Kot hawański (Havana)

Artykuł napisany przez Jana Schubert
Havana

Kot hawański ma niezwykle błyszczącą i delikatną sierść.

Pochodzenie kota hawańskiego nie jest do końca jasne. Pewne jest natomiast, że te drobne, figlarne zwierzęta najlepiej czują się w mieszkaniu ze swoim opiekunem, którego nie odstępują na krok. Więcej informacji na temat tej rzadkiej rasy kotów o pięknym mahoniowym umaszczeniu znajdziesz w poniższym artykule.

Wygląd kota hawańskiego: Prawdziwa piękność

Kot hawański należy do kotów orientalnych krótkowłosych i słynie z niezwykłej urody. Waży nie więcej niż cztery kilogramy, sprawia wrażenie umięśnionego i pełnego gracji jednocześnie, a kanciasta głowa i wyjątkowo lśniąca, brązowa sierść nadają mu egzotycznego wyglądu.

Elegant

Tułów średniej wielkości kota hawańskiego jest smukły, nieco wydłużony a kończyny długie. Głowa jest klinowata, uszy duże, skierowane do przodu.

Oczy są klasycznie jasnozielone i lekko skośne, pyszczek jest z reguły długi, a nos wydatny. Wąski tułów zakończony jest średniej długości, zwężającym się ogonem i podkreśla wdzięczny wygląd Havany.

Lśniąco brązowa sierść

Typową cechą kota hawańskiego jest jego krótka i gładka brązowa sierść, przypominająca mahoń i czekoladę. Tolerowane umaszczenie obejmuje brąz i rudy brąz. Zasadniczo przedstawiciele tej rasy są jednobarwni, wzorzec hodowlany nie przewiduje żadnych wzorów czy znaczeń.

Nowe umaszczenie
Kot hawański należy do rzadkich ras. Aby rozszerzyć pulę genów, niektóre stowarzyszenia hodowlane uzupełniły wzorzec rasy o kolor liliowy – beżowy z lekko niebieskawym odcieniem.

Koty hawańskie uważane są za inteligentne i figlarne. Z chęcią korzystają z wszelkich zabawek, możliwości wspinaczki czy drapaków, jednak nigdy na zbyt długo, ponieważ nie należą do wyjątkowo aktywnych.

Najbardziej lubią spędzać czas na zabawie, pieszczotach i wszelkich innych interakcjach ze swoim opiekunem. Uwielbiają zwinąć się w kłębek na jego kolanach. Nie przepadają natomiast za przebywaniem w samotności. Są bardzo czułe i delikatne, również w stosunku do dzieci.

Od miłości do złości

Zdarza się jednak również tak, że chcą zostać same i jeśli przeszkodzisz im w odpoczynku nie zawahają się użyć swoich pazurów. Wtedy lepiej zostawić je w spokoju – szybko przekonasz się, że za chwilę wrócą do Ciebie ze zdwojoną czułością.

Poza tym, bardzo chętnie oddają się „rozmowom” ze swoimi domownikami, ale nie miauczą tak często jak koty syjamskie. W stosunku do obcych bywają nieśmiałe.

Kot hawański nie jest kotem wychodzącym, to klasyczny kot domowy. Lubi przebywać w przytulnym salonie, szukając kontaktu z innymi współlokatorami i możliwości zabawy.

Oczywiście w okresie letnim nic nie stoi na przeszkodzie, aby pozwolić mu na wyjście na balkon czy do ogrodu, ale tylko, gdy warunki pogodowe są ku temu sprzyjające. W przeciwnym razie najlepiej czuje się w pobliżu kaloryfera.

Chętny do zabawy opiekun

Kot hawański jest zwierzęciem czasochłonnym, który wymaga dużo uwagi. Wybiera sobie swojego ulubieńca i buduje z nim silną więź. Lubi podchodzić do niego i prosić o zabawę.

Jest bardzo inteligentny, daje dużo informacji zwrotnych i uwielbia być zaskakiwany nowymi wyzwaniami.

Przyjazny dla dzieci i elastyczny

Koty hawańskie lubią dzieci, pod warunkiem, że szanują ich granice i nie ciągną ich za ogon.

Z reguły dobrze rozumieją się również z innymi kotami, a nawet psami. Dzięki swoim zdolnościom adaptacyjnym mogą mieszkać pod jednym dachem z innymi zwierzętami i wieść z nimi harmonijne życie.

Nie za długo samotnie

Opiekun jest poza domem? Tego Havana zdecydowanie nie lubi! Nie należy więc zostawiać go na zbyt długo samego.

Uwielbia być w centrum uwagi i intensywnie uczestniczyć w życiu społecznym.
Ma w zwyczaju komentowanie tego, co się wokół niego dzieje swoim łagodnym głosem, próbując skłonić swoich ludzi do reakcji. Po fazie aktywności, Havana szuka kontaktu fizycznego, chcąc się przytulić, odpocząć i otrzymać nieco miłości.

Havana leżący na kocu
Inteligentny i figlarny kot hawański jest typowym domatorem.

Jeśli chodzi o żywienie, kotu hawańskiemu w zupełności wystarczy normalna, odpowiednia dla kotów dieta, oparta na świeżej mokrej karmie. Od czasu do czasu, dla urozmaicenia, można ją uzupełnić lub zastąpić suchą karmą. Kot powinien mieć zawsze dostęp do miski z wodą pitną.

Havana nie potrzebuje zbyt dużej ilości pokarmu, ale jest dość kapryśny i jego karmienie może być prawdziwym sprawdzianem z cierpliwości w sytuacji, gdy po raz kolejny okaże się, że karma w misce pozostała nietknięta.

Można nawet powiedzieć, że jest niejadkiem – bywa wybredny w kwestii jedzenia. Lubi różnorodność i to warto mu zapewnić.

Błyszcząca sierść wymaga niewiele zabiegów pielęgnacyjnych

Kot hawański ma naturalnie lśniącą sierść, która nie wymaga dużo pielęgnacji. Można ją od czasu do czasu przetrzeć miękkim ręcznikiem lub miękką szczotką, co z pewnością ucieszy Twojego małego podopiecznego – uwielbia on bowiem każdy przejaw atencji.

Decydując się na kota hawańskiego, wybierasz zwierzę o dobrym zdrowiu, które rzadko choruje. Dlatego lekarza weterynarii będziesz odwiedzać zazwyczaj tylko w celu wykonania rutynowych badan kontrolnych lub szczepień.

Jeśli jednak sierść Twojego podopiecznego straci blask lub zauważysz jakiekolwiek zmiany w jego zachowaniu, nie zwlekaj z wizytą w gabinecie weterynaryjnym.

Jak długo żyje kot hawański?

Havana żyje od 15 do 20 lat.

Uwaga na niskie temperatury
Koty hawańskie szybko marzną i unikają zimna i przeciągów. Dlatego nigdy nie należy zamykać ich poza domem, aby w razie potrzeby mogły do niego wejść i się ogrzać.

Istnieje wiele spekulacji na temat pochodzenia nazwy rasy. Niektórzy twierdzą, że została zaczerpnięta od nazwy królika hawańskiego, który ma taki sam kolor sierści.

Inni są zdania, że została zainspirowana kubańskim tytoniem, który jest tak samo czekoladowo-brązowy jak Havana. Nie jest jednak jasne, dlaczego w oryginalnej nazwie występuje litera „v” zamiast „w”.

Na temat jego pochodzenia również znanych jest kilka historii. Jedna z nich ma swój początek w Tajlandii, gdzie rasa miała powstać ze skrzyżowania kotów tonkijskich oraz kotów burmskich.

Inna prowadzi do Anglii, gdzie w 1952 roku hodowczyni – baronowa von Ulmann, skrzyżowała kota syjamskiego z kotem europejskim krótkowłosym. Jej kot „Elmtower Bronze Idol“ byłby zatem przodkiem rasy.

Jedna rasa, wiele nazw

Pewnym jest, że człowiek miał swój udział w powstaniu rasy – nie zrodziła się ona naturalnie.

Kot hawański cieszy się dużą popularnością za oceanem, gdzie ma wiele innych nazw, takich jak:

  • Chestnut Oriental Shorthair
  • Chestnut Havana
  • Swiss Mountain Cat
  • Havana Brown

Cena: Ile kosztuje kot hawański?

Havana jest rzadkością w naszym kraju, dlatego należy liczyć się z tym, że jego cena będzie stosunkowo wysoka, sięgająca 4000–5000 złotych.

Szukając odpowiedniego hodowcy upewnij się, że specjalizuje się w kotach hawańskich, jest w stanie przedłożyć wszystkie świadectwa zdrowia oraz pełny rodowód zwierzęcia.

Podsumowanie

Ze względu na to, że kot hawański ma silną osobowość i buduje głęboką więź ze swoim opiekunem, nie jest polecany dla osób początkujących. Trzeba mieć świadomość, że zwierzak ten ma swoje konkretne potrzeby i wymagania, i będzie oczekiwał od swojego opiekuna ich spełnienia. Może to być uciążliwe, gdy po ciężkim dniu masz ochotę po prostu sobie odpocząć.

Jeśli jednak nie możesz sobie wyobrazić nic lepszego niż wierny, figlarny kot, dla którego będziesz całym światem, kot hawański będzie idealnym wyborem.

Charakterystyka kota hawańskiego

W skrócie: uroczy, chętny do zabawy kot o orientalnej urodzie, domator
Wysokość w kłębie: 25 cm
Waga: 2,5–4,2 kg
Średnia długość życia: 15–20 lat
Cena: od 4000 zł
Charakter: komunikatywny, wierny, figlarny, inteligentny
Sierść: krótkowłosy
Umaszczenie: jednolite, od czekoladowo-brązowego po rudobrązowe
Pielęgnacja: niewymagający
Poziom energii: duży
Pochodzenie: niejasne

Jana Schubert
Profilbild von zooplus Magazin Autorin Jana Schubert

Już jako dziecko wolała przytulać się do swojego kota perskiego niż pluszowego misia. Jak nieco podrosła, tak długo prosiła rodziców o własnego konia, aż jej ulegli i pozwolili kupić swojego wierzchowca. Dzięki zwierzętom przeżyła wiele wspaniałych chwil i pomimo tego, że życie ze zwierzętami nie zawsze jest łatwe, nie wyobraża sobie nie mieć ich u swojego boku – jak twierdzi, dotykają takich obszarów jej duszy, do których nikt inny nie ma dostępu. Ten ich wspaniały czar odczuwa także, gdy o nich pisze i ma nadzieję, że choć trochę tej magii odczuwa się podczas czytania przygotowanych przez nią artykułów.


Najczęściej polecane