Kulawizna u psów This article is verified by a vet

Artykuł napisany przez Franziska G., Weterynarz
Pies podczas zmiany opatrunku

Zmiana opatrunku u psa z kulawizną.

Podczas spaceru Twój pies nagle zaczyna utykać i staje na trzech łapach? Wyjaśniamy, co może być przyczyną kulawizny u psów i co robić, jak już się pojawi.

Objawy: Jak objawia się kulawizna u psów?

Obraz kliniczny w przypadku kulawizny może być bardzo różny. W zależności od ciężkości i lokalizacji, mogą występować zróżnicowane objawy. Kulawizna może być jednostronna lub obustronna, ostra oraz przewlekła.

Towarzyszyć jej mogą także inne dolegliwości takie jak obrzęk uszkodzonej tkanki. Jeśli pies doznał urazu jednej lub więcej kończyn, zazwyczaj będzie kulał i odczuwał silny ból.

Jeśli kulawizna u psa utrzymuje się przez dłuższy czas, mięśnie w chorej kończynie ulegają osłabieniu i stopniowo zanikają. Cierpiące na nią zwierzęta są bowiem mniej aktywne i mają problemy ze wstawaniem i kładzeniem się, zwłaszcza jeśli chorują stawy.

Badanie palpacyjne psa z kulawizną © alexeg84 / stock.adobe.com
Opiekunka psa ostrożnie dotyka chorą nogę swojego kulejącego psa.

Diagnoza: Jak diagnozuje się kulawiznę u psa?

Przed badaniem lekarz weterynarii zapyta Cię między innymi o to, czy Twój podopieczny mógł doznać urazu oraz czy ostatnio przyjmował jakieś leki.

Po przeprowadzeniu wywiadu wykona badanie pod kątem kulawizny, aby dowiedzieć się czym jest spowodowana. Obejrzy dokładnie psa i zbada go palpacyjnie, zwracając szczególną uwagę na ewentualne zgrubienia czy otwarte rany.

Następnie oceni stan psa w ruchu. Jest to ważne, aby móc określić stopień i rodzaj kulawizny oraz dalszy sposób postępowania.

Rodzaje kulawizny u psa

Specjaliści wyróżniają trzy rodzaje kulawizny – występującą podczas obarczania kończyny (kulawizna podporowa), podczas stawiania kończyny oraz mieszaną.

Aby sklasyfikować nasilenie kulawizny i tym samym podjąć odpowiednie leczenie oraz poprawić rokowania, lekarz weterynarii przypisze ją do jednego z czterech stopni:

StopieńObjawy kliniczne
1Chód jest nieznacznie ograniczony.
2Chód jest ograniczony. Pies obciąża kończynę.
3Chód jest ograniczony. Pies obciąża kończynę w niewielkim stopniu.
4Chód jest ograniczony. Pies nie obciąża kończyny.

Jeśli podczas badania nie uda się znaleźć dokładnego wyjaśnienia kulawizny u psa, zazwyczaj wykonuje się badanie neurologiczne, aby sprawdzić funkcjonowanie poszczególnych nerwów, świadomość i orientację zwierzęcia w przestrzeni.

Leczenie: Jak leczy się kulawiznę u psa?

Ze względu na mnogość możliwych przyczyn, nie istnieje jeden uniwersalny sposób leczenia skuteczny we wszystkich przypadkach. Zależy on przede wszystkim od choroby podstawowej, stopnia nasilenia dolegliwości oraz stanu ogólnego czworonoga.

Niektóre schorzenia wymagają interwencji chirurgicznej, takie jak dyskopatia czy zerwanie więzadła krzyżowego. Istnieje również możliwość leczenia zachowawczego za pomocą leków przeciwbólowych i dużej ilości odpoczynku.

Jeśli doszło do urazu mięśni, niezbędna będzie fizjoterapia, podczas której fizjoterapeuta będzie masował grupę mięśni, wspomagając proces gojenia na wybranym obszarze.

Pies z kulawizną badany przez lekarza weterynarii © Werner / stock.adobe.com
Fizjoterapia wspiera regenerację mięśni.

Przyczyny: Co wywołuje kulawiznę u psów?

Kulawizna u psa może mieć wiele przyczyn – od złamanych pazurów, przez ciała obce wbite w poduszki łap, po poważniejsze urazy. W poniższej tabeli przedstawiamy najczęstsze powody, dla których czworonogi kuleją:

Choroby neurologiczne

Jeśli obwodowy układ nerwowy (struktury nerwowe poza ośrodkowym układem nerwowym) lub ośrodkowy układ nerwowy (mózg, rdzeń kręgowy) psa jest chory, mówimy wówczas o chorobach neurologicznych, które dzielimy na pierwotne i wtórne (wywołujące problemy w innych narządach):

ChorobaCechy charakterystyczne
Wrodzona polineuropatianp. u alaskan malamuta lub leonbergera
Neosporozachoroba zakaźna wywoływana przez pierwotniaka Neospora caninum
Zespół paranowotworowytowarzyszy chorobom nowotworowym
Niedoczynność tarczycyniedobór hormonów tarczycy
Toczeń rumieniowaty układowychoroba autoimmunologiczna
Toksoplazmozachoroba zakaźna wywoływana przez pierwotniaka Toxoplasma gondii

Schorzenia ortopedyczne

Terminem schorzenia ortopedyczne lekarze weterynarii określają wszystkie dolegliwości wpływające na układ mięśniowo-szkieletowy. Obejmują one urazy mięśni i więzadeł oraz choroby stawów.

Częstą przyczyną kulawizny u psów jest doznany uraz, ale istnieją również inne powody, takie jak złamania kości czy nadwyrężenia:

ChorobaCechy charakterystyczne
Artrozazwyrodnieniowe i przewlekłe zużycie stawów
Boreliozaprzenoszona przez kleszcze bakteryjna choroba zakaźna wywoływana przez Borrelia burgdorferi
Izolowany wyrostek wieńcowy przyśrodkowy w stawie łokciowymczęsto występuje u psów większych ras, już w młodym wieku
Izolowany wyrostek łokciowy często występuje u psów dużych ras
Zerwanie więzadła krzyżowego częściej występuje u psów dużych ras, obejmuje głównie więzadło krzyżowe doczaszkowe
Zwichnięcie stawu biodrowegoprzeważnie w wyniku wypadków samochodowych
Zwichnięcie rzepki psy mniejszych ras (np. yorkshire terier, terier)
Jałowa martwica głowy kości udowej (Choroba Legga-Calvégo-Perthesa) młode psy mniejszych ras (np. yorkshire terier, terier)
Przykurcze mięśni powszechne u psów myśliwskich i pracujących
Jałowa martwica kostno-chrzęstnaspowodowana zburzonym procesem kostnienia
Zapalenie pochewki ścięgnistejwystępuje przede wszystkim u psów średnich/dużych ras

Rokowania: Czy kulawizna u psów jest uleczalna?

To, czy w przyszłości pies będzie mógł normalnie się poruszać zależy od przyczyny i nasilenia kulawizny. Niektóre dolegliwości można z powodzeniem leczyć zachowawczo lub operacyjnie. Bardzo skuteczna jest również fizjoterapia.

Niemniej, w każdym przypadku mogą wystąpić późne skutki, takie jak dolegliwości bólowe czy spontaniczna kulawizna. Dlatego należy stosować się do zaleceń lekarza weterynarii i uzbroić się w cierpliwość. Zaburzenia nerwowe lub choroby ortopedyczne miewają bowiem charakter przewlekły.


Franziska G., Weterynarz
Profilbild von Tierärztin Franziska Gütgeman mit Hund

Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.


Najczęściej polecane