Kaszel u kota 

Kaszlem u kota nazywa się gwałtowne wyrzucanie wdychanego powietrza z płuc zwierzęcia przez jego pyszczek. Przyczyną tego objawu jest bodziec wywołujący odruch kaszlu. Celem tego odruchu jest pozbycie się z organizmu ciał obcych lub usunięcie wydzieliny oskrzelowej z dróg oddechowych. Kaszel występuje u kotów często i może mieć najróżniejsze podłoża.

Przyczyny kociego kaszlu

Przyczyny występowania kaszlu u kota są wielorakie. By lepszej je zrozumieć i uporządkować, pomocne może okazać się podzielenie ich na dwie grupy: bakteryjne i niebakteryjne.

Przyczyny niebakteryjne

Najczęstszym powodem występowania kaszlu u kota jest znalezienie się w jego układzie pokarmowym jakiegoś ciała obcego (na przykład źdźbła trawy, piórka czy kłaczka). Źdźbła często przylepiają się do podniebienia kota, dlatego próbuje je on „wykrztusić”, kaszląc. Niekiedy za kaszel u kota odpowiadają reakcje alergiczne lub astma, skaleczenia w drogach oddechowych czy inhalowanie gazami (na przykład zatrucie dymem). Kocia astma powoduje silne zapalenie oskrzeli objawiające się tym, że zwierzę nie może pod koniec kaszlu złapać oddechu.

Przyczyny bakteryjne

Do tej kategorii zaliczają się różne patogeny bakteryjne i wirusowe, jak również grzyby i pasożyty.

Zwłaszcza młode koty i kocięta wykazują często oznaki infekcji kocim katarem. Jest to często spotykana, występująca u kotów na całym świecie choroba wirusowa, która obok kaszlu prowadzi również do zapalenia spojówek oraz uszkodzeń śluzówki.

W zakażeniu się tą chorobą główną rolę odgrywają następujące patogeny:

• Wirusy: herpeswirus kotów typu 1 (FHV-1); kaliciwirus kotów (FCV-1)
• Bakterie: Chlamydia felis, mycoplasma, Bordetella bronchiseptica, pasteurella, klebsiella

Kaszel u kota może powodować nie tylko katar, ale i wspomniane już pasożyty. Pasożyty płucne, takie jak Aelurostrongylus abstrusus, Troglostrongylus brevior czy Capillaria aerophila, dostają się przez pyszczek kota d o jego układu oddechowego i tam się rozwijają. Doprowadzają często do rozwoju reakcji zapalnych, uszkadzających tkankę płucną. W dalszym przebiegu infekcji pasożytniczej larwy dostają się do tchawicy i stamtąd są znów przez kota połykane. Wraz z kałem pasożyty w stadium infekcyjnym wydalane są z organizmu kota do środowiska, skąd mogą znów trafić przez jamą ustną do organizmu innego zwierzęcia.

Diagnostyka

W celu postawienia konkretnej diagnozy należy udać się z pupilem do weterynarza, by ten określił przyczynę występowania kaszlu. Weterynarz zapyta Cię o częstotliwość i siłę kaszlu pupila, pojawiającą się przy kaszleniu wydzielinę oraz o to, w  jakich sytuacjach pojawia się kaszel. Ważne jest także rozróżnienie pomiędzy chronicznym kaszlem a ostrym – jednorazowy napad kaszlu może być wynikiem podrażnienia gardła przez źdźbło trawy itd., zwykle nie świadczy o infekcji.

Jeśli weterynarz jest w stanie dokładniej zaklasyfikować Twoje wskazówki, przeprowadzi następnie odpowiednie badania ogólne. Dzięki nim za pomocą różnych parametrów witalnych określi status zdrowia kota. Parametry to:

• Poziom uwagi lub nieobecność
• Częstotliwość bicia serca i oddechu
• Stan błon śluzowych
• Temperatura ciała

By przeprowadzić dalsze badania układu oddechowego, ważny jest stabilny stan układu krążenia. Jeśli z krążeniem u kota występują problemy, konieczna jest czasami stabilizacja krążenia poprzez infuzję.

Podczas dalszych badań metod diagnostycznych może zostać zastosowanych wiele. Czasami samo oglądnięcie oraz ostrożne badanie palpacyjne jamy ustnej oraz tchawicy kota może wykluczyć obecność ciał obcych. Do osłuchania układu oddechowego weterynarz użyje stetoskopu. Dzięki niemu zlokalizuje odgłosy towarzyszące oddychaniu (na przykład przez płyn w płucach). Jeśli istnieje podejrzenie, że w strukturach wewnętrznych organizmu kota istnieją zmiany (na przykład guzy), kota należy poddać badaniu rentgenem. Do stwierdzenia obecności choroby wirusowej należy zbadać krew oraz odchody zwierzęcia.

Terapia

Terapia kociego kaszlu jest zależna od jego przyczyny:

• Choroby zakaźne: środki odrobaczające, antybiotyki
• Guzy: chemioterapia, operacje, naświetlania
• Reakcje alergiczne: leki przeciwhistaminowe, odczulanie
• Ciała obce: usunięcie na drodze zabiegu lub operacji, w razie potrzeby pod narkozą

Leczenie objawowe:

• Środki łagodzące kaszel
• Leki przeciwzapalne
• Wsparcie systemu odpornościowego: preparaty witaminowe
• Uspokojenie systemu immunologicznego, na przykład w przypadku kociej astmy
• Środki higieniczne w celu zminimalizowanie ryzyka rozprzestrzenienia się czynników zakaźnych

Prognoza

Tak jak terapia, tak i prognoza na wyleczenie zależna jest od przyczyny kaszlu. Z reguły odpowiednio wcześnie zdiagnozowana inwazja pasożytnicza daje się sprawnie i szybko wyleczyć za sprawą odrobaczania. To samo tyczy się kociego kataru czy innych chorób zakaźnych. Prognoza na zwalczenie kociej astmy zależy od wywołujących ją alergenów. Jeśli jest możliwe, by całkowicie unikać alergenów, rokowania na niezachwiane kocie życie są dobre. Jednak, jeśli nie da się zupełnie uniknąć kontaktów kota z alergenami, możliwe jest złagodzenie symptomów w celu podniesienia komfortu życia zwierzęcia poprzez regularne podawanie mu leków.

Zapobieganie

By uniknąć chorób zakaźnych u kota, stosuj następujące środki profilaktyczne:

• Regularnie czyść kuwetę kota
• Unikajcie kontaktów z chorymi zwierzętami
• Zaszczep kota przeciwko kaliciwirusom, Felid alphaherpesvirus 1 oraz Chlamydia felis
• Pamiętaj o regularnej i skutecznej profilaktyce pasożytniczej