Polidaktylia (wielopalczastość) u kotów 

W Twoim miocie jest kocię, które ma o jeden palec za dużo? To nie pomyłka w rachowaniu – Twój podopieczny jest kotem polidaktylowym, czyli ma więcej palców niż typowe koty. Co oznacza polidaktylia dla zdrowia kotów i co warto o niej wiedzieć dowiesz się w poniższym artykule.

Parowanie polidaktyli – hodowla zwierząt prowadzącą do powstawania wad rozwojowych czy wyjątkowych cech?

Rozmnażanie kotów polidaktylowych to bardzo kontrowersyjny temat.

U naszych zachodnich sąsiadów na przykład zaleca się wykluczanie ich z hodowli, aby uniknąć tworzenia kolejnych zwierząt charakteryzujących się tą mutacją genetyczną i zachować zgodność z uznanymi standardami, ale istnieją miłośnicy kotów, którzy postrzegają polidaktylię nie jako wadę, ale zaletę. Swoje stanowisko motywują stwierdzeniem, że koty o nadmiarowej liczbie palców lepiej się wspinają i mają lepszy chwyt w łapach, co sprawia, że są lepszymi myśliwymi niż koty pozbawione tej cechy.

W Ameryce niektórzy hodowcy celowo hodują „koty z kciukami” – nazywają je „Superscratcher”.

Symptomy: Czym charakteryzuje się polidaktylia?

Koty dotknięte poilidaktylią mają zazwyczaj sześć palców zamiast pięciu w przednich łapach i pięć palców zamiast czterech w tylnych łapach – czyli po jednym nadliczbowym palcu, ale nie jest to regułą. Gen odpowiedzialny za tą przypadłość może sprawić, że wszystkie kończyny będą posiadały dodatkowy palec lub tylko jedna z nich.

Zdarzają się również przypadki, chociaż dużo rzadziej, że na łapie wyrośnie więcej nadmiarowych palców. Jeśli wierzyć Księdze rekordów Guinnessa, istniał kot o imieniu Jake, który zamiast 18 palców miał ich 28.

Nie martw się jeżeli Twój kot również ma jeden lub więcej dodatkowych palców – nie powoduje to u niego dolegliwości bólowych. W rzadkich przypadkach może zdarzyć się, że pazur wrośnie w skórę, powodując stan zapalny, ale z reguły nie grozi to żadnymi poważnymi konsekwencjami.

W zależności od tego, w którym miejscu łapy wyrasta dodatkowy palec, możemy mówić o następujących dwóch rodzajach kotów:

1. Koty mitten, inaczej zwane kotami w rękawiczkach, kotami z kciukami

Określenie to pochodzi od angielskiego słowa „mitten”, co oznacza „rękawicę”. W tym przypadku, dodatkowy palec wyrasta na wewnętrznej stronie łapy – w miejscu wilczego pazura w przedniej łapie polidaktylowe koty mają kciuk.

2. Koty patty feet, hamburger feet

W tej konfiguracji łapa kota wydaje się być okrągła niczym hamburger – zmutowany gen sprawia, że palec wyrasta centralnie lub na zewnątrz łapy.

Przyczyny: Jakie są przyczyny polidaktylii u kotów?

Za wielopalczastość u kotów odpowiedzialna jest mutacja genetyczna, dziedziczona autosomalnie dominująco, co oznacza, że jeśli jedno z rodziców miało polidaktylię, istnieje duże prawdopodobieństwo, że potomstwo ją odziedziczy. Koty posiadają łącznie 18 palców w przednich i tylnych łapach, ale jeżeli odpowiedzialny za ich liczbę gen ulegnie modyfikacji, zmieni on również ich liczbę.

Polidaktylia występuje szczególnie często u kotów rasy Maine Coon. Różne źródła podają, że 40 procent kotów tej rasy w jej pierwotnej formie miało dodatkowy palec.

Warto wiedzieć: Jako że ukochany kot pisarza Ernesta Hemingwaya był również wielopalczasty, na koty polidaktylowe zwykło się mówić „koty Hemingwaya”. Wielopalczaste koty były również lubiane przez marynarzy, którzy wierzyli, że przynoszą im szczęście na morzu i często pomieszkiwały z nimi na statkach, dzięki czemu zyskały miano „kotów okrętowych”.

Również koty rasy pixiebob znane są z polidaktylii, jednak w przeciwieństwie do Maine Coon, pixiebob jest jedyną rasą kotów, u której polidaktylia jest dopuszczalna i tolerowana zgodnie ze standardem rasy.