Biegunka u psa 

Niestety, biegunka nie jest rzadkością u psów. Wiele czworonogów cierpi regularnie na zaburzenia ze strony układu pokarmowego. Jak dochodzi do biegunki i kiedy należy się martwić? Biegunka u psa – najważniejsze informacje znajdziesz w poniższych artykule.

Czy biegunka u psów jest niebezpieczna?

To, czy biegunka jest niebezpieczna zależy przede wszystkim od tego, co ją wywołało. Dorosły pies, który na przykład napije się brudnej wody z kałuży z reguły nie będzie z tego powodu cierpiał, ale biegunki nigdy nie należy ignorować, ponieważ jej powodem mogą być poważne dolegliwości, a dla szczeniąt biegunka może być bardzo niebezpieczna. Utrata płynów i związane z nią zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej mogą zagrażać życiu malucha.

Przyczyny: Jak dochodzi do biegunki u psów?

Biegunka nie jest samodzielną chorobą, ale objawem konkretnej dolegliwości, która często występuje u naszych czworonogów i może mieć różne przyczyny.

Mogą ją wywołać sytuacje stresowe, takie jak przeprowadzka czy narodziny dziecka, nagła zmiana karmy (na przykład z karmy mokrej na suchą), zbyt zimne lub zepsute jedzenie czy spożycie resztek naszego jedzenia.

Bardziej poważne przyczyny biegunki u psa

Niestety istnieje również szereg znacznie poważniejszych powodów tej dolegliwości. Do najważniejszych zaliczamy:

• Pasożyty
• Infekcje bakteryjne lub wirusowe
• Alergie pokarmowe/nietolerancje
• Choroby narządów wewnętrznych (na przykład choroba Addisona lub zapalenie trzustki)
• Choroby autoimmunologiczne, takie jak nieswoiste zapalenie jelit.
• Zatrucia
• Ciała obce

Niezależnie od przyczyny, która ją wywołała, biegunka jest nieprzyjemna dla psa tak samo jak dla człowieka. Często towarzyszą jej inne objawy, takie jak ból brzucha czy wzdęcia.

Diagnoza: Kiedy udać się do lekarza?

Jeżeli u dorosłego psa dolegliwość utrzymuje się dłużej niż 48 godzin, zauważysz krew w kale lub będzie jej towarzyszyło osłabienie lub gorączka, zabierz go do weterynarza.

W przypadku szczeniąt musisz skonsultować się z lekarzem już po 6 godzinach, jako że ich organizm szybciej staje się osłabiony. Ponadto, wizyta u lekarza jest niezbędna, gdy pies wypróżnia się normalnie na przemian z biegunką.

Po zebraniu wywiadu i badaniu ogólnym zwierzęcia, lekarz na ogół zleci wykonanie dalszych badań – badanie krwi pomoże wykryć obecność bakterii, wirusów lub pasożytów, a badanie kału dostarczy lekarzowi informacji na temat ewentualnych zaburzeń flory jelitowej. Warto również na wizytę zabrać ze sobą próbkę kału psa.

Inne metody badań

Prześwietlenie i badanie ultrasonograficzne zobrazują ewentualne ciała obce w jelitach lub zmiany zapalne błony śluzowej jelit lub innych narządów Twojego podopiecznego.

W poważniejszych przypadkach, koniecznie będzie wykonanie biopsji. Za pomocą endoskopu, weterynarz pobierze próbki błony śluzowej jelit, które potem zbada pod mikroskopem. W ten sposób wykrywa się na przykład nieswoiste zapalenie jelit.

Jakich informacji dostarcza kolor, konsystencja i częstość biegunki?

Opisz weterynarzowi dokładnie rodzaj biegunki – wiedza na temat koloru, konsystencji lub częstości oddawania stolca dostarczy lekarzowi wskazówki na temat możliwej przyczyny dolegliwości. Na przykład:

• W przypadku biegunki zawierającej śluz, przyczyną mogą być nietolerancje pokarmowe lub choroby jelit.
• Zabarwiona na żółto biegunka może oznaczać problemy z wątrobą lub trzustką.
• Biegunka zawierająca krew wskazuje na krwawienie w dolnym odcinku jelita grubego lub uraz w okolicy odbytu. Zakażenie giardią również często prowadzi do krwawych biegunek.

Ponadto, częstość wypróżniania się ma znaczenie podczas określenia możliwej przyczyny – jeżeli leży ona w jelicie cienkim, pies często oddaje niewielkie ilości wodnistego stolca, natomiast jeżeli w jelicie grubym, pies wypróżnia się z normalną częstotliwością, ale kał zawiera śluz.

Leczenie: Co robić, gdy pies ma biegunkę?

Kiedy tylko zauważysz pierwsze objawy biegunki, zrezygnuj na jeden dzień z karmienia pupila, dzięki temu kosmki jelitowe będą mogły zregenerować się. Pamiętaj, aby w tym czasie zapewnić psu odpowiednią ilość płynów, najlepiej w postaci przegotowanej wody, herbatki z kopru włoskiego lub rumianku.

Po upływie 24 godzin możesz podać psu niewielką porcję lekkostrawnego jedzenia lub specjalną karmę dietetyczną. W wielu przypadkach biegunka minie po dwóch dniach sama.

Jeżeli dolegliwość utrzymuje się, leczenie będzie zależało od diagnozy lekarskiej. W zależności od przyczyny schorzenia, leczenie może obejmować różne środki, takie jak leki przeciwpasożytnicze w przypadku robaków lub giardii (ogoniastka jelitowego), przejście na karmę dla alergików w przypadku alergii pokarmowej albo zabieg operacyjny w celu usunięcia ewentualnego ciała obcego.

Nie powinieneś się martwić, jeżeli weterynarz założy psu cewnik, dzięki temu pies nie straci za dużo płynów. Dzięki tak zwanemu leczeniu objawowemu, nie usuniemy co prawda przyczyny dolegliwości, ale sprawimy, że pies będzie się lepiej czuł.

Wskazówka: Odpowiednia dietetyczna karma może wspierać naturalne funkcje obronne organizmu Twojego psa, ale nie wyleczy ani nie zapobiegnie powstaniu samej dolegliwości. Żywienie psa należy zawsze skonsultować z lekarzem weterynarii. Karmy specjalnego przeznaczenia znajdziesz w sklepie internetowym zooplus:

Jakie domowe środki pomogą w przypadku biegunki?

Najważniejszym środkiem zapobiegającym ostrej biegunce u psa (oprócz 24-godzinnego postu) powinno zawsze być podawanie lekkostrawnych pokarmów.

Najlepiej sprawdzą się rozgotowany ryż i kurczak gotowany bez przypraw. Poza tym, dobrym pomysłem jest owsianka oraz węgiel drzewny w tabletkach. Pomocny może okazać się również twaróg.

Zupa marchewkowa

Tak samo jak w przypadku dzieci, zupa marchewkowa sprawdza się doskonale jako domowe lekarstwo na biegunkę. Aby ją przygotować, gotuj marchewki przez 90 minut, a następnie je zmiksuj. W trakcie długiej obróbki cieplnej powstają średniej długości łańcuchy cukrowe (tzw. oligogalakturonidy), które budową przypominają komórki jelita, do których przyczepiają się bakterie.

Po spożyciu marchwianki, bakterie zamiast do jelit przyczepiają się do tych łańcuchów i są wydalane z kałem. Dodatkowo, składniki mineralne zawarte w marchwi i zwiększone spożycie płynów przyczyniają się do szybszego powrotu do zdrowia.

Rokowania: Jakie są szanse powodzenia leczenia biegunki u psa?

W większości przypadków, prognozy są bardzo optymistyczne. Często wystarczy kilka dni lekkostrawnej diety i odpoczynku, bez konieczności lekarskiej interwencji.

Jednak, jeśli przyczyną biegunki są poważne dolegliwości, sprawa nieco się komplikuje. Na przykład w przypadku choroby Addisona, biegunka z czasem się uspokoi, ale sama choroba będzie musiała być leczona już do końca życia.

Profilaktyka: Jak można uniknąć biegunki u psa?

Najczęstszą przyczyną biegunek jest nieodpowiednie żywienie, dlatego pamiętaj o przestrzeganiu kilku zasad:

• Nie podawaj psu zbyt dużych porcji karmy.
• W pokarmie powinno być jak najmniej węglowodanów.
• Unikaj nagłych zmian pokarmu.
• Zbyt bogate w tłuszcz pożywienie jest bardzo ciężkostrawne dla psa.
• Zawsze sprawdzaj datę ważności. Nigdy nie podawaj psu zepsutego czy nadpsutego jedzenia!