Kastracja królika 

Króliki wydają na świat potomstwo kilka razy w roku. W każdym miocie jest od sześciu do ośmiu młodych – stąd też powiedzenie „rozmnażać się jak króliki”.

Zabieg ten może być pomocny w zapobieganiu niekontrolowanemu rozmnażaniu się zwierząt i ich trafianiu do przepełnionych schronisk.

Po usunięciu żeńskich narządów płciowych, znika ryzyko powstawania torbieli wytwarzających hormony, które mogą prowadzić do ciąż urojonych, stresu i zachowań agresywnych.

Poza tym, udowodniono, że niewykastrowane samice są dużo bardziej podatne na zachorowanie na nowotwory (np. gruczołów sutkowych, złośliwego gruczolakoraka macicy), a także na ropomacicze.

Podobnie zmniejsza się ryzyko zachorowania na raka jąder u wykastrowanych samców.

Wykastrowane króliki są mniej agresywne, ponieważ w wyniku zabiegu zmienia się gospodarka hormonalna.

Wówczas możliwe jest bezpieczne trzymanie kilku przedstawicieli odmiennych płci razem, bez obawy o brutalne walki o terytorium czy nieoczekiwane potomstwo.

Podobnie jak ludzie, zwierzęta mogą również zareagować na podane znieczulenie w nieoczekiwany sposób.

Pomimo, że takie sytuacje zdarzają się dużo rzadziej niż w przeszłości – dzięki nowoczesnym środkom znieczulającym i surowszym środkom kontroli, w najgorszym wypadku królik może nawet umrzeć.

Krwawienia wewnętrzne mogą wystąpić już podczas operacji lub – znacznie częściej – po zakończonym zabiegu. Zdarza się to przede wszystkim, gdy królik za mało odpoczywa i za dużo się rusza.

Jeśli więc królik po kastracji jest osłabiony lub ma blade błony śluzowe, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem weterynarii.

Rana po zabiegu może ulec zakażeniu, co objawia się jej zaczerwienieniem i częściowym obrzękiem. Czasami może również wydobywać się z niej żółtawa ropna wydzielina w wyniku zbyt częstego lizania rany przez zwierzę lub kontaktu z zanieczyszczeniami. Również w takim przypadku należy udać się do lekarza weterynarii.

Możliwe jest również wystąpienie niepożądanej reakcji na materiał użyty do zaszycia rany pooperacyjnej, powodującej powstanie głębokiej rany, koniecznej do usunięcia w klinice.

Usunięcie gruczołów płciowych może prowadzić do zmian w gospodarce hormonalnej. Zgodnie z wynikami opublikowanego w 2007 roku badania, kastracja samców królików wpływa na aktywność ważnych enzymów w dolnych drogach moczowych.

Kastracja może również prowadzić do nadwagi. Dlatego po zabiegu trzeba szczególnie dbać o odpowiednią dietę królika.

Jeśli zwierzę zostanie wykastrowane zbyt wcześnie, może to wpłynąć na wzrost kości i prowadzić do ich deformacji.

Jak wiadomo, kilka godzin przed spodziewanym zabiegiem zarówno zwierzęta domowe jak i ludzie nie powinni przyjmować pokarmów.

Króliki natomiast nie muszą być na czczo, ponieważ ich układ trawienny wymaga stałej podaży pokarmu.

Lekarz weterynarii dokładnie zbada królika i sprawdzi, między innymi, czynność serca i płuc.

Jeśli wszystko będzie w porządku, zwierzę otrzyma środek znieczulający w formie zastrzyku lub inhalacji.

Następnie weterynarz ogoli, oczyści i zdezynfekuje miejsce, które otworzy w celu usunięcia gruczołów płciowych.

Lekarz weterynarii otwiera otaczające jądra warstwy, po czym usuwa je i zaszywa ranę.
Kastracja samic trwa dłużej, ponieważ w ich przypadku konieczne jest otwarcie powłok brzusznych i podwiązanie kilku naczyń.

Usuwane są jajniki (owariektomia), czasami również macica (owariohisterektomia), po czym rana zostaje zaszyta.

Aby złagodzić towarzyszący zabiegowi ból i zapobiec infekcji, lekarz weterynarii podaje zwierzęciu środki przeciwbólowe oraz antybiotyki.

Po zamknięciu rany pooperacyjnej, większość królików nadal znajduje się pod narkozą. Teraz trzeba poczekać aż królik dojdzie do siebie.

Po wybudzeniu może być oszołomiony jeszcze przez następne kilka godzin. Dlatego należy zapewnić mu spokojne miejsce do odpoczynku i dać mu przynajmniej jeden dzień na rekonwalescencję.

Żeby świeża rana mogła się wygoić, należy zwrócić szczególną uwagę na czystość w otoczeniu zwierzęcia. Bardzo istotne jest również, aby królik nie ruszał się zbyt wiele i nie lizał rany. W tym celu warto założyć mu specjalny kołnierz.

Jeśli samiec osiągnął dojrzałość płciową przed kastracją, musi być trzymany w oddzielnej klatce jeszcze sześć tygodni po zabiegu.

Jest to ważne o tyle, że w tym okresie, pomimo usuniętych jąder, pozostaje płodny. W nieusuniętych nasieniowodach może jeszcze bowiem znajdować się nasienie.

Po około dziesięciu dniach lekarz weterynarii może usunąć szwy. Jeśli w między czasie rana ulegnie zakażeniu lub królik będzie sprawiał wrażenie osłabionego, należy zgłosić się do kliniki przed upływem tego terminu.