Kokcydioza u psów 

Jeśli Twój pies cierpi na biegunkę, jedną z możliwych przyczyn może być kokcydioza, za którą odpowiedzialne są jednokomórkowe pasożyty jelitowe. Jak rozpoznać kokcydiozę u psa i jak sprawnie się z nią uporać? Odpowiedź znajdziesz poniżej.

Czy kokcydioza u psów jest niebezpieczna?

Podobnie jak wiele innych pasożytów jelitowych, kokcydia dobrze poddają się leczeniu. W związku z tym szanse na wyleczenie psa z kokcydiozy są duże, ale jej objawy mogą być poważne i zagrażające życiu, szczególnie w przypadku szczeniąt. Dlatego tak ważne jest szybkie wdrożenie leczenia.

Objawy: Jakie są najczęstsze objawy choroby?

Ze względu na jeszcze niedoświadczony układ odpornościowy szczeniąt i młodych psów, u tych grup wiekowych objawy są silniejsze niż u dorosłych czworonogów, które chorują tylko wówczas, gdy ich organizm jest osłabiony przez inne choroby podstawowe.

Ponieważ kokcydia atakują jelita, o infekcji świadczą dolegliwości jelitowe oraz inne niespecyficzne objawy:

• Biegunka: Może mieć różne nasilenie i konsystencję, ale najczęściej kał jest rzadki i wodnisty. Może pojawić się w nim krew.
• Objawy ogólne: Zmęczenie, zmniejszony apetyt, gorączka i utrata płynów (odwodnienie), czasami stanowiące niebezpieczeństwo zaburzenia równowagi elektrolitowej
• Niedobór składników odżywczych: Opóźniony rozwój szczeniąt i wychudzenie
• Ze względu na niewielkie zapasy energii u szczeniąt, szczególnie ciężkie biegunki mogą w ich przypadku skończyć się nawet śmiercią.

Diagnoza: Jak wykrywamy kokcydiozę u psów?

Długotrwała biegunka jest szczególnie niebezpieczna dla szczeniąt, dlatego należy jak najszybciej udać się z nimi do lekarza weterynarii.

Na podstawie informacji dotyczących dotychczasowych szczepień, warunków utrzymania (indywidualnie lub w grupie) oraz żywienia (np. barfowanie) można wykluczyć inne dolegliwości wywołujące biegunkę, takie jak parwowiroza, ewentualne nietolerancje pokarmowe czy spożycie toksycznych substancji.

Aby móc ocenić aktualny stan zdrowia psa, po dokładnym wywiadzie z opiekunem zwierzęcia lekarz weterynarii przeprowadzi badanie ogólne. Jest to ważne zwłaszcza w przypadku szczeniąt, które są szczególnie narażone na duże ryzyko związane z niedoborami energii.

Jeśli krążenie psa jest niestabilne, można je wyrównać, podając mu płyny, cukier i elektrolity (np. potas) w postaci wlewów dożylnych. Dopiero wtedy możliwe jest przeprowadzenie dalszych badań.

Aby wykryć kokcydiozę u psa, konieczne jest zbadanie kału na obecność oocyst. Ponieważ pasożyty nie są wydalane w sposób ciągły, kał należy zbierać przez co najmniej trzy dni.

Dopiero wówczas wynik badania próbek może być wiarygodny. Wywołujące kokcydiozę patogeny można zobaczyć pod mikroskopem dzięki metodzie flotacji.

Leczenie: Jakie metody leczenia są dostępne?

Leczenie kokcydiozy u psów polega na podawaniu odpowiednich leków i zapewnieniu należytej higieny. Tylko dzięki konsekwentnym działaniom można pozbyć się kokcydiów.

Leczenie farmakologiczne:

• leki przeciwko kokcydiom (sulfonamidy, toltrazuril)
• stabilizacja krążenia za pomocą wlewów dożylnych
• antybiotykoterapia ewentualnych wtórnych infekcji bakteryjnych
• dieta: lekkostrawne posiłki, odpowiednia ilość wody

Środki higieniczne:

• leczenie wszystkich zwierząt mających kontakt z zarażonym psem (również tych, które nie mają żadnych objawów klinicznych)
• usuwanie odchodów i regularne czyszczenie miejsc defekacji
• codzienne czyszczenie i dezynfekcja skażonych powierzchni, misek na wodę i karmę, zabawek i innych przedmiotów (wodą o temperaturze co najmniej 65 stopni Celsjusza)

Rokowania: Jakie są szanse powodzenia leczenia kokcydiozy u psów?

Jeśli kokcydioza zostanie szybko rozpoznana i skutecznie leczona, rokowania w większości przypadków są dobre. Niemniej, choroba może mieć ciężki przebieg, zwłaszcza u szczeniąt, i prowadzić do zaburzeń rozwojowych, a nawet śmierci.

Przyczyny: Jak dochodzi do zachorowania?

Kokcydia to jednokomórkowe pasożyty obecne na całym świecie. Obejmują różne rodzaje i gatunki przystosowane do określonych żywicieli. Występujące u psów gatunki Isospora canis, Isospora ohiosensis i Isospora burrowski mogą namnażać się i wywoływać objawy tylko w przewodzie pokarmowym psów.

Psy mogą zarazić się nimi w wyniku kontaktu z zainfekowanymi czworonogami lub spożycia skażonego pokarmu, np. surowego mięsa.

Istotnym źródłem zakażenia są tak zwani żywiciele parateniczni, do których należą między innymi bydło i gryzonie. U zwierząt tych kokcydia atakują wiele narządów, ale nie mogą się rozmnażać. Przechodzą więc w stan uśpienia.

W momencie, gdy pies zje surowe mięso, zawierające pasożyty w stadium uśpienia, w jego organizmie budzą się one do nowego życia. Zagnieżdżają się w błonie śluzowej jelita cienkiego i grubego, niszczą komórki jelitowe, wywołując charakterystyczne objawy.

Około jednego do dwóch tygodni od zarażenia, pies zaczyna wydalać z kałem oocysty, czyli jaja kokcydiów. W ten sposób pasożyty rozprzestrzeniają się, zarażając kolejne czworonogi.

Zapobieganie: Jak uchronić psa przed kokcydiozą?

Aby zapobiec zakażeniu psa kokcydiozą, należy stosować następujące środki:

• dbać o higienę
• kupować mięso wyłącznie o znanym pochodzeniu (zwłaszcza w przypadku barfowania)
• regularnie badać kał zwierzęcia (trzy razy w roku)