Grzybica skóry u kota 

Grzybica skóry u kotów może być dość uciążliwa, a nawet niebezpieczna dla opiekuna zwierzęcia. Z lektury poniższego artykułu dowiesz się, dlaczego tak jest i jak możesz chronić siebie oraz swojego podopiecznego przed zakażeniem grzybiczym.

Czy grzybica skóry może być przenoszona z kota na człowieka?

Krótko mówiąc: Tak. Grzyby skórne są patogenami odzwierzęcymi, przez co są zaraźliwe dla zwierząt i ludzi. Dlatego ważne jest, aby dotykać chorego kota wyłącznie w rękawicach i zwracać uwagę na ścisłą higienę.

Objawy: Jakie są najczęstsze objawy grzybicy skóry u kotów?

Co do zasady, grzyby mogą pojawić się na dowolnej części skóry. Grzybica skóry u kotów występuje szczególnie często na głowie (zwłaszcza na uszach), grzbiecie, nogach lub ogonie.

Zazwyczaj grzyby powodują wypadanie sierści na dotkniętym obszarze skóry w sposób kolisty lub rozproszony. Utrata sierści (łysienie) może rozprzestrzeniać się na rozległe obszary skóry w kształcie plamek.

Ponadto objęta chorobą część skóry jest często sucha i jednocześnie tłusta. Jeśli grzybica rozprzestrzeni się na otaczające struktury, takie jak tkanka podskórna, cebulki włosów lub pazury, może dojść do ich zapalenia i zaczerwienienia.

W zależności od umiejscowienia i stopnia zakażenia grzybiczego, dotknięte chorobą koty mogą również wykazywać następujące objawy choroby:

• Świąd: Kot często liże, drapie lub ociera się o dotknięte chorobą miejsca skóry.
• Ból: Jeśli doszło do zapalenia tkanki, koty mogą boleśnie zareagować na infekcję grzybiczą.

Rozpoznanie: Jak diagnozuje się grzybicę skóry u kotów?

Nie zawsze lekarz weterynarii jest w stanie na pierwszy rzut oka odróżnić zakażenie grzybicze od innych zakaźnych chorób skóry (np. bakteryjnych) lub przyczyn hormonalnych. Aby móc wiarygodnie wykryć infekcję grzybiczą, w ramach diagnostyki wykluczającej przeprowadza się następujące badania:

1. Biopsja

Po ostrożnym usunięciu wycinka skóry kota wraz z tkanką podskórną za pomocą stempla biopsyjnego, lekarz weterynarii zleca zbadanie próbki patologowi. Następnie tnie on próbkę na cienkie plasterki i barwi je. Jeśli grzyby uszkodziły komórki, patolog może zobaczyć zmiany poprzez barwienie.

2. Kultury grzybów (badanie mikroskopowe)

Mikrobiologia pozwala hodować grzyby skóry na specjalnych podłożach odżywczych. Nakłada ich kolonię na specjalny nośnik i ogląda pod mikroskopem. Na podstawie pewnych cech można wówczas ze względną pewnością określić gatunek grzyba.

3. Trichogram

Aby lekarz weterynarii mógł zbadać sierść aż do cebulek włosowych pod kątem obecności grzybów skóry, pobiera on głębokie zeskrobiny skóry i ogląda je pod mikroskopem.

4. Lampa Wooda

Istnieją gatunki grzybów, których zarodniki (komórki rozrodcze) fluoryzują w świetle UV lub czarnym świetle lampy Wooda. Chociaż specjalista może bardzo szybko zastosować tę metodę, aby wykryć niefluorescencyjne gatunki grzybów (np. Trichophyton), będzie musiał również skorzystać z co najmniej jednej z pozostałych metod diagnostycznych.

Leczenie: Jak leczy się grzybicę skóry u kotów?

Aby móc walczyć z grzybicą skóry u kota na dłuższą metę, lekarz weterynarii przepisuje zwierzęciu specjalne leki. Te tak zwane leki przeciwgrzybicze muszą być podawane przez kilka tygodni w postaci tabletek (leczenie ogólnoustrojowe) i dodatkowo wcierane w dotknięte obszary skóry w postaci maści (leczenie miejscowe). Aby substancja czynna mogła lepiej wniknąć w skórę, zaleca się strzyżenie sierści kota.

Aby uniknąć zarażenia grzybicą skóry, przez cały okres leczenia należy dotykać kota wyłącznie w rękawiczkach i dokładnie sprzątać otoczenie zwierzęcia. Dezynfekuj również wszystkie przedmioty, takie jak zabawki, kuweta czy miska na pokarm. Jeśli to możliwe, kota zakażonego grzybicą należy odseparować od zdrowych zwierząt (kwarantanna).

Po zakończeniu terapii lekarz weterynarii ponownie zbada kota, aby sprawdzić jej skuteczność. Jeśli grzyby nadal będą obecne, przedłuży leczenie o kilka kolejnych tygodni. O jego zakończeniu możemy mówić dopiero wtedy, gdy uda się pozbyć wszystkich grzybów.

Rokowania: Jakie są szanse na wyleczenie?

Rokowania w przypadku infekcji grzybiczej u kota zależą od gatunku grzyba. Z reguły jednak dolegliwość tę leczy się w ciągu kilku tygodni lub miesięcy bez poważnych powikłań – pod warunkiem oczywiście stosowania się do zaleceń lekarza weterynarii i usuwania ze środowiska wszystkich zakaźnych stadiów grzybiczych.

Przyczyny: Jak powstaje grzybica skóry u kotów?

Istnieją dwa różne rodzaje grzybic skóry: Dermatofitozy i dermatomikozy.

Dermatofitozy

Dermatofity to grzyby atakujące sierść i pazury kota. Podczas gdy koty są szczególnie często zakażane Microsporum, Trichophyton występuje stosunkowo rzadziej.

Dermatomikozy

Jeśli grzyby skórne atakują tylko skórę zewnętrzną, a nie tkankę podskórną, lekarze weterynarii nazywają je dermatofitami. Najbardziej znanym patogenem wywołującym dermatomikozę u kotów jest gatunek Malassezia. Jednak koty są znacznie częściej narażone na Mikrosporum.

W wyniku kontaktu z zarażonymi przedstawicielami gatunku lub zanieczyszczonymi przedmiotami, grzyby skórne mogą z łatwością rozprzestrzenić się na skórze zwierzęcia. To, czy Twój kot zachoruje, czy będzie tylko nosicielem, zależy od sprawności jego układu odpornościowego.

Profilaktyka: Jak chronić kota przed grzybicą skóry?

Grzybica skóry szczególnie często dotyka koty, których układ odpornościowy jest osłabiony. Należą do nich stare, chore i bardzo młode koty. Jednak zdrowe koty również mogą cierpieć na infekcję grzybiczą. Aby temu zapobiec, należy zwrócić uwagę na następujące kwestie:

• Regularnie czyść otoczenie kota, aby usunąć zarodniki.
• Jeśli chcesz zaadoptować nowego kota, najpierw oddziel go od innych zwierząt do czasu sprawdzenia jego stanu zdrowia przez lekarza weterynarii.
• Regularnie zabieraj swojego zwierzaka do lekarza weterynarii, aby odpowiednio wcześnie wykryć choroby podstawowe.
• Upewnij się, że dieta Twojego podopiecznego jest zbilansowana i zdrowa, aby uniknąć dolegliwości wynikających z niewłaściwego żywienia.
• U lekarza weterynarii możesz dowiedzieć się więcej o szczepieniach przeciwko grzybicy skóry u kotów.