Morfologia krwi u psów: Zalecenia i procedura This article is verified by a vet

Artykuł napisany przez Franziska G., Weterynarz
Badanie krwi u psa

Krew psa do badania pobiera się w przypadku wielu dolegliwości.

Istnieją różne powody, dla których warto wykonać morfologię krwi u psa. Z lektury niniejszego artykułu dowiesz się, kiedy należy przeprowadzić to badanie i co może ono powiedzieć o zdrowiu czworonoga.

Kiedy morfologia krwi może okazać się przydatna?

Badanie krwi jest jednym z najważniejszych instrumentów diagnostycznych w praktyce weterynaryjnej. Dzięki niemu można określić liczbę i skład różnych komórek krwi oraz ocenić inne parametry (np. elektrolity, hormony, patogeny). Na tej podstawie lekarz weterynarii może wywnioskować, czy i co dolega zwierzęciu.

Kiedy należy wykonać badanie krwi u psa?

Morfologia krwi jest ważna nie tylko dla rozpoznania choroby, ale również dla sprawdzenia skuteczności wdrożonego leczenia chorób takich jak:

  • cukrzyca
  • niedoczynność tarczycy
  • nadczynność kory nadnerczy
  • choroby zakaźne (np. mające swoje źródło w basenie Morza Śródziemnego)
  • choroby wątroby i nerek

Jak często należy wykonywać morfologię krwi u psów?

Aby trzymać rękę na pulsie i móc wykryć ewentualne choroby na wczesnym etapie, warto regularnie sprawdzać stan zdrowia psa – przynajmniej raz w roku.

Jeśli podczas rutynowego badania lekarz weterynarii wykryje oznaki choroby, badanie krwi dostarczy mu wszelkich niezbędnych informacji na jej temat.

Uwaga: Regularne badania krwi zalecane są szczególnie w przypadku chorych lub starszych psów.

Jakich informacji dostarcza badanie krwi u psów?

Krew psa zawiera różne elementy – od komórek krwi przez elektrolity po hormony. Dlatego istnieją też różne procedury diagnostyczne, umożliwiające rozróżnienie poszczególnych jej składników:

Hematologiczne badanie krwi służy do oceny składu krwi:

Morfologia podstawowa

Morfologia podstawowa daje przybliżony obraz ogólnego składu krwi. W ramach tego badania mierzone są następujące parametry:

Parametr Poniżej normy Powyżej normy
Erytrocyty (czerwone krwinki) = MCV (mean corpuscular volume) niedokrwistość (anemia) (w połączeniu z niskim poziomem hematokrytu) stężenie „rzekome” (np. w wyniku odwodnienia, biegunki), nieprawidłowa produkcja w szpiku kostnym w wyniku wzrostu erytropoetyny (np. w przebiegu chorób serca lub zwężenia drogi odpływu prawej komory)
Hemoglobina (czerwony barwnik krwi) = MCH (mean corpuscular hemoglobin) anemia (np. w wyniku niedoboru żelaza) wzrost liczby erytrocytów
Hematokryt (stosunek objętości krwinek czerwonych do całkowitej objętości krwi) anemia (w połączeniu z niskim poziomem erytrocytów) zjawisko częściowo fizjologiczne u jamników i chartów
Leukocyty (granulocyty, limfocyty, monocyty, komórki tuczne, komórki dendrytyczne) niespecyficzne bez dalszego różnicowania niespecyficzne bez dalszego różnicowania

Uwaga: Parametrów krwi nigdy nie należy interpretować indywidualnie, tylko w połączeniu z innymi parametrami, dlatego podane w tabeli wartości są jedynie przykładowe.

Morfologia pełna

W przeciwieństwie do morfologii podstawowej, morfologia pełna dostarcza bardziej szczegółowych informacji na temat stanu zdrowia psa i obejmuje bardzo ważne parametry. Jest więc wykorzystywana głównie do wykrywania chorób lub oceny ryzyka znieczulenia.

Oprócz parametrów już uwzględnionych w morfologii podstawowej, w ramach morfologii pełnej analizowane są następujące wartości:

Parametr Poniżej normy Powyżej normy
Bazofile (granulocyty zasadochłonne) alergia, infekcja, przewlekłe choroby zapalne i endokrynologiczne
Eozynofile (granulocyty kwasochłonne) alergia lub inwazja pasożytów
Neutrofile (granulocyty obojętnochłonne) stany zapalne w organizmie
Limfocyty stres (spowodowany uwalnianiem kortyzolu), infekcje wirusowe, chemioterapia aktywna odpowiedź immunologiczna (np. w przypadku infekcji wirusowych), do pewnego stopnia fizjologiczna u szczeniąt
Monocyty podostra do chronicznej faza choroby w przypadku infekcji, nowotworów lub chorób o podłożu autoimmunologicznym
Trombocyty (płytki krwi) <50.000/µl duże ryzyko krwawienia, zwiększone wykorzystanie lub przedwczesny rozpad możliwy w wyniku różnych chorób wysokie ryzyko zakrzepicy i zatorowości

Lekarz weterynarii może zlecić badanie układu krzepnięcia psa. W tym celu wykorzystuje się krew bez dodatku antykoagulantów.

Badanie to znajduje zastosowanie na przykład w przypadku podejrzenia zatrucia trutką na szczury. Badania układu krzepnięcia są również bardzo ważne w diagnostyce chorób wątroby, mogących przebiegać z zaburzeniami krzepnięcia.

Dzięki temu badaniu lekarz weterynarii może określić inne parametry, takie jak elektrolity, hormony czy produkty przemiany materii. W tym celu z reguły wykorzystuje osocze krwi (pozbawiony komórek składnik krwi) lub surowicę (osocze bez czynników krzepnięcia).

Badanie to służy przede wszystkim do oznaczenia parametrów nerkowych (np. mocznika, kreatyniny) oraz parametrów wątrobowych (np. albuminy, fosfatazy alkalicznej, aminotransferazy alaninowej, bilirubiny).

Badanie krwi psa w laboratorium
Istnieją różne metody analizy parametrów krwi.

Jak przeprowadza się badanie krwi u psa?

Badanie krwi należy do rutynowych procedur diagnostycznych, które lekarze weterynarii przeprowadzają każdego dnia. W celu pobrania krwi należy zlokalizować następujące żyły:

  • V. cephalica antebrachii na przedniej kończynie
  • V. saphena lateralis/medialis na tylnej kończynie
  • V. jugularis na szyi

Czy przed badaniem pies powinien być na czczo?

Aby mieć pewność, że parametry nie zostaną zafałszowane, w momencie badania pies powinien być na czczo.
Zatem dziesięć do dwunastu godzin przed wizytą w gabinecie nie należy podawać mu żadnego pokarmu. W tym czasie nie należy go również obciążać fizycznie.

Jak lekarz weterynarii pobiera krew?

Aby pobranie mogło nastąpić w miarę niezakłócony sposób, asystent unieruchamia psa. W miejscu wkłucia goli się sierść i dezynfekuje odsłonięty obszar.

Następnie zakłada się opaskę uciskową (stazę), w celu wywołania zastoju żylnego. Jeśli lekarz weterynarii będzie chciał zbadać układ krzepnięcia psa, zrezygnuje z jej użycia.

System próżniowy czy otwarty?

Istnieją różne metody pobierania krwi u psów:

System otwarty sprawdza się zwłaszcza w przypadku małych psów lub takich, u których pobieranie jest z jakichś powodów utrudnione. Krew swobodnie przepływa wówczas do strzykawki za sprawą pociągnięcia jej tłokiem, aż do uzyskania potrzebnej ilości.

Z kolei tak zwane „systemy Vacutainer” wykorzystują zasadę próżni. Mają one tę zaletę, że pozwalają precyzyjnie zmierzyć objętość krwi.

Czy badanie krwi u psów niesie ze sobą jakieś ryzyko?

Badanie krwi oferuje wiele możliwości diagnostycznych i jest nieodłącznym elementem praktyki weterynaryjnej. Niemniej, należy zdawać sobie sprawę z możliwego ryzyka i ewentualnych powikłań – nawet jeśli są one zazwyczaj rzadkie i nieszkodliwe.

Należą do nich przede wszystkim siniaki (krwiaki) w miejscu wkłucia lub drobne urazy spowodowane wierceniem się zwierzęcia.

Poza tym, podczas pobierania krwi do miejsca wkłucia mogą dostać się zarazki, mogące powodować stany zapalne. Dlatego tak ważne jest, aby lekarz weterynarii starannie zdezynfekował skórę przed pobraniem próbki krwi.


Franziska G., Weterynarz
Profilbild von Tierärztin Franziska Gütgeman mit Hund

Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.


Najczęściej polecane