Szczepienie królika

Dla właścicieli psów i kotów oczywistym jest, że ich podopiecznych trzeba szczepić. Ale czy to samo dotyczy również królików? Przeciwko jakim chorobom należy zaszczepić królika? Najważniejsze informacje na temat szczepień znajdziesz w poniższym artykule.

Dlaczego należy szczepić królika?

Szczepić powinniśmy każdego zdrowego królika, również tego, który cały rok trzymany jest w domu, ponieważ choroby przeciwko którym podawane są szczepionki są zaraźliwe i w większości przypadków śmiertelne.

Ponadto króliki zarażają się nie tylko od siebie nawzajem – istnieją również inne drogi szerzenia się infekcji. Patogeny mogą przenosić muchy, a nawet my na swoich ubraniach czy butach. Mogą być również obecne na świeżym pokarmie, który zebraliśmy dla naszego pupila.

Czym są szczepienia podstawowe i dodatkowe?

Szczepienia podstawowe powinien otrzymywać każdy królik w regularnych odstępach czasu. Zapewniają one ochronę przed patogenami, które mogą zaatakować zarówno króliki trzymane w niewielkich grupach jak i duże stada. W tym przypadku czynniki chorobotwórcze, przed którymi chcemy uchronić nasze króliki nierzadko stanowią dla nich śmiertelne zagrożenie. Dlatego szczepienia te powinny być podawane wszystkim królikom bez wyjątku.

Szczepienia dodatkowe dla królika

Oprócz szczepień podstawowych, mamy do dyspozycji również szczepienia dodatkowe, które podajemy tylko tym zwierzętom, które są szczególnie narażone na konkretną chorobę. Dotyczy to głównie futrzaków trzymanych w dużych grupach, które z łatwością mogą zarazić się od siebie na przykład katarem królików, mogącym prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Dlatego należy szczepić wszystkie króliki z danego stada.

To samo dotyczy infekcji bakteriami clostridia – patogenami, które czasami są powodem uciążliwych dolegliwości w całych stadach. Również w tym przypadku lekarz weterynarii zaszczepi wszystkich jego członków.

Sczepienia obowiązkowe: Przeciwko jakim chorobom muszę zaszczepić mojego królika?

Co prawda nie ma prawnego obowiązku szczepienia królików, ale istnieją dwie poważne choroby, przeciwko którym bezwzględnie trzeba zaszczepić naszego podopiecznego. Należą do nich:

Myksomatoza

Myksomatoza to wysoce zaraźliwa infekcja wywoływana przez wirusa myksomatozy, należącego do rodziny Poxviridae, rodzaju Leporipoxvirus. Narażone są na nią w równym stopniu dzikie i domowe króliki, które zarażają się przez bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem lub za pośrednictwem owadów krwiopijnych – komarów, pcheł czy much. W przypadku królików domowych, patogeny mogą być również przenoszone wraz z zainfekowaną trawą.

Typowymi objawami choroby są guzkowate obrzęki tkanki podskórnej, występujące głównie w okolicy głowy i genitaliów zwierzęcia. Chorobie towarzyszy również gorączka oraz ropna wydzielina z nosa i oczu.

Większość zakażonych królików umiera po około dwóch tygodniach w wyniku znacznych obrzęków uniemożliwiających pobieranie pokarmu. Jednak czasami dochodzi również do nagłej śmierci, bez jakichkolwiek wcześniejszych objawów u dotkniętych tym schorzeniem zwierząt.

Wirusowa krwotoczna choroba królików (pomór królików, ang. Rabbit Haemorrhagic Disease, RHD)

Wirusowa krwotoczna choroba królików jest szczególnie podstępna – większość zwierząt umiera nagle lub w ciągu kilku godzin, nie wykazując żadnych objawów. Jeśli jednak się pojawią, to obejmują przede wszystkim krwotoki, gorączkę i duszność.

Wywołuje ją wirus krwotocznej choroby królików (wirus RHD) z rodziny kaliciwirusów. Do 2014 roku wirus ten dotykał głównie dorosłe osobniki, natomiast po 2014 roku odkryto inny jego wariant – RHD 2, zdolny do zakażenia nawet kilkutygodniowych zwierząt.

Podobnie jak w przypadku myksomatozy, króliki zarażają się bezpośrednio przez kontakt z zarażonym zwierzęciem lub pośrednio przez owady lub przedmioty (np. miski na karmę lub inne elementy wyposażenia klatki).

Kiedy i jak często muszę szczepić mojego królika?

Pierwsze szczepienie najlepiej podać królikowi między 4 a 6 tygodniem życia. W celu uzyskania pełnej odporności na myksomatozę, kolejną dawkę szczepionki podaje się po trzech lub czterech tygodniach. W zależności od preparatu, szczepienie należy powtarzać co sześć miesięcy lub co roku.

Preparaty zawierają atenuowane, żywe lub inaktywowane wirusy, w kontakcie z którymi organizm królika wytwarza przeciwciała przeciwko danemu wirusowi i w razie infekcji jest w stanie lepiej go zwalczyć.

Na rynku istnieją zarówno preparaty skojarzone przeciwko tym chorobom, jak i pojedyncze. Rodzaj szczepionki, który będzie najlepszy dla Twojego królika lekarz weterynarii wcześniej z Tobą przedyskutuje.

Obecnie zalecane szczepionki obejmują:

Jakie działania niepożądane mogą mieć szczepienia?

Najważniejsze przed szczepieniem królika jest to, aby był zdrowy. Dlatego lekarz weterynarii wcześniej dokładnie go zbada, bowiem tylko sprawnie funkcjonujący układ odpornościowy jest w stanie wytworzyć odpowiednie przeciwciała.

Dodatkowo weterynarz może zalecić badanie kału pod kątem obecności pasożytów – jeśli okaże się, że Twojego królika zaatakowały pasożyty, jego organizm nie wytworzy wystarczającej ilości przeciwciał.

Poważne działania niepożądane szczepionek są bardzo mało prawdopodobne. Czasami jednak zdarzają się łagodne skutki uboczne, takie jak:

• ból (i obrzęk) wokół miejsca podania szczepionki,
• gorączka,
• zmęczenie.

Obrzęk zazwyczaj znika najpóźniej po trzech tygodniach. Gorączka i zmęczenie natomiast powinny ustąpić po dwóch, trzech dniach. Jeśli tak się nie stanie należy ponownie skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Jaki jest koszt szczepienia?

Koszty szczepień są wynikową wykonanych usług weterynaryjnych oraz kosztów samego preparatu i mogą różnić się w zależności od gabinetu weterynaryjnego oraz wykonanych usług dodatkowych (konsultacja, badanie, poświadczenie szczepienia), a także samego preparatu. Średnia cena za szczepionkę skojarzoną to około 40 zł.

Od niedawna w Polsce dostępna jest rekombinowana szczepionka zapewniająca odporność na wszystkie 3 królicze choroby – pomór, myksomatozę i pomór typu II.

Zasadniczo, pamiętajmy o tym, że koszty szczepienia królika są nieporównywalnie niższe od ewentualnych wydatków w przypadku jego choroby, nie mówiąc już o współmierności do straty, jaką ponieślibyśmy w razie jego śmierci.