Gryfon Korthalsa

W stosunku do swojego opiekuna i rodziny pies ten jest niezwykle przyjazny i łagodny. Uwielbia spędzać z nią czas. Niemniej jako pies myśliwski jest również do pewnego stopnia niezależny i uparty. Poza tym, jest doskonałym stróżem o silnie rozwiniętym zachowaniu terytorialnym i instynkcie obronnym.

Wychowanie: Zalecane szkolenie myśliwskie

Griffon d’arrêt à poil dur powinien zawsze przejść szkolenie myśliwskie. W życiu codziennym natomiast należy zadbać o odpowiednią kontrolę wspomnianego zachowania terytorialnego i instynktu obronnego, aby zapobiec nadmiernemu szczekaniu i stresującym sytuacjom.

Przedstawiciele tej rasy najlepiej czują się w domu z odpowiednio zabezpieczonym ogrodem, którego będą mogli strzec.

Czy griffon d’arrêt à poil dur może mieszkać w mieszkaniu?

Pies ten może mieszkać również w mieście, pod warunkiem, że będzie miał zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu, na przykład w postaci codziennych spacerów po parku.

Jeśli masz dostęp do lasu lub innych terenów treningowych i będziesz z nich korzystać, śmiało możesz trzymać tego zapalonego myśliwego również w mieszkaniu. Niemniej, musisz pamiętać, że za sprawą silnie rozwiniętego instynktu terytorialnego, może mieć skłonność do intensywnego szczekania.

Pielęgnacja sierści

Pielęgnacja sierści gryfona Korthalsa nie jest wymagająca. Obfity podszerstek chroni go przed urazami i zapewnia komfort termiczny w każdych warunkach atmosferycznych.

Należy go jednak regularnie szczotkować, aby uniknąć plątania się włosów.

Zwłaszcza w okresie linienia zaleca się codzienne sięganie po szczotkę. Dzięki temu zapobiegniesz gromadzeniu się sierść w mieszkaniu. Wiszące uszy trzeba regularnie sprawdzać pod kątem ewentualnych zabrudzeń, aby nie dopuścić do rozwoju stanów zapalnych.

Czy griffon d’arrêt à poil dur sprawdzi się w roli psa rodzinnego?

Przedstawiciele tej rasy są wprost stworzeni do bycia częścią rodziny. Nie zapominaj jednak, że ma on silnie rozwinięty instynkt stróżujący i może chcieć bronić jej członków przed potencjalnym niebezpieczeństwem. Jeśli w gospodarstwie domowym mieszkają również koty, zaleca się przeprowadzenie gruntownej socjalizacji jeszcze w wieku szczenięcym.

Psy tej rasy zostały wyhodowane do polowań i to właśnie w roli myśliwych czują się najlepiej.

Bardzo dobrze sprawdzają się w mantrailingu lub trening z dummy.

Griffon d’arrêt à poil dur jako zapalony myśliwy

Ponieważ gryfon Korthalsa należy do grupy wyżłów, których głównym zadaniem jest wystawianie zwierzyny, w takich zadaniach odnajduje się najlepiej. Wskazuje wówczas potencjalną ofiarę, robiąc tak zwaną stójkę i podnosząc przednią łapę. Może być również wykorzystywany do tropienia rannej zwierzyny.

Griffon d’arrêt à poil dur cieszy się dobrym zdrowiem. Nie są znane w jego przypadku żadne choroby typowe dla rasy.

Niemniej, badanie psich rodziców pod kątem zdrowych bioder jest – podobnie jak w przypadku większości średnich i dużych ras psów – obowiązkowe przed dopuszczeniem ich do hodowli.

Jaka jest średnia długość życia gryfona Korthalsa?

Griffon d’arrêt à poil dur Korthals żyje średnio 12 lat.

Psy tej rasy nie mają skłonności do nadwagi  ani nietolerancji pokarmowych i nie potrzebują żadnej specjalnej karmy. Warto jednak zwrócić uwagę na jej jakość i wysoką zawartość mięsa.

W Magazynie zooplus znajdziesz wszystkie istotne informacje na temat żywienia psów.

Nazwa rasy pochodzi od jej założyciela: Ewalda Karela Korthalsa. Urodzony w Amsterdamie w 1851 roku został dyrektorem hodowli niemieckiego księcia Solms i zajmował się hodowlą wyżłów.

Rasa wywodzi się od siedmiu psów wybranych przez Korthalsa, w tym wyżłów szorstkowłosych z Hesji, holenderskich psów dowodnych i francuskich gryfonów. Po 15 latach hodowli udało się uzyskać jednolity typ.

Po śmierci założyciela rasy, baron de Gingins d’Eclepens przejął jego schedę i kontynuował hodowlę z udziałem dwunastu najlepszych psów z hodowli Korthalsa. Pomimo że rasa ta pochodzi z Niemiec, a Gingins był Szwajcarem, na liście FCI figuruje jako rasa francuska.