Od lat psy gończe to cenione w myślistwie czworonogi. Zwłaszcza w Austrii są szczególnie popularne wśród myśliwych. Te przyjazne psy uwielbiające buszować wśród lasów i pól świetnie sprawdzają się także w roli psów rodzinnych. Cztery rasy psów gończych pochodzących z Austrii są szczególnie odpowiednie do polowań w wysokich górach.
© Martina Berg / stock.adobe.com
W swojej ojczyźnie gończy austriacki znany jest również jako „Vieräugl“.
Pozwólcie Państwo, że przedstawimy: Gończy austriacki (brandlbracke), gończy tyrolski, gończy styryjski, alpejski gończy krótkonożny. Z jednym wyjątkiem psy te są średniej wielkości i mają atletyczną budowę – nic dziwnego, są to bowiem typowi przedstawiciele tej grupy czworonogów.
Gończy tyrolski i austriacki ze swoją krótką sierścią przypominają inne gończe, takie jak foxhound angielski czy gończy niemiecki.
Wszystkie mają wiszące uszy i długi ogon, jednak ich umaszczenie różni się w zależności od rasy.
Psy gończe należą do najstarszych ras psów myśliwskich, a każdy, kto zastanawia się nad posiadaniem jednego z nich, powinien dokładnie zapoznać się z ich charakterem i wymaganiami.
Wszystkie psy gończe pochodzące z Austrii mają jedną wspólną cechę – są urodzonymi myśliwymi. Jednak inaczej niż w przypadku psów polujących w sforach, są zazwyczaj samotnymi łowcami. Warty podkreślenia jest również ich wspaniały zmysł orientacji: Gończy austriacki i styryjski zawsze znajdą drogę powrotną do punktu wyjścia.
Uważane są również za przyjazne i spokojne, dzięki czemu są szczególnie popularne wśród myśliwych posiadających rodziny. Ponadto mają opinię niewymagających i elastycznych.
Opiekunowie gończych austriackich mogą rozpocząć ich szkolenie już w wieku szczenięcym. Znakomita większość z nich chętnie się podporządkowuje, co jest absolutnie nieodzowne podczas wspólnego polowania.
Brandlbracke, gończy styryjski i tyrolski aktywnie i odważnie atakują zwierzynę drapieżną, dlatego od najmłodszych lat konieczne jest ich konsekwentne szkolenie. Ogromne znaczenie ma również socjalizacja z innymi psami, aby ci samotnicy nauczyli się akceptować inne osobniki podczas przebywania na zewnątrz.
Co do zasady, wszystkie cztery rasy powinny trafić w ręce myśliwych. Są to psy pracujące i bez odpowiedniego zajęcia nie będą szczęśliwe.
Dlatego większość hodowców sprzedaje swoich podopiecznych wyłącznie myśliwym. Ponieważ z reguły nie sprawiają problemów wychowawczych, są polecani również dla początkujących, niemających doświadczenia w tym obszarze opiekunów, pod warunkiem oczywiście, że chcą je nabyć.
Jeśli lubimy wybierać się na polowania niezależnie od warunków atmosferycznych, potrzebujemy towarzysza, który będzie łatwy w pielęgnacji. W przypadku gończych austriackich, nawet szorstka sierść gończego styryjskiego jest bezproblemowa. Niemniej, w okresie linienia możemy przyspieszyć wymianę owłosienia, nieco częściej sięgając po szczotkę.
Poza tym sprawdzajmy regularnie stan uszu naszych podopiecznych. Są one bowiem narażone na rozwój stanów zapalnych ze względu na ciepłe i wilgotne warunki, które w nich panują. Dlatego warto je czyścić za pomocą specjalnego środka.
Produkty do pielęgnacji sierści i uszu znajdziesz w sklepie internetowym zooplus, a jeśli chcesz dowiedzieć się wszystkiego, co warto wiedzieć o pielęgnacji sierści psa, zapraszamy do lektury naszego magazynu.
Psy gończe to idealni towarzysze myśliwych, posiadających rodziny. Alpejski gończy krótkonożny, brandlbracke, styryjski gończy i tyrolski gończy uwielbiają dzieci i nie lubią samotności. Absolutnie nie mogą być trzymane w zamknięciu!
Najlepiej będą się czuły w domu z ogrodem. Mogą również zamieszkać w mieście, pod warunkiem, że zostaną odpowiednio do tego przysposobione jako młode psy. Naturalnym środowiskiem tych czworonogów są bowiem las i łąka. Należy więc zaplanować spędzanie dużej ilości czasu na zewnątrz, niezależnie od pogody. Również najmniejszy z gończych – alpejski gończy – jest prawdziwym miłośnikiem przebywania na świeżym powietrzu.
Jak można się domyślić, te sportowe psy myśliwskie preferują tropienie. Są bardzo wszechstronne.
Dzięki swojemu niezwykle wrażliwemu nosowi doskonale radzą sobie z poszukiwaniem zwierzyny nawet w wysokich górach. Charakteryzuje je tak zwane granie, czyli charakterystyczne, rytmiczne odgłosy, które wydają podczas pracy na tropie zwierzyny, najczęściej zajęcy i lisów, które za ich sprawą kierowane są w stronę myśliwego.
Można polegać na nich także w przypadku tropienia rannej zwierzyny. Zwłaszcza gończe tyrolskie i styryjskie mają opinię mistrzów w tym fachu.
Alpejski gończy krótkonożny jest z kolei specjalistą w tropieniu postrzałków, których odnalezienie sygnalizuje głośnym szczekaniem, do czasu przybycia myśliwego. Podobnie jak jego więksi krewni, nieustraszenie prowadzi zwierzynę w kierunku myśliwego. Poza tym lubi także aportować z wody i z ziemi, śmiało rozprawia się ze zwierzyną nawet wielkości lisa.
Zasadniczo pies ten powinien trafić do myśliwych, przejść odpowiednie szkolenie i być wykorzystywany do polowań, które leżą w jego naturze. Jednak zwłaszcza osoby rekreacyjnie zajmujące się łowiectwem nie robią tego cały rok i również psy gończe ze schroniska dla zwierząt, czy nienadające się do polowań, potrzebują alternatywnego zajęcia.
Odpowiednie będzie dla nich na przykład aportowanie, tropienie czy trening z dummy. Poza tym należy spędzać z nimi dużo czasu poza domem. Jeśli nauczymy je kontrolować swoje instynkty, możemy pozwalać im na swobodne bieganie, bez ograniczającej ich smyczy, ćwicząc to na przykład za pomocą wędek stymulujących lub szkolenia, mającego na celu oduczenie psa polowania.
© Nadine Haase / stock.adobe.com
Wszystkie psy gończe pochodzące z Austrii są psami wykorzystywanymi w myślistwie, co oznacza, że zdrowie zawsze odgrywało główną rolę w hodowli, a wygląd był drugorzędny. Dlatego czworonogi te są dziś bardzo wytrzymałe, odporne i cieszą się dobrym zdrowiem.
Rzadko pojawiają się problemy zdrowotne, zakładając, że kupujemy szczenięta od profesjonalnego hodowcy. Gończy tyrolski, brandlbracke, gończy styryjski i alpejski gończy krótkonożny mogą żyć 14 lat i dłużej. Pozostają także aktywne do późnej starości.
Ile lat ma mój pies? Pomożemy Ci określić wiek Twojego pupila.
Wszystkie psy gończe mogą pochwalić się długą historią. Niektórym przypisywano nawet nadprzyrodzone zdolności. Na przykład brandlbracke o jasnobrązowych plamkach nad oczami miał chronić przed duchami, jako czterooki pies (niem. „Vieräugle“). Podobnie jak gończy tyrolski wywodzi się od starego gończego celtyckiego i norowców powszechnych w regionie alpejskim.
W 1860 roku myśliwi w Tyrolu i okolicach zaczęli hodować gończego tyrolskiego.
Około dziesięć lat później, czyli w 1870 roku, Carl Peintinger zapoczątkował hodowlę niezwykle wytrzymałych i odpornych na warunki pogodowe gończych szorstkowłosych. W tym celu skrzyżował posokowca hanowerskiego z gończym istriańskim, w rezultacie czego stworzył gończego styryjskiego, znanego również jako gończy Peintinger’a.
© Josef Svoboda / stock.adobe.com
Większość psów gończych sprzedawanych jest przez myśliwych myśliwym nie bez powodu.
Za gończego tyrolskiego na przykład odpowiedzialny jest Klub Tirolerbracke z Austrii, który zajmuje się sprzedażą szczeniąt również do Szwajcarii i Niemiec. Psy te trafiają wyłącznie do myśliwych, którzy zamawiają swoje przyszłe szczenięta z wyprzedzeniem. Średni czas oczekiwania wynosi od trzech do pięciu miesięcy.
Ceny gończego tyrolskiego oscylują w granicach 5000 zł, do czego należy jeszcze doliczyć dodatkowe opłaty, takie jak rejestracja, chip czy badania. Pozostałe trzy austriackie rasy psów gończych znajdziemy głównie w Austrii.
Jeśli szukamy psa myśliwskiego i rozważamy psy gończe, możemy wybierać spośród wielu ras. Oprócz czworonogów pochodzących z Austrii, istnieją na przykład gończy niemiecki, szwajcarski gończy czy nasz rodzimy gończy polski. W każdym przypadku jednak unikajmy psów bez rodowodu.
Jeśli interesują nas polowania rekreacyjne, nie posiadamy odpowiednich uprawnień ani licencji myśliwskiej, możemy udać się do schroniska dla zwierząt, gdzie na nowy dom czeka wiele ras mieszanych, w których żyłach nierzadko płynie krew psów myśliwskich. Jednak pamiętajmy, że również one potrzebują dużo zajęć fizycznych i umysłowych.
© Martina Berg / stock.adobe.com
Jeśli szukamy przyjaznego, łatwego w prowadzeniu i wszechstronnie uzdolnionego psa myśliwskiego, gończe austriackie będą dla nas doskonałym wyborem. Jednak miłośnicy psów, którzy nie zajmują się łowiectwem, powinni zainteresować się psami rodzinnymi o mniejszej pasji do polowania.
| Cechy szczególne: | Gończy austriacki to średniej wielkości rasa psów myśliwskich, ceniona za wytrzymałość i efektowny wygląd. |
| Charakter: | zrównoważony, energiczny, przyjazny |
| Wysokość w kłębie: | ok. 38–56 cm |
| Waga: | ok. 15–20 kg |
| Sierść: | krótka, gruba sierść, umaszczenie różni się w zależności od rasy – z reguły czerwone, czarno-czerwone lub trójkolorowe |
| Pielęgnacja sierści: | niewymagająca |
| Potrzeba ruchu: | duża, wymagane polowania |
| Pies dla początkujących: | odpowiedni dla osób z doświadczeniem w szkoleniu psów myśliwskich lub sportowych |
| Szczekanie: | oznajmia trop szczekaniem |
| Długość życia: | ok. 14 lat |
| Typowe choroby: | wytrzymała rasa |
| Cena: | ok. 5000 złotych |
| Grupa FCI: | 6. Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne |
| Pochodzenie: | Austria |
