Martwica płetw u ryb This article is verified by a vet

Artykuł napisany przez Franziska G., Weterynarz
Ryba z martwicą płetw

Typowe objawy martwicy: Białe i postrzępione krawędzie płetw.

Czy znany jest Ci termin „martwica płetw”? Jeśli nie, to polecamy lekturę poniższego artykułu, z którego dowiesz się wszystkiego, co należy wiedzieć o tej poważnej chorobie ryb.

Objawy: Jak objawia się martwica płetw u ryb?

Jeśli warunki utrzymania ryb są odpowiednie i zwierzęta są zasadniczo zdrowe, pomimo infekcji bateryjnej na ogół rzadko chorują. Jeśli natomiast ich układ odpornościowy jest osłabiony, infekcja może się nasilić, prowadząc do wystąpienia objawów choroby, takich jak:

  • częste ocieranie się o przedmioty,
  • blednące, strzępiące się płetwy, możliwe wrzody,
  • czerwone zabarwienie podstawy płetw i białe krawędzie,
  • częstsze pływanie w pobliżu dna z powodu uszkodzonych płetw,
  • mniejszy apetyt i poruszanie się w niekontrolowany, chaotyczny sposób.

Martwica płetw jest bardzo bolesna i w miarę postępu choroby bakteryjnej rozprzestrzenia się na całe ciało. Jeśli pojawia się nagle, rozwijający się stan zapalny powoduje śmierć zwierzęcia w ciągu kilku dni. Jeśli natomiast choroba ma postać przewlekłą, uszkodzone tkanki mogą się zagoić, pod warunkiem wdrożenia odpowiedniego leczenia.

Diagnoza: Jak wykrywa się martwicę płetw u ryb?

Typowym objawem tej dolegliwości są białe, stopniowo pękające białe obszary. Dlatego lekarze weterynarii zazwyczaj rozpoznają ją na pierwszy rzut oka. Aby jednak potwierdzić obecność odpowiedzialnych za jej rozwój bakterii, można pobrać wymaz z uszkodzonych tkanek lub próbkę wody z akwarium.

Leczenie: Jak przebiega leczenie martwicy płetw?

Im szybciej skonsultujesz się z lekarzem weterynarii, tym bardziej prawdopodobny będzie sukces terapeutyczny. Chore ryby umieszcza się w zbiorniku kwarantannowym i podaje im leki w płynie, takie jak JBL Ektol fluid Plus lub eSHa 2000®, redukujące bakterie i wspomagające gojenie się ran. Dodatkowym wsparciem dla organizmów ryb stanowią witaminy, które również dodawane są do wody.

Oprócz dawkowania leków, ze specjalistą należy także omówić dotychczasowe warunki utrzymania i poprawić je, jeśli to możliwe.

Rokowania: Jakie są szanse powodzenia leczenia?

Niestety, ostry przebieg martwicy płetw zazwyczaj kończy się śmiercią ryb w ciągu kilku dni. Przewlekła postać choroby natomiast jest uleczalna, jeśli zostanie poddana leczeniu na wczesnym etapie. W przypadku, gdy płetwa jest już poważnie uszkodzona lub całkowicie odpadła, lekarz weterynarii niewiele będzie mógł zdziałać.

Rybka w zbyt małym akwarium
Zbyt mała ilość miejsca w akwarium może powodować martwicę płetw w wyniku stresu, na który naraża ryby.

Przyczyny: Jak dochodzi do zachorowania?

Martwica płetw jest chorobą o podłożu bakteryjnym. Jeśli więc ryba ulegnie zakażeniu patogenami, takimi jak Pseudomonas czy Aeromonas i jej układ odpornościowy jest osłabiony w wyniku stresu, dochodzi do rozwoju stanu zapalnego tkanek na płetwach i w konsekwencji ich martwicy.

Stres wywołują u ryby sytuacje, gdy:

  • zbyt wiele ryb przebywa na ograniczonej przestrzeni,
  • akwarium jest nieodpowiednio czyszczone (zła jakość wody),
  • ryby karmione są niskiej jakości pokarmem,
  • zawartość azotynów w wodzie jest zbyt wysoka,
  • zawartość tlenu w wodzie jest zbyt niska,
  • ryby cierpią na inne choroby (np. infekcje grzybicze).

Warto wiedzieć: Martwica płetw u ryb nie przenosi się z ryby na rybę. Powodujące ją bakterie znajdują się w wodzie w akwarium i po prostu dostają się na skórę ryb.

Profilaktyka: Jak zapobiegać martwicy płetw?

Jeśli chcesz ustrzec swoich kolorowych podopiecznych przed zachorowaniem, musisz zadbać o brak czynników stresowych w akwarium:

Podawaj rybkom wyłącznie wysokiej jakości pokarm i regularnie czyść akwarium. Zanim wpuścisz nowe rybki do akwarium, umieść je w zbiorniku kwarantannowym. Regularnie sprawdzaj parametry wody i w razie potrzeby koryguj je.


Franziska G., Weterynarz
Profilbild von Tierärztin Franziska Gütgeman mit Hund

Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.


Najczęściej polecane