Anolis zielony This article is verified by a vet

Artykuł napisany przez Franziska G., Weterynarz
Kameleon amerykański

Anolis zielony zmienia swoje ubarwienie w zależności od nastroju i otoczenia. Zdolności tej zawdzięcza również swój przydomek „kameleon amerykański”.

Anolis zielony jest gratką dla wielu miłośników terrarystyki. Jaszczurka ta jest bowiem nie tylko przyjemna dla oka, ale także możliwa do oswojenia. Dowiedz się wszystkiego o jej utrzymaniu, żywieniu i zdrowiu.

Wygląd: Wielkość, kolor i cechy szczególne

Anolis zielony występuje pod kilkoma nazwami: Anolis carolinensis, Anolis baccatus, kameleon amerykański. Jest to nieduża jaszczurka, należąca do rodziny Dactyloidae.

Cechy szczególne

Typowy dla przedstawicieli tego gatunku jest czerwony fałd podgardzielowy i smukły tułów. Ich szpiczasta głowa ma nie tylko stosunkowo duży pyszczek, ale także niezależnie poruszające się oczy – podobnie jak w przypadku kameleona.

Ponadto, palce anolisa zielonego wyposażone są w przylgi, dzięki którym bez trudu może trzymać się gładkich powierzchni.

Zmiana ubarwienia pod wpływem stresu

Podstawowym kolorem, w jakim występują te gady jest zielony, przy czym ich brzuch jest biały. Jednak w zależności od nastroju może on się zmieniać na brązowy.

Dzieje się tak na przykład w przypadku silnego stresu lub niepokoju. Przy regularnym linieniu może się także zdarzyć, że intensywność koloru będzie coraz słabsza.

Jaką wielkość osiąga anolis zielony?

W zależności od płci, jaszczurka ta dorasta do około 18–20 centymetrów.

Biała pręga odróżnia samice od samców

Samice i młode osobniki różnią się od samców występowaniem podłużnego białego paska przebiegającego wzdłuż kręgosłupa.

Ponadto, samce są nie tylko większe (mierzą ok. 20 centymetrów) od swoich żeńskich odpowiedników (18 centymetrów), ale mają również znacznie wyraźniejszy fałd podgardzielowy.

Warto wiedzieć
Określenie płci przez doświadczonych hodowców możliwe jest dopiero po ukończeniu przez zwierzęta czwartego, a nawet szóstego miesiąca życia.

Anolis ze zmienionym ubarwieniem na brązowe
Jeśli Twój anolis zielony zmienia barwę na brązową, może być zestresowany.

Czerwony fałd podgardzielowy jest nie tylko efektowny, ale spełnia również bardzo ważną funkcję: Służy do komunikacji z innymi przedstawicielami gatunku i wrogami.

Kiedy samiec poszukuje odpowiedniej samicy, stara się zwrócić jej uwagę nadmuchując go podczas zalotów.

Ma także za zadanie odstraszać potencjalnych wrogów – drapieżników lub konkurentów.

Błyskawiczny łowca

Anolis zielony nie jest aktywnym myśliwym – spokojnie czeka aż ofiara sama pojawi się w pobliżu. Kiedy tak się stanie, przypuszcza atak i w mgnieniu oka chwyta zdobycz, z której nie zostaje nic – zawsze zjada ją w całości.

Czy anolis zielony jest jadowity?

Nie, wprost przeciwnie: Przy odrobinie cierpliwości zwierzęta te można nawet oswoić i wziąć je na ręce. Niemniej, potrzeba do tego trochę czasu, spokoju i ewentualnie smacznych przekąsek.

Anolis to bardzo towarzyskie zwierzę. Należy o tym pamiętać, decydując się na jego trzymanie w domu i koniecznie zapewnić mu towarzystwo innych jaszczurek. W przeciwnym razie trzeba liczyć się z tym, że prędzej czy później chów w pojedynkę będzie przyczyną nie tylko jego złego samopoczucia, ale także chorób.

Dlatego najlepiej jest trzymać anolisa w parach składających się z osobników w tym samym wieku. Można również trzymać samca z kilkoma samicami lub grupę kilku samic.

Uwaga: Trzymanie kilku samców nie jest dobrym pomysłem, ponieważ mają one tendencję do przejawiania zachowań terytorialnych, w wyniku czego mogą wdawać się w potyczki, skutkujące urazami i zranieniami.

Odpowiednie terrarium

W przypadku anolisów najlepiej sprawdzą się szklane terraria, ponieważ w porównaniu do tych wykonanych z drewna lepiej znoszą wysoką wilgotność.

Wielkość

Te aktywne jaszczurki nadrzewne potrzebują wystarczającej ilości miejsca, aby mogły się poruszać w sposób odpowiedni dla gatunku. W zależności od liczby zwierząt, wymiary akwarium powinny być następujące:

Liczba zwierząt Szerokość x wysokość x głębokość (centymetry)
2 60 x 80 x 40
2 do 4 80 x 100 x 50
4 do 5 80 x 120 x 50

Niezbędne wyposażenie

Podłoże w terrarium powinno być lekko wilgotne. W tym celu sprawdzi się pozbawiona nawozu ziemia, włókno kokosowe, kora lub piasek. Można również rozłożyć na nim nieco suchego mchu. Aby zwierzęta mogły zakopać w nim jaja, jego warstwa powinna mieć od ośmiu do dziesięciu centymetrów wysokości.

Ponadto, anolis zielony będzie Ci wdzięczny za akcesoria umożliwiające mu wspinanie i ukrywanie się. Mogą to być gałęzie, korzenie, kamienie i nietrujące rośliny akwariowe (np. bromelie, storczyki).

Odpowiedni klimat

Warunki klimatyczne w terrarium mają bezpośredni wpływ na zdrowie tych gadów. Bardzo ważne jest więc:

  • Oświetlenie: 12 do 14 godzin oświetlenia podstawowego (6500 K) oraz UV-A i UV-B
  • Temperatura: 25 do 28 stopni Celsjusza (w tym lampa grzewcza zapewniająca temperaturę 35 stopni Celsjusza, pod którą anolis będzie mógł się wygrzewać)
  • Wilgotność powietrza: 50 do 60 procent

Uwaga: W terrarium nie powinno zabraknąć termometru i hydrometru.

Odpoczynek zimowy

Podobnie jak wiele innych gadów, anolis również zimuje przez około dwa miesiące, podczas których organizm przystosowuje się do niższych wartości temperatury.

Wartość temperatury należy obniżyć od końca listopada do 18 do 20 stopni Celsjusza (15 stopni Celsjusza w nocy), upewniając się uprzednio, że zwierzęta są dobrze odżywione.

W tym okresie należy również ograniczyć oświetlenie do ośmiu godzin na dobę. Niemniej, anolis nadal potrzebuje pożywienia.

Jaszczurki te są owadożerne – nie pogardzą żadnym insektem, który mieści się w ich pysku.

Mogą to być muchy, świerszcze, koniki polne czy mączniki. Umieść je w terrarium najlepiej za pomocą pęsety, aby anolis mógł je złapać w naturalny dla siebie sposób.

Minerały i witaminy

Aby w diecie Twoich podopiecznych nie brakowało składników odżywczych należy w określone dni podawać im niewielkie kawałki owoców niezawierających pestycydów (np. banany) oraz bogate w wapń szkielety mątw i sproszkowane witaminy, którymi możesz co drugie karmienie posypywać podawany im pokarm. Dodawanie tych substancji jest szczególnie ważne w przypadku ciężarnych jaszczurek.

Jak często należy karmić anolisa zielonego?

Ilość pokarmu, którego potrzebuje ten gad zależy od jego wielkości i wieku:

  • Młode zwierzęta: Małe świerszcze i muszki owocowe (Drosophila) bez ograniczeń
  • Dorosłe osobniki: Trzy do czterech owadów dziennie

Właściwe pobieranie wody

Aby zapewnić anolisom pobór odpowiedniej ilości wody, terrarium należy spryskiwać dwa, trzy razy dziennie wodą o niskiej zawartości wapna. Dobrą alternatywą może być zainstalowanie systemu zraszania z timerem.

Większość chorób anolisa zielonego wynika z nieprawidłowego utrzymania i żywienia. Do najczęstszych dolegliwości należy krzywica, spowodowana niedoborem wapna.

U zwierząt terrariowych nierzadko dochodzi również do poparzeń w wyniku działania nieprawidłowo zainstalowanych lamp grzewczych, wadliwych kabli czy mat grzewczych.

Jak długo żyje anolis zielony?

Trzymany w warunkach odpowiednich dla gatunku anolis może osiągnąć wiek do ośmiu lat.

Ze względu jednak na częste błędy w żywieniu czy utrzymaniu, wiele osobników będących pod opieką człowieka dożywa zaledwie trzech do pięciu lat.

Anolis zielony osiąga dojrzałość płciową po ukończeniu pierwszego roku życia, a czasami już po siedmiu miesiącach. Zazwyczaj do rozrodu nie potrzebuje dodatkowego wsparcia, pod warunkiem oczywiście, że w jednym terrarium trzymasz samca z przynajmniej jedną samiczką.

Jak rozmnażają się anolisy zielone?

Gotowe do kopulacji samce kołyszą się i demonstracyjnie napinają swój czerwony fałd podgardzielowy, a samice oznajmiają swoją gotowość do spółkowania kiwając głową. Podczas kopulacji samiec łapie samicę, gryzie ją w szyję i unieruchamia jedną nogą. Kopulacja trwa kilka minut i może być powtarzana przez kilka kolejnych dni.

Ile jaj składa anolis zielony?

Ponieważ samica może przechowywać nasienie złożone przez samca, składa ona kilka jaj w odstępie dwóch do trzech tygodni.

W tym celu wykopuje dziury w podłożu, w których składa jaja, po czym ponownie je zakopuje. Po jednym do dwóch miesięcy z jaj wykluwają się młode.

Anolis zielony pochodzi z podzwrotnikowych obszarów Karaibów, USA (np. Alabamy, Arkansas, Florydy, Luizjany, Tennessee, Teksasu) i Meksyku, gdzie zamieszkuje drzewa i krzewy liściaste, z których poluje na owady.

Klasyfikacja według Czerwonej Listy

Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), anolis zielony nie jest obecnie gatunkiem zagrożonym (stan na lipiec 2023 r.)

Kameleon amerykański z czerwonym fałdem podgardzielowym
Kiedy anolis zielony czuje się dobrze przybiera barwę zieloną.

Zakup: Ile kosztuje anolis zielony?

Anolisa zielonego bez większych problemów znajdziesz w dobrze zaopatrzonym sklepie zoologicznym, posiadającym dział terrarystyczny lub u hodowców. Czasami gady te trafiają również do schronisk dla zwierząt.

Cena za osobnika wynosi około 100 zł, za parę około 180 i zależy od wieku, płci i pochodzenia. Do tego należy doliczyć koszty zakupu terrarium oraz bieżące wydatki związane z pokarmem czy wizytami u lekarza weterynarii.

Uwaga: Jeśli kupujesz nowe zwierzęta, poddaj je kwarantannie, aby zapobiec przenoszeniu się ewentualnych chorób zakaźnych na dotychczasowych mieszkańców. Skonsultuj się w tej kwestii z lekarzem weterynarii lub doświadczonym sprzedawcą.

Charakterystyka anolisa zielonego

Nazwa: Anolis zielony (Anolis carolinensis, Anolis baccatus), zwany również kameleonem amerykańskim
Długość ciała: 18 do 20 centymetrów
Długość życia: do 8 lat
Utrzymanie: w terrarium, wielkość zależna od liczby mieszkańców
Socjalizacja: w parze lub grupie (z podziałem na płeć)
Temperatura: 25 do 28° C (miejsce wygrzewania 35°C)
Oświetlenie: 12 do 14 godzin oświetlenia podstawowego plus UV-A i UV-B
Wilgotność powietrza: 50 do 60 procent
Pokarm: owady (żywe), dodatek wapnia i witamin
Poziom trudności: średni

Franziska G., Weterynarz
Profilbild von Tierärztin Franziska Gütgeman mit Hund

Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.


Najczęściej polecane