Wygląd kota birmańskiego: Umaszczenie typu point i białe łapki
Kot birmański należy do kotów średniej wielkości. Ma długi tułów z krótkimi, mocnymi nogami i okrągłymi łapami. Ogon u kotów tej rasy jest bardzo bujny i średnio długi.
Jak wyglądają koty birmańskie?
Koty birmańskie mają okrągły pyszczek ze średniej długości nosem. Ich uszy są stosunkowo niewielkie i okrągłe na końcach, a oczy średniej wielkości o lekko owalnym kształcie i głęboko niebieskim kolorze.
Sierść kotów tej rasy jest półdługa, jedwabista w dotyku i posiada niewiele podszerstka. Na głowie włosy są krótsze niż na reszcie ciała. Na szyi włosy są natomiast dłuższe i tworzą charakterystyczny dla tej rasy kotów kołnierz.
Jakie umaszczenie występuje u kotów birmańskich?
Podobnie jak kot syjamski święty kot z Birmy charakteryzuje się umaszczeniem typu point. Oznacza to, że sierść na korpusie ma jaśniejszy odcień niż sierść porastająca pysk, uszy, nogi i ogon, które są wyraźnie bardziej nasycone kolorem.
Za taki rodzaj umaszczenia odpowiedzialne są genetycznie uwarunkowane zaburzenia metaboliczne: Enzym tyrozynaza, niezbędny do produkcji melaniny, koniecznej by zabarwić sierść na ciemny kolor, wytwarzany jest tylko w chłodniejszych partiach ciała, tak zwanych punktach (ang. „points”). Pozostała część ciała o wyższej temperaturze jest biała (częściowy albinizm). Podstawowy kolor sierści widoczny jest więc jedynie w tych obszarach, które są bardziej narażone na wychłodzenie.
Tuż po urodzeniu kocięta są zupełnie białe, ponieważ w łonie matki jest tak ciepło, że melanina nie jest produkowana. Z biegiem czasu najpierw ciemnieje czubek nosa, a następnie czubki uszu.
W wieku około trzech lat święty kot birmański jest kompletnie wybarwiony i ma już swoje ostateczne znaczenia. Dlatego też dorosłe osobniki często nie przypominają siebie z okresu kocięcia.
Oprócz kotów syjamskich, umaszczenie typu point jest typowe dla kotów tajskich, ragdolli, kotów balijskich, kotów rasy burma oraz mekong bobtail.
