Broholmer, stary duński pies w typie doga – rasa została prawie uznana za wymarłą, jednak w 1975 roku ponownie zainteresowali się nią entuzjaści, zaopiekowali się nią i wyhodowali według ścisłych kryteriów. Na szczęście dla świata psów! Ponieważ ten czworonóg cechuje się pewnością siebie oraz dobroduszną naturą, którą chętnie pokazuje na co dzień.
© DoraZett / stock.adobe.com
Typowe dla broholmera są bruzdy na czole oraz zmarszczki w okolicy głowy i szyi.
Broholmer to jedna z ras molosowatych, co zresztą po nim widać: Już sam jego okazały wygląd robi wrażenie, bo ten pies o wzroście do 75 cm w kłębie może ważyć nawet 70 kg. Suki ważą od 40 do 60 kg.
Broholmer ma prostokątny tułów, porusza się w sposób zdecydowany, ale spokojny. Głowa z wiszącymi uszami jest masywna i szeroka, natomiast trochę luźnej skóry pokrywa mocną szyję nad masywną klatką piersiową. Krótka sierść broholmera jest żółta, czerwona z czarną maską lub czarna.
Aż do 70 kg żywotnego, ruchliwego psa oznacza również ogromną odpowiedzialność opiekuna i hodowcy. Od dziesięcioleci w doborze odpowiednich broholmerów dużą wagę przywiązuje się do dobrotliwości osobników, dzięki czemu rasa ta emanuje wielkim spokojem i opanowaniem.
Ci bardzo pewni siebie czworonożni przyjaciele są ogólnie przyjaźni dla ludzi i zwierząt, ale jednocześnie dość czujni. W kontaktach z innymi osobnikami tej rasy zwykle nie ma problemów – broholmer nie daje się sprowokować i jest nadzwyczajnie zrównoważony.
Nie, przedstawiciele tej rasy nie zostali wpisani na tę listę. Są bowiem bardzo wrażliwi w stosunku do swoich opiekunów i uwielbiają spędzać czas ze swoimi ludźmi – nie tylko na zabawie i spacerach, ale także na przytulaniu, gdyż bardzo lubią pieszczoty.
Ten pies, przyzwyczajony do samodzielnej pracy, wymaga pełnej miłości cierpliwości w wychowaniu. Ponadto broholmer jest nieco niezależny i potrzebuje przywództwa, którego kompetencji nie będzie podważał, dlatego nie jest polecany dla osób bez doświadczenia.
Pies musi być szkolony ze zdyscyplinowaną konsekwencją, ale zawsze należy być dla niego przyjaznym. Surowością osiągnie się tylko odwrotny skutek, bo to zdenerwuje postawnego duńczyka, który uwielbia pracować ze swoim opiekunem.
W każdym przypadku warto wybrać się na zajęcia z zabawy dla szczeniąt, a następnie na zajęcia w szkole dla psów, gdzie pies będzie mógł poznać nowych czworonożnych przyjaciół, co dobrze wpłynie na jego umiejętności społeczne. Często zdarza się, że psy i ludzie nawiązują tam długotrwałe przyjaźnie. Jeszcze słowo o ludziach: Pamiętaj, że Twój podopieczny jest onieśmielającym widokiem dla wielu osób choćby ze względu na swój rozmiar. Warto zdawać sobie na co dzień z tego sprawę.
Pies ten potrzebuje dużej ilości zajęć fizycznych i umysłowych. Powtarzanie tych samych ćwiczeń może szybko okazać się nudne dla sprytnego broholmera – jeśli więc będziesz tego od niego wymagać, to nie zdziw się, jeśli Twój pies zrezygnuje szybciej od Ciebie.
Dorośli przedstawiciele tej rasy dobrze sprawdzają się jako psy do towarzystwa podczas joggingu, jazdy konnej, a także jazdy na rowerze w umiarkowanym tempie. Ponadto lubią wystawiać na próbę swoje instynkty przy wymagającej pracy nosem. Szkolenie na psa ratowniczego to również dobra opcja, by dać zajęcie broholmerowi zgodnie z jego talentami.
Ten pies nie potrzebuje zbyt wiele ruchu i chętnie spędza popołudnia w ogrodzie lub w przytulnym salonie – pod warunkiem, że dotrzymujesz mu towarzystwa. Codzienne, długie spacery są oczywiście ważne. Regularny, umiarkowany wysiłek fizyczny w znacznym stopniu przyczynia się do utrzymania zdrowia broholmerów.
Broholmer nie jest typowym psem myśliwskim. Został wyhodowany z myślą o byciu stróżem i towarzyszem człowieka. Stąd też świetnie rozumie się z innymi zwierzętami domowymi. Niemniej, niektórzy przedstawiciele rasy mogą mieć rozwinięty instynkt łowiecki.
Broholmer jest odpowiedni dla Ciebie, jeśli masz doświadczenie z psami i możesz mu zaoferować przestrzeń oraz bliskie więzi rodzinne. W żadnym wypadku nie nadaje się do życia w mieście, a większość mieszkań jest za mała dla psa, który w zależności od wielkości i upodobań potrzebuje dużo przestrzeni. Nie powinien chodzić po schodach – zwłaszcza nie jako szczeniak, ale nawet potem lepiej będzie, jeśli mieszkasz na parterze.
Choć potrzebuje bliskości i nie lubi być sam, nie jest psem wymagającym stałej uwagi. Rasa jest uważana za przyjazną dzieciom, ale w szczególności młodym broholmerom nadal trudno jest prawidłowo ocenić swoją siłę fizyczną – dlatego należy zachować szczególną ostrożność. Inne zwierzęta również mogą być socjalizowane z tym dostojnym dogiem – najlepiej, jeśli pozna inne gatunki zwierząt już jako szczeniak.
W sklepie internetowym zooplus znajdziesz wszystko, czego potrzebujesz do treningu i zabawy z Twoim podopiecznym.
Chociaż krótka sierść tego pięknego duńczyka jest łatwa w pielęgnacji, traci on jej stosunkowo dużo, tak więc częściej pójdzie w ruch szczotka, aby czyścić mieszkanie bądź ubrania. W większości przypadków można po prostu wyszczotkować brud z sierści, kiedy ta już wyschnie. Broholmera należy kąpać tylko w nagłych wypadkach – należy stosować wtedy łagodny szampon dla psów.
Wszelkie produkty niezbędne do pielęgnacji Twojego pupila znajdziesz w sklepie internetowym zooplus.
Broholmer sporo przybiera na wadze w pierwszym roku życia. Niezbędne jest zapewnienie mu zbilansowanej podaży składników odżywczych, aby pies nie rósł szybciej niż jego układ mięśniowo-szkieletowy.
Bezzbożowa karma dla szczeniąt jest idealna dla psów dużych ras, ponieważ ma odpowiednio dobraną zawartość białka i zdrowy stosunek wapnia do fosforu. Szczenię powinno dostawać posiłki trzy razy dziennie, a po zmianie zębów można przestawić je się na dwa posiłki dziennie. Regularnie sprawdzaj wagę i ilość jedzenia i nie zostawiaj karmy w formie „szwedzkiego stołu”, gdyż szczeniak, który je zbyt dużo, może zdecydowanie zbyt szybko przybrać na wadze.
Ważne jest również, aby dać broholmerowi odpocząć po każdym posiłku – jest to skuteczny sposób na zapobieganie skrętowi żołądka, który dotyka głównie psy dużych ras i potrafi przynieść opłakane skutki. Zalecenia żywieniowe na opakowaniu są jedynie wartościami orientacyjnymi – to, ile Twój pies faktycznie powinien jeść dziennie, zależy od jego indywidualnej kondycji, metabolizmu i poziomu aktywności. Zawsze miej oko na talię psa i w porę przeciwdziałaj nadwadze. Jako przysmaki nadają się na przykład specjalne suche przekąski, które są również dobre dla zębów. Twój czworonóg powinien mieć ponadto stały dostęp do świeżej wody pitnej.
Program hodowli odnawiającej spowodował, że broholmer jest bardzo wytrzymałą rasą, ponieważ obowiązują go ścisłe zasady: Tak więc każdy pies, który ma zostać dopuszczony do hodowli, musi zostawić swój genetyczny odcisk łapy. W wieku około 18 miesięcy biodra i łokcie są prześwietlane przez certyfikowanego lekarza weterynarii.
Dzięki takim warunkom miłośnicy rasy zdołali uchronić te duńskie olbrzymy przed chorobami genetycznymi. Średnia długość życia rasy wynosi 10 lat i więcej. Podobnie jak wszystkie duże rasy, jest ona narażona na zwiększone ryzyko skrętu żołądka. Ponadto, za wszelką cenę należy unikać nadwagi.
Już w średniowieczu podobne do nich wielkie dogi były nieustraszonymi towarzyszami polowań na jelenie. Później używano ich również jako strażników dużych majątków lub dworów. Docelowy początek hodowli miał miejsce dopiero około 1850 roku: Od tego czasu hrabia Sehested von Broholm, który nadał rasie tej nazwę, w szczególny sposób przyczynił się do jej rozwoju na duńskiej wyspie Funen.
Niemniej, około 200 lat później rasa była na skraju wyginięcia – również z powodu sztucznie stworzonej sytuacji konkurencyjnej z dogiem niemieckim. Jednak mała, ale oddana grupa miłośników tych psów zrzeszona wokół „Towarzystwa Odnowy Rasy Broholmerów”, przy wsparciu Duńskiego Związku Kynologicznego, zdecydowanie przeciwstawiła się temu i odwróciła jej losy. W 1982 roku nastąpiło uznanie rasy przez FCI.
Większość broholmerów można obecnie spotkać w ich ojczystej Danii, zwłaszcza że przez długi czas sprzedaż psów za granicę nie była w ogóle wskazana ze względu na rygorystyczny program hodowlany. Chociaż ten program nie jest jeszcze w pełni ukończony, w innych krajach można już zostać dumnym opiekunem broholmera. Dla adeptów dużych ras broholmer jest przyjemnym psem do towarzystwa, który jest również bardzo wytrzymały pod względem zdrowotnym.
© Magnus Pomm / stock.adobe.com
Wiesz na pewno, że chcesz mieć broholmera i możesz mu zaoferować wszystko, co potrzebne do szczęśliwego psiego życia? Świetnie! Jednak ci, którym marzy się broholmer jako towarzysz, muszą czasem uzbroić się w cierpliwość, zwłaszcza jeśli mieszkają poza Danią: Popyt jest zwykle większy niż podaż, dlatego też stosuje się listy oczekujących na szczenięta.
Podstawowym wymogiem przy zakupie szczeniaka jest przynależność hodowli do związku broholmerów. Niestety, czasami niezrzeszeni, nieprofesjonalni hodowcy chcą skorzystać z dużego popytu i oferują rzekome szczenięta broholmera, które zostały wyhodowane poza opieką związków i nie mają prawidłowego dowodu pochodzenia. Wtedy nie ma mowy o spełnieniu bardzo surowych wymagań hodowlanych.
Warto w tym miejscu wspomnieć o tym, że broholmery oprócz badań zdrowotnych muszą samodzielnie przejść ścieżkę ćwiczeń w ramach tzw. „opisu mentalnego”. Bada się wtedy zachowanie psa w codziennych sytuacjach – na przykład, gdy rowerzysta zbliża się od tyłu i dzwoni. Taka staranność w hodowli ma oczywiście swoją cenę, która może wahać się od 4000 do nawet 10000 złotych.
Miłośnicy tej rasy powinni raczej nastawić się na dłuższy czas oczekiwania zamiast dać się nabrać na wątpliwą alternatywę pseudohodowcy, któremu zależy tylko na zyskach finansowych, a nie na dobrobycie czworonożnych przyjaciół i utrzymaniu rasy w zdrowiu. Uwaga: Ponieważ „dog niemiecki” w Danii jest czasami określany również jako „dog duński”, może dojść do nieporozumień – tylko broholmer to broholmer.
Ze względu na rzadkość występowania tej rasy prawdopodobieństwo znalezienia broholmera w schronisku dla zwierząt jest bardzo małe, jeśli szukasz już dorosłego zwierzęcia. Oczywiście w takim przypadku można również skontaktować się z odpowiednim stowarzyszeniem – być może szczęście Ci dopisze. W schroniskach znajduje się również wiele mieszańców dogów, które z różnych powodów straciły swój dom i często trudno jest im znaleźć nowego opiekuna ze względu na swoje pokaźne rozmiary. Niewykluczone, że podczas wizyty w miejscowym schronisku dla zwierząt zakochasz się w takim czworonogu bez rodowodu, ale z równie dużym urokiem!
Broholmer to imponujący pies, który oczaruje miłośników dużych ras. Jeśli znasz jego specyficzne potrzeby i będziesz je szanować, znajdziesz w tym czujnym, ale w żadnym razie nie agresywnym czworonogu wspaniałego towarzysza.
| Cechy szczególne: | Broholmer to rzadko spotykane, imponujące psy z Danii, trzymane jako psy rodzinne i stróżujące. |
| Charakter: | przyjazny, czujny, zrównoważony, spokojny |
| Wysokość w kłębie: | ok. 75 cm (psy), ok. 70 cm (suki) |
| Waga: | ok. 50–70 kg (psy), ok. 40–60 kg (suki) |
| Sierść: | krótka, gruba, w umaszczeniu żółtym z czarną maską, złoto-czerwonym i czarnym |
| Pielęgnacja sierści: | średnio wymagająca |
| Aktywność: | potrzebuje dużo ruchu i zajęć |
| Pies dla poczatkujących: | nie |
| Szczekanie: | raczej sporadyczne |
| Długość życia: | do 10 lat |
| Typowe choroby: | dysplazja stawów biodrowych i łokciowych |
| Cena: | od ok. 4000 zł |
| Grupa FCI: | Grupa 2 Pinczery, sznaucery, molosy, psy górskie i szwajcarskie psy do bydła Sekcja 2.1. Molosy |
| Potrzeba ruchu: | duża |
| Pochodzenie: | Dania |
„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.
