Ropnie u królików 

Ropnie to częsta przypadłość u królików, zwłaszcza w okolicy szczęki. Po czym rozpoznać ropień u królika i jak go leczyć? Odpowiedź znajdziesz w poniższym artykule.

Czy ropnie u królików są niebezpieczne?

Jeśli u zwierzęcia pojawi się ropień, uniemożliwiający mu pobieranie pokarmu, sytuacja staje się niebezpieczna. Układ trawienny tych zwierząt może bowiem funkcjonować prawidłowo jedynie wówczas, gdy nieprzerwanie dostarczane mu są nowe porcje jedzenia, które przemieszczają dalej już znajdującą się w żołądku treść pokarmową.

Jeżeli proces trawienia zostanie zaburzony, może dojść do rozdęcia żołądka i jelit, które w najgorszym wypadku mogą pęknąć. Dlatego tak ważne jest, aby w przypadku zauważenia jakichkolwiek nieprawidłowości jak najszybciej skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Objawy: Jak objawiają się ropnie u królików?

Typowym objawem tej dolegliwości jest obrzęk lub guz na ciele. Dotknięty nim obszar jest zaczerwieniony, bolesny i wrażliwy na ucisk.

Ból z kolei powoduje u królików zmianę zachowania – chowają się, tracą ochotę na jedzenie i chudną. Wraz z postępującym stanem zapalnym pogarsza się ich stan ogólny i może pojawić się gorączka.

Diagnoza: Jak wykrywamy ropnie u królików?

Do postawienia diagnozy niezbędne jest ogólne badanie zwierzęcia, którego celem jest zidentyfikowanie specyficznych objawów i czynników ryzyka. Należą do nich zbyt długie zęby, wady zgryzu, rany, otyłość, nadwaga lub zaburzenia metaboliczne.

Lekarz weterynarii z reguły przeprowadza następujące badania:

• Badając palpacyjnie głowę, brzuch, grzbiet i łapy królika, weterynarz sprawdza ich stan. Może w ten sposób stwierdzić bolesność, podwyższoną temperaturę i obrzęki, zlokalizować ropień i wykluczyć inne możliwe przyczyny.
• Badanie stomatologiczne pomaga wykryć problemy z uzębieniem. W przypadku ropnia korzeni zębów wykonuje się zdjęcie rentgenowskie głowy i sprawdza, czy stanem zapalnym dotknięte są kości szczęki i oczy.
• Na podstawie badania krwi można potwierdzić stan zapalny toczący się w organizmie zwierzęcia.
• Jeśli podejrzenie obecności ropnia na narządzie wewnętrznym się potwierdzi, wykonuje się badania obrazowe – RTG oraz USG.
• W niektórych przypadkach pobiera się próbkę tkanki ze zmienionego chorobowo miejsca lub z samego ropnia, która następnie poddawana jest badaniu bakteriologicznemu z antybiogramem w laboratorium. Ma to na celu zidentyfikowanie konkretnych patogenów i określenie skutecznych antybiotyków.

Przyczyny: Jak powstają ropnie?

Ropień to stan zapalny, który tworzy się tkance go otaczającej. Bakterie wnikają do tkanki, gdzie panują optymalne warunki do ich wzrostu i namnażania.

Układ odpornościowy zwierzęcia reaguje na to infekcję, między innymi wysyłając komórki obronne do objętego zapaleniem obszaru, co powoduje tworzenie się ropy.

Jeśli układ odpornościowy nie zdoła zwalczyć bakterii, istnieje ryzyko, że stan zapalny się rozprzestrzeni. Aby uchronić przed tym organizm, w miejscu dotkniętym zapaleniem powstaje zgrubiała tkanka, która otacza jamę ropnia.

Możliwe przyczyny ropni u królików obejmują:

Gdzie występują ropnie?

Zmiany te mogą pojawić się tak naprawdę w dowolnym miejscu na ciele oraz w każdym narządzie wewnętrznym, najczęściej na skutek zakażenia bakteriami, takimi jak gronkowce, Clostridia lub Escherichia coli. Sterylne, niezakaźne zmiany zdarzają się u królików bardzo rzadko.

Profilaktyka: Jak można uchronić królika przed ropniami?

Ropniom u królików można zapobiegać tylko częściowo.

Odpowiednie warunki utrzymania i dieta

• Upewnij się, że Twój podopieczny ma odpowiednie warunki utrzymania i jest właściwie pielęgnowany.
• Ruch i zbilansowana dieta wzmacniają mechanizmy obronne organizmu.
• Zapewnij królikowi wystarczającą ilość miejsca, aby zapobiec urazom na skutek agresywnych zachowań między zwierzętami lub samookaleczeniem.
• Sprawdź, czy w klatce i kojcu nie ma żadnych wystających gwoździ, drutów lub drzazg.

Co zrobić w przypadku urazu?

Jeśli Twój pupil zranił się lub połknął ciało obce, udaj się z nim do lekarza weterynarii, aby zaopatrzyć ranę. U królików rany szybko ropieją.

Lekarz weterynarii przytnie sierść wokół rany, oczyści ją sterylnym roztworem soli fizjologicznej i zastosuje odpowiedni środek dezynfekujący.

Aby rana mogła wyschnąć i wygoić się, zazwyczaj rezygnuje się z założenia opatrunku. Przez kolejne kilka dni ranę należy jednak uważnie obserwować i w przypadku zauważenia objawów zapalenia lub pogorszenia się stanu ogólnego zwierzęcia, należy ponownie skonsultować się ze specjalistą.

Regularna pielęgnacja zębów

W przypadku problemów stomatologicznych, takich jak nieprawidłowy zgryz czy zbyt długie zęby, należy je regularnie przycinać, aby zapobiec powstawaniu stanów zapalnych, chorób korzeni i innych dolegliwości, co znacznie zmniejsza ryzyko powstania ropni.