne. Dotyczy to również ilości aktywności, jakiej potrzebuje Twój Rhodesian ridgeback, aby być szczęśliwy – to również może się różnić zależnie od osobnika. Upewnij się, że wcześniej uzyskasz szczegółowe informacje od swojego hodowcy, ponieważ psy wywodzące się głównie z czystych linii psów pracujących potrzebują więcej ruchu niż te, które mają za przodków bardziej kanapowe osobniki, wyhodowane jako psy do towarzystwa – przy czym „kanapowe” nie oznacza oczywiście, że są to typowe kanapowce! Podczas codziennych spacerów daj psu dużo okazji do harców i obwąchiwania. Dzięki sztuczkom, zabawom w chowanego i nowym ścieżkom można urozmaicić spacer. Dorosły Rhodesian ridgeback z przyjemnością będzie Ci towarzyszył także podczas joggingu lub przejażdżki rowerowej.
Rasa ta jest odpowiednia tylko dla doświadczonych posiadaczy psów, którzy mogą zapewnić swojemu czworonożnemu przyjacielowi dużo przestrzeni i są aktywni fizycznie. Silne psy z dużym poziomem energii nie nadają się ani do trzymania w mieszkaniu, ani do miasta. Tak duży pies nie powinien też wchodzić i schodzić po wielu schodach – pamiętaj o tym szczególnie w okresie szczenięcym. Jednak nawet jeśli warunki są optymalne, powinieneś krytycznie przeanalizować, czy jesteś w stanie przez wiele lat sprostać odpowiedzialności za tego wyjątkowego psa. Wszyscy członkowie rodziny w Twoim domu powinni zgodzić się na nowego członka rodziny i nie być alergikami. Dzieci mogą cieszyć się zwierzęcą przyjaźnią z Rhodesian ridgebackiem, ale powinny być nieco starsze i znać podstawowe zasady dotyczące pełnego szacunku postępowania z czworonożnymi przyjaciółmi. W przypadku małych dzieci istnieje również niebezpieczeństwo, że silny pies przewróci je niechcący w ferworze zabawy lub przy powitaniu. Z kotami zazwyczaj można go dobrze zsocjalizować, pod warunkiem, że nastąpiło ukierunkowanie w tym zakresie w czasie szczenięcym. Jednak nadal będzie postrzegał wolno żyjące obce koty, nawet te od miłego sąsiada, jako zdobycz. Dlatego zaleca się wysokie ogrodzenie wokół ogrodu. Skoro już mowa o ogrodzie: Miłośnicy idealnie wypielęgnowanych terenów zielonych nie będą zadowoleni z posiadania Rhodesian ridgebacka w swoim ogrodzie, ponieważ prawdopodobnie szybko zamieni on kwitnącą oazę w podziurawiony dziki ogród.
Opieka nad dużym psem na wakacjach też powinna być wcześniej uzgodniona, bo nawet w tym czasie nie należy go powierzać w ręce początkujących miłośników psów. Jeśli chcesz zabrać ze sobą swojego czworonożnego przyjaciela, rozejrzyj się za potencjalnymi miejscami urlopowymi, jeszcze zanim się on do Ciebie wprowadzi. Oprócz ceny zakupu psa i wydatków na wyprawkę (miski, smycz, szelki, obroża, kosz lub legowiska dla psa, zabawki, zabezpieczenie transportowe do samochodu oraz przybory do pielęgnacji, takie jak szampon dla psa, szczotka i szczypce do kleszczy), dochodzą jeszcze koszty miesięczne – wydatki na żywienie o odpowiednio wysokim ładunku energetycznym dostosowane do potrzeb dużego psa, podatek od psów i składki na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej oraz oczywiście koszty regularnych wizyt u weterynarza, które mogą być wyższe w przypadku choroby.
Gdzie mogę znaleźć mojego Rhodesian ridgebacka?
Najlepszym miejscem na znalezienie szczeniaka rasy Rhodesian ridgeback są hodowcy zrzeszeni w związkach kynologicznych. Tylko dzięki rodowodowi zyskasz pewność, że kupujesz prawdziwego, zsocjalizowanego i ukształtowanego Rhodesian ridgebacka. Ponadto członkowie związku muszą przejść określone badania hodowlane w zakresie zdrowia, charakteru i typu swoich czworonożnych podopiecznych, zanim zostaną oni wykorzystani w hodowli. W domu hodowcy można w spokoju poznać zarówno szczenięta, jak i ich rodziców. Tam możesz wyrobić sobie opinię o hodowli i zadać hodowcy wszelkie pytania, które przychodzą Ci do głowy na temat rasy i jej utrzymania. Z reguły hodowca będzie miał również kilka pytań ze swojej strony, aby dowiedzieć się, czy jesteś odpowiednim kandydatem dla jego podopiecznych i czy możesz zaoferować im dobry dom. Wielu hodowców chciałoby samodzielnie wprowadzić czworonożnego przyjaciela do nowego domu, aby móc wyrobić sobie zdanie na temat sytuacji mieszkaniowej potencjalnego nowego opiekuna. W takim przypadku powinieneś się cieszyć, że znalazłeś odpowiedzialnego miłośnika psów, który chętnie udzieli Ci porady i wsparcia po zakupie, ponieważ dobro jego zwierząt leży mu na sercu. Szczeniaki przed przekazaniem są kilkakrotnie odrobaczone i zaszczepione oraz zaczipowane. Do nowego domu trafiają z rodowodem i świadectwem szczepień – często w bagażu mają też porcję swojej dotychczasowej karmy.
Chciałbyś stworzyć nowy dom dorosłemu Rhodesian ridgebackowi? Jeśli lokalne schronisko dla zwierząt nie ma takiego u siebie, możesz poszukać w Internecie. Tam znajdziesz również organizacje, które specjalizują się w adopcji Rhodesian ridgebacków. Należy pamiętać, że niektóre psy mogły nie otrzymać dobrego wychowania i w każdym przypadku należy dokładnie sprawdzić ich historię. Organizacje zajmujące się opieką nad zwierzętami zazwyczaj szybko orientują się podczas rozmowy z Tobą, czy Ty i Twój czworonożny przyjaciel możecie być dobranym zespołem. Oczywiście optymalnie powinno się uzyskać pełny obraz psa samemu, podczas osobistego spotkania.
Życzymy Ci miłych chwil z Twoim Rhodesian ridgebackiem!
