Mysz hodowlana

Artykuł napisany przez Natalie Decker
Myszy hodowlane

Myszy hodowlane występują w wielu pięknych odmianach kolorystycznych.

Mysz hodowlana pochodzi od dziko żyjącej myszy. Ten mały gryzoń jest hodowany w wielu atrakcyjnych kolorach, można spotkać u niego ponadto różnorodność wzorów. Dzięki swojemu ekscytującemu zachowaniu społecznemu, domowe myszy zachwycają miłośników małych zwierząt na całym świecie.

Wygląd: Małe gryzonie o kolorowym futrze

Mysz hodowlana jest udomowioną formą dzikiej myszy. Jej ciało ma około ośmiu do jedenastu centymetrów długości. Ponadto ogon ma od siedmiu do dziesięciu centymetrów długości, mniej więcej tyle samo co ciało. Typowa dla małych gryzoni jest również okrągła głowa, stosunkowo duże uszy i spiczasty pysk. Mysz hodowlana waży około 25 gramów.

Odmiany barwne myszy hodowlanych

Podczas gdy protoplaści myszy hodowlanych – myszy żyjące dziko na stepach i obszarach półpustynnych – mają zwykle szaro-brązowe futro, mysz hodowlana występuje w wielu odmianach kolorystycznych:

  • Myszy hodowlane występują na przykład z futrem czarnym, beżowym i czekoladowo-brązowym.
  • Dostępne są również myszy wielokolorowe, a także zwierzęta z futrem w cętki lub prążki.
  • Białe myszy są prawdopodobnie najbardziej znaną rasą. Zwierzęta te są w większości albinosami, u których brakuje pigmentu z powodu mutacji genowej. Ponieważ ich oczy są wówczas również bezbarwne, naczynia krwionośne prześwitują. Dlatego ich oczy wydają się czerwone.

Problematyczne pseudo-hodowle

Różne rasy są odrzucane ze względu na dobrostan zwierząt, ponieważ wiążą się z problemami zdrowotnymi myszy. Należą do nich na przykład myszy bez ogona, myszy nagie i myszy Rex z kręconym futrem. Myszy hodowlane z czerwonym lub żółtawym futrem są również problematyczne, ponieważ mają genetyczną tendencję do otyłości.

Szczególnie okrutna jest hodowla tzw. tańczących myszy. Te karłowate gryzonie są głuche z powodu wad rozwojowych ucha wewnętrznego i mają wrodzone uszkodzenia mózgu. W rezultacie nie mogą normalnie chodzić, ale wykonują wymuszone ruchy w kółko, które mają przypominać taniec.

myszka albinos
Mysz albinos ma białe futro i czerwonawe, połyskujące oczy.

Myszy hodowlane to zwinne, ciekawskie zwierzęta, które lubią badać swoje otoczenie. Są zręcznymi wspinaczami i używają swojego długiego ogona jako steru. Ich dieta obejmuje nasiona, zboża, warzywa i owady.

Czy myszy domowe są zwierzętami nocnymi?

Myszy hodowlane wykazują kilka faz snu i czuwania w ciągu dnia, ale często budzą się tak naprawdę dopiero wieczorem.

Jaka jest minimalna liczba myszy domowych, które powinny być trzymane razem?

Te towarzyskie zwierzęta potrzebują kontaktu ze współplemieńcami i nigdy nie powinny być trzymane samotnie. Zalecane są grupy samych samic lub harem składający się z wykastrowanego samca i kilku samic. Wśród niewykastrowanych samców może dochodzić do krwawych walk.

Myszy domowe komunikują się ze sobą za pomocą dźwięków o wysokiej częstotliwości w zakresie ultradźwięków. Dźwięki te nie są słyszalne dla ludzi. Ponadto zapachy odgrywają ważną rolę w komunikacji myszy.

Rozmnażanie myszy i odchów młodych

Myszy bardzo chętnie się rozmnażają. Samce i samice osiągają dojrzałość płciową w wieku około 28 dni. Po okresie ciąży, trwającym od 17 do 24 dni, samica rodzi zwykle od trzech do dwunastu młodych.

Młode rodzą się ślepe i głuche. Są karmione przez okres od 21 do 30 dni. Aby mogły się zdrowo rozwijać, młode powinny przebywać z matką przez okres od sześciu do ośmiu tygodni.

pokarm dla myszki
Przy odrobinie cierpliwości (i smakołyku lub dwóch) myszy hodowlane mogą zostać z powodzeniem oswojone.

Jeśli chcesz trzymać myszy jako zwierzęta domowe, potrzebujesz odpowiedniej klatki dla myszy. Klatka powinna oferować wystarczająco dużo miejsca dla grupy myszy i być wyposażona w domki do spania, kartonowe tuby i inne akcesoria.

Czy myszy są łatwe w utrzymaniu jako zwierzęta domowe?

Małe zwierzęta, takie jak myszy domowe, są powszechnie uważane za zwierzęta wymagające niewielkiej opieki. Nie jest to jednak prawdą, ponieważ mają one również potrzeby, których opiekun powinien być świadomy i które musi wziąć pod uwagę.

Nawiasem mówiąc, te gryzonie są zależne od opieki ze strony człowieka – myszy hodowlane nie są w stanie przetrwać samodzielnie na wolności.

Inspiracja dla mysiego domu:

Małe gryzonie są dość podatne na choroby. Choćby choroby nowotworowe są niestety stosunkowo powszechne u myszy. Ponadto przedstawiciele tej rasy mogą rozwinąć cały szereg innych chorób w swoim krótkim życiu, które często wynikają z niekorzystnych warunków mieszkaniowych.

Choroby układu oddechowego objawiają się kichaniem i głośnym oddychaniem. Mogą się one rozwinąć, jeśli klatka jest narażona na przeciągi lub temperatura w pomieszczeniu jest zbyt niska. Jeśli myszy mają łyse miejsca w sierści, może to być spowodowane inwazją roztoczy.

Jak długo średnio żyją myszy hodowlane?

Chore myszy należy natychmiast zabrać do weterynarza. Tylko w ten sposób mają szansę na długie, zdrowe życie. Przy dobrej opiece myszy domowe osiągają średni wiek około dwóch lat. W pojedynczych przypadkach zwierzęta mogą dożyć nawet czterech lat.

Myszy kolorowe, zwłaszcza białe, są znane od czasów starożytnych:

  • Na Krecie białe myszy były czczone jako święte zwierzęta.
  • W starożytnym Egipcie wierzono, że myszy posiadają magiczne moce.
  • W Azji tańczące myszy były hodowane od późnej epoki brązu.

Żeglarze przywieźli kolorowe myszy z Japonii do Wielkiej Brytanii. Tam, w połowie XIX wieku, ludzie zaczęli hodować myszy o specjalnych kolorach i wzorach na futrze.

Dziś kolorowe myszy są nie tylko popularnymi zwierzętami domowymi dla miłośników małych zwierząt. Kolorowe gryzonie są również hodowane jako pokarm dla egzotycznych zwierząt domowych, takich jak pytony.

Myszy hodowlane są często wykorzystywane do celów naukowych. Ze względu na ich tendencję do rozwoju nowotworów, myszy laboratoryjne są wykorzystywane na przykład do badań nad terapiami przeciwnowotworowymi. Także rozwój demencji Alzheimera, a także konsekwencje różnych infekcji są badane na myszach.

Eksperymenty na zwierzętach budzą kontrowersje nie tylko wśród obrońców praw zwierząt, ale także wśród naukowców. Zwolennicy mają nadzieję, że eksperymenty dostarczą ważnych informacji na temat leczenia poważnych chorób u ludzi i zwierząt. Przeciwnicy twierdzą, że od dawna istnieją wolne od wykorzystywania zwierząt alternatywy w badaniach biomedycznych.

Ile kosztuje mysz hodowlana?

Najpewniejszym źródłem pozyskania myszy jest renomowana hodowla zarejestrowana w wiarygodnej organizacji.

Myszy domowe można również kupić w specjalistycznych sklepach zoologicznych. Ceny wahają się od rasy i wynoszą kilkadziesiąt do 100 zł.

Myszy domowe, podobnie jak psy i koty, można ponadto adoptować z lokalnego schroniska lub organizacji zajmującej się niesieniem pomocy gryzoniom.

Podsumowanie: Zacząć hodowlę myszy czy nie?

Jeśli lubisz brać odpowiedzialność za zwierzęta i chcesz zacząć od jakiegoś niedużego gryzonia, myszy domowe będą dobrym wyborem. Zwierzęta z organizacji lub schronisk będą szczęśliwe, gdy znajdą nowy dom, który będą mogły dzielić z innymi zwierzętami. Pozwalasz na wprowadzenie się do Ciebie nieskomplikowanych współlokatorów, którzy są wprawdzie rozmowni, ale nie przyciągają uwagi głośnymi dźwiękami.

Profil myszy domowej

W pigułce: Myszy hodowlane to zwinne, towarzyskie gryzonie. Miłośnicy małych zwierząt lubią trzymać je jako zwierzęta domowe. Zwierzęta te są również hodowane jako żywy pokarm dla węży.
Długość głowy i tułowia: ok. 8–11 cm
Długość ogona: ok. 7–10 cm
Waga: ok. 25 g
Średnia długość życia: 1,5 do 2 lat, rzadziej do 4 lat
Charakter: ciekawskie, przyjazne, aktywne, inteligentne
Zachowania społeczne:  odpowiednie do życia wyłącznie w grupie
Umaszczenie: czarne, białe, szare, brązowe, beżowe, czerwonawe
Wzory na sierści: jednokolorowe, wielokolorowe, cętkowane
Wymagania pielęgnacyjne: średnie
Wymagania względem aktywności fizycznej: wysokie
Cena: kilkadziesiąt złotych

Natalie Decker
Profilbild Natalie Decker (mit Pferd)

„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.


Najczęściej polecane