Freiberger

Jako koń zimnokrwisty freiberger najlepiej sprawdza się w ciężkiej pracy. Do dziś użytkowany jest jako koń zaprzęgowy, w rolnictwie i do prac leśnych.

Konie te mają jednak swoją drugą stronę – są wyjątkowo zwinne, dzięki czemu świetnie sprawdzają się jako konie wierzchowe w rekreacji czy sporcie.

Wszechstronnie uzdolnione

Freibergery nie boją się dużych obciążeń i chętnie wykonują powierzone im zadania. Można spotkać je na zawodach ujeźdżeniowych, pod jeźdźcami rekreacyjnymi, przed bryczką czy podczas długich wycieczek terenowych.

Jedynie w dyscyplinie skoków przez przeszkody odnajdują się nieco gorzej z powodu swojej dużej wagi.

Warto wiedzieć: Ze względu na zrównoważony charakter, empatię i przyjazne nastawienie do ludzi, freiberger często pełni rolę końskiego terapeuty.

Ponieważ freiberger pochodzi z obszarów Szwajcarii, gdzie zimy są surowe, jest niezwykle wytrzymały. Przez cały rok może być więc trzymany w systemie wolnowybiegowym. Nie straszne mu niskie temperatury ani trudne warunki pogodowe.

Zazwyczaj w zupełności wystarcza mu wiata, gdzie będzie mógł się schronić podczas ekstremalnych warunków atmosferycznych. Tak jak wszystkie konie potrzebuje dużej ilości ruchu i kontaktu z innymi przedstawicielami gatunku.

Co je freiberger?

Freibergery nie są wymagające jeśli chodzi o pożywienie i dobrze wykorzystują paszę. W swojej ojczyźnie żyją na jałowych górskich glebach i ubogich w składniki odżywcze pastwiskach.

Nie powinny być więc trzymane na obfitujących w pożywienie łąkach. Może to bowiem prowadzić do problemów trawiennych i zaburzeń metabolicznych. Zbyt duża ilość paszy treściwej również nie jest wskazana, gdyż obciąża ich układ pokarmowy. Jeśli zatem niezbędne jest dodatkowe karmienie, pasza musi być bogata w błonnik i nisko energetyczna.

Freiberger to wytrzymała i zdrowa rasa koni, mało podatna na choroby.

Mogą zdarzać się w jego przypadku infekcje wirusami brodawczaka przenoszonymi przez owady żądlące, prowadzące do tak zwanej sarkoidozy. Jest to nowotwór skóry występujący najczęściej w okolicy oczu. W większości przypadku nie stanowi on zagrożenia dla życia zwierzęcia, a jedynie defekt wizualny.

Inaczej jest w przypadku zwłóknienia wątroby, będącego wadą genetyczną, która powoduje degenerację naczyń krwionośnych w wątrobie, co w krótkim czasie prowadzi do niewydolności wątroby i w konsekwencji do śmierci. Wadę tę można wykryć za pomocą badań genetycznych.

W razie wątpliwości skonsultuj się z lekarzem weterynarii

Poza rutynowymi kontrolami stanu zdrowia, freiberger na ogół nie wymaga spotkań z lekarzem weterynarii. Niemniej, jeśli zauważysz jakiekolwiek nieprawidłowości w jego zachowaniu lub wyglądzie, jak najszybciej skonsultuj się ze specjalistą.

Poza tym, tak jak wszystkie inne konie, freibergery wymagają regularnej pielęgnacji kopyt i opieki kowala.

Jak długo żyje freiberger?

Przedstawiciele tej rasy żyją średnio od 25 do 30 lat.

Pod koniec XIX wieku, angielskie i francuskie ogiery gorącokrwiste krzyżowano z miejscowymi klaczami z zamiarem stworzenia rasy, którą można by wykorzystywać w rolnictwie i leśnictwie. Dodatkowo okazało się, że freibergery doskonale sprawdzały się w wojsku.

Początki rasy sięgają nawet 500 lat wstecz, kiedy w szwajcarskiej jurze wyhodowano konie do pracy na roli, które miały lepiej poruszać się w trudnym, górzystym terenie.

Ze względu na swoją wytrzymałość i odporność, konie zimnokrwiste wydawały się być stworzone do tych wymagających zadań.

Niegdyś zagrożona rasa

W latach sześćdziesiątych XX wieku, ze względu na postępującą modernizację rolnictwa i zwiększone wykorzystanie pojazdów silnikowych, freibergery traciły na popularności. W konsekwencji tego, ich populacja drastycznie zmalała, stając się wysoce zagrożoną.

Na szczęście w latach 60-tych i 70-tych podjęto intensywne starania, aby rasę zachować i sprawić, by stała się bardziej atrakcyjna dla kupujących.

Dziś freiberger zyskuje na popularności

Dzięki tym wysiłkom rasę udało się uratować przed wyginięciem. Dziś nic jej już nie grozi. Populacja ponownie się ustabilizowała i cieszy się coraz większą popularnością nie tylko w Szwajcarii, ale również na całym świecie.