Jak nauczyć psa aportowania?

„Przynieś piłkę!” Aportowanie to jedna z klasycznych aktywności, sprawiających przyjemność zarówno psu, jak i jego opiekunowi. W naturze wielu czworonogów leży gonienie za piłką i dużo z nich ma silnie rozwinięty „instynkt aportowania”, jednak zabawa ta może być jeszcze przyjemniejsza, gdy będzie się odbywała w oparciu o ustalone zasady, które przedstawiamy poniżej.

Czym jest aportowanie?

Podczas aportowania, psy nie tylko gonią za przedmiotami, takimi jak piłki czy inne zabawki, ale po ich złapaniu, przynoszą je opiekunowi.

Termin ten ma swoje źródło w myślistwie. Psy z rozwiniętym instynktem łowieckim były szkolone tak, aby nie tylko wytropić i zabić zwierzynę, ale również przynieść zdobycz myśliwemu.

Dlaczego psy powinny uczyć się aportowania?

Wielu psom i ludziom wspólna zabawa w aportowanie sprawia dużą przyjemność. Zapewnia ono psom dużo ruchu, które w jego trakcie realizują swoje naturalne potrzeby – bieganie, łapanie i noszenie zdobyczy.

Ponadto, wspólny trening wzmacnia więź łączącą psa z jego opiekunem. Człowiek udoskonala swoją mowę ciała, a tym samym sposób komunikacji ze swoim podopiecznym.

Psy mogą aportować zarówno w mieszkaniu, jak i na zewnątrz podczas spacerów. W zależności od treningu, można pracować nad koncentracją psa za pomocą odpowiednich ćwiczeń, jednocześnie zapewniając mu zajęcie fizyczne i umysłowe. Poza tym aportowanie jest podstawą treningu z dummy.

Czego potrzebujemy do aportowania?

Przedmiot wykorzystywany do aportowania nazywamy „aportem”. W profesjonalnych psich sportach i podczas polowania wykorzystywany jest specjalny aport wykonany z określonego materiału i o odpowiedniej wadze. Z kolei „dummy” to swego rodzaju atrapa dzikich zwierząt.

Przed rozpoczęciem nauki aportowania, pamiętaj, że:

• Jeśli aportujecie dla zabawy, aport może być czymkolwiek, co zmieści się w pysku psa. Jednak najlepiej do tego celu sprawdzą się zabawki dla psa.
• Przedmioty codziennego użytku bywają podstępne: Drzazga z patyka znalezionego w lesie może zranić psa. Piłki tenisowe mogą z czasem mieć niekorzystny wpływ na szkliwo zębów.
• Dlatego najlepiej wybrać zabawkę, która będzie atrakcyjna dla psa – na przykład wypchane zwierzę lub dummy.
• Piłki są mniej odpowiednie do nauki kontrolowanego aportowania.
• Jeśli pies ma tendencję do uciekania, na otwartej przestrzeni lepiej nie spuszczać go ze smyczy.
• Podczas treningu bardzo ważne są przysmaki do nagradzania psa.

Które psy lubią aportować?

Zasadniczo, w aportowaniu sprawdzą się psy wszystkich ras. Niemniej, istnieją takie, które mają do tego mniejsze predyspozycje i „typy aportujące”. Do najważniejszych z nich zaliczamy:

Jak nauczyć psa aportowania?

Wiele psów ma wrodzony instynkt aportowania. Już szczenięta przejawiają chęć do przynoszenia przedmiotów bez wcześniejszego szkolenia. Ale nawet „naturalne talenty” skorzystają na prawidłowym szkoleniu z aportowania.

Wskazówki dla psów niechętnych do aportowania

Psy niezainteresowane aportowaniem można do niego zachęcić za pomocą smakołyków – podajemy je wówczas bezpośrednio z dummy.

Na początku pozwól psu spróbować samodzielnie dotrzeć do przysmaku. Szybko zrozumie, że do wnętrza aportu może dostać się tylko z pomocą swojego opiekuna.

Ale od czego właściwie zacząć? Jeden z możliwych sposobów nauczenia psa aportowania przedstawiamy poniżej:

Co zrobić, gdy pies nie chce aportować?

Wszystkie początki są trudne. Aby ułatwić naukę aportowania, zdradzamy kilka pomocnych wskazówek.

Pies nie oddaje aportu

Niektóre psy wracają z zabawką do opiekuna, ale nie chcą jej oddać. Wolałyby, aby sam spróbował ją odebrać.

W żadnym razie nie pozwól się sprowokować do gonitwy! Podczas aportowania pies ma się skupić na przyniesieniu przedmiotu z powrotem.

Uzbrój się w cierpliwość i nie biegnij za nim – prędzej czy później pies i tak do Ciebie przyjdzie. A gdy tak się stanie, nagródź go smakołykiem. Ewentualnie możesz wykorzystać do treningu smycz.

Dalsze wskazówki:

• Rzucając aport, ustaw się bokiem, a nie przodem.
• Zwróć uwagę na język ciała.
• Nie chwytaj aportu za wcześnie.
• Podczas oddawania go chwal psa.
• W razie konieczności użyj ustalonej komendy, jak tylko pies podniesie aport.
• Trening powinien odbywać się powoli, w małych krokach.

Pies za bardzo się ekscytuje

Podczas zabawy psy, zwłaszcza młode, szybko się ekscytują. Bywają nie do opanowania i po wykonanym ćwiczeniu są bardziej podekscytowane niż przed nim. Jeśli Twój podopieczny przejawia takie skłonności, rozkładaj trening na krótkie, trwające dwie do trzech minut sesje.

Skup się przede wszystkim na prawidłowym oddawaniu aportu, a nie na „pogoni”, czyli gonieniu za nim. Pies powinien zacząć bieg dopiero na komendę „przynieś!”.

Pies skomli

Skomlenie jest również oznaką zbyt dużego podekscytowania. Dlatego postaraj się zaczynać i kończyć ćwiczenia w spokojny sposób. Na początku trenuj tylko z Twoim psem, z dala od innych czworonogów, nie rzucaj, a kładź aport.

Podekscytowanie jest zawsze sytuacją stresową, której należy unikać. „Stabilność” i zrównoważenie, będące fundamentem treningu z dummy, również w przypadku aportowania są bardzo ważne.

Aportowanie – trening małymi krokami

Trzeba przyznać, że trenowanie małymi krokami wymaga cierpliwości. Jednak dzięki sumiennej pracy od samego początku, możesz liczyć na to, że pies nauczy się prawidłowego aportowania i będzie dostarczał Ci wiele przyjemności w trakcie wspólnych zabaw.

Podczas gdy niektóre psy wypluwają piłkę pod nogi opiekuna, Twój podopieczny przyniesie Ci aport wprost do ręki – to będzie naprawdę miłe uczucie! Aportowanie jest świetną rozrywką i może być wstępem do treningu z dummy, zatem bawcie się dobrze!