Canicross: Bieg przełajowy z psem

Wielu opiekunów psów lubi uprawiać różne sporty razem ze swoim podopiecznym – również podążając tymi mniej wydeptanymi ścieżkami. Dla zaprawionych w aktywności fizycznej duetów człowiek-pies lub takich, które dążą do poprawienia swojej formy, canicross będzie świetnym pomysłem.

Czym właściwie jest canicross?

Krótko mówiąc: Ten stosunkowo nowy rodzaj psiego sportu polega na bieganiu z psem przypiętym do elastycznej smyczy połączonej z pasem na talii maszera, czyli przewodnika psiego zaprzęgu, w tym przypadku będącego duetem człowiek-pies.

To, co wyróżnia canicross spośród innych aktywności jest nadawanie biegu tempa przez czworonoga. Zatem w przeciwieństwie do spacerów czy joggingu, ciągnięcie na smyczy jest w tym przypadku jak najbardziej pożądane. Sport ten nie tylko sprzyja zachowaniu dobrej kondycji, ale również wzmacnia, pod warunkiem wykonywania go rozsądnie i odpowiedzialnie, więź między zwierzęciem i jego opiekunem oraz ćwiczy posłuszeństwo psa.

Nazwa tego sportu pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego psa (Canis lupus familiaris) oraz angielskiego słowa oznaczającego bieg przełajowy (Cross-Country).

Dla kogo będzie odpowiedni canicross?

W zasadzie wszystkie psy lubiące biegać sprawdzą się w canicrossie. Ważne jest jednak, aby zachować odpowiednią równowagę między człowiekiem i psem pod względem wagi: Drobnej budowy chart raczej nie będzie miał siły, aby ciągnąć za sobą człowieka ważącego 100 kg.

Psy są bowiem w stanie udźwignąć ciężar nie przekraczający trzy- do pięciokrotności ich własnej masy. Największe predyspozycje mają do tego oczywiście husky, ale nie tylko, bo na przykład wysportowany pudel może również czerpać dużo radości z biegów przełajowych.

Jakie są typowe trasy biegów w canicrossie?

Najczęściej są to trasy przebiegające w zróżnicowanym terenie, które rzadko bywają równe i proste. Trawa i leśne podłoże są najlepsze dla psich łap, ale występujące w okolicach o takiej nawierzchni naturalne przeszkody – korzenie czy kamienie wymagają od zespołu pełnej koncentracji.

W przypadku oficjalnych biegów, o właściwą orientację w terenie dbają odpowiednie znaki: Czerwony znak po lewej stronie ścieżki oznacza „skręć w lewo”, znak po prawej informuje o skręcie w prawo.

Niebieskie znaki natomiast wyznaczają właściwą drogę, żółte ostrzegają przed miejscami niebezpiecznymi. Podczas treningu należy unikać dłuższego biegu po nawierzchni asfaltowej, na której wrażliwe psie łapy mogą łatwo uleć uszkodzeniu.

A więc zaczynamy! Pierwsze kroki w canicrossie

Aby zacząć uprawiać canicross, pies musi mieć ukończony pierwszy rok życia. Wówczas będzie to odpowiedni moment na rozpoczęcie wspólnych treningów. W tym sporcie oddajemy prowadzenie psu, którym kierujemy za pomocą komend („w prawo”, „w lewo”, „ciągnij”), stąd też bardzo ważne jest jego posłuszeństwo.

Ciągnięcia na smyczy, które podczas normalnego spaceru nie jest mile widziane, najlepiej nauczyć psa z pomocą drugiej osoby. Osoba ta zachęca psa do ruchu naprzód, stojąc przed nim i po pociągnięciu przez niego linki odpowiednio go nagradza. Jeśli ciągnięty przez psa człowiek nie nadąża na zwierzęciem, zwiększa się nacisk na smycz i wówczas pies powinien zwolnić.

Dobra kondycja fizyczna warunkiem koniecznym

Jako „współbiegacze” musimy oczywiście być w dobrej formie, abyśmy mogli dotrzymać kroku naszemu pupilowi. Jednak nawet będąc wysportowanymi, po pierwszych pokonanych trasach możemy spodziewać się zakwasów, ponieważ ciągnięcie przez psa może zwiększyć prędkość z jaką się poruszamy nawet o 4 km/h.

W tym rodzaju sportu ważne jest również, aby nasz podopieczny potrafił się skoncentrować na biegu i nie rozpraszał się. W dobrym starcie w świat canicrossu mogą pomóc nam kluby zrzeszające psy zaprzęgowe, których przedstawicieli możemy się również poradzić w kwestii doboru odpowiedniego sprzętu.