Królik wiedeński niebieski

Artykuł napisany przez Bärbel Edel

Charakterystyczna cecha królika wiedeńskiego niebieskiego: Lśniąca, niebieskoszara sierść i oczy w takim samym kolorze.

Królik wiedeński niebieski pochodzi z Austrii. Jego lśniące, niebieskoszare futerko sprawia, że jest bardzo miły dla oka, ale wygląd nie jest jego jedyną zaletą – ma również bardzo uroczy charakter, a ponadto jest wytrzymały i łatwy w pielęgnacji.

Spis treści

Wygląd królika wiedeńskiego niebieskiego
Charakter: Ufne i ciekawskie
Ważne dla utrzymania: Inni przedstawiciele gatunku i różnorodność
Żywienie królika wiedeńskiego niebieskiego
Zdrowie: Króliki wiedeńskie niebieskie są wytrzymałe i odporne
Zakup królika wiedeńskiego niebieskiego
Pochodzenie rasy
Podsumowanie: Urocze piękności

Wygląd królika wiedeńskiego niebieskiego

Królik wiedeński niebieski należy do królików wiedeńskich – grupy średniej wielkości królików o różnym umaszczeniu, z których każdy wariant kolorystyczny tworzy odrębną rasę. Oprócz niebieskiego wiedeńczyka, istnieje jeszcze biały, czarny, szary oraz niebieskoszary królik wiedeński.

Jak sama nazwa wskazuje, przedstawiciele tej rasy pochodzą z Wiednia. Ich sierść wyróżnia się nasyconym, niebieskoszarym odcieniem. Jest średniej długości, lśniąca i posiada wyjątkowo grube włosy podszyciowe. Ich oczy są niebieskie lub niebieskoszare, a pazury ciemne.

Wszystkie króliki wiedeńskie mają podobną budowę ciała: Jego tylna część jest lekko wydłużona i walcowata, a kończyny średniej długości i mocne.

Na krótkiej szyi spoczywa głowa o szerokim czole, szerokim pyszczku i z wyraźnie zarysowanymi policzkami. Stojące uszy mierzą od dziesięciu do trzynastu centymetrów długości.

Idealna waga królików tej rasy wynosi od 4,25 do 5,25 kilogramów, nie powinny zaś ważyć mniej niż 3,75 kilograma.

Charakter: Ufne i ciekawskie

Króliki wiedeńskie niebieskie uważane są za stosunkowo nieskomplikowane zwierzęta. Mają spokojne usposobienie, są ufne i bez problemu można je oswoić. Jeśli są odpowiednio traktowane, mogą zbudować opartą na zaufaniu relację ze swoim opiekunem. Nie dziwi więc fakt, że należą do najpopularniejszych ras królików na świecie.

Są również bardzo ciekawskie, aktywne i uwielbiają eksplorować otoczenie.

Cechy te czynią je odpowiednimi również dla początkujących miłośników gatunku. Niemniej, warunkiem niezbędnym do ich trzymania jest oczywiście spełnienie ich podstawowych potrzeb, takich jak potrzeba różnorodności i towarzystwa.

Warunki utrzymania i pielęgnacja

Ważne dla utrzymania: Inni przedstawiciele gatunku i różnorodność

Pomimo tego, że króliki wiedeńskie niebieskie to wytrzymałe i mało wymagające zwierzęta, istnieje kilka kwestii, które należy uwzględnić podczas ich trzymania.

Tak jak wszystkie króliki, przedstawiciele tej rasy są niezwykle towarzyscy i absolutnie nie mogą żyć w pojedynkę. Potrzebują co najmniej jednego towarzysza, z którym będą mogły się komunikować i wymieniać czułości.

Najlepiej czują się obok swojego rodzeństwa odmiennej płci. Możliwe jest również stworzenie grupy, składającej się z jednego samca i dwóch samic.

Po spełnieniu pewnych warunków, króliki wiedeńskie niebieskie mogą być trzymane razem z kotami. Nie należy jednak łudzić się, że się zaprzyjaźnią. W pewnym okolicznościach niewykluczone jest również, że będą żyły w zgodzie z psami, ale na wszelki wypadek lepiej nie zostawiać ich samych z królikami.

Towarzystwo świnek morskich wykluczone

Króliki są często trzymane razem ze świnkami morskimi. Jednak te dwa gatunki nie mają ze sobą wiele wspólnego i nie powinny być ze sobą socjalizowane.

Króliki uwielbiają się do siebie przytulać i wzajemnie pielęgnować, a dla świnek morskich takie zachowanie jest zupełnie obce i sprawia, że czują się niekomfortowo. Innym przykładem jest komunikacja – podczas gdy świnki morskie dysponują szerokim arsenałem dźwięków, którymi się porozumiewają, króliki krzyczą tylko, gdy są śmiertelnie przerażone. Dlatego nieporozumienia i zachowania agresywne są w takim przypadku gwarantowane.

Króliki wiedeńskie niebieskie są bardzo płodne

Uwaga: Króliki wiedeńskie niebieskie są bardzo płodne. Między innymi z tego powodu są tak popularne wśród hodowców. Aby uniknąć niechcianego potomstwa i agresywnego zachowania związanego z rują i ciążą urojoną, zwierzęta należy wykastrować.

Najlepiej na zewnątrz

Chociaż króliki wiedeńskie niebieskie mogą być trzymane w mieszkaniu, najlepiej będą czuły się w klatce na zewnątrz, otoczonej wybiegiem, na którym będą mogły się swobodnie i do woli poruszać.

W lecie należy zwrócić szczególną uwagę na ochronę przeciwsłoneczną. Zbyt dużo słońca może bowiem nie tylko sprawić, że sierść zwierzęcia wypłowieje, ale generalnie króliki niezbyt dobrze radzą sobie z wysokimi temperaturami.

Podstawowe wyposażenie klatki:

co najmniej jeden pojnik
miski na pokarm
paśnik
odpowiednia ściółka i siano
domek do spania, zapewniający również miejsce wyciszenia i schronienia

W sklepie internetowym zooplus znajdziesz duży wybór klatek i kojców dla królików.

Króliki potrzebują przestrzeni

Mała klatka na balkonie nie będzie odpowiednim miejscem dla królika, również dla wiedeńskiego niebieskiego. Już ze względu na same swoje rozmiary wymagają odpowiedniej wielkości lokum.

Przedstawiciele tej rasy szybko się nudzą, dlatego potrzebują regularnego zajęcia i swobodnego, zapewniającego możliwość eksploracji otoczenia wybiegu. Powinien on oferować dużo przestrzeni do kicania, biegania i zabawy. W ich przypadku świetnie sprawdzi się mini „plac zabaw” z piaskownicami, jaskiniami i tunelami, w których będą mogły się ukryć.

Tunele i inne zabawki dla królików znajdziesz w sklepie internetowym zooplus.

Łatwe w pielęgnacji

Klatka i wybieg powinny być oczywiście regularnie czyszczone. Poza tym, króliki te nie wymagają specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych.

Podczas zmiany okrywy włosowej wiosną i jesienią warto od czasu do czasu wyszczotkować ich futerko oraz kontrolować stan pazurów. Zwłaszcza, gdy zwierzęta spędzają czas wyłącznie w pomieszczeniu, ich pazury nie mają okazji, by się wystarczająco ścierać. W razie potrzeby należy przycinać je specjalnymi cążkami. Czynność tę można również powierzyć lekarzowi weterynarii.

Żywienie

Żywienie królika wiedeńskiego niebieskiego

Króliki te nie mają specjalnych wymagań żywieniowych, ale trzeba pamiętać, że mają bardzo wrażliwy żołądek. Codzienne podawanie im siana i słomy zapobiega problemom trawiennym, dlatego powinny mieć do nich nieograniczony dostęp, podobnie jak do czystej wody do picia.

Oprócz świeżych warzyw, takich jak marchewki, króliki bardzo lubią świeżą trawę i mniszka lekarskiego. Warto zapewnić im również gałązki do obgryzania.

Jeśli podajesz swojemu podopiecznemu gotowe mieszanki, upewnij się, że są one wysokiej jakości, nie zawierają cukru i innych szkodliwych dodatków.

Wszystkie najważniejsze informacje na temat właściwego żywienia królików znajdziesz w naszym artykule.

Zdrowie

Zdrowie: Króliki wiedeńskie niebieskie są wytrzymałe i odporne

Króliki te są mało wymagające i wytrzymałe, a ich średnia długość życia wynosi osiem do dziesięciu lat.

Jak już wspomnieliśmy, są bardzo płodne. Ponadto, szybko rosną i dobrze wykorzystują pokarm.

Niestety, mają również predyspozycje do wad zgryzu ze względu na szeroką, skróconą głowę. Dlatego na wszelki wypadek należy regularnie sprawdzać stan ich uzębienia u lekarza weterynarii.

Gałęzie, świeża trawa i siano wspomagają ścieranie zębów i zapobiegają problemom stomatologicznym.

Zakup

Zakup królika wiedeńskiego niebieskiego

Te urocze zwierzątka podbiły Twoje serce i chcesz dać im nowy dom?

Wiele ofert sprzedaży znajdziesz co prawda w Internecie, ale obrońcy praw zwierząt odradzają zakup od prywatnych sprzedawców. Ich podopieczni trzymani są nierzadko w nieodpowiednich warunkach – niewystarczająca przestrzeń, niewłaściwa higiena i niedostateczna opieka weterynaryjna nie należą niestety do sytuacji wyjątkowych.

Samce przebywają same przez większość czasu, są bowiem potrzebne tylko do pokrycia samic.

To samo dotyczy sklepów zoologicznych. Czasami sprzedawane zwierzęta są bardzo młode – zbyt wcześnie oddzielone od matek i trzymane w wątpliwych warunkach.

Dlatego lepszym wyborem jest zakup od hodowcy, choć i w tym przypadku nie mamy gwarancji, że zwierzęta trzymane są tam w warunkach odpowiednich dla gatunku. Jeśli chcesz kupić królika z hodowli, możesz dowiedzieć się, gdzie znajdziesz godnego zaufania hodowcę w Krajowym Związku Hodowców Królików, a najlepszą decyzją jest adopcja zwierzęcia ze schroniska. Można tam znaleźć przedstawicieli wielu ras, a przy odrobinie szczęścia również królika wiedeńskiego.

Niewątpliwą zaletą takiego rozwiązania jest fakt, że pracownicy schroniska doskonale znają swoich podopiecznych i chętnie podpowiedzą Ci, który z nich najbardziej do Ciebie pasuje.

Historia

Pochodzenie rasy

Początki tej rasy królików sięgają XIX wieku w Austrii. Wówczas króliki nie były jeszcze trzymane jako zwierzęta domowe – miały dostarczać swoim właścicielom ciepłego futra i były źródłem pożywienia.

Urzędnik kolejowy Johann Konstantin Schultz chciał wyhodować rasę, która spełniałaby obie te funkcje. Swoje motywy opisał w magazynie dla hodowców królików w 1895 roku: „Głównym powodem, który skłonił mnie do stworzenia tej nowej rasy królików było wyhodowanie zwierzęcia, które nie tylko niczym nie ustępowałoby przedstawicielom najlepszych ras, ale także oferowałoby podwójną wartość ekonomiczną, polegającą na byciu źródłem wysokiej jakości mięsa oraz posiadałoby piękną sierść.”

Do hodowli wykorzystywał belgijskie olbrzymy, francuskie baranki i króliki niebieskie lotaryńskie. Tak narodził się królik wiedeński niebieski.

W 1903 roku pierwsze egzemplarze trafiły z Austrii do Niemiec i stały się bardzo popularne jako „rasa użytkowa”. W międzyczasie stawały się również coraz bardziej cenione jako zwierzęta domowe.

Podsumowanie: Urocze piękności

Dzięki solidnemu zdrowiu i spokojnemu usposobieniu, króliki te świetnie sprawdzą się również w rękach początkujących miłośników gatunku, pod warunkiem oczywiście, że zapewnią im odpowiednie warunki życia, w tym dużo przestrzeni oraz kontakt z innymi królikami.

Bärbel Edel

Dziennikarka, której największą pasją są zwierzęta. Już podczas studiów badała relacje między ludźmi a psami. Kilka lat temu adoptowała kocurka z monachijskiego schroniska dla zwierząt. Elvis stał się dla niej inspiracją do założenia bloga o kotach „Lieblingskatze” (niem. ulubiony kot), a także do zajęcia się zwierzętami w pracy dziennikarskiej. Poprzez swoje artykuły chciałaby pomóc ludziom lepiej zrozumieć ich pupili.

Podziel się swoją opinią

Czy artykuł był pomocny?