Gończy niemiecki

Co dziś robimy? Z takim pytaniem gończy niemiecki zdaje się rozpoczynać każdym nowy dzień, który wita z ciekawym spojrzeniem, merdającym ogonem, pełen zapału do działania. Nie ulega więc wątpliwości, że temu psu trzeba zapewnić zajęcie – zarówno umysłowe jak i fizyczne.

Tylko dla aktywnych

Z tego powodu pies tej rasy powinien znaleźć się w rękach osób aktywnych i mogących zapewnić mu codzienną dawkę ruchu. Gończy niemiecki to przede wszystkim myśliwy. Podczas polowania może w pełni wykorzystać wszystkie swoje talenty.

Dziś, przedstawiciele tej rasy wykorzystywani są przede wszystkim do polowań na zwierzynę płową, jednak lubią również wszelkiego rodzaju zabawy i psie sporty, takie jak treningi z dummy czy agility.

Czy gończy niemiecki to pies rodzinny?

Gończy niemiecki przywiązuje się do swojego opiekuna i dobrze czuje się będąc członkiem ludzkiej rodziny. W kręgu swoich najbliższych osób czuje się bezpiecznie.

Dlatego z dala od człowieka, przebywając głównie z innymi psami, na dłuższą metę nie będzie szczęśliwy. Warto więc zapewnić mu właściwe warunki utrzymania – w zamian bowiem zyskamy wiernego i czujnego towarzysza.

Pomimo tego, psy tej rasy nie są typowymi psami rodzinnymi, którym do szczęścia wystarczy spokojne, kanapowe życie. Dwa okrążenia wokół bloku dziennie to zdecydowanie za mało. Brak ruchu i zajęcia może szybko doprowadzić u nich do rozwoju różnych zaburzeń behawioralnych.

Ten aktywny pies może być trzymany zarówno w mieszkaniu w mieście jak i w domu na wsi, pod warunkiem, że będzie mógł przebywać na świeżym powietrzu i miał możliwość wybiegania się.

Warto wiedzieć: Gończy niemiecki doskonale wie, czego chce i potrafi być asertywny. Dlatego nie nadaje się dla osób, które nie mają lub mają niewielkie doświadczenie w prowadzeniu psów.

Gończy niemiecki nie jest szczególnie wymagający pod względem żywienia i pielęgnacji. Jego sierść wystarczy od czasu do czasu wyszczotkować bądź wykąpać, aby usunąć brud pozostały po bardziej intensywnych gonitwach przez kałuże czy błoto.

Raz w tygodniu warto skontrolować jego długie, wiszące uszy i ostrożnie usunąć ewentualne zabrudzenia ciepłą wodą.

Czy gończy niemiecki intensywnie linieje?

Przedstawiciele tej rasy nie linieją bardziej niż przeciętny pies. Oczywiście w okresie zmiany sierści utrata włosów jest silniejsza, ale jest to mało zauważalne ze względu na krótką, gładką strukturę włosa.

Jakie pożywienie będzie najlepsze?

To, ile i jakiej karmy potrzebuje gończy niemiecki zależy od różnych czynników, takich jak: codzienna aktywność, wiek czy płeć.

Młode psy oraz psy wykorzystywane do polowań wymagają podawania wysokoenergetycznej karmy. Natomiast psy mniej aktywne oraz w starszym wieku mają dużo mniejsze zapotrzebowanie na energię.

Przeciętnie aktywnego gończego możemy karmić dostępną w sprzedaży suchą lub mokrą karmą, a po karmieniu należy psu zapewnić spokój i pozwolić na spokojne trawienie.

Rasa ta słynie z solidnego zdrowia. Pomimo tego, że jego historia hodowlana jest długa, gończy niemiecki rzadko cierpi na choroby genetyczne.

Od czasu do czasu można spotkać się u niego z mielopatią zwyrodnieniową. Niemniej jednak, należy regularnie odwiedzać lekarza weterynarii, choćby po to, aby wykonać niezbędne szczepienia.

Warto wiedzieć: Ze względu na częstą styczność z dziką zwierzyną, w przypadku psów myśliwskich istnieje większe ryzyko zapadnięcia na „chorobę Aujeszkyego”. Jest to rzadka, śmiertelna choroba przenoszona głównie przez dziki.

Jak długo żyje gończy niemiecki?

Przy odpowiednich warunkach utrzymania i właściwej pielęgnacji, psy te mogą osiągnąć słuszny wiek – przeciętnie dożywają dwunastu, a nawet piętnastu lat, a przy tym bardzo długo zachowują aktywność i zainteresowanie.

Gończy niemiecki jest często kojarzony z plemionami germańskimi, które nazywały go „segusier” – określenie to jednak nie przetrwało.

Niemiecka nazwa rasy „bracke” po raz pierwszy pojawiła się w pismach mnicha Marculfa, jednak dopiero w XIX wieku psy myśliwskie w typie dzisiejszego gończego niemieckiego zostały ponownie tak nazwane.

Kiedyś rodzina gończych obejmowała różne rasy, ale większość z nich niestety wymarła. Jedna z nich, mianowicie gończy westfalski, dała początek gończemu niemieckiego w znanym nam dzisiaj wzorcu rasy.

Oprócz gończego niemieckiego istnieją inne lokalne rasy, takie jak choćby gończy austriacki, a nad hodowlą gończego niemieckiego pieczę sprawuje niemiecki klub gończego niemieckiego Deutsche Bracken Club.