Psie odchody: Na co zwrócić uwagę? This article is verified by a vet

Artykuł napisany przez Franziska G., Weterynarz
Pies wypróżniający się na łące

Choć zazwyczaj psie odchody wzbudzają w nas obrzydzenie, zawsze należy przyglądać się ich konsystencji i kolorowi.

Jelita psa odgrywają główną rolę w utrzymaniu go w zdrowiu. Jeśli mechanizmy jelitowe zostają zaburzone, psie odchody mogą zmienić swoją formę i barwę. Dowiedz się wszystkiego, co należy wiedzieć o idealnej konsystencji i kolorze kału zdrowego psa oraz o sygnałach ostrzegawczych, które można z niego wyczytać.

Nietypowe psie odchody: Kiedy konieczna jest wizyta u lekarza weterynarii?

Podczas spacerów psom zdarza się zjeść zepsute jedzenie czy wypić wodę z zastałych zbiorników, co często prowadzi do biegunki lub wymiotów.

Jeśli jednak odchody Twojego psa nie wrócą do normy po jednym lub dwóch dniach, lub jeśli zwierzę wykazuje inne objawy chorobowe, należy na wszelki wypadek udać się do lekarza weterynarii. Jest to ważne, by móc wykluczyć ewentualne poważne dolegliwości na wczesnym etapie ich rozwoju i wdrożyć odpowiednie leczenie.

Uwaga zwłaszcza w przypadku szczeniąt

Nie zwlekajmy z konsultacją weterynaryjną zbyt długo, ponieważ w nagłych przypadkach może ona uratować zwierzęciu życie. Ważne jest to szczególnie w przypadku szczeniąt i małych psów, ponieważ to zwłaszcza u nich ciężka biegunka może w krótkim czasie doprowadzić do poważnego odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych.

Również gdy psie odchody wyglądają inaczej niż zazwyczaj, mają wyraźnie inny kolor lub zawierają krew należy bezwzględnie udać się do lekarza weterynarii.

Odzwierciedlenie stanu zdrowia psa

Konsystencja, wszelkie domieszki i kolor psich odchodów świadczą o stanie zdrowia Twojego psa. Aby dowiedzieć się, co kał zwierzęcia mówi o jego kondycji, należy wziąć pod uwagę poniższe aspekty.

Konsystencja: Nie za twarde, nie za miękkie

Konsystencja psich odchodów mówi wiele o aktualnej kondycji psa – mogą być one zbyt twarde lub zbyt miękkie:

Zbyt miękki kał psa oznacza biegunkę. Jeśli pojawi się ona nagle i trwa krócej niż tydzień, mówimy o ostrej biegunce.

Jeśli natomiast trwa co najmniej trzy tygodnie lub regularnie się powtarza, mówimy o przewlekłej biegunce.

Podział ten jest ważny, ponieważ czynniki te wskazują na możliwe przyczyny dolegliwości i determinują sposób leczenia. Podczas gdy ostrą biegunkę zazwyczaj szybko można wyleczyć za pomocą leków objawowych, takich jak kroplówki, psy cierpiące na przewlekłe biegunki muszą otrzymywać antybiotyki, leki przeciwpasożytnicze czy immunosupresyjne.

Do najczęstszych przyczyn wywołujących biegunkę u psów zaliczamy:

  • Jedzenie: Nietolerancje pokarmowe, zepsute jedzenie
  • Choroby zakaźne: Wywoływane przez wirusy, takie jak parwowirus czy koronawirus, bakterie, takie jak Campylobacter spp. czy Salmonella spp., pasożyty, takie jak nicienie czy giardia (ogoniastek jelitowy)
  • Choroby autoimmunologiczne: Choroba zapalna jelit (IBD)
  • Choroby metaboliczne: Niewydolność wątroby, niewydolność nerek, zapalenie trzustki czy enteropatia z utratą białka (PLE)
  • Nowotwór: Chłoniak limfoblastyczny czy guzy z komórek tucznych
  • Lekarstwa: Antybiotyki lub niesteroidowe leki przeciwzapalne

W jelicie grubym następuje wchłanianie wody i formowanie kału. Jednak jeśli treść jelitowa zbyt długo w nim pozostaje, kał coraz bardziej się zagęszcza, powodując zatwardzenie.

Takie psie odchody wskazują więc na to, że w jelicie grubym doszło do zaburzeń czynnościowych, które mogą wystąpić na skutek zabiegu operacyjnego bądź zatrucia, lub zaburzeń mechanicznych, z którymi mamy do czynienia, gdy jelito zostanie zablokowane przez ciało obce lub zwężone na przykład w wyniku obecności guza.

Więcej informacji na ten temat znajdziesz w naszym artykule pod tytułem Niedrożność jelit u psa.

Zatwardzenie może również pojawić się w przypadku podawania zbyt dużej ilości kości.

Domieszki: Co oznaczają nitki lub śluz w psich odchodach?

Czasami w kale może znajdować się krew, nitki lub śluz, które również są ważną wskazówką, o której trzeba koniecznie powiedzieć lekarzowi weterynarii.

  • Nitki: Jeśli w kale psa znajdziesz wąskie nitki, mogą to być włosy lub robaki. W przypadku podejrzenia inwazji pasożytów, należy jak najszybciej zbadać psie odchody i podać odpowiedni środek odrobaczający. Zbyt duża ilość sierści w kale może świadczyć o alergii lub silnym stresie, co również należy skonsultować z lekarzem weterynarii.
  • Śluz: Zdarza się, że kał psa pokryty jest śluzem, co wynika głównie ze stanu zapalnego błony śluzowej jelita grubego.
Żółte psie odchody na łące
Żółte psie odchody wskazują na zaburzenia w obrębie jelita.

Kolory psich odchodów: Uwaga na odstępstwa od normy

U zdrowych psów woreczek żółciowy wydziela żółć zawierającą bilirubinę – żółty barwnik, dlatego normalny kał psa jest brązowy.

Kolor psich odchodów może się nieco różnić w zależności od spożywanego pokarmu czy ilości wypijanych płynów, a barwniki zawarte w pożywieniu, takie jak karoten z marchwi, mogą zmieniać ich kolor, co nie jest powodem do niepokoju.

Mogą jednak wystąpić zmiany koloru, świadczące o problemach zdrowotnych i obejmują one:

Żółty kał może wskazywać na problemy z trzustką, woreczkiem żółciowym lub wątrobą.

Czerwony kał świadczy o krwawieniu w dolnym odcinku przewodu pokarmowego.

Czarny kał powstaje w wyniku krwawień w górnej części przewodu pokarmowego (smolisty stolec).

Biały kał może mieć różne przyczyny. Może na przykład wskazywać na upośledzone trawienie tłuszczów.

Ponadto, psie odchody mogą być białe w przypadku, gdy pies zjadł zbyt dużo kości, tym samym spożywając duże ilości wapnia. W wyniku tego kał będzie również suchy i zazwyczaj twardy jak kość.

Uwaga: Biały kał może być niebezpieczny dla psa, uszkodzić ściany jelita lub spowodować jego niedrożność.

Dlatego należy uważać, by nie podawać psu zbyt dużo kości. Twardy stolec może bowiem być bardzo problematyczny dla zwierzęcia i powodować ból podczas wypróżniania.

Pies wąchający psie odchody
Prawidłowy kształt i kolor psich odchodów

Prawidłowe psie odchody

Aby móc wcześnie rozpoznać zmiany w psich odchodach, należy wiedzieć, jak powinna wyglądać ich optymalna wersja:

Skala: Jaki jest optymalny wygląd psiego kału?

Oceniając psie odchody, lekarze weterynarii posługują się systemem liczbowym od 1 do 7 – podobnie jak w przypadku bristolskiej skali uformowania stolca w medycyny ludzkiej.

Wg tej skali ocenia się przede konsystencję psich odchodów, gdzie 1 oznacza bardzo twardy a 7 wodnisty kał.

Idealny psi kał zaliczany jest do typu 2 lub 3: Powinien być brązowy i zwarty, łatwy do uchwycenia, w dotyku przypominający plastelinę, wilgotny, ale nie wodnisty.

Jak często psy powinny się wypróżniać?

Psy wypróżniają się średnio raz lub dwa razy dziennie, ale częstotliwość ta zależy od różnych czynników i może różnić się w zależności od zwierzęcia. Wpływ na to ma na przykład rasa psa, rodzaj pożywienia i jego ilość.

Z czego składają się psie odchody?

Skład psiego stolca zależy od indywidualnych czynników, takich jak chociażby sposób karmienia, ale znaczna jego część to woda, stanowiąca około 75% objętości.

Reszta to sucha masa, składająca się w 80% ze związków organicznych:

  • mikroorganizmów, takich jak bakterie,
  • niestrawionych resztek pokarmowych, takich jak błonnik pokarmowy,
  • martwych komórek nabłonka jelitowego oraz
  • wydzielin przewodu pokarmowego, takich jak barwniki i kwasy żółciowe.

Czym spowodowana jest nieprzyjemna woń psich odchodów?

Każdy opiekun psa wie, jak bardzo nieprzyjemny zapach mogą mieć psie odchody. Jest to jednak zupełnie normalna cecha kału, wynikająca z obecności gazów gnilnych i produktów fermentacji.

Jeśli natomiast odór jest wyjątkowo uporczywy i towarzyszą mu zmiany w konsystencji czy kolorze kału, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii.


Franziska G., Weterynarz
Profilbild von Tierärztin Franziska Gütgeman mit Hund

Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.


Najczęściej polecane