Aleksandretta obrożna 

Aleksandretty obrożne w naturze żyją w grupach. Jeśli więc planujesz trzymać je w mieszkaniu, musisz przewidzieć odpowiednio dużo miejsca dla kilku egzemplarzy.

Trzymanie ich w pojedynkę wchodzi w grę tylko w wyjątkowych przypadkach, np. ze względów zdrowotnych. Co do zasady, aleksandretty obrożne należy trzymać przynajmniej w parach, a najlepiej w grupach kilku osobników.

Jak dużo przestrzeni potrzebuje aleksandretta obrożna?

Jeśli chcesz trzymać swoje papugi w oddzielnym pomieszczeniu, powinno mieć ono co najmniej 20 metrów kwadratowych. Upewnij się, że na ptaki nie czyhają w nim żadne niebezpieczeństwa, takie jak na przykład nieosłonięte kable.

Jeśli zdecydujesz się na wolierę, minimalne wymiary dla pary papużek powinny wynosić 2 x 1 x 2 metry (długość x szerokość x wysokość). W przypadku każdej kolejnej pary zwierząt, do jej wymiarów należy doliczyć kolejne 50% wymiaru. Jeśli aleksandretty są trzymanie w wolierze zewnętrznej, muszą mieć ponadto zapewnioną odpowiednią ochronę przed niskimi temperaturami.

Jak urządzić królestwo aleksandretty obrożnej w sposób odpowiedni dla gatunku?

W wolierze nie może zabraknąć kilku drążków do siedzenia niezawierających papieru ściernego, o różnych przekrojach, umieszczonych na różnych wysokościach.

W przypadku woliery wewnętrznej jako podłoże sprawdzi się granulat z drewna bukowego, bezpyłowa ściółka ze słomy konopnej i papier. Do zastosowań zewnętrznych najlepszy będzie piasek.

Oprócz przyjaznych ptakom zabawek, Twoi podopieczni będą Ci wdzięczni za zbiorniczek z wodą, w którym codziennie będą mogli się odświeżyć. Do podawania pokarmu warto zainstalować kilka dozowników.

Odpowiednie warunki klimatyczne dla aleksandretty obrożnej

Aby ptaki cieszyły się dobrym zdrowiem, należy zapewnić im następujące warunki klimatyczne:

• temperaturę pomiędzy 18 i 25°C, w okresie zimowania co najmniej 5°C
• wilgotność powietrza powyżej 60 procent, którą można osiągnąć za pomocą systemu zraszaczy lub codziennego zraszania
• dziesięć do czternastu godzin światła przy użyciu oświetlenia o pełnym spektrum lub sztucznego światła o wysokiej częstotliwości

Ponadto, upewnij się, że ptaki nie są narażone na przeciągi lub bezpośrednie działanie promieni słonecznych.

Czy aleksandretty obrożne można łączyć z innymi gatunkami ptaków?

Papugi te niezbyt dobrze rozumieją się z przedstawicielami innych gatunków. Ewentualnie zniosą towarzystwo mniejszych papużek, ale lepiej socjalizować je z innymi aleksandrettami.

Te wegetariańskie ptaki można karmić niskotłuszczowymi nasionami dla dużych papug. Dodatkowo, warto podawać im świeży pokarm, który dostarczy im niezbędnych witamin i składników odżywczych. W tym celu sprawdzą się:

• warzywa, takie jak marchewki czy papryka
• zioła i pąki, takie jak owoc dzikiej róży czy gwiazdnica pospolita
• owoce, takie jak mango, banany czy winogrona

Minerały i woda pitna

W zbilansowanej diecie oprócz nasion i świeżego pokarmu nie może zabraknąć składników bogatych w minerały, takich jak jajka czy szkielety mątw.

Dobrym uzupełnieniem diety jest również wspomagający trawienie żwirek. Ponadto, ptaki powinny mieć stały dostęp do wody pitnej.

Uwaga: Aby zapobiec zjadaniu przez ptaki zepsutego pokarmu, niezjedzone resztki należy usuwać z klatki po około sześciu godzinach.

W wieku trzech lat papugi są gotowe do rozmnażania, ale może się zdarzyć, że samiczki złożą jaja już w wieku dwóch lat.

Okres lęgowy

Aleksandretty to bardzo lojalne ptaki, które są wierne jednemu partnerowi przez całe życie. Ich okres lęgowy zaczyna się w kwietniu lub w maju i trwa około 22 do 28 dni.

Lęgi

Przedstawicielki tego gatunku składają średnio dwa do sześciu jaj rocznie. Po wykluciu, pisklęta potrzebują około 48 do 50 dni zanim się usamodzielnią.

Na wolności średnia długość życia tych urokliwych ptaków wynosi około 20 lat. W niewoli zaś, jeśli mają zapewnione odpowiednie warunki utrzymania, mogą żyć dziesięć lat dłużej. W ogrodach zoologicznych podobno niektóre osobniki przekroczyły nawet 50 rok życia.

Kontrole weterynaryjne dla zdrowia papug

Jeśli nie zapewnimy aleksandrettom odpowiednich warunków utrzymania i właściwego żywienia, mogą poważnie zachorować, a w najgorszym przypadku nawet umrzeć. Dlatego zanim zdecydujesz się trzymać je w domu, musisz dobrze poznać ich potrzeby i wymagania, aby móc w porę rozpoznać nietypowe zachowanie lub zmiany, mogące wskazywać na ewentualne problemy zdrowotne.

Jeśli więc cokolwiek w wyglądzie czy zachowaniu Twoich podopiecznych Cię zaniepokoi, nie zwlekaj z wizytą u lekarza weterynarii.

Typowe choroby papug

Ponieważ aleksandretta obrożna należy do rodziny papug, może zachorować na różne typowe dla nich choroby.

Informacje na temat chorób niebezpiecznych dla zdrowia papug znajdziesz w naszym artykule.

Aleksandretta obrożna pochodzi z Azji i Afryki, gdzie zamieszkuje zalesione sawanny i otwarte lasy górskie.

Z sawanny do miasta

Około 2000 lat temu Aleksander Wielki miał sprowadzić pierwsze aleksandretty z Indii do Europy. Ze względu na ich elastyczność i umiejętność dostosowania się do różnych warunków życia, szybko się rozprzestrzeniły.

Od lat 60-tych te zielone ptaki zasiedlają głównie stare tereny zielone i duże ogrody.

Czy aleksandretta obrożna jest gatunkiem zagrożonym?

Ponieważ aleksandretta obrożna z powodzeniem zadomowiła się poza swoim obszarem pochodzenia i uważana jest za wyjątkowo odporną na wszelkie niedogodności, nie zaliczamy jej obecnie do gatunków zagrożonych.