Myszoskoczek (suwak mongolski)

Artykuł napisany przez Bärbel Edel
myszoskoczek

Długość ciała myszoskoczka sięga dziesięciu centymetrów.

Jak sugeruje nazwa gatunkowa, suwak mongolski pochodzi z mongolskich stepów. Te urocze, małe gryzonie są bardzo towarzyskie, potrzebują dużo zajęć i bezwarunkowo muszą mieć towarzystwo.

Wygląd

W naturze sierść suwaka mongolskiego jest koloru piaskowego w górnej części tułowia i biała lub kremowo-biała w części dolnej.

W hodowli uzyskano również egzemplarze czarne, złote i srebrne, a nawet łaciate. U zdrowych zwierząt sierść jest gęsta i błyszcząca, a oczy czarne.

Wzrost

Suwaki mongolskie dorastają do dziesięciu centymetrów, do tego dochodzi jeszcze ich owłosiony ogon, mierzący niemal drugie tyle. Myszoskoczki ważą z reguły od 80 do 100 g, przy czym w zależności od płci i budowy ciała waga może się zdecydowanie wahać.

Suwaki są szczupłej budowy, mają okrągłe głowy i szpiczasty pysk.

pożywienie dla myszoskoczka

Charakter: Myszoskoczki to zwierzęta typowo stadne

W swoim naturalnym środowisku żyją w koloniach, pielęgnują sobie nawzajem sierść i razem śpią. Z tego właśnie powodu w niewoli również koniecznie muszą być trzymane w grupie!

Tak jak wszystkie zwierzęta stadne, myszoskoczek również przejawia szeroki wachlarz zachowań i form komunikacji.

Suwak mongolski po łacinie to „Meriones unguiculatus”, co oznacza mniej więcej tyle, co „wojownik z pazurami”. Owe pazury są nierzadko używane przez suwaki w walkach o terytorium czy miejsce w hierarchii stada.

Dobry słuch i wyczulony węch

Suwaki mongolskie mają wyśmienity słuch. Za pomocą ultradźwięków ostrzegają członków swojego stada przed drapieżnikami. Używają ich także samce podczas zalotów do wabienia samic.

Węch myszoskoczków jest równie dobrze rozwinięty, bowiem do komunikacji w grupie wykorzystują one nie tylko sygnały dźwiękowe, ale także substancje zapachowe wydzielane przez gruczoły.

Czy można oswoić myszoskoczka?

Trudno jednoznacznie określić, czy suwaki mongolskie oswajają się szybko. Niektóre osobniki faktycznie dość szybko zaprzyjaźniają się z człowiekiem, inne natomiast nie pozwalają oswoić się w ogóle.

Co najmniej w parze

Suwaki mongolskie hodowane powinny być minimum w parze, ponieważ muszą one koniecznie mieć kontakt ze swoimi krewnymi. Uważaj jednak przy zakupie, żeby przygarnąć osobniki tej samej płci, inaczej będą się w szybkim tempie rozmnażać.

Ponadto należy pamiętać, że im większa grupa myszoskoczków, tym większe jest prawdopodobieństwo, że wystąpią między nimi zatargi, które często przebiegają krwawo. Dla początkujących optymalna będzie więc parka zwierząt.

Uwaga podczas wprowadzania nowych osobników

Socjalizacja młodych myszoskoczków uważana jest generalnie za bezproblemową, ale przy wprowadzaniu nowego, dorosłego zwierzaka wymagane jest doświadczenie i dużo cierpliwości.

Na początkowym etapie najlepszym rozwiązaniem będzie rozdzielenie zwierząt za pomocą kratek, aby mogły się poznać w bezpiecznych warunkach.

W żadnym wypadku nie powinno się trzymać myszoskoczków razem z innymi gatunkami zwierząt w jednej klatce, gdyż wykazują one specyficzne zachowania socjalne i komunikacyjne, które mogłyby zostać źle zrozumiane.

Suwaki nie są polecane do domów z małymi dziećmi.

Rozmnażanie

Po okresie ciąży trwającym od 23 do 26 dni, samica rodzi od czterech do ośmiu młodych,

które ważą niespełna trzy gramy, są nagie i ślepe.

Sierść zaczyna porastać ich ciało po dwóch dniach od narodzin, a po dwóch tygodniach młode otwierają oczy. Po upływie trzech do czterech tygodni zaczynają samodzielnie pobierać pokarm.

Dieta suwaka mongolskiego

Warunki utrzymania: Najlepiej sprawdzi się terrarium dla gryzoni

Dla tych gryzoni najlepiej nadają się akwaria lub terraria dla gryzoni. Gwarantują one ochronę przed przeciągami, na które myszoskoczki są bardzo wrażliwe. Ponadto akwarium można wypełnić grubą warstwą podściółki co umożliwi tym zwierzętom tak istotne dla nich kopanie.

Optymalna do przykrycia akwarium będzie krata, która uniemożliwi gryzoniom ucieczkę i zapewni odpowiednią cyrkulację powietrza wewnątrz.

Suwaki mongolskie to zwierzęta generalnie aktywne, zarówno dniem, jak i nocą, kochają wspinaczki i skakanie, zatem potrzebują dużo miejsca na swobodny ruch. Z tego względu minimalne wymiary akwarium powinny wynosić 100 x 50 x 50 centymetrów.

Wszelkie aktywności mile widziane

Tym małym gryzoniom należy również zapewnić wystarczającą ilość różnego rodzaju zajęć. Poza podstawowymi elementami wyposażenia, takimi jak na przykład pojniki i miski zwierzęta te powinny mieć do dyspozycji domki do spania, tunelewanienkę z piaskiem oraz zabawki.

Ważnym akcesorium dla myszoskoczka jest również zabudowany kołowrotek odpowiedniej wielkości.

Woda powinna być codziennie wymieniana, a miski i poidełka dokładnie myte. Podściółkę w całości można wymieniać natomiast raz w miesiącu. Niedojedzone warzywa czy owoce usuwaj z akwarium, zanim zaczną się psuć.

Wanienka z piaskiem dla pielęgnacji sierści

Ponieważ te myszowate pielęgnują sobie wzajemnie futerka, dodatkowa pielęgnacja z reguły nie jest konieczna. Ważne jest natomiast, żeby zapewnić suwakom mongolskim możliwość kąpieli w piasku. Wanienkę z piaskiem należy codziennie gruntownie czyścić.

Zdrowe myszoskoczki mają jedwabistą i błyszczącą sierść, za co odpowiedzialne są gruczoły brzuszne.

Należy także zwracać uwagę na to, czy ich zęby i pazury są dostatecznie ścierane. Suwaki powinny zadbać o to same, podgryzając i chodząc po kamieniach lub na przykład odwróconych kafelkach.

Jeśli tak się nie dzieje, koniecznie należy zwrócić się po poradę do weterynarza. Jak u wszystkich gryzoni, zęby i pazury rosną bowiem u myszoskoczków nieustająco, a kiedy staną się za długie mogą powodować wiele bólu i problemów zdrowotnych.

Co mogą jeść suwaki mongolskie?

Suwaki mongolskie w swoim środowisku naturalnym odżywiają się przede wszystkim trawami, nasionami oraz sporadycznie insektami. Pożywieniem podstawowym dla zwierząt w niewoli powinien być natomiast bogaty w składniki odżywcze mieszany pokarm dla gryzoni.

Jako uzupełnienie można podawać im także świeży pokarm o niskiej zawartości cukrów. By pokryć zapotrzebowanie myszoskoczków na białko zwierzęce, od czasu do czasu powinno się im podawać larwy owadów.

Ponadto gryzonie te zawsze powinny mieć dostęp do świeżej pitnej wody oraz sianka.

Na jakie dolegliwości podatne są suwaki mongolskie?

Nieznane są żadne choroby, przeciwko którym suwaki mongolskie musiałyby być szczepione. Występują u tych zwierząt przypadki nowotworów oraz często biegunka, w wypadku której należy jak najszybciej udać się do weterynarza. Do rzadkości nie należą także udary mózgu czy obrażenia poniesione w trakcie walk.

Dzięki dostępnej na stronie zooplus wyszukiwarce weterynarzy znajdziesz odpowiedniego specjalistę dla Twojego podopiecznego.

Jak długo żyje Suwak mongolski?

Przy prawidłowej pielęgnacji i dobrym zdrowiu suwaki mongolskie dożywają od 3 do 5 lat, czyli żyją dłużej niż większość ich myszowatych krewnych.

Pochodzenie

Suwak mongolski (Meriones unguiculatus) jest gryzoniem i pochodzi ze stepów Azji. Nazywany jest również myszoskoczkiem mongolskim lub błędnie gerbilem mongolskim.

Ich naturalne terytorium rozciąga się od mongolskich stepów w południowych Chinach do południowej części Rosji. Suwaki mongolskie są więc przystosowane zarówno do znoszenia srogich mrozów zimy, jak i wysokich temperatur w lecie. Żyją pod ziemią w systemach tuneli, gdzie przechowują także swoje zapasy pożywienia.

Zakup: Ile kosztuje suwak mongolski?

Za tego małego gryzonia zapłacimy kilkanaście złotych. Decydując się na jego zakup najlepiej zwrócić się do profesjonalnego hodowcy lub miejscowego schroniska dla zwierząt.

Oczywiście najprościej jest kupić zwierzę w sklepie zoologicznym, jednak eksperci raczej odradzają tą możliwość, ponieważ warunki utrzymania zwierząt w takich miejscach pozostawiają wiele do życzenia.

Podsumowanie

Suwaki mongolskie są bardzo aktywne, ruchliwe i towarzyskie. Nie dajmy się zwieźć niskiej cenie – ich utrzymanie jest dość wymagające. Pamiętajmy również, że muszą być trzymane w grupie, a przynajmniej w parze.


Bärbel Edel
Profilbild von Magazin-Autorin Bärbel Edel

Dziennikarka, której największą pasją są zwierzęta. Już podczas studiów badała relacje między ludźmi a psami. Kilka lat temu adoptowała kocurka z monachijskiego schroniska dla zwierząt. Elvis stał się dla niej inspiracją do założenia bloga o kotach „Lieblingskatze” (niem. ulubiony kot), a także do zajęcia się zwierzętami w pracy dziennikarskiej. Poprzez swoje artykuły chciałaby pomóc ludziom lepiej zrozumieć ich pupili.


Najczęściej polecane