Aleksandretta obrożna This article is verified by a vet

Artykuł napisany przez Franziska G., Weterynarz
Psittacula krameri

Samica aleksandretty obrożnej mieni się zielonym kolorem od stóp do głów.

Dzięki jasnozielonemu upierzeniu i zabawnemu usposobieniu aleksandretta obrożna jest popularna zarówno wśród miłośników ptaków, jak i wśród początkujących hodowców. W poniższym artykule dowiesz się, jak stworzyć optymalne warunki utrzymania dla tej pięknej papugi i jakimi cechami charakteru się wyróżnia.

Wygląd: Jakie są typowe cechy aleksandretty obrożnej?

Aleksandretta obrożna (Psittacula krameri) słynie ze swojej nieprzeciętnej urody, co czyni ją jedną z ulubionych mieszkańców wolier.

Smukły tułów z długimi piórami ogonowymi jest u samiczek jednolicie zielony. Samce są również zielone, ale od samic odróżnia je czarne gardło i czarno-różowa obroża wokół szyi. Poza tym, u przedstawicieli obu płci w oczy rzuca się czerwony dziób.

Warto wiedzieć: Papugi te swoją nazwę zawdzięczają obecnej na szyi samców obroży.

W jakich kolorach występuje aleksandretta obrożna?

Z reguły upierzenie ptaków tego gatunku jest żywo zielone. Ze względu na mutacje genetyczne mogą one jednak występować również w innych odmianach barwnych, np.:

  • Albinosy: białe upierzenie, czerwone oczy, brak obroży, białe pazury
  • Lutino: żółte upierzenie, obrzeża lotek w kolorze kości słoniowej, czerwone oczy, biało-różowa obroża wokół szyi i karku
  • Pastelowy niebieski: niebiesko-zielone upierzenie, czarne oczy, czarno-biała obroża wokół szyi i karku

Jaką wielkość osiąga aleksandretta obrożna?

Przedstawiciele tego gatunku dorastają do ok. 37–43 centymetrów, przy czym samce są z reguły nieco większe od samic. Pomimo tak znacznych rozmiarów, ptaki te ważą stosunkowo niewiele, bo zaledwie od 95 do 143 gramów.

Czym różni się aleksandretta obrożna od aleksandretty większej?

Aleksandretta obrożna jest łudząco podobna do aleksandretty większej. Oba gatunki są ze sobą blisko spokrewnione, ale różnią się wielkością: Aleksandretta większa dorasta bowiem do 60 centymetrów.

Niebieska psittacula krameri
Oprócz zielonych egzemplarzy, istnieją również osobniki w innych kolorach, takie jak ta niebieska aleksandretta obrożna.

Aleksandretta obrożna to niezwykle towarzyskie zwierzę. Jej żywe usposobienie sprawia, że jest bardzo sympatyczna, ale również wszędobylska i głośna, tak że nie sposób jej zignorować.

Wskazówka: Zanim zdecydujesz się na ten gatunek ptaków, upewnij się, że Twoi sąsiedzi nie są wrażliwi na hałas.

Czy aleksandrettę obrożną można oswoić?

Przy odrobinie cierpliwości i wyczucia jest to jak najbardziej możliwe. Jeśli Ci się to uda, nie wykluczone, że z Twoją pomocą przyswoi sobie całkiem pokaźny zasób słów. Niektórzy przedstawiciele tego gatunku są szczególnie uzdolnieni językowo i potrafią zapamiętać nawet 200 różnych słów.

Gdzie gniazdują aleksandretty obrożne?

Aby zapewnić swojemu potomstwu schronienie i bezpieczeństwo, te zielone papugi budują swoje gniazda w dziuplach starych drzew liściastych, najchętniej w pobliżu gniazd innych przedstawicieli gatunku, aby wraz ze swoimi maluchami łączyć się w większe grupy.

Możliwość swobodnego latania

Aby zaspokoić swoją naturalną potrzebę ruchu, aktywne aleksandretty potrzebują kilku godzin swobodnego latania każdego dnia. Brak wystarczającej ilości ruchu może prowadzić u nich do problemów zdrowotnych.

Aleksandretty obrożne w naturze żyją w grupach. Jeśli więc planujesz trzymać je w mieszkaniu, musisz przewidzieć odpowiednio dużo miejsca dla kilku egzemplarzy.

Trzymanie ich w pojedynkę wchodzi w grę tylko w wyjątkowych przypadkach, np. ze względów zdrowotnych. Co do zasady, aleksandretty obrożne należy trzymać przynajmniej w parach, a najlepiej w grupach kilku osobników.

Jak dużo przestrzeni potrzebuje aleksandretta obrożna?

Jeśli chcesz trzymać swoje papugi w oddzielnym pomieszczeniu, powinno mieć ono co najmniej 20 metrów kwadratowych. Upewnij się, że na ptaki nie czyhają w nim żadne niebezpieczeństwa, takie jak na przykład nieosłonięte kable.

Jeśli zdecydujesz się na wolierę, minimalne wymiary dla pary papużek powinny wynosić 2 x 1 x 2 metry (długość x szerokość x wysokość). W przypadku każdej kolejnej pary zwierząt, do jej wymiarów należy doliczyć kolejne 50% wymiaru. Jeśli aleksandretty są trzymanie w wolierze zewnętrznej, muszą mieć ponadto zapewnioną odpowiednią ochronę przed niskimi temperaturami.

Jak urządzić królestwo aleksandretty obrożnej w sposób odpowiedni dla gatunku?

W wolierze nie może zabraknąć kilku drążków do siedzenia niezawierających papieru ściernego, o różnych przekrojach, umieszczonych na różnych wysokościach.

W przypadku woliery wewnętrznej jako podłoże sprawdzi się granulat z drewna bukowego, bezpyłowa ściółka ze słomy konopnej i papier. Do zastosowań zewnętrznych najlepszy będzie piasek.

Oprócz przyjaznych ptakom zabawek, Twoi podopieczni będą Ci wdzięczni za zbiorniczek z wodą, w którym codziennie będą mogli się odświeżyć. Do podawania pokarmu warto zainstalować kilka dozowników.

Odpowiednie warunki klimatyczne dla aleksandretty obrożnej

Aby ptaki cieszyły się dobrym zdrowiem, należy zapewnić im następujące warunki klimatyczne:

  • temperaturę pomiędzy 18 i 25°C, w okresie zimowania co najmniej 5°C
  • wilgotność powietrza powyżej 60 procent, którą można osiągnąć za pomocą systemu zraszaczy lub codziennego zraszania
  • dziesięć do czternastu godzin światła przy użyciu oświetlenia o pełnym spektrum lub sztucznego światła o wysokiej częstotliwości

Ponadto, upewnij się, że ptaki nie są narażone na przeciągi lub bezpośrednie działanie promieni słonecznych.

Czy aleksandretty obrożne można łączyć z innymi gatunkami ptaków?

Papugi te niezbyt dobrze rozumieją się z przedstawicielami innych gatunków. Ewentualnie zniosą towarzystwo mniejszych papużek, ale lepiej socjalizować je z innymi aleksandrettami.

Te wegetariańskie ptaki można karmić niskotłuszczowymi nasionami dla dużych papug. Dodatkowo, warto podawać im świeży pokarm, który dostarczy im niezbędnych witamin i składników odżywczych. W tym celu sprawdzą się:

  • warzywa, takie jak marchewki czy papryka
  • zioła i pąki, takie jak owoc dzikiej róży czy gwiazdnica pospolita
  • owoce, takie jak mango, banany czy winogrona

Minerały i woda pitna

W zbilansowanej diecie oprócz nasion i świeżego pokarmu nie może zabraknąć składników bogatych w minerały, takich jak jajka czy szkielety mątw.

Dobrym uzupełnieniem diety jest również wspomagający trawienie żwirek. Ponadto, ptaki powinny mieć stały dostęp do wody pitnej.

Uwaga: Aby zapobiec zjadaniu przez ptaki zepsutego pokarmu, niezjedzone resztki należy usuwać z klatki po około sześciu godzinach.

Psittacula krameri jedząca jabłko
Aleksandretty obrożne są wegetarianami i uwielbiają świeży pokarm. Oswojone osobniki jedzą nawet z ręki człowieka.

W wieku trzech lat papugi są gotowe do rozmnażania, ale może się zdarzyć, że samiczki złożą jaja już w wieku dwóch lat.

Okres lęgowy

Aleksandretty to bardzo lojalne ptaki, które są wierne jednemu partnerowi przez całe życie. Ich okres lęgowy zaczyna się w kwietniu lub w maju i trwa około 22 do 28 dni.

Lęgi

Przedstawicielki tego gatunku składają średnio dwa do sześciu jaj rocznie. Po wykluciu, pisklęta potrzebują około 48 do 50 dni zanim się usamodzielnią.

Na wolności średnia długość życia tych urokliwych ptaków wynosi około 20 lat. W niewoli zaś, jeśli mają zapewnione odpowiednie warunki utrzymania, mogą żyć dziesięć lat dłużej. W ogrodach zoologicznych podobno niektóre osobniki przekroczyły nawet 50 rok życia.

Kontrole weterynaryjne dla zdrowia papug

Jeśli nie zapewnimy aleksandrettom odpowiednich warunków utrzymania i właściwego żywienia, mogą poważnie zachorować, a w najgorszym przypadku nawet umrzeć. Dlatego zanim zdecydujesz się trzymać je w domu, musisz dobrze poznać ich potrzeby i wymagania, aby móc w porę rozpoznać nietypowe zachowanie lub zmiany, mogące wskazywać na ewentualne problemy zdrowotne.

Jeśli więc cokolwiek w wyglądzie czy zachowaniu Twoich podopiecznych Cię zaniepokoi, nie zwlekaj z wizytą u lekarza weterynarii.

Typowe choroby papug

Ponieważ aleksandretta obrożna należy do rodziny papug, może zachorować na różne typowe dla nich choroby.

Informacje na temat chorób niebezpiecznych dla zdrowia papug znajdziesz w naszym artykule.

Aleksandretta obrożna pochodzi z Azji i Afryki, gdzie zamieszkuje zalesione sawanny i otwarte lasy górskie.

Z sawanny do miasta

Około 2000 lat temu Aleksander Wielki miał sprowadzić pierwsze aleksandretty z Indii do Europy. Ze względu na ich elastyczność i umiejętność dostosowania się do różnych warunków życia, szybko się rozprzestrzeniły.

Od lat 60-tych te zielone ptaki zasiedlają głównie stare tereny zielone i duże ogrody.

Czy aleksandretta obrożna jest gatunkiem zagrożonym?

Ponieważ aleksandretta obrożna z powodzeniem zadomowiła się poza swoim obszarem pochodzenia i uważana jest za wyjątkowo odporną na wszelkie niedogodności, nie zaliczamy jej obecnie do gatunków zagrożonych.

Zakup aleksandretty obrożnej: Od hodowcy czy ze schroniska dla zwierząt?

Przy odrobinie szczęścia, przedstawicieli tego gatunku znajdziesz w schronisku lub specjalnym azylach i ośrodkach dla dzikich ptaków. W przeciwnym razie możesz poszukać ich u hodowców. Zwróć wówczas uwagę, czy posiadają oni pozwolenie na ich hodowlę.

Warto wiedzieć: Młode zwierzęta nie są jeszcze tak intensywnie ubarwione jak ich starsi kuzyni. Dopiero w wieku około trzech lat stają się zielonymi pięknościami.

Ile kosztuje aleksandretta obrożna?

Hodowcy oferują młode pary ptaków już od 400 złotych. Jeśli jednak wolisz oswojone papugi, lepiej wybrać nieco starsze osobniki. Są one jednak z reguły droższe i mogą kosztować ponad 1000 złotych.

Poza tym, ceny są różne w zależności od ubarwienia zwierzęcia, dlatego w przypadku wyjątkowo kolorowych egzemplarzy trzeba będzie głębiej sięgnąć do kieszeni.

Podsumowanie: Czy aleksandretta obrożna jest odpowiednim zwierzęciem dla mnie?

Jeśli zapoznasz się z cechami szczególnymi tych egzotycznych ptaków i jesteś w stanie zapewnić im wystarczającą ilość miejsca i towarzystwo innych przedstawicieli gatunku, nic nie stoi na przeszkodzie, by trzymać je w domu.

Dzięki informacjom zawartym w niniejszym artykule masz już solidną podstawę do stworzenia odpowiednich warunków dla Waszego wspólnego, harmonijnego życia.

Charakterystyka aleksandretty obrożnej (Psittacula krameri)

Cechy szczególne: Egzotyczny gatunek ptaka, który może być trzymany wraz z innymi przedstawicielami gatunku jako zwierzę domowe.
Charakter: towarzyska, gadatliwa, bardzo aktywna
Wielkość: 37–43 cm
Waga: 95–143 g
Ubarwienie: zielone, częściowo albinotyczne, lutino i pastelowe niebieskie
Długość życia: 20–50 lat
Utrzymanie: na zewnątrz i wewnątrz
Socjalizacja: nie
Klatka: woliera zewnętrzna lub wewnętrzna o min. wymiarach 2 x 1 x 2 m, pomieszczenie dla ptaków min. 20 m2
Pokarm: nasiona, warzywa, owoce, gałęzie, pąki
Poziom trudności: średni
Cena: od ok. 400 zł
Pochodzenie: Azja i Afryka

Franziska G., Weterynarz
Profilbild von Tierärztin Franziska Gütgeman mit Hund

Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.


Najczęściej polecane