Savannah

Savannah to stosunkowo młoda rasa kota, która jednak za sprawą rzucającego się w oczy umaszczenia szybko stała się popularna. Nazwa rasy pochodzi od naturalnego środowiska serwala — afrykańskiej sawanny.

Historia

Savannah jest krzyżówką kota domowego i serwala. Serwal jest afrykańskim dzikim kotem należącym do rodziny kotowatych, rzędu drapieżnych. Pierwszy koty rasy Savannah powstały za sprawą skrzyżowania samca serwala z kotką syjamską. Krzyżówka miała miejsce w roku 1986 i nie była wcale zamierzona — Judee Frank zamierzał serwala skrzyżować z samicą serwala, jednak samiec czas spędzał w pobliżu syjamskiej kotki, z którą doszło do parowania. Właścicielka syjamki, Suzi Mutascio, rozpoczęła, za sprawą jedynej samicy z miotu, celową hodowlę pokolenia F2 rasy Savannah. W 1996 Patrick Kelley i Joyce Sroufe sporządzili dla rasy jej pierwszy standard. TICA (The International Cat Association) uznała rasę Savannah w roku 2001, a w 2012 przyznano jej status rasy champiońskiej. Koty Savannah z pokoleń F1—F4 posiadają jeszcze spory udział genetyczny dzikich kotów, dlatego należą do ras hybrydowych.

Pokolenia potomne

Parametry pokoleniowe pokazują, w jakiej relacji kot rasy Savannah pozostaje do swoich dzikich przodków. Koty z pokolenia F1 na przykład są bezpośrednimi potomkami serwala, dla kociąt z miotu F2 dziki kot jest dziadkiem. Wprowadzono także dodatkowe oznaczenia literowe, by jeszcze precyzyjniej opisywać stopień pokrewieństwa:

• A = Jeden z rodziców jest rasy Savannah
• B = oboje rodziców są rasy Savannah
• C = rodzice i dziadkowie są rasy Savannah
• SBT = Ostatnie trzy generacje są rasy Savannah

Wygląd

Koty Savannah wyglądają jak miniaturka serwala. Wyjątkowości tej rasie nadaje ich unikatowe cętkowane umaszczenie. Tonem podstawowym jest złoto lub beż, z jaśniejszym podszerstkiem.  Sylwetka kotów Savannah jest smukła. Potomkowie serwali są naturalnie kotami dużej wielkości, o długich i muskularnych kończynach. Tyle nogi są zwykle nieco dłuższe niż przednie. Łapki są owalne i średniej wielkości. Koty Savannah posiadają poza tym stosunkowo szerokie ogony średniej długości. Szyję Savannah mają proporcjonalną do długości grzbietu, szczupłą. Głowa tych kotów jest trójkątna i w porównaniu do całego ciała raczej mała. Uszy osadzone są na głowie wysoko i w stosunku do niej duże. Stoją pionowo, są szerokie, zwężają się ku górze, gdzie kończą się delikatnie zaokrąglonymi szpicami. Średniej wielkości oczy osadzone są głęboko, standard zezwala na wszelkie barwy tęczówki. Typowe dla rasy Savannah jest również znakowanie w kształcie łez w okolicy oczu, które nadaje tym kotom egzotycznego wyglądu, przywodzącego na myśl geparda.

Dozwolone umaszczenia:

• Black
• Brown spotted tabby
• Black silver spotted tabby
• Black smoke

Koty z generacji pierwszej i drugiej są największe. Waga tych zwierząt sięga od 4,5 nawet do 10 kg i, podobnie jak wielkość, zależny od generacji. Wynika to z faktu, że zwierzęta pierwszej generacji pozostają dalej pod silnym wpływem genów afrykańskich dzikich kotów. Waga i wielkość ustabilizowały się od około czwartego pokolenia. Długość życia kotów rasy Savannah szacowana jest na około 12 do nawet 20 lat.

Charakter kota Savannah

Savannah są bardzo przyjacielskie, skore do zabaw i towarzyskie. Posiadają silną potrzebę ruchu i generalnie są bardzo aktywne, potrzebują różnorodnych zajęć. Zapewnić im należy więc albo różne zabawki albo na przykład towarzystwo drugiego kota. W zasadzie w przypadku tak żywotnych charakterów jak u kotów rasy Savannah zaleca się zdecydowanie posiadanie w domu drugiego kota. Ich atletyczna budowa ciała umożliwia im skoki do dwóch metrów wysokości oraz bezproblemowe wspinanie się, wobec czego dobre dla nich będzie także właśnie umożliwienie im takiej zabawy. Stabilny, wielopoziomowy drapak jest w przypadku tej rasy akcesorium nieodzownym. Inne meble do drapania będą z kolei służyć dzielnie do pielęgnacji pazurków kota. Koty rasy Savannah określane są często „psami w ciele kota”, ponieważ można je nauczyć aportowania i chodzenia na smyczy. Z nauką tego ostatniego warto zacząć jak najwcześniej — przyzwyczajaj kocię od małego do smyczy i szelek czy obroży i ćwiczyć chodzenie najpierw po mieszkaniu, zanim wyjdzie się z nim na ulicę. Inną ciekawą cechą tych kotów jest ich zamiłowanie do wody. Chętnie pójdą się wykąpać, kiedy tylko znajdują ku temu sprzyjającą okazję.

Z reguły Savannah znoszą dobrze inne zwierzęta domowe, nawet psy. Wobec dzieci również są bardzo cierpliwe. Koty Savannah są zwykle bardzo ciekawskie i nieustannie szukają przygód, wobec czego przyda się zabezpieczony balkon lun balkon z siatką. Savannah bywają też uparte i działają często na własną rękę. Jednak bardzo silnie przywiązują się jednocześnie do swojego opiekuna. Ze względu na temperament Savannah nie poleca się ich dla początkujących właścicieli.

Utrzymanie i pielęgnacja

W przypadku wyższych generacji istnieją specjalne założenia i wymagania dotyczące hodowli, gdyż Savannah z pokoleń F1—F4 uchodzą za rasę hybrydową i podlegają ochronie. Savannah z generacji F5 i młodszych mogą natomiast bez problemu być trzymane w mieszkaniu. Jednak posiadanie ogrodu lub przynajmniej zabezpieczonego balkonu jest wskazane, gdyż Savannah mają silną potrzebę aktywności fizycznej. Możliwości wspinania się, zabaw i ukrywania się, które oferują na przykład tunele lub budki dla kotów, powinny być kotom tej rasy zapewnione. Także zabawki na inteligencję sprawdzą się u kotów tej rasy. Savannah nie lubią się nudzić i bardzo możliwe, że w przypadku braku wyzwań zabiorą się na przykład za drapanie mebli lub inne psoty. Dla tych kotów wskazane jest towarzystwo drugiego kota.

Sierść Savannah powinna być od czasu do czasu szczotkowana grzebieniem lub miękką szczotką. Nie wolno zapomnieć o regularnym odwiedzaniu weterynarza, w celach kontrolnych, a także potrzebnych szczepień oraz zabiegów odrobaczających. Tylko w taki sposób zyskasz całkowitą pewność, że Twój kot będzie cieszył się dobrym zdrowiem.

Pożywienie dla kota Savannah

Savannah generacji F1—F4 powinny być odżywiane najlepiej surowym mięsem. Savannah od generacji F5 nie stawiają natomiast żadnych ponadprzeciętnych wymagań żywieniowych i powinny być odżywiane jak wszystkie koty, których dieta powinna się składać tak czy inaczej w przeważającej mierze z mięsa, ponieważ koty to zwierzęta z natury mięsożerne. Do wyboru jest gotowa karma sucha lub karma mokra dla kota. Oba warianty żywienia mają swoje wady i zalety. Karma sucha jest kompaktowa i niewymagająca w przechowywaniu, jednak zawartość płynów jest w niej znacznie mniejsza niż w karmie mokrej. Decydującym czynnikiem jest jakość karmy. Etykieta na opakowaniu karmy dla kota uporządkowana jest według określonej kolejności: jej składniki uporządkowane są według zawartości — od największej. W ten sposób składniki, których w karmie jest najwięcej znajdują się na szczycie etykiety. Upewnij się, że karma ma wysoką zawartość mięsa, najlepiej znajduje się na pierwszym miejscu na etykiecie. Tak zwane “produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego” należy traktować z ostrożnością. Chociaż koty powinny jeść także podroby, które wchodzą w skład produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, termin ten często ukrywa produkty odpadowe, takie jak rogi, futro lub słabo strawne organy, takie jak żwacz lub płuca. W najlepszym przypadku produkty uboczne są deklarowane w sposób otwarty, tzn. dokładnie wymienia się, jakie produkty uboczne są zawarte w karmie. Produkty zbożowe powinny być spożywane przez koty jedynie w niewielkich ilościach.

Innym sposobem odżywiania Savannah jest własnoręczne przygotowywanie posiłków lub gotowa dieta typu BARF. Metody te wymagają sporego nakładu czasu oraz dużej wiedzy z zakresu komponowania zbilansowanych posiłków, by niechcący nie doprowadzić do niedoborów. W kwestii żywienia pupila najlepiej poradź się swojego zaufanego weterynarza.

Gdzie kupić kota rasy Savannah?

Wybierając hodowcę, należy zawsze brać pod uwagę pewne aspekty. Po pierwsze, ważne jest, by dysponował on obszerną wiedzą na temat rasy i genetyki kotów Savannah, ponieważ dzięki odpowiedzialnej hodowli unika się chorób dziedzicznych i chowu wsobnego. Powinien być on również członkiem stowarzyszenia hodowlanego, podlegającego organizacji dachowej, która przeprowadza w hodowli regularne kontrole. Profesjonalny hodowca sam również dba o regularne badania profilaktyczne oraz odpowiednie dla danego gatunku odżywianie i warunki hodowli. Kocięta muszą przebywać z matką przez co najmniej 12 tygodni, ponieważ w tym czasie uczą się od matki wszystkiego, co niezbędne w życiu.

A może jednak najpierw odwiedzisz schronisko? Wiele kotów, wśród których są również koty rasowe, czeka tam na nowy dom. Może znajdziesz swojego wymarzonego kota właśnie w schronisku!