Niedokrwistość u psa
© Lindsay_Helms / stock.adobe.com
Niedokrwistość u psów nie jest chorobą, a raczej jej objawem. Dlatego bardzo ważne jest, aby dotrzeć do istoty problemu i tego, co anemię wywołuje. Poniżej wyjaśniamy, jak rozpoznać niedokrwistość i co robić po postawionej diagnozie.
Spis treści
- Czy niedokrwistość u psa jest niebezpieczna?
- Objawy: Jak rozpoznać niedokrwistość u psa?
- Diagnoza: Jak diagnozuje się niedokrwistość u psa?
- Leczenie: Jak wygląda leczenie niedokrwistości u psa?
- Przyczyny: Co powoduje niedokrwistość u psów?
- Rokowania: Jakie są szanse powodzenia leczenia?
- Profilaktyka: Jak uchronić psa przed anemią?
Czy niedokrwistość u psa jest niebezpieczna?
W przypadku podejrzenia anemii u psa należy działać szybko i skonsultować się z lekarzem weterynarii. Jest to bowiem wyraźny znak, że w organizmie zwierzęcia dzieje się coś niedobrego.
Nie każda przyczyna jest niebezpieczna dla jego zdrowia, niemniej, istnieje ryzyko, że stoją za nią poważne choroby śledziony lub rdzenia kręgowego, a im wcześniej specjalista zacznie szukać przyczyny, tym lepsze są rokowania.
Objawy: Jak rozpoznać niedokrwistość u psa?
Czerwone krwinki mają bardzo ważną funkcję – transportują niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu tlen. W przypadku anemii jest ich zbyt mało, co powoduje niedostateczne zaopatrzenie organizmu w tlen. Pies staje się osłabiony i zmęczony. Z czasem jego łapy i uszy mają obniżoną temperaturę, a błona śluzowa i twardówka oczu tracą swój kolor.
Ponieważ organizm stara się zrekompensować niedobór tlenu, uruchamiając specjalny mechanizm intensyfikacji pracy serca, występuje tak zwana tachykardia, którą można zauważyć w postaci podwyższonego pulsu.
Diagnoza: Jak diagnozuje się niedokrwistość u psa?
Z reguły specjalista nie ma większych trudności ze zdiagnozowaniem anemii u czworonoga. W tym celu sprawdza stan błon śluzowych i pobiera próbkę krwi, która następnie badana jest pod kątem działania układu krwiotwórczego.
- Jeśli okaże się, że liczba erytrocytów jest zbyt mała, będzie to jednoznacznie wskazywało na niedokrwistość.
- Jeśli liczba młodych czerwonych krwinek (retikulocytów) powstających w szpiku kostnym jest podwyższona, mówimy o niedokrwistości regeneratywnej.
Aby znaleźć przyczynę niedokrwistości, lekarz weterynarii prawdopodobnie przeprowadzi dalsze badania, takie jak badania obrazowe czy pobranie próbek tkanek.
Leczenie: Jak wygląda leczenie niedokrwistości u psa?
Ponieważ anemia nie jest oddzielną jednostką chorobową, jej leczenie zależy od dolegliwości, która leży u jej podłoża.
- W przypadku nowotworu konieczne może być zastosowanie środków, takich jak naświetlanie, chemioterapia czy zabieg chirurgiczny.
- Choroby zakaźne wymagają zazwyczaj leczenia farmakologicznego.
- Można również rozważyć środki wspomagające, które mogą złagodzić objawy występujące u psa – na przykład wlewy dożylne czy transfuzję krwi.
Przyczyny: Co powoduje niedokrwistość u psów?
Anemia charakteryzuje się brakiem równowagi w rozkładzie i produkcji czerwonych krwinek (erytrocytów), która może być spowodowana różnymi czynnikami.
Wyróżniamy niedokrwistość regeneratywną oraz nieregenatywną.
Niedokrwistość regeneratywna
W przypadku niedokrwistości regeneratywnej nie została upośledzona zdolność organizmu psa do produkcji nowych erytrocytów. Może on więc samodzielnie zrekompensować ich niedobór, produkując nowe krwinki.
Niedokrwistość regeneratywna może wynikać z:
- Utraty krwi: Jeśli pies miał wypadek, w wyniku którego stracił dużo krwi, mówimy o anemii krwotocznej.
- Hemolizy: Jeśli czerwone krwinki umierają zbyt szybko z powodu choroby, mamy do czynienia z anemią hemolityczną.
Hemoliza może być wywoływana między innymi przez infekcje oraz zatrucia. ale także nowotwory, niewydolność nerek lub choroby autoimmunologiczne, takie jak niedokrwistość autoimmunohemolityczna (AIHA).
W przypadku AIHA układ odpornościowy psa produkuje autoprzeciwciała przeciwko własnym erytrocytom.
Bardzo często lekarze weterynarii nie są w stanie znaleźć jej źródła, dlatego jest to tak zwana choroba idiopatyczna, czyli taka, której przyczyny pozostaje nierozpoznana.
Niedokrwistość nieregeneratywna
W przypadku niedokrwistości nieregeneratywnej zaburzony jest proces tworzenia czerwonych krwinek w szpiku kostnym – organizm nie jest w stanie produkować wystarczającej ilości krwi.
Oprócz nowotworów i radioterapii, może być ona spowodowana:
- Zatruciem: Przyjęcie dużych dawek toksyn, takich jak cynk czy metale ciężkie lub leków może powodować zatrucie, w wyniku którego dochodzi do uszkodzenia szpiku kostnego.
- Niedożywieniem: Mimo prawidłowego odżywiania, zdarza się, że w diecie czworonogów brakuje żelaza, które jest podstawowym elementem składowym hemoglobiny, zapewniającym prawidłową budowę i działanie krwinki czerwonej, co powoduje niedokrwistość z niedoboru żelaza.
- Chorobami zakaźnymi: Bakterie i wirusy mogą zaatakować szpik kostny. Dzieje się tak na przykład w przypadku parwowirozy.
- Inwazją pasożytów: Czerwone krwinki mogą uszkadzać różne pasożyty krwi, takie jak Anaplasma, Ehrlichia canis, riketsje.
Rokowania: Jakie są szanse powodzenia leczenia?
Podobnie jak leczenie, rokowania w przypadku niedokrwistości u psa zależą od schorzenia, które do niej doprowadziło. Dlatego bez zdiagnozowania przyczyny nie jest możliwe oszacowanie długości czy jakości życia chorego czworonoga.
W każdym przypadku bardzo ważne jest jak najszybsze skonsultowanie się z lekarzem weterynarii. Im wcześniej bowiem zdiagnozuje on chorobę podstawową, tym szybciej będzie można pomóc zwierzęciu.
Jak długo może żyć pies z niedokrwistością?
Na to pytanie również nie można udzielić jednoznacznej odpowiedzi, podobnie jak na pytanie dotyczące ewentualnego uśpienia psa. Zawsze decydująca jest choroba podstawowa.
Eutanazja jest ostatecznością i można ją rozważyć jedynie wówczas, gdy cierpienie psa jest zbyt duże i nieuniknione.
Profilaktyka: Jak uchronić psa przed anemią?
Nie każdej niedokrwistości można zapobiec. Niemniej, przy niewielkim wysiłku można pomóc psu cieszyć się zdrowiem przez długi czas.
Należy zwrócić uwagę na poniższe kwestie:
- Nie podróżuj z psem za granicę bez zasięgnięcia informacji na temat ewentualnych zagrożeń, które mogą tam czyhać na czworonoga i zastosuj odpowiednią profilaktykę przeciwpasożytniczą, aby zabezpieczyć go przed niebezpiecznymi chorobami.
- Regularnie badaj swojego podopiecznego w gabinecie weterynaryjnym.
- Zadbaj o odpowiednią, codzienną dawkę ruchu.
- Stosuj odpowiednią dietę.